Orchestral Manœuvres in the Dark - Architecture & Morality (1981)

Het is een mening net zoals dat het van jouw ook een mening is. Ik heb er dan gelukkig ook geen kijk op, voor mij is dit het minste nummer van dit 5 sterren album.

De charts zijn natuurlijk wel feiten. Een nr 1 hit in Spanje en Portugal en nummer 3 in Engeland. In de rest van Europa nauwelijks een hit. Veel posities zo rond de 30ste plek waaronder Nederland met een 29ste stek. Dus een grote Europese hit was het zeker niet en al helemaal geen zangprobleem. Dat was voor de grote bups al wel duidelijk na Enola Gay.

De charts zijn natuurlijk wel feiten. Een nr 1 hit in Spanje en Portugal en nummer 3 in Engeland

Sorry maar dat noem ik wel een grote hit dan.

Ik vind de eerste drie nummers juist ijzersterk, zeker Souvenir. Ook de rest vind ik geweldig met
Joan of Arc (Maid of Orleans) als hoogtepunt. Als ik één song moet aanduiden die ik iets minder vind dan de rest is dat track 5 Joan of Arc, er zit toch wat een beetje meligheid in. Maar wat mij betreft is Architecture & Morality een klassieker in het synthipopgenre. Beter dan dat is Orchestral Manœuvres in the Dark nooit meer geweest.

Ja, ik zeg toch ook dat charts feiten zijn?

Grote hit in die drie landen zeker maar jij had het over een grote Europese hit en dat zie ik anders

Opvallend:

Souvenir was ook top 3 in Frankrijk (voor zover er daar al uniforme hitlijsten bestonden).
Dat heb ik altijd merkwaardig gevonden: het verschil tussen Zuid-Europa en West-Europa.
Want ook Enola Gay was een dikke hit in de vernoemde landen (nummer 1 in Italië).

Een mogelijke verklaring:

Het lijkt erop dat disdisc (Virgin) eind jaren '70 betere verdelers had in het Zuiden dan bij ons.
Want het valt anders moeilijk te verklaren waarom Enola Gay nergens in onze hitlijsten te vinden was.
In de Lage Landen (en in Duitsland) was Souvenir de eerste, echte OMD hit (top 20 in Vlaanderen).

Tussen haakjes:

In Humo was Enola Gay nummer 1 in januari 1981 en Souvenir nummer 3 in november 1981.
Meer bepaald in een tweewekelijkse top 20 lijst die door de schoolgaande jeugd werd samengesteld.
Het was dus zeker niet zo dat die plaatjes niet gekend waren in deze contreien.

Voor de volledigheid:

Maid Of Orleans strandde in Humo's Toppers lijst op 5 en Genetic Engineering op 9.

Enola Gay werd in NL geen hit omdat de distributie dramatisch was hier. Dat was jammer want alles leek er klaar voor. Veronica had Enola Gay prominent in de jingle zitten om nieuwe leden te werven maar als de liefhebbers in de platenzaak stonden konden ze de single niet kopen. In 1ste instantie niet omdat het gewoon niet hierheen gestuurd werd en in 2de instantie toen er wel genoeg voorraad was ze die naar andere landen stuurden waar de single in de Top 10 te vinden was.

Hier nog een grappig verhaal over een fan die de single constant hoorde in Italië maar niet wist wat het was.
OMD - Enola Gay - Ondergewaardeerde Liedjes - ondergewaardeerdeliedjes.nl

Goed om dat ook eens bevestigd te zien door iemand die er meer over weet.

In de zomer van 1985 zat ik als OMD fan te wachten op de nieuwe single. De opvolger van So In Love werd voorgesteld in Top Of The Pops. Maar ik heb Secret nooit in de winkels zien liggen. Het is ook een opvallende afwezige in de Vlaamse hitlijsten: Locomotion, Talking Loud And Clear, Tesla Girls, So in Love en La Femme Accident stonden genoteerd. Secret niet. Ik heb de single daarna jarenlang gezocht op beurzen en in tweedehandswinkels (de Duitse persing wel te verstaan die in België geïmporteerd werd). Nooit gevonden. Pas een jaar of 15 geleden eindelijk kunnen kopen op Ebay van een koper uit Duitsland. Best bizar.

