Testament - The New Order (1988)

ik snapte aanvankelijk niet waarom deze plaat zo'n laag gemiddelde had omdat Testament toch geen kleine naam is. na het luisteren van The New Order kan ik toch enigszins begrijpen waarom niet iedereen het kan waarderen. Over het algemeen zijn de nummers wel ok, maar het gaat toch na 4 nummers een beetje vervelen. Dan heb je ook nog dat het misschien niet een uitmuntende productie heeft (de drums klinken tenminste een beetje blikkerig) en dan heb je al met al een plaatje dat wel ok is, maar geen klapper. 3.5*

Leuk plaatje van Testament, hij wordt inderdaad wel minder goed naarmate ik 'm vaker luister. Echt een jaren '80 sound en een matige productie, dat heeft ook wel zo z'n charme

degelijk goede jaren 80 metal plaat, heb alleen soms het idee dat ik naar een metallica/megadeth cover band met eigen materiaal aan het luisteren ben

dit album werd mijn aan gesmeerd van dit moet je horen op zich vind ik het wel een goed album alleen ik luister hem niet meer zoveel

Wel een duistere plaat, vooral vanwege de dreigende instrumentale intermezzos.

into the pit!!!!

Hm mischien moet ik deze maar eens aanschaffen, ik hou wel van jaren 80 sound, ik snap nooit waarom dat zo'n soort sound tegenwoordig niet meer word gebruikt.

Deze heb ik ook gehad. The Preacher was wel een kiks nummer. Erg in de lijn van Metallica qua geluid. Maar qua songs wel duidelijk een stapje lager.

Ik vond juist opvolger Practice What You Preach erg in de lijn van het Metallica geluid. Die had ook zo'n blikkig geluid zonder bas. Ik vind The New Order juist nog wel vet klinken
En qua songs een stapje lager? Metallica sschreef duidelijk nummers voor een groter publiek maar dat betekent niet per definitie dat ze beter zijn.

De beste plaat van Testament als je het mij vraagt met songmateriaal dat qua hooks en aanstekelijkheid nog een stuk beter is dan op de debuutplaat. Er staan toch een aantal absolute topnummers op dit album, vooral de de eerste 4 tracks en Disciples of the Watch (het magnum opus van deze band). Eigenlijk is alleen Nobody's Fault met z'n wat cheesy refreintje een mindere broeder.

Als jullie het hier dan toch over vergelijking met Metallica en Megadeth moeten hebben; Testament klinkt hier zoals Metallica op ...And Justice for All had moeten klinken, ongecompliceerd in plaats van overgeproduceerd. Bovendien ben ik wel gecharmeerd van de zang van Chuck Billy, die een stuk puurder en rauwer aandoet dan het geforceerde stemgeluid van Hetfield destijds of de ronduit zwakke stem van Mustaine waar ik nooit een fan van ben geweest.
Al met al één van de cruciale oldschool thrashplaten.

1 van mijn favoriete groepen all-time! Bezit elke noot dat die mannen uitgebracht hebben incl. hun originele demo (onder The Legacy). En vind eigenlijk geen elk album slecht maar dit is wel een van hun beste

is dat die demo met Zetro op zang?

yep

Mijn nieuwe order is van de week binnen gekomen.
Wel een erg sterk album van Testament, eigenlijk geen een slecht nummer te bekennen! Mijn favorieten zijn Disciples of the Watch en The New Order. Hypnosis is een appart tussendoortje. Ook Nobody's Fault is een nummer dat opvalt, het klinkt heel anders als de andere nummer's, meer rock n roll minder thrash maar ik vind het eerlijk gezegd wel een erg mooi nummer!

Hele goeie plaat !!!

Spijtig van de sound, daarmee bedoel ik de productiesound van die tijd is niet al te vet.

Maar dat wordt allemaal goed gemaakt door de muziek.

Ik denk niet dat het aan die tijd licht dat de productie zo slecht is. Als je bijvoorbeeld naar Iron Maiden albums uit de jaren 80 luisterd, daar vind ik de productie zelfs meesterlijk goed. En een jaren tachtig sound heeft vaak wel wat vind ik, alleen bij de oude Testament albums is het zo belabbert en mager dat de muziek er echt slechter door klinkt. Ik weet niet hoe dat komt, zeker een slechte producer

Was destijds (veel meer dan nu) ook een kwestie van geld natuurlijk. En laten we wel wezen, bij Testament en vele andere kleinere metalbands zullen de budgetten rond die tijd heel wat lager hebben gelegen dan bij een Maiden of Metallica.

Nobody's Fault is dan ook een Aerosmith cover (van het album 'Rocks').

Niettemin fantastisch album.

Trial by Fire zo'n vet nummer Verder zijn het titelnummer, Disciples of the Watch, Into the Pit en Preacher ook erg sterk. Dit verdient wel 4*

Op "first strike till deadly" laten ze horen hoe de nummers zouden moeten klinken, aan de klasse van de songs ligt het niet.

Best aardige tweede Testament plaat met uitschieters Into the Pit en Disciples of the Watch. Ik vind hem evenwaardig aan hun debuut met volgende kanttekeningen: er zit weinig variatie tussen de nummers onderling en ik ben nooit een echte Testament fan geweest. Daarvoor overstijgt het de middelmaat niet, het is geen topper, noch subtopper maar een oerdegelijke middenmotor. Die cover van Aerosmith, Nobody's Fault, is een donkere plek op dit album, meestal jeuken mijn vingers om op die skipknop te duwen.

