menu

Mike Oldfield - Discovery (1984)

mijn stem
3,46 (122)
122 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Virgin

  1. To France (4:50)

    met Maggie Reilly

  2. Poison Arrows (3:45)

    met Barry Palmer

  3. Crystal Gazing (3:02)

    met Maggie Reilly

  4. Tricks of the Light (3:52)

    met Barry Palmer en Maggie Reilly

  5. Discovery (4:32)

    met Barry Palmer

  6. Talk About Your Life (4:24)

    met Maggie Reilly

  7. Saved by a Bell (4:36)

    met Barry Palmer

  8. The Lake (12:08)
  9. To France [Extended Version] * (5:35)

    met Maggie Reilly

  10. In the Pool * (3:42)
  11. Bones * (3:20)
  12. Afghan * (2:46)
  13. Tricks of the Light [Instrumental] * (3:56)
  14. To France [The 1984 Suite] *
  15. The Lake [The 1984 Suite] *
  16. The Killing Fields (Main Theme) [The 1984 Suite] *
  17. Etude [The 1984 Suite] *
  18. The Royal Mile [The 1984 Suite] *
  19. Zombies [The 1984 Suite] *
  20. Discovery [The 1984 Suite] *
toon 12 bonustracks
totale tijdsduur: 41:09 (1:00:28)
zoeken in:
avatar van dazzler
5,0
Ik was een groot fan van Mike Oldfield tot en met Songs of Distant Earth.
Daarna verloor ik mijn interesse en meer nog, hij begon me te irriteren
met dat eindeloos herhalen van Tubular Bells ...

Tubular Bells III heeft nauwelijks iets met Tubular Bells te maken
of het zouden enkele thema's moeten zijn die hij opklopt tot nieuwe
composities. Er zitten trouwens ook meerdere referenties naar Crises in.

avatar van Saldek
4,0
Na jaáááren me hebben gericht op zijn instrumentale werk (zo'n 15-20 jaar) heb ik deze er maar weer eens bijgehaald. En het heeft nog niets aan kracht ingeboet! Sterker: omdat ik doorgaans vooral de lange werken luisterde beschouwde ik deze instinctief als 'bijval', zoiets als 'ook leuk, maar meer niet'. Maar nu ik hem op heb staan vind ik dit toch een zeer lekker sfeervol plaatje. Alleen 'Tricks of the Light' houd ik achterwege. Maar al de andere nummers zijn gewoon echt heel lekker!
De vier ster die ik er eens voor heb gegeven behoud ik, maar zie deze nu wel met een andere invalshoek. Prachtplaat!

avatar van Ataloona
2,5
Eindelijk een paar mensen die dit ook goed vinden.
Altijd dat gezeik over dat de instrumentale albums alleen top zijn en dat de gezongen albums te 'poppy' of te eenzijdig zijn.
Datis helemaal niet zo. Tot deze vond ik de gezongen albums geweldig. Zelfs Tricks of the Light vind ik goed. En The Lake en Talk About Your Life zijn gewoon geweldig. Gewoon een goed album. Niet meer en niet minder.

avatar van Bluebird
4,0
Dit vond ik ook een zeer genietbaar schijfje destijds en nog steeds overigens. Geen lange uitgesponnen thema's maar wat commerciëler naar de jaren 80 gericht compacter werk dat het na het suc6 van Crisis met Moonlight Shadow wederom niet slecht heeft gedaan. Saved By The Bell had niet echt gehoeven, de rest is dik in orde.

avatar van musician
4,5
Geef je helemaal gelijk, hoewel voor The Lake overigens nog steeds 12 minuten moet worden uitgetrokken. Niet dat dat leidt tot verveling.

Ik had ook liever het niet op cd verschenen Crime of passion (eveneens gezongen door Palmer) gezien i.p.v. van Saved by the bell.