Op dat moment was OMD top of the bill en een major priority voor Virgin dus het kan eigenlijk niet aan de distributie liggen of dat de pluggers hun werk niet deden. So in Love was ook best een flinke hit geweest tot zelfs in de States. Ik vrees dat het liedje gewoon niet aansloeg. Eigenlijk stond er op Crush ook maar één echte single met kans op chartsucces en dat was So in Love. Dat La Femme het in België goed deed was ook meer een wonder dan logisch. Het was ook vrijwel het enige land waar het iets deed. Ik denk dat ze dat achteraf ook zagen en kwamen daarna met een album waarvan bijna iedere track wel op single uitgebracht had kunnen worden.

Maar Secret dus.. ik heb twee 7" in mijn bezit. De welbekende in West Duitsland 1985 geprinte versie met Drift op de b kant en een ik denk een neppe met de 12" remix op de b kant.

Of te wel deze:

www.discogs.com/release/2570927-Orchestral-Manoeuvres-In-The-Dark-Secret

Met deze iets afwijkende hoes en dus de remix

www.discogs.com/release/365409-Orchestral-Manoeuvres-In-The-Dark-Secret-Re-mix

Maar goed Architecture & Morality dus, sterk album heh

Secret werd in 1988 opnieuw uitgebracht in de US nav The Best Of OMD. En het nummer werd inderdaad opnieuw gemixt voor die single release. Maar het feit dat ik Secret in 1985 nooit bij mijn trouwe platenboer heb zien liggen, vind ik nog steeds merkwaardig. Meestal werd de opvolger van een succesvol nummer (So In Love) altijd besteld. Dat hij niet in de charts kwam, tot daar toe maar dat hij niet in de winkels lag, blijf ik vreemd vinden. Stond zelfs niet eens in de tipparade: noch in Vlaanderen noch in Nederland. Meer nog, ik zou durven beweren dat het succes van La Femme Accident in Vlaanderen te maken had met het feit dat die single als de opvolger van So In Love werd gezien waardoor hij wel in de winkels lag (en dus in de charts terechtkwam). Om de een of andere duistere reden werd Secret compleet over het hoofd gezien.

Ja, A&M is een bijzonder sterk album.

Nou, ik wil best even in mijn herinnering duiken inzake de distributie van OMD-singles. Niet dat ik destijds stilstond bij zo'n gegeven, maar het klopt wel dat ik in 1980/1981 nergens Enola Gay op single te pakken kon krijgen, terwijl ik er wel naar op zoek was. Dat was eigenlijk raar, want het nummer werd best wel regelmatig op de radio gedraaid, en ook in de uitgaansgelegenheden die ik destijds bezocht.
Je kon destijds wel speciale singles laten bijbestellen bij je platenboer, maar die stap heb ik nooit gezet. Ik heb de single ook in de jaren daarna zelden of nooit gezien in de bakken in Nederland. Heb 'm nog steeds niet, al staat-ie nog altijd op mijn wishlist.

Secrets (de 'gewone' West-Duitse single) kocht ik destijds wel vrij snel na de release. Gebaseerd op het voorafgaande hitsucces van So in love nam ik aan dat deze ook wel zou gaan scoren. Maar dat gebeurde niet, zeer tot mijn verbazing. Ik vind het een beter nummer dan So in love - al geef ik direct toe dat het minder hitgevoelig is - en heb er op de betreffende albumpagina ook een paar lovende posts aan gewijd.
Maar ook daar merkte ik al wat ik uiteindelijk toch vermoed: Secrets sloeg gewoon niet aan bij het single-kopend publiek. Maar toch blijft het raar. OMD had in die dagen wel zo'n status dat elke nieuwe single in elk geval op radio- en media-aandacht mocht rekenen. Het heeft me altijd verbaasd dat Secrets die airplay nauwelijks kreeg en dus zelfs niet doordrong tot de tipparade.

