menu

The Police - Outlandos d'Amour (1978)

mijn stem
3,77 (593)
593 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: A&M

  1. Next to You (2:51)
  2. So Lonely (4:48)
  3. Roxanne (3:13)
  4. Hole in My Life (4:48)
  5. Peanuts (3:54)
  6. Can't Stand Losing You (3:02)
  7. Truth Hits Everybody (2:53)
  8. Born in the 50's (3:42)
  9. Be My Girl / Sally (3:24)
  10. Masoko Tanga (5:41)
totale tijdsduur: 38:16
zoeken in:
avatar van LucM
4,5
Punk was in Europa veeleer een attitude en bedoeld als springplank voor beginnende of onbekende bands om zich verder te ontwikkelen waaruit de new wave ontstond.

avatar van deric raven
4,0
Dat denk ik niet.
Punk is meer dan een attitude en springplank.
New wave was op een bepaald moment dood en begraven, terwijl punk altijd is gebleven.
Wel denk ik dat in die periode bands snel en gemakkelijk onder de noemer punk werden gebracht.
Post punk en new wave ontwikkelden zich ook vanuit artiesten als David Bowie en Iggy Pop, de eerste heeft helemaal niks met punk te maken.

avatar van LucM
4,5
New wave en postpunk zijn grotendeels overlappend. Aanvankelijk werden Amerikaanse bands als Talking Heads en Television en ook Blondie onder new wave geschaard, anno 1977 kwamen tal van Britse bands op die met punk begonnen en nadien de attitude van de punk (de doe-het-zelf-mentaliteit, eigenzinnigheid) toepassen op meerdere muziekstijlen waarbij vaak reggae, electronica en soms ook folk of wereldmuziek worden verwerkt. Die bands werden zowel onder postpunk als new wave geschaard. Grootste invloeden zijn inderdaad David Bowie en Iggy Pop en ook Brian Eno en Roxy Music.

In de jaren '80 werd punk nauwelijks nog beoefend waardat je tal van new wave bands had. Halverwege de jaren '80 was new wave mainstream geworden of werden vele new wave bands opgeboekt waardoor deze stroming inderdaad uitstierf. Maar in de jaren '00 zijn er behoorlijk wat bands die zich laten beïnvloeden door new wave bands in de jaren '80 (Interpol, Editors).

avatar van deric raven
4,0
Prima verhaal, alleen ging de punk wel degelijk door in de jaren 80, vaak nog puurder.
Crass, Conflict, The Exploited, Toy Dolls, MDC, Black Flag, Dead Kennedys.
Meer underground, maar nooit verdwenen.

kistenkuif
Zelfs The Slits zijn nog/weer actief, heb ik gehoord. Overigens viel de eerste punkwoede niet geheel toevallig samen met de belabberde economische situatie in de UK met veel werkloosheid onder jongeren.

avatar van LucM
4,5
Punk was inderdaad een uiting van werkloze en kansarme jongeren.
In de jaren '80 werd de (pure) punk terug marginaal maar verdwenen was ze nooit. Halverwege de jaren '90 was punk ineens populair dankzij bands als Green Day en Offspring.

avatar van bikkel2
4,0
Punk is dan ook altijd een middel geweest om op een tamelijk agressieve manier tegen de gevestigde orde en maatschappij aan te trappen.
Aangezien de wereld steeds maffer is geworden valt er genoeg te halen voor Punkers.

avatar van meneer
bikkel2 schreef:
Punk is dan ook altijd een middel geweest om op een tamelijk agressieve manier tegen de gevestigde orde en maatschappij aan te trappen.
Aangezien de wereld steeds maffer is geworden valt er genoeg te halen voor Punkers.


Het zou idd eens tijd worden dat er weer (bv) zo'n muziekstroming op gaat komen (of) staan om eens flink tegen deze huidige maatschappij en het globalisme aan te schoppen, maar het lijkt wel alsof de generatie van deze ideologische leeftijd monddood is geworden en niet eens weet wat protesten zijn (of er zich voor interesseren).

Individualisme viert hoogtij..

avatar van bikkel2
4,0
Zeker mee eens. Het is een behoorlijk tamme bedoening geworden.
Ik geloof trouwens best dat er nog wel acts zijn met een felle boodschap, maar die breken gewoon niet door.
platenmaatschappijen sluiten hun ogen en zien er geen geld in.

avatar van nlkink
De occupy beweging leek even wat te worden maar die zijn volgens mij niet weg geknuppeld maar weg geknuffeld.
Op de Westerhaven te Groningen vond ik het tenminste steeds genanter worden. Op het laatst was het gewoon gratis kamperen terwijl de gemeente de andere kant op keek.

Als mensen kwaad genoeg worden komen ze best wel in beweging. Ik vind het genant worden als men ludiek gaat doen.