Hoewel Crime of passion, als mannelijke variant, weer erg dicht aanschurkt tegen Moonlight shadow en To France...

avatar van Bluebird
4,0
Crime of Passion was voor zover ik me herinner een losse single die net als Pictures In The Dark (met dat koorknaapje) ergens in de tipparade was blijven steken als ik me niet vergis? Ik heb dat nummer sinds het toen af en toe op de radio werd gedraaid nooit meer gehoord maar de Moonlight Shadow geliktheid was idd opvallend. Bij mijn weten niet op een regulier album verschenen. Zeker was het een betere opvuller geweest dan SBTB.

avatar van musician
4,5
Frustrerend he, het hadden aardige extra tracks kunnen zijn, sowieso.

Crime of passion en Pictures in the dark zijn bij mijn weten alleen via de Elements DVD te krijgen,

Ik heb wel beide singletjes maar waarom niet leuk als bonusmateriaal op cd toegevoegd, vraag je je dan af.

avatar van Bluebird
4,0
Laten we hopen dat het bij de evt. komende heruitgaven wel het geval mag zijn. COP als bonus op Discovery, PITD als bonus op Islands. Alhoewel ik Islands niet echt hoog heb zitten, maar Mike's toenmalige ega Anita Hegerland zingt daar ook nog een leuk nootje op mee.

avatar van CorvisChristi
4,0
CorvisChristi (crew)
Deze release zou ook uitkomst kunnen bieden:

Mike Oldfield - The Platinum Collection (2006)

Daar staan "Crime of Passion" en "Pictures in the Dark" ook op, plus heel veel meer unieke tracks. Meerdere vliegen in één klap dus...
Ze zijn dan weliswaar niet op een regulier album terug te vinden, maar wel binnen handbereik op deze compilatie.
Overigens verscheen Crime of Passion ook al op Mike Oldfield - The Complete Mike Oldfield (1985), maar daar staat "Pictures in the Dark" dan weer niet op, aangezien die nieuwer is dan die compilatie.

avatar van dazzler
5,0
Die Platinum Collection bundelt alle 12" versies.

Gek genoeg niet die van Crime of Passion.
Dat is dan toch de 7" versie die gewoon 30 seconden eerder uitfade.

avatar van musician
4,5
Ik vind het toch geen slechte compilatie.

Jammer dat zo'n wikipedia pagina over Crime of passion daar niet naar verwijst.

avatar van ChrisX
4,5
Bluebird schreef:
Saved By The Bell had niet echt gehoeven, de rest is dik in orde.


Meen je dat? Goh, vind het juist een van de sterkere songs op het album die ook nog eens op een hoger niveau word getiteld door die fantastische drumfills van Simon Phillips. Zijn invloed op dit album en Crisis moet overigens niet onderschat worden.

avatar van Bluebird
4,0
Het nummer is ook niet slecht, maar ik vind het wat buiten de toon van het verder toch erg melodieuze album vallen bedoel ik meer. Het doet wat aan als een logge bak herrie met een wat simpele melodie en dito refrein. Maar ik heb er geen last van als ie voorbij komt hoor, er valt eigenlijk niks te skippen op dit album.

avatar van dazzler
5,0
Ik vind Saved by the Bell ook veruit het minste nummer.
En altijd maar die referentie naar die Tubular Bells.

Maar wat Simon Phillips drums betreft, ga ik 100% akkoord.
Ook nog te horen op The Wind Chimes (Part 2) en het album Heaven's Open.

Of op de onvolprezen b-kantjes Rite of Man, In the Pool en Afghan.

Ik zou er wat voor over hebben om Mike en Simon
nog eens te horen samenwerken ... met Maggie Reilly erbij.

avatar van ChrisX
4,5
Bluebird schreef:
Het doet wat aan als een logge bak herrie met een wat simpele melodie en dito refrein.


