menu

Daft Punk - Homework (1997)

mijn stem
3,81 (856)
856 stemmen

Frankrijk
Dance
Label: Virgin

  1. Daftendirekt (2:44)
  2. WDPK 83.7 FM (0:28)
  3. Revolution 909 (5:26)
  4. Da Funk (5:28)
  5. Phoenix (4:55)
  6. Fresh (4:03)
  7. Around the World (7:07)
  8. Rollin' & Scratchin' (7:26)
  9. Teachers (2:52)
  10. High Fidelity (6:00)
  11. Rock & Roll (7:32)
  12. Oh Yeah (2:00)
  13. Burnin' (6:53)
  14. Indo Silver Club (4:32)
  15. Alive (5:15)
  16. Funk Ad (0:50)
totale tijdsduur: 1:13:31
zoeken in:
avatar van Gyzzz
4,0
Homework is een album dat ik altijd voor aardig heb afgedaan, maar vooral ook altijd uiterst geschikt achtte voor de achtergrond, waar het dan ook bij elke beluistering vertoefde. Een aandachtigere beluistering vandaag - zoals dat zo goed kan op een plannenloze vakantiedag - leerde mij dat dit toch een kleine misrekening geweest is: deze plaat is er juist een om aan te hangen en overheen te klimmen. Meer een halve beweegplaat dan een dansplaat, die in een behaaglijke, frisse omgeving denk ik het beste tot zijn recht komt.

Een beetje jiggy en glad is hij wel. Speels en lichtvoetig jiggy, dat wel, maar de losbandige deuntjes doen hip aan. Hip met een stoffig accent, want zodra de gladde tonen aan het oppervlak dreigen te komen, worden deze telkens van een dof laagje voorzien. De voortdurende aanwezigheid van dit gevoelsmatige laagje zorgt ervoor dat gemakkelijk te behappen deuntjes als Da Funk geruisloos hand in hand gaan met meer Daft Punk eigen, verknipte deuntjes als Phoenix en High Fidelity. Op laatst genoemde geeft, zoals vaker hier, het feit dat de sample een vocaal is een 'gratis' extra stukje warmte aan het nummer. Geen favoriet van mij, wel een track die Daft Punks manier van doen mooi blootlegt. Vooral het moment vanaf waarop de bas erlangs komt stuiteren, is meer dan passend.

Korte ogenblikken zijn het waar Daft Punk veel kracht uit put. Zo ook in Revolution 909, waar de onderdrukte, rollende beat plotseling tevoorschijn springt uit een wirwar van opgewonden stemmen, politiesirenes en dito bevelen. Dergelijke momenten, waarop een kleine verandering een groot effect teweeg brengt, zijn voldoende om vervolgens een nummer lang probleemloos kwalitatief op voort te teren.
En ondanks een stroom van hippe navolgers, is deze voor de stijl zo aanwezige essentie in alle latere platen die ik ken uit deze stijl tragisch genoeg achterwege gebleven.

Om er dan nog iets specifieks, bijzonders uit te lichten: Alive is ook zo'n ontzettend mooie, stuwende track, die repetitiviteit, zoals Daft Punk op dit album vaker doet, in een nieuw daglicht stelt. Want waarom is een verandering in de toonhoogtewisselingen, in de melodiën, niet repetitief, maar een evoluerend, drukkend pulseernummer, dat langzaam uit zijn schulp kruipt wel? Is niet ieder stuk muziek met vaste drumpatronen repetitief? Alive komt gevoelsmatig in ieder geval helemaal niet als zodanig op mij over, terwijl dit vroeger wel anders was - eenzelfde ervaring heb ik met Revolution 909, Fresh en Indo Silver Club. De urgente logica van het samenvloeisel van beats en bassen wint het hier met speels gemak van de drang naar variatie. Waar is variatie voor nodig in nummers die volledig in het teken van hun eigen ontwikkeling staan en vanuit dat uitgangspunt langzaam uit hun eigen schulp kruipen?

Omdat ik niet zo'n hele grote liefhebber ben van het hippe, lichtvoetig stedelijke sfeertje dat continu op prettige wijze aanwezig is maar met name rond het midden licht overheerst - hoewel Rollin' & Scratchin' het kortstondig aan flarden scheurt - zet ik voorlopig niet heel hoog in. Maar dat deze plaat wel degelijk alom op de juiste waarde geschat wordt, kan ik enkel beamen, waarbij Homework vooral op het gebied van venijn, beweeglijkheid en warmte torenhoog uitsteekt boven minder subtiel en onevenwichtiger later werk van de heren.

avatar van tbouwh
2,5
Wilde toch nog eens de albums van Daft Punk gaan luisteren, te beginnen met hun debuut Homework. Around the World kende ik al, een heerlijk nummer, en met een paar vrienden van me heb ik meerdere malen heimelijk geprobeerd de artistieke bewegingen uit de clip na te doen.
Homework klinkt aardig, met een geheel van nummers dat aardig wegluistert maar vaak niet echt boeiend is. Zoals gezegd, Around the World is een lekker nummer, en dat geldt ook voor Teachers en Da Funk. De rest vind ik echter niet bijzonder, en vooral eentonig. Nu ligt de kracht van Daft Punk juist vooral in eentonigheid/goede opbouw ( zoals dat ook in Around the World het geval is ) maar toch weet ik me door dit album niet voldoende geinteresseerd. Misschien ligt het ook aan het feit dat ik een paar nummers ( Burnin´, Rock & Roll en Rollin´ en Scratchin´ ) duidelijk minder vond en zelfs wat vervelend vond klinken. Geen goed album dus wat mij betreft, maar om op de achtergrond te hebben opstaan prima. Vooralsnog net geen voldoende, misschien verandert dat nog. 2,5*

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Mijn eerste herinnering aan Homework : ik sta in een CD-winkel om deze plaat naar aanleiding van een lyrische recensie te beluisteren, en bij het doorskippen kom ik uit bij Rock 'n roll, en ik schiet spontaan in de lach bij het horen van die stupide begin-"drums" : zo grappig om een nummer op die manier te beginnen, en dat je het aandurft om zoiets meligs als intro te gebruiken duidt dat er al op dat op deze plaat alles kan (en mag). Homework is voor mij altijd de ultieme feestplaat gebleven, ook 23 jaar later, net zoals de herinnering aan hoe grappig ik de twee geweldige videoclips bij Da funk en Around the world vond nog vers is. Net niet de volle 5* omdat na de geweldige eerste helft van de CD de tweede helft tegen het einde een beetje gaat slepen (ook al is Alive dan een geweldige en verrassend donkere bijna-afsluiter), maar het blijft een ontzettend leuke, levendige en frisse plaat die ik eigenlijk stiekem wel in de top-250 zou verwachten.

avatar van james_cameron
3,5
Vreemd genoeg deze klassieker nu pas ontdekt. Ik kende de singles wel, maar wanneer je het hele album beluistert blijkt het duo veel meer fraais voor de luisteraar in petto te hebben. En wat klinkt het allemaal imposant, ook na bijna 25 jaar. Vooral qua beats en productie is dit feitelijk niet gedateerd. Niet alle tracks zijn even goed en ongeveer op de helft, vanaf het saaie Teachers, zakt het album wat in, maar met het sublieme Alive sluit men de boel geweldig af. Ook een track als Rollin' & Scratchin' is top.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:42 uur

geplaatst: vandaag om 10:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.