Zijn we eigenlijk niet behoorlijk off topic aan het raken?

avatar van bikkel2
4,0
Ja.....best wel.

avatar van meneer
Zit heerlijk te genieten van dit album waar ik als 12/13 jarige samen met mijn vriendjes op een zolderkamertje ook van zat te genieten terwijl de zwoele zomerdagen de aankomende jaren 80 verwelkomden.. Goede herinneringen en muziek waar een beginnende puber van toen alleen maar zich heerlijk op kon uitleven.. De toekomst lag aan onze voeten

Las net dit artikel. Bijna 40 jaar later: Sting wil ook weer eens rocken ! Kom maar op jongen..

2016: Sting brengt nieuw ro...

avatar van Leptop
4,0
Het zal mij inderdaad benieuwen of hij nog wat Policeachtige deunen uit zijn bass krijgt getoverd.

4,0
Mijn favoriete bandje als puber en wat wil je ook met uitgesproken, moedige en vinnige nummers als Roxanne en So Lonely.

avatar van Lau1986
4,0
Een heerlijke plaat van the Police. De afwisseling is echt genieten en dan zijn het ook nog eens prima aanstekelijke nummers. De hits waren mij wel bekend, maar de rest is eigenlijk ook gewoon erg sterk.

avatar van Ri3n
4,0
Prachtplaat, gezien op Pinkpop 1979. Revelatie dat reggaesoundje met new wave vermengd.2019 wellicht 40 jaar na dato terug op Pinkpop ???

avatar van Leptop
4,0
Wat weet jij dat wij niet weten?

avatar van lennon
2,5
Leptop schreef:
Wat weet jij dat wij niet weten?


Dat gerucht gaat al een tijdje.. maar het lijkt me sterk dat Smeets voor alleen Pinkpop the Police weer bij elkaar krijgt.
Sting gaat overigens weer touren in 2019 dus lijkt me dat de definitieve nee voor dit gerucht.

Misschien doet Sting Pinkpop aan?

avatar van aerobag
3,5
Police luister altijd zo lekker weg, met die fusie van rock, pop en een sprankeltje reggae. Album is gevuld met catchy hooks, ware oorwurmen.

4,0
Wat een debuut van dit trio. Ik ken weinig bands die met 3 muzikanten zo'n sound kunnen wegzetten. Mmm jawel Rush natuurlijk.
Deze plaat heeft een lekker rauw kantje . Dat mis ik wel bij de volgende Police albums.
Samen met Reggatta de blanc de 2 beste van deze heren, vind ik persoonlijk

avatar van xrockerx
TONYLUNA schreef:
Wat een debuut van dit trio. Ik ken weinig bands die met 3 muzikanten zo'n sound kunnen wegzetten. Mmm jawel Rush natuurlijk.
Deze plaat heeft een lekker rauw kantje . Dat mis ik wel bij de volgende Police albums.
Samen met Reggatta de blanc de 2 beste van deze heren, vind ik persoonlijk


Vast nooit Husker Du gehoord....een trio wat maybe niet de hits had maar 10000x interessanter was en meer geluid

avatar van Leptop
4,0
xrockerx schreef:
(quote)


Vast nooit Husker Du gehoord....een trio wat maybe niet de hits had maar 10000x interessanter was en meer geluid


Wel van gehoord, nog niet beluisterd. Ik zal de test uitvoeren, maar kan je vast vertellen dat je geen gelijk gaat krijgen van mij .

avatar van Mjuman
Leptop schreef:
(quote)


Wel van gehoord, nog niet beluisterd. Ik zal de test uitvoeren, maar kan je vast vertellen dat je geen gelijk gaat krijgen van mij .


+1

Imo klinkt het als een Trabi prefereren boven een Testarossa; of Steven Wilson boven King Crimson

avatar van Leptop
4,0
Mjuman schreef:
(quote)


+1

Imo klinkt het als een Trabi prefereren boven een Testarossa; of Steven Wilson boven King Crimson



Die laatste vergelijking gaat overigens ook volledig mank

avatar van Film Pegasus
4,5
Eind jaren '70 vonden reggae/ska en punk in elkaar een bondgenoot. Naast Bob Marley waren het vooral blanke artiesten (zoals wel meer gebeurde...) die het genre naar het grote publiek brachten. Ook The Police maakt er gebruik van. Stevige punkrock die mee dankzij de reggae en een leuke melodie meer werd dan de hardere punkmuziek die enkel bij het jonge punk-publiek in de smaak viel. The Police wist mee de stap van punk naar de nieuwe wave te zetten. Vooral knap omdat de groep met Outlandos D'Amour al meteen een stevig debuutalbum neer zet. Zowel qua sound zitten ze meteen goed en het album kent ook de nodige hits die nog steeds klassiekers zijn.

avatar van RonaldjK
4,0
Vanaf het einde van 1978 was Roxanne op Hilversum 3 te horen bij de alternatieve omroepen VARA (op dinsdagen) en KRO (op woensdagen). Van een nieuw bandje, The Police. Dát was een leuk liedje, vond ik! Uiteraard nam ik het op met mijn radiocassetterecorder. Een hit werd het niet, maar de tekst en de reggaeinvloeden in dit redelijke uptempo lied vond ik erg fijn.