Dat heb ik dus weer met het titelnummer ....

avatar van Bluebird
4,0
Das toch meer een vet en catchy soort hardrocknummer die voor mij een iets pakkender opbouw heeft. Vooral de gitaarsolo is om van te smullen. Niet te vaak draaien, dan gaat ie ook vervelen natuurlijk.

avatar van musician
4,5
Ja, echt ongeëvenaard vet haast, het nummer Discovery. Barry Palmer moet de vocalen haast uit z'n tenen halen.

Wat zou er van hem geworden zijn, het bleef bij een eenmalige optreden met Mike Oldfield, bij mijn weten.

Overigens, Oldfield zelf had er blijkbaar meer dan genoeg van, na zijn prachtige trilogie Five miles out, Crises en Discovery door na drie jaar (pas) te komen met weer een geheel ander album toch, Islands.

Liever Maggie dan Anita en ook liever Barry Palmer dan Kevin Ayers of Jim Price. Aan de andere kant: Islands heeft ook weer z'n charme. Maar het heeft geen Moonlight shadow.

Overigens, ik heb nog vier stokoude cd's van Discovery, Crises, Five miles outs en Islands. Nodig om ooit te vervangen door digitale remasters?

avatar van dazzler
5,0
Ja, en het liefst met bonustracks,
want in de jaren 80 had Mike van die prachtige
instrumentaaltjes op de b-kanten van zijn singles.

Ik vind Discovery pas echt af met In the Pool en Afghan erbij.
Soms programmeer ik mijn zelfgemaakte versie van het album als volgt.

To France
Poison Arrows
Crystal Gazing
The Lake

Talk About Your Life
Afghan
Saved by a Bell
In the Pool
Trick of the Light
Discovery

Ik heb er ook nog Pictures in the Dark en Legend opstaan.
Samen met In the Pool en Afghan als afsluitende bonustracks.

Trouwens, Barry Palmer doet ook nog mee op Pictures in the Dark.
Al zit zijn stem heel ver op de achtergrond in de mix, wat mij doet denken
dat het restanten zijn van een demo uit de Discovery sessies.

De leadvocalen op Pictures in the Dark zijn voor Anita Hegerland
en zangknaap Aled Jones. Mike zelf zingt ook mee in het refrein.

Op de Duitse variant van The Complete Mike Oldfield
staat Pictures in the Dark trouwens op ipv Mistake
omdat het nummer daar een top 10 hit was.

Tijdens de opnames van de song Discovery was Barry Palmer
snipverkouden, wat echt wel te horen is ... met dichtgesnoerde keel.

avatar van dazzler
5,0
DISCOVERY 1984

Hoewel ik in 1983 mijn eerste plaat kocht, blijf ik tot op heden
emotioneel het meest intens verbonden met de albums uit 1984.

Zo heeft Discovery een heel apart plaatsje in mijn platenkast.
Het album is onlosmakelijk verbonden met een prille zomerliefde,
datzelfde jaar in het Zwitserse St Morris. Ik was 15. Een jaar later kwam ik
terug op dezelfde plaats en heel het meer ademde nog naar Discovery.

Opgenomen in de Zwitserse Alpen, op een hoogte van 2000 meter
en met zicht op het meer van Genève staat op de hoes te lezen.

Toeval bestaat niet.

Na het succes van Moonlight Shadow en het bijhorende album Crises (1983)
nam Mike Oldfield een juiste beslissing. Hij hield zangeres Maggie Reilly en drummer
Simon Phillips aan boord en nodigde ook zanger Barry Palmer (al te horen op de single
Crime of Passion) uit in zijn appartement in Genève. Daar had hij, getuige de foto's
op de binnenhoes, een compacte studio gebouwd. Oldfield nam er Discovery
bijna gelijktijdig op met de muziek van The Killing Fields (1984).

Discovery and the Lake heet het album voluit op de achterkant van de hoes.
De plaat telt zeven gezongen popsongs en één langere, instrumentale compositie.

