Eels - Electro-Shock Blues
Een dagje later dan verwacht ga ik toch proberen in woorden te vertellen hoe goed ik deze plaat vindt en waarom. Mijn woorden zullen niet zo sterk zijn als die van E want toen ik deze plaat kocht, heb ik ook eens het boekje gelezen ( leuk boekje trouwens) en alle teksten staan er in.
En alle 15 teksten zijn gewoon schitterend!
Het moeten geen leuke tijden geweest zijn voor E toen zijn moeder stierf aan kanker en zijn zus zelfmoord pleegde, maar het verdriet die hij toen had zette hij om in een donkere plaat met op het einde een lichtpuntje.
De opener:
Elizabeth on the Bathroom Floor is een rustige song, met een klein stukje tekst uit het dagboek van zijn zus ( als Wikipedia gelijk heeft) uit haar dagboek of niet het is en blijft een prachtig stukje tekst. Bij het laatste stukje uit de tekst moet ik altijd lachen.
My name's Elizabeth. My life is shit and piss.
De volgende song:
Going To Your Funeral Part I is één van mijn favorieten misschien zelfs mijn favoriet. Dat baslijntje samen met de drums is fantastisch en ook de tempowisselingen van de verzen naar het refrein zijn leuk en houden de song spannend. Eigenlijk is hetn iet echt een refrein maar de twee stukjes beginnen allebei met hetzelfde zinnetje.
Cancer For The Cure is met zijn 4 minuten en 45 seconden al direct de langste onder de 16 songs. Het heeft ook een aanstekelijk ritme. Het is niet mijn favoriet maar zulke nummers heeft een plaat als
Electro-Shock Blues wel nodig zo zit er voldoende variatie in de plaat.
Wat me vooral aan
My Descent into Madness opvalt is dat de drums even goed in een Hip-Hop song zouden kunnen zitten. Ook de tekst is weer bijzonder goed:
Springfield's looking pretty dusty today
I see their dreams coming undone
The view from inside ward nine affords this much
A town teeming with the unloved
Close the window and lock it so it's good and tight
Nu zijn we weer aangekomen bij één van die heerlijke rustige songs:
3 Speed.
De gitaarmelodie is heerlijk, en E zijn stem past gewoon zeer goed bij de gitaar.
Ook het refrein is goed. Ook in deze song zit er weer een grappig zinnetje:
Life is Funny.
But not ha ha funny.
Hospital Food is opnieuw een wat sneler nummer ook de saxofoon past zeer goed in het nummer, en ook de tekst is opnieuw zeer sterk.
Het titelnummer:
Electro-Shock Blues is een wat kale song, E zijn stem past goed bij de piano. En in mijn boekje staat dat de tekst gebaseerd is op aantekeningen van Elizabeth.
Efil's God is ook een van mijn favoriete nummers, de cello in de song is heerlijk.
En ook de drums zouden wel weer passen in een Hip-Hop song.
Going To Your Funeral Part II is een leuke instrumentale song. En een heerlijk rustpuntje.
Het voelt ook zeer ontspannen aan.
Last Stop: This Town is de hit van deze plaat en ook al ken ik deze plaat nog maar twee weken, herkende ik de clip en de song nog van vroeger op tv.
Nu nog vindt ik het een fantastische song, de samenwerking met Elton Jones, Butch en E is heerlijk. Het stukje waarin Elton Jones(?) Of Butch(?)
I'm gonna fly on down for the last stop to this town.
I'm gonno fly on down then fly away on my way.
zingt is heerlijk.
Baby Genius is maar een tussendoortje tussen
Last Stop: This Town en
Climbing To The Moon. De strip in het boekje over Baby Genius is wel zeer grappig.
Climbing To The Moon is een song die aanvoelt als hoop. En de gitaar daarbij is gewoon te mooi om het in woorden te kunnen uitleggen.
Ant Farm ik heb een zwak voor violen en ook hier vindt ik de viool fantastisch, het stukje waarmee de song begint en eindigt is ook mooi.
Hate a lot of things.
But i love a few things.
And you are one of them.
Dead Of A Winter heeft een schitterende tekst, en je beseft hoe eenzaam en verdrietig Mark toen was.
In
The Medication Is Wearing Off merk je dat er wat meer lagen zijn dan in de vorige songs.
Het klopt allemaal, een fantastisch stukje muziek een goed zingende E en een schitterende tekst.
See this watch she gave me?
Well it still ticks away.
P.S. You Rock My World misschien is dit wel mijn favoriet, de tekst is hier het mooist, E klinkt weer wat "vrolijker" .
Laying in bed tonight i was thinking
And listening to all the dogs
And the sirens and the shots
And how a careful man tries
To dodge the bullets
While a happy man takes a walk
Conclusie: sommige nummers zijn zeer moeilijk om in woordente zeggen hoe goed ik ze vindt.
Het is een gevoel, je voelt opeens hoop, of je voelt je verdrietig. Het zijn allemaal gevoelens en al die gevoelens heeft E ook gevoeld en hij vertaald die gevoelens met muziek.
And maybe it is time to live