menu

Alice Cooper - Billion Dollar Babies (1973)

mijn stem
3,90 (261)
261 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Warner Bros.

  1. Hello, Hooray (4:14)
  2. Raped and Freezin' (3:15)
  3. Elected (4:05)
  4. Billion Dollar Babies (3:39)
  5. Unfinished Sweet (6:17)
  6. No More Mr. Nice Guy (3:05)
  7. Generation Landslide (4:31)
  8. Sick Things (4:18)
  9. Mary Ann (2:19)
  10. I Love the Dead (5:08)
  11. Hello Hooray [Live] * (3:04)
  12. Billion Dollar Babies [Live] * (3:47)
  13. Elected [Live] * (2:28)
  14. I'm Eighteen * (4:50)
  15. Raped and Freezin' [Live] * (3:14)
  16. No More Mr. Nice Guy [Live] * (3:07)
  17. My Stars [Live] * (7:32)
  18. Unfinished Sweet [Live] * (6:01)
  19. Sick Things [Live] * (3:16)
  20. Dead Babies [Live] * (2:58)
  21. I Love the Dead [Live] * (4:48)
  22. Coal Black Model T [Outtake of Slick Black Limousine] * (4:28)
  23. Son of Billion Dollar Babies [Outtake of Generation Landslide] * (3:45)
  24. Slick Black Limousine * (4:26)
toon 14 bonustracks
totale tijdsduur: 40:51 (1:38:35)
zoeken in:
avatar van c-moon
5,0
En zo kwam alles weer goed

Ondergetekende heeft dankzij jullie gekibbel (hehe.. echt waar) de laatste dagen, incluis zonet, nogmaals "Billion Dollar Babies" opgelegd (en andere AC werkstukjes) en ik weet weer heel goed waarom ik het album de volle 5 punten gaf ! Wat een prachtplaat toch wel zeg

Enne, Zigstar, deze Bowiefan... vindt de meeste Cooperalbums van de jaren '70 zeer te pruimen.. al kan je ook eind jaren '90 en in de jaren '00 wel ondervinden dat Alice als het ware artistiek min of meer herboren is....
Enne, alhoewel, niet van het zelfde superhoge niveau, in bepaalde mate kan je Cooper, binnen het Hardere genre dan, toch wat vergelijken met David Bowie: in casus: veelzijdig zijnde en dapper volhoudende, nog steeds meedraaiende alsook nog risico's durven te nemen )

Evan: hoewel ik Radiohead goed vind, Nirvana destijds goed vond, en Coldplay kan "aanhoren", kunnen zij, zoals je zegt, m.i. idd. niet tippen aan de Bowie's en Alice Coopers alsook heel wat andere "oudere" nog steeds meedraaiende" klassebakken

avatar van kareltjemusic
5,0
Tja ik kreeg het album toen ik 12 was. Mijn ouders vonden die muziek maar helemaal niets. Ik vond het toen het einde. Maar wat wil je ook als je 12 bent. Nu anno 2009 terugluisterend naar BDB klinkt het allemaal niet zo spannend meer als vroeger. Maar moet het album nog wel een 4.0 meegeven. Vooral de klaphoes was heel mooi, compleet met het geld biljet.
En ja, toch was het 1 van de grootste shows van die tijd. Kiss en andere groepen hebben veel iinspiratie opgedaan van deze show

avatar van Dibbel
4,0
Ook voor mij was dit de eerste 'echte' LP die ik kocht (na een paar verzamel-elpees van K-Tel en Arcade).
Gefascineerd door de hit Elected was ik al fan geworden en heb deze vrijwel meteen na uitkomen gekocht.
Het waren de hoogtijdagen van de glitterrock en Alice Cooper was daar een beetje het lelijke eendje in de bijt van. Die langharige man vol met make-up met zijn freakshow op het podium had een dermate hoog ' Moeders hou je dochters thuis'- gehalte dat je je er wel voor moest interesseren.
Elpee natuurlijk erg veel gedraaid, maar heb hem nog steeds, alleen die poster met die afscheurbare plaatjes en het dollarbiljet niet meer.
De muziek staat intussen nog steeds als een huis met het geweldige Unfinished Sweet (doe mij ook zo'n tandarts) en het macabere I Love The Dead.
Album leverde verder 3 Top-40 hits op: het spannende Elected (december 1972), het net zo spannende Hello Hurray (maart 1973) en het wat toegankelijkere No More Mr. Nice Guy (leuke tekst) in mei 1973.
Ook Raped and Freezin' en Generation Landslide zijn sterke rocksongs.
Het rustige Mary Ann heb ik altijd het minste gevonden.
Draait nog wel eens een rondje op de platenspeler.

avatar van Boermetkiespijn
4,0
Onwijs fijn album. Muzikaal zijn de elementen goed op elkaar afgestemd, wat ervoor zorgt dat het geheel prettig in het gehoor ligt. Op deze plaat is sprake van orde (vooral in vergelijking met het debuutalbum) en bedraagt een aantal grote hits!