Oldfield keert op The Lake terug naar het element water.
Het 12 minuten durende nummer slaagt er op een zeer overtuigende manier in
om alle gedaantes van het grote meer muzikaal vorm te geven; van rustig kabbelen
naar stormachtig razen, van een romantische waterspiegel tot het koelste blauw.

In the Pool, het verfrissende b-kantje van To France (waar blijven de remasters)
toont dat Oldfield echt wel gebiologeerd was door het vertalen van water in muziek.
Dat nummer heeft een heerlijke melodie, schitterend drumwerk van Phillips
en eindigt in een kwakende kikkerpoel. Een onderschat meesterwerkje.

Opvallend is de klemtoon die Oldfield legt op zijn folkwortels.
Heel het album baadt in een heerlijke folkrock sfeer (denk aan Steeleye Span).
Ik durf wedden dat Mike ook erg gecharmeerd was door het werk van Big Country.
De Schotse U2 die hun bagpipe gitaren lieten schallen op een Oldfieldiaanse wijze.

Hou je van The Crossing (1983), dan hou je volgens mij ook van Discovery.
Het Big Country nummer Fields of Fire ligt van sfeer dicht bij deze Oldfield.

De single To France die precies één jaar na het zomerhit succes van Moonlight Shadow
opnieuw de top 3 in de Benelux wist te bereiken gaat op het album over in Poison Arrows.

To France doet erg hard aan het werk van Steeleye Span denken.
De sterkte van het nummer zit in de sublieme mix van akoestische en elektrische gitaren,
prima drumwerk en het heel aangenaam inkleuren van de synthesizer. Oldfield weet
op Crises en Discovery heel precies afgemeten gebruik te maken van de synths.

Poison Arrows is een hardrock song die drijft op een gelijkaardige mix
van akoestische en elektrische gitaren. Barry Palmer zingt het nummer sterk in.

Haast naadloos gaan de vijf tracks op kant 1 in elkaar over.
Crystal Gazing legt de klemtoon op de synths en Maggie Reilly's stem.
Een vergelijking met het licht elektronische versterkte jaren 80 werk
van Clannad is hier op zijn plaats. Of Enya als je wil.

Tricks of the Light is een duet tussen Reilly en Palmer.
Iets te mainstream om te beklijven en daarom de geflopte opvolger
en laatste single van dit album. De b-kant Afghan is dan wel weer een folk
instrumental met bagpipes in de verte om duimen en vingers bij af te likken.

De titeltrack is een slepend hardrock nummer waarin Oldfield
naar eigen maatstaven behoorlijk zwaar uitpakt. Er kleeft wat stof
aan de gitaren (zie ZZ Top) en Barry Palmer (verkouden tijdens de opnames)
zingt hoorbaar met een dichtgesnoerde keel. Maar het werk allemaal.

Kant 2 opent met het bloedmooie Talk About Your Life.
Dichter bij poëzie kwam Oldfield (geen groot tekstschrijver) zelden.
Maggie Reilly smeekt met haar bekende, kristallen stem om openheid.
Oldfield recycleert bewust het thema van To France om beide plaatkanten
muzikaal met elkaar te verbinden. Hier mag het ...

Saved by a Bell is het zwakste nummer van de plaat.
Barry Palmer op vocalen en Oldfield die zijn liefde voor de sterrenkunde
(op de binnehoes zie je trouwens een telescoop staan in zijn appartement)
in verzen giet en het dan toch weer niet kan laten om het over die Tubular Bells
plaat te hebben (gelukkig horen we het instrument zelf niet) die zijn leven bepaalde.

Gelukkig eindigt de plaat met die eclatante finale The Lake
waardoor die kleine zonde weer helemaal wordt weggespoeld.

Nog even vermelden voor de vinyl verzamelaars en de film fanaten
dat de 12" van To France een extra nummer bevat dat Bones heet.

Als je goed luistert naar dit vreemde, experimentele instrumentaaltje
dan hoor je veel volk en het geluid van runderen en bijhorende wagens.
Geluiden die je ook hoort in The Killing Fields. Het kan niet anders
of dit is een leftover van de soundtrack opnamen van die film.