April '79 werd opvolger So Lonely wél een hit, in mei op #26 piekend in de Nationale Hitparade. Die vond ik nog beter, want daar zaten snelle stukken in, plus opnieuw die reggae-, of eigenlijk vooral ska-invloeden. Wat was dit een bijzonder bandje, wat een heerlijke nummers!

Toen ging het snel: met drie hitparades (TROS, NOS en Veronica) klonk de band vaker op Hilversum 3, waardoor ook conservatievere omroepen The Police gingen draaien. Dankzij een naderend optreden op Pinkpop, plus de promotie door de KRO op Hilversum 3, werd de band dé new waveband door Nederland omarmd, zoals Blondie het jaar ervoor.
Het opnieuw uitgebrachte Roxanne werd kort na Pinkpop alsnog een hit. Geen wonder na dit verpletterende optreden. Can't Stand Losing You en de van het volgende album afkomstige Message in a Bottle klommen datzelfde jaar nog hoger in de Nederlandse hitparades.

De singles geven een goed beeld van debuutelpee Outlandos d'Amour, waar bovendien enkele liedjes op staan die bijna als melodieuze punk klinken: opener Next To You, Peanuts, met behalve een vreemd toetertje een heerlijke rammelgitaarsolo; op de B-kant het punky Truth Hits Everybody met daarin een klok. Maar altijd staat de melodie centraal, zoals tijdgenoten Buzzcocks ook zo goed konden.
Mensen die de reggaekant appreciëerden konden behalve de singles ook terecht bij Hole in My Life (bijzondere tekst, over dit onderwerp hoor je zelden liedjes!) en afsluiter Masoko Tongo.

Minder vond ik twee tracks op de B-kant: Born in the 50's pakte me niet zo en het hoorspel in Be my Girl / Sally was leuk voor twee keer, maar dat was het dan ook. Wel goed om je uitspraak van het Engels te verbeteren.

Bijna 25 jaar later blijkt het album verrassend fris gebleven, ook bij herhaaldelijk draaien. Zelfs het "hoorspel" kan ik nu beter hebben. Sterke melodieën, soms heel meezingbaar. Gewoon een heel sterk debuut.

avatar van Twinpeaks
4,0
Meer dan degelijk debuut. Fris en uitdagend . Zegetocht op Pinkpop. De rest is geschiedenis. 4 sterren.

3,0
Het verbaasd me dat dit album als één na beste wordt geclassificeerd van wat de heren als studioalbum hebben afgeleverd. Toegegeven; Next to you, Roxanne en So Lonely behoren meteen tot het betere werk dat The Police heeft gemaakt, maar de overige nummers op misschien Can't stand losing you na, vind ik echt minder interessant om te beluisteren dan de meeste andere niet-single nummers op bijvoorbeeld Reggatta de Blanc, Zenyatta Mondatta en Ghost in the Machine.

4,0
Met Regatta de beste van the Police. Al staan er op de andere platen ook prachtige nummers. Je moet deze plaat ook zien in het tijdsbeeld, zie ook the Jam, vergelijk hun debuut met bv the Gift. Dat had the Police ook. Vanaf ghost had het niet zoveel meer met de punkreggaewave van het begin. Daarom vind ik het ook zo mooi, hou van die combinatie, korte kernachtige songs zoals bv de al genoemde Jam, Joe Jackson en Costello ook hadden. Openen met Next to you is toch wel erg bam hier zijn wij!
Heerlijke plaat dus

avatar van Lonesome Crow
4,5
geplaatst:
Ik ben al zo oud dat ik nog weet dat er geen Police was, maar ineens in mijn eerste schooljaar voortgezet onderwijs (1979-1980) waren ze er.
Gitarist Andy Summers was toen al een jaar of 37, en was vanaf 1965 al te horen op diverse albums als zowel vast bandlid als sessiemuzikant.
Drummer Stewart Copeland, 10 jaar jonger als Andy en vanaf 1972 al studio ervaring op wat albums van wat bands.
Sting, de charismatische bassist / zanger en the Police was eigenlijk zijn eerste serieuze band in 1977.