Zonder bonus track Nobody's fault een kort plaatje. Hypnosis is een saaie opvuller, de rest is vrij goed. Wel een lelijke hoes.

Best aardig is best wel een understatement.

Dit is één van mijn favoriete thrash/speed platen samen met Alice in Hell en Twisted into Form (en het Testament-debuut natuurlijk)

Toch wel even een flinke stap terug vanaf The Legacy. De energie is flink teruggenomen, en het gaspedaal is ook wat losgelaten. Dat vind ik jammer, want ik vermaakte me eigenlijk wel bij het debuut. De productie is hier ook wat slechter en doffer. De rauwheid komt er minder goed uit lijkt wel. Hoogtepunten hier zijn voor mij "Into the Pit" en 'Disciples of the Watch". Echter de heropnames op First Strike Still Deadly klinken een stuk beter.

Zo gigantisch een vette klassieker als the Legacy is deze niet, maar zeker een redelijke charmante plaat met eigen sfeer en paar top nummers die me weer donker, hard en agressief met m'n verloren haren terugslepen naar 1988: Into the Pit en Disciples of the Watch. Jammer dat niet de hele plaat vol staat met krakers zoals op de legendarische voorganger.

Een aardige stap terug na het geweldige debuut. Toch staan hier een aantal fantastische nummers op. Jammer dat het geheel te wisselvallig is.

Een vermakelijk album, maar het klinkt mij iets teveel als Metallica. Nummers als Into the Pit en Trail by Fire zijn erg leuk en catchy, maar verder is het leuk en aardig, maar blijf het nergens echt heel erg hangen. Nobody's Fault hadden ze niet moeten doen.

Schijnbaar ben ik niet de enige die de productie wat matig vind.Echt storend is dat niet,al klinkt het soms wat schel en had het over de hele linie wel wat voller gemogen.
Wat muziek betreft ben ik een stuk enthousiaster,de drie eenheid A Day of Reckoning,Into the pit en Disciples of the Watch zijn de top nummers en de rest van het materiaal is degelijk.
Ach meestal kom ik bij Testament altijd rond de 3,5 sterren uit want de band is erg constant.Met the New order is het deze keer misschien iets minder ten opzichte van zijn voorganger maar veel ontloopt het elkaar allemaal niet.

Opvallend veel gemopper hier over de productie. Ik vind die hier beter dan bij The Legacy het geval was, maar daar is de score hoger. Niet alleen productioneel beter, maar ook zeker qua songwriting en instrumentbeheersing. Het zit allemaal net wat slimmer in elkaar. De horrorsfeer die je regelmatig hoort op The Legacy heeft plaatsgemaakt voor technische toeren. Ook Chuck Billy verdient een compliment, want hij zingt en schreeuwt met passie. Is natuurlijk ook makkelijker als je zelf mag meeschrijven met de teksten. Gelukkig is het venijn in de muziek ook wel gebleven. Into The Pit is na al die jaren nog steeds heerlijk. Net als Disciples Of The Watch en The Preacher. Geen slechte songs te vinden hier, maar gelukkig nog wel het fantastische spel van Alex Skolnick. Het beste wat Testament uitgebracht heeft. Ik ken de band goed genoeg om te weten dat de nummers 1 en 2 vast staan en ver boven de rest zullen blijven.

Tussenstand:
1. The New Order
2. The Legacy

Mmm, op bijna iedere reviewsite wordt The Legacy hoger gewaardeerd dan The New Order, maar ik hoor hier toch echt een beter album dan het debuut. Nog steeds rauw, maar ook gestroomlijnder en technischer met een paar werkelijk weergaloze tracks. Vooral Disciples Of The Watch, The Preacher en Musical Death (A Dirge) zijn werkelijk fantastisch. Ik heb ook het gevoel dat het album veel afwisselender is en bovenal een betere drumsound heeft dan op het vorige album het geval was. Wat mij betreft zodoende toch echt nog een tandje beter dan zijn voorganger en wederom een thrashpareltje!

Voorlopige tussenstand:
1. The New Order
2. The Legacy

Een jaar na het debuut en vreemd genoeg knalt de productie wederom niet, het is echter niet dermate vervelend dat het luisterplezier er door wordt ontnomen.
De songs op de The New Order klinken op het eerste gehoor iets verzorgder en daarnaast speelt niet alles zich af op de hoogste versnelling. De eerste 2 nummers laten een prima indruk achter, waarbij met name de titelsong in het oog springt. Wat een fijne groove bevat deze song. Trial By Fire is afwisselend en bevat wederom fijne tempowisselingen. De cover van Aerosmith's Nobody's Fault leent zich natuurlijk uitstekend om in een trash jasje gestoken te worden, het swingt net zoveel als het origineel, knap gedaan. A Day of Reckoning is ook weer weer vrij degelijk. De groei van de band en de zelfverzekerdheid hoor je ook terug op afsluiter Musical Death, een fraaie semi-akoestische instrumental uitmondend in enige bombast.
The New Order klinkt in mijn ogen en oren verzorgder, is afwisselender en nog belangrijker maar dat is persoonlijk; het schijfje bevat iets meer midtempo materiaal en dat komt het luistergenot ten goede.

Tussenstand:

1. The New Order
2. The Legacy