In 1985 bracht Oldfield de non-album single Pictures in the Dark uit.
Daarop horen we tiener koorknaap Aled Jones in duet met Anita Hegerland.
Die zangeres wordt ook even Oldfields nieuwe levensgezellin. Pictures in the Dark
is het sterkst in zijn oorspronkelijke 12" versie (de single is een onhandige edit).
Mike zingt zelf mee in het refrein en op de achtergrond horen we de echo van Barry Palmer ...
wat doet vermoeden dat de basistrack dateert uit de Discovery sessies.

Twee b-kantjes nog, het Victoriaanse Legend (in twee bewegingen)
en het volledig uit dissonante synths (zie ook Killing Fields) opgetrokken The Trap.

Op de hoesfoto's bij Discovery zie je mastertapes die nog enkele andere titels
uit deze sessies doen vermoeden (tenzij het werktitels zijn van genoemde tracks).
Zo lees je "Celthic Thing" wat volgens mij naar het b-kantje Afghan verwijst.

Zin in potente 80s pop met heerlijke gitaren, sterke vocalen en helder drumwerk?
Niet aarzelen en zowel Crises (1983) als Dicovery (1984) aan je collectie toevoegen.

Ik heb heel Oldfields backcatalogus op vinyl en wacht (on)geduldig
op de door Universal voorspelde heruitgave van al die oude albums.
Voorlopig zijn het enkel Tubular Bells, Hergest Ridge en Ommadawn.

avatar van musician
4,5
Ik lees hier niets anders dan waarheden. Ik heb heel weinig 12" singles maar twee ervan zijn van Mike Oldfield (Moonlight shadow en To France).

Ook ik zou graag heel wat geremasterd willen zien van Mike Oldfield want, zoals Dazzler terecht schrijft, het huidige werk kan niet alleen een goede opknapbeurt wel gebruiken, er is ook héél wat op single verschenen, ook interessante b-kantjes, die dan mooi kunnen worden toegevoegd.

Persoonlijk had ik dan nog graag de single Crime of passion toegevoegd gezien aan Discovery, een soort Moonlight shadow, gezongen door Palmer en nimmer verschenen op een originele cd.

Tricks of the light kan ik wel goed hebben maar pas later heb ik de echte schoonheid van Chrystal gazing en Talk about your life ervaren.

Prima album.

avatar van dazzler
5,0
Ik zie Crime of Passion en Jungle Gardenia meer als extraatjes voor Crises.
Werd kort na Shadow on the Wall uitgebracht en staat ook los van de Discovery sessies
in Genéve. Maar die discussie werd al eens gevoerd bij Crises dacht ik.

avatar van ChrisX
4,5
musician schreef:
Ook ik zou graag heel wat geremasterd willen zien van Mike Oldfield


Dat gaat ook gebeuren binnen nu en de komende paar jaar. Zijn hele Virgin-catalogus heeft hij weer in eigen hand en word langzamerhand heruitgebracht door Mercury / Universal in Deluxe Editions. De eerste 3 zijn er nu en het is nu wachten op de rest. Gezien het feit dat hij alles remixt in stereo en 5.1 (maar er dan nog wel de originele mix in geremasterde vorm bij doet) betekent dat dit een behoorlijk omvangrijk project is en dus de nodige tijd zal kosten.

Ik kan niet wachten tot Incantations uitkomt

avatar van dazzler
5,0
ChrisX schreef:
Gezien het feit dat hij alles remixt in stereo en 5.1 (maar er dan nog wel de originele mix in geremasterde vorm bij doet) betekent dat dit een behoorlijk omvangrijk project is en dus de nodige tijd zal kosten.

Ik kan niet wachten tot Incantations uitkomt

Dat Universal het plan heeft ze allemaal heruit te brengen klopt.