Een lage gemiddelde score voor 1 van de beste post-punk platen, had toch zeker minimaal een 4 moeten zijn.
Een geheel eigen stijl, ze kunnen echt goed spelen en een icoon van een frontman + ijzersterke songs.... ik bedoel maar.

De opener pakt je inderdaad meteen bij de strot en laat je niet meer los mede door de gitaarsolo van Andy Summers die ooit in een interview (in de jaren '80) verklaarde dat hij eigenlijk zo min mogelijk solos wilde spelen omdat artistiek gezien alles al eens gesoleerd was.....
Bij So Lonely en Roxanne heb ik last van het feit dat de radio bepaald dat je steeds dezelfde hits moet horen, te vaak gehoord dus.
Neemt niet weg dat het fantastische songs zijn (leuk dat stukje mondharmonica erin).
Roxanne duurt maar 3 minuut en 14 seconden, dacht veel langer maar zal wel te vaak de veel te lange live-versie gehoord hebben.

Hole in My Life lijkt tegen te vallen maar nu ik het analyseer zit het erg knap in elkaar, kon iets korter want de flow verliest daardoor aan sterkte.
Peanuts, lekker up-tempo en dat kindertoeterje erdoorheen op een gegeven moment past er wonderwel in. Door de toevoeging van die ogenschijnlijk onzinnige instrumenten vergroot het volgens mij onbewust de herkenbaarheid van de songs.

De 3de en zwakste single van dit album werd vreemd genoeg de grootste hit tot dan toe in Nederland (nummer 9 in de top '40).
In nog geen 3 minuten Sting 27x "Can't Stand Losing You" te horen zingen is mij te veel.
Daarna heb ik helemaal geen klachten en gezeur meer, "Truth Hits Everybody" een prima up-tempo rocksong met dan toch weer zo'n leuke toevoeging in de vorm van een soort van kerklokken (al dan niet echt).
Het rauw gezongen "Born In The 50's" is fel en mijn persoonlijk favoriet van dit album.

De 2 buitenbeentjes op het eind, "Be My Girl / Sally" tovert bij mij altijd een glimlach op mijn gezicht bij de zinsnede "And later in a moment That girl became my wife".
Ondanks dat het muzikaal weinig voorstelt en het lange spoken-word gehalte kan ik het nog altijd horen.
"Masoko Tanga" is ogenschijnlijk te lang en saai maar de flow erin is heerlijk en de onzin-tekst-zang van Sting en het uiterst subtiele akkoordenwerk van Andy zijn de smaakmakers erin.
Vond het vroeger niks maar waardering van diepgang in de muziek komt met de jaren zullen we maar zeggen.

Mede daardoor van 4 naar 4,5 ster!

avatar van gaucho
4,0
geplaatst:
Lonesome Crow schreef:
De 3de en zwakste single van dit album werd vreemd genoeg de grootste hit tot dan toe in Nederland (nummer 9 in de top '40).
In nog geen 3 minuten Sting 27x "Can't Stand Losing You" te horen zingen is mij te veel.

Ik kan me daar heel veel bij voorstellen. Het is ook mijn enige bezwaar tegen deze specifieke song, maar ook tegen sommige andere nummers The Police. Het refrein (of de slotregel) emmert veel te lang door. Dat kan soms leuk werken bij een concert, maar bij albums, en met name bij 'repeated listening' wordt het heel snel irritant. Vooral als het refrein, zoals in dit geval, van zichzelf al wat hoekig en eentonig is.
Bij Message in a bottle, wat ik nota bene de sterkste single vind die The Police ooit maakte, heb ik dat ook een beetje: aan eind eind gáát die 'I'm sending out an S.O.S.'-regel maar door, ad nauseum. Daar had een iets eerdere edit wonderen kunnen doen. Wat ook gebeurt in de single-versie, die ik daarom prefereer.

Ook ik heb dit debuutalbum pas later op waarde kunnen schatten. Alle singles van dit album had ik al gekocht, maar mij eerste LP van The Police was Reggatta de blanc. Ik heb deze eigenlijk veel te lang links laten liggen en pas jaren later gekocht. Ook toen kwam de waardering niet meteen, omdat het in de eerste plaat veruit de meest punky plaat van hen was en er ten tweede hier en daar toch wat rare instrumentale vondsten in zaten, zoals ook door Lonesome Crow beschreven.
Uiteindelijk viel alles toch op z'n plaats en werd dit later een van de meest gedraaide platen. En hoewel ik de vier andere platen eigenlijk nog steeds iets beter vind, merk ik dat deze me bij herbeluistering toch het minst verveelt. Op de singles na dan, want die heb ik echt te vaak gehoord. Al gaan de voorkeurssterretjes toch naar Roxanne en So Lonely.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:47 uur

geplaatst: vandaag om 16:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.