"Hello Hooray" is een cover, werd in 1968 uitgevoerd door Judy Collins. De coupletten en de melodie zijn aangepast, en uiteraard vind ik de versie van Alice Cooper beter, deze is een stuk rauwer en muzikaal beter ingevuld. Genoot vooral van de solo die je hoort vanaf 2:40, bijgestaan door de pianist.

"Raped and Freezing" geeft in de titel al weer waar dit nummer over gaat. De tekst vertelt een toch wel luguber verhaal, terwijl de muziek eronder het verhaal plaatst in een sfeer van "heb ik dat?". Gaaf einde.

"Elected" doet denken aan "Reflected" van Alice Coopers debuutalbum "Pretties for You", maar dan (veel) beter. Ben persoonlijk wel een fan van blazers in rockmuziek, mag deze track dan ook graag beluisteren.

"Billion Dollar Babies", gave titelsong, waarin The Hollies worden gesampled. Strak gedaan, evenals de gitaarsolo's die erop volgen. Fijn nummer!

"Unfinished Sweet" is een track die vertelt over een tandartsbezoek. Na anderhalve minuut hoor je de tandartsboor, die had er van mij niet in gehoeven, want wat een verschrikkelijk geluid is het toch... Na de boor een uitstekend staaltje instrumentaal werk, waarmee een min of meer angstige sfeer wordt neergezet. De bedoeling van deze muziek komt duidelijker naar voren als je de beelden bij dit nummer bekijkt. Het ontbreekt Alice Cooper niet aan een gezonde dosis humor...

"No More Mr. Nice Guy" is toch wel een van mijn favorieten op deze plaat. Lekker pakkend, toegankelijk en blij. Gecoverd door Megadeth. Dat hebben ze leuk gedaan, maar doe mij de versie van Alice Cooper maar.

"Generation Landslide" heeft een akoestische gitaar, en vooral in combinatie met de mondharmonica krijgt deze track een echt protest-song-smaakje. Ook opvallend is de sarcastische tone of voice. Sterk nummer met in elk geval voldoende variatie.

"Sick Things" heb ik niet zoveel mee. Simpele tekst, simpele muziek. Positief zijn de blazers en de heerlijke solo in de laatste halve minuut. Jammer dat je daar bijna 4 minuten op moet wachten!

"Mary Ann" heeft fijne, (mee)slepende pianomuziek in zich. Weer totaal iets anders, leuke (korte) verrassing.

"I Love the Dead" is macaber, duister. De teksten gaan wat ver, maar muzikaal is het een steengoed nummer en een goede afsluiter van deze plaat: menig luisteraar zal na het slotnummer nog even stomverbaasd op de bank gezeten hebben. Hoog meezing-gehalte. Live deed Alice Cooper er ook alles aan om zijn publiek te choqueren. Zo heb ik eens beelden gezien waarop hij zich tijdens "I Love the Dead" liet onthoofden, waarna zijn dochter begon te zoenen met zijn afgehakte hoofd. Noem het ziek, noem het smerig, noem het artistiek, noem het Alice Cooper.

Al met al een steengoede plaat die doordrenkt is met muzikale hoogstandjes en creativiteit.

avatar van adri1982
4,0
Dit album hoorde ik voor het eerst in het najaar 2003, toen ik er benieuwd naar was.
Mijn vader en moeder hadden destijds thuis het album uit 1972: 'School's out', waarvan de titelsong door velen wordt gezien als de grootste hit die Alice Cooper ooit zou hebben gehad.

Persoonlijk vind ik dit album: 'Billion Dollar Babies' (uit 1973) stukken beter. 'Hello Hooray' is gelijk een zeer goede opener en is ook een van de betere nummers op dit album. 'Elected' en 'No More Mr. Nice Guy' zijn de bekendste nummers op dit album, maar daarnaast is er op dit album het losgaande 'Generation Landslide' te vinden, dat ik het allerbeste nummer op dit album vind. Ook 'Billion Dollar babies' en 'Sick things' zijn goed, maar de laatste twee tracks op dit album zijn voor mee de twee minst goeden.
4*.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:28 uur

geplaatst: vandaag om 21:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.