Maar het is nog niet zeker dat Oldfield die andere albums ook gaat remixen.
Tenzij jij ondertussen officieel nieuws hebt. Incantations, Exposed en Platinum
stonden aangekondigd voor eind 2010. Ondertussen is er over die deluxe releases
ging enkel nieuws meer te bespeuren ... wait and see dus ...

Misterfool
Typische middemooter van Oldfield. Aan de ene kant heb je een prachtige epische track en twee van oldfield's beste popnummers(to france en het titelnummer). Erg mooi, magisch haast. Met name to france weet om een of andere redenen een enorm nostalgisch gevoel op te wekken. Aan de andere kant heb je echter veel redelijke(poison arrow), maar ook vergeetbare popdeuntjes(saved by a bell). Een ruime 3* , met een mogelijke opwaardering naar 3.5*, lijkt me erg adequaat voor dit album.

avatar van dazzler
5,0
Ik vind Poison Arrow erg lekkere semi-akoestische hardrock
en met Crystal Gazing heb je een song die wat aan Clannad doet denken.
Talk about Your Life recyleert het thema van To France zonder daarbij te storen.

Wat Tricks of the Light en Saved by a Bell betreft, die scoren duidelijk minder.
Maar ik heb gestemd met de geweldige b-kantjes In the Pool en Afghan in het achterhoofd.
Er mag nu eindelijk eens terug wat schot komen in de remastering van zijn catalogus.

Maar dit album is vooral een flinke portie jeugdsentiment: van toen ik die hard Oldfield fan was.
Deze en Crises mogen van mijn part gerust naast de eerste vier albums gaan staan. Amarok ook.

Misterfool
Dit album zet ik gevoelsmatig een beetje bij Island, platinum en Heaven's open. Albums die je als het ware door de helft kan snijden. De ene helft kan mee met de kliko, de andere helft is klassieke Oldfield. Hier horen To france, The lake, Discovery en vooruit ook poison arrows(nu ik het aan het beluisteren ben toch eigenlijk wel een geweldig nummer), bij het gave deel. Toch zo'n 25 minuten Oldfield op ouderwetsch hoog niveau; niet verkeerd.

Ben ook benieuwd naar de remaster van deze. Kon deze voor 1 euro op LP krijgen en dan weigert een mens niet, al was het maar voor de sterke vinylhoes. Als het op jaren 80 oldfield aankomt zie ik in QE2, five miles out en Crisis een trilogie die zo naast zijn eerste 4 klassieke albums kon staan. Daarna wordt hij wisselvalliger, al volgt nog steeds veel mooi werk.

avatar van dazzler
5,0
Als ik de jaren 80 mag rangschikken, dan doe ik het zo.

twee toppertjes: Crises en Discovery

half goed, half matig: QE2, Islands en Five Miles Out (in die volgorde)

dan een hele tijd niets en tenslotte slecht: Earth Moving

Ik weet dat veel fans Five Miles Out sterk vinden, maar ik vind Taurus 2 nogal
een drukke collage met goeie en vermoeiende elementen. Orabidoo vind ik een draak.

Misterfool
Over crises( Titelnummer, taurus 3 en moonlight shadow ) en Earth moving zijn we het in ieder geval eens.

avatar van dazzler
5,0
Mijn 80s favorieten in nummers zijn de volgende ...

Taurus 1, Sheba, Five Miles Out, Crises, Moonlight Shadow,
To France, Poison Arrows, The Lake, The Wind Chimes en Northpoint.

Zou ik een 80s top 10 kunnen van maken.

Misterfool
Ik zou zelf de volgende, op volgorde zetten:

Crises(drums op het eind zijn ), Taurus 2, To france, moonlight shadow, taurus 1, five miles out, The lake, Family man, Taurus 3, Execution( geen gebruikelijke oldfield, maar wel lekker dreigend), Arrival(of the wind chimes, of shebda).

Gast
geplaatst: vandaag om 08:10 uur

geplaatst: vandaag om 08:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.