*Secret

[OL vertelt van vroeger] In die (pre-internet)tijd spelde je de NME en MM van voor tot achter en m.n. de 'classifieds' bevatten veel moois. Dat was geen sinecure om iets te bestellen: je verschafte jezelf een zgn postwissel (voor het juiste bedrag incl porto), sloot deze in de enveloppe, vergezeld van een SAE (self-adressed enveloppe) en stuurde die op; de tijd van het bange wachten brak aan. Zo heb ik menig single uit de UK verworven, w.o. Enola Gay en Going Undserground (2 * 7"). [/OL vertelt van vroeger]

Internet veranderde alles en Brexit gooide weer roet in het eten

Altijd groot fan van Joan of Arc (Maid of Orleans) geweest, paar jaar geleden ook Souvenir ontdekt en wederom een plaat die ik lang geleden vanwege de mooie hoes uit de collectie van mijn ouder gepikt had. Vandaag opgezet en ik ben compleet overrompeld; ik heb nooit geweten wat een waanzinnig goed album dit was! 4,5*!

Dat zijn van die zeldzaam mooie momenten in het leven van een muziekliefhebber!

OMD was bij mij bekend van de diverse hits.
Heel eerlijk gezegd vond ik als tiener alleen "Joan of Arc (Maid of Orleans)" een lekker nummer.
De overige hits van hen vond ik nooit zoveel aan.
Om die reden heb ik OMD altijd links laten liggen.

Totdat ik vorige week ergens las dat ze beïnvloed waren door Kraftwerk.
Als liefhebber van Kraftwerk was ik hierdoor getrikkerd en heb deze CD aangeschaft.

Wat een mooie CD met heerlijke melodieën.
Vooral de eerste 3 nummers maken zeer veel indruk.
Uiteraard deze band wat te laat ontdekt, maar soms is het niet anders.
Binnenkort maar eens hun eerdere CD's aanschaffen.

Beter laat dan nooit!

Vooral hun eerste drie albums zal je wel interessant vinden, denk ik. Daarna komen de albums met de hits die je bedoelt. Van de latere albums kan ik je The Punishment of Luxury wel aanraden eens te luisteren. Ook veel Kraftwerk in terug te horen.

Hij bedoelt "hun eerste vier albums".
En ik zou gaan voor "English Electric".

Nummer vier is zeker niet te missen. Misschien wel OMD’s beste. TPoL en EE vond ik zelf wat moeilijk…maar zal ze weer eens gaan aanhoren.

Ai...natuurlijk bedoel ik de eerste vier. Hoe kan ik ooit Dazzle Ships vergeten.
Ik vind The Punishment of Luxury echt beter dan EE, maar is ook een kwestie van smaak. Het enige nieuwere OMD album dat ik fysiek heb.

TPOL is zonder twijfel OMD's elektro pop album.
Het bevat 12 interessante, meer experimentele "composities".

EE heeft wat mij betreft de betere "songs".
Het bezit van alle latere albums het meest een OMD retro feel.

BS moet niet veel onderdoen voor deze twee.
OMD hield het niet bij dat ene comeback album (HOM)
maar schreef een volwaardig vierde hoofdstuk.

4 albums als synthipop pioniers

3 80s pop albums als band

3 90s McCluskey solo albums

4 relevante Humphreys / McCluskey comeback albums

Dat heb je goed gelezen en doelde inderdaad op hun eerste 4 albums. Eentje heb ik in mijn bezit en op naar de volgende.

Binnenkort ben ik in Venlo en zal eens bij Sounds kijken of ik wat kan aanschaffen.
Ben benieuwd en altijd leuk om weer op ontdekkimgstocht te gaan.