En naar aanleiding van je berichtje hier gisteren,
Broem, heb ik zelf Call Me Back nog eens opgelegd. En verdorie, het leverde weer geen echte klik op. Allemaal zeer mooi gebracht, geproduceerd, gespeeld, gecomponeerd etc, maar ik voel dezelfde magie niet die ik had met All Rights Removed. Jammer, vind ik zelf!

Vandaar dat ik tig maanden na de release nog steeds geen stem heb uitgebracht. Heb dit schijfje een aantal keer opgelegd, maar na verloop van tijd voelde ik steeds minder de neiging om dat te doen (en er ligt ook nog een grote stapel op me te wachten). ARR was voor mij een openbaring (als grote Pink Floyd fan vanaf 1967, al ligt de periode '71-'77 er hier natuurlijk dik op) maar met de Greatest Show is de nieuwigheid er wat af. Ik herinner me wel vaag prachtige passages uit eerdere luisterbeurten. Misschien toch weer eens bovenaan die luisterstapel leggen. Sorry, 7485 andere albums...
