Radiohead - The Bends (1995)
mijn stem
2219 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Parlophone
-
Planet Telex (4:18)
-
The Bends (4:06)
-
High and Dry (4:17)
-
Fake Plastic Trees (4:50)
-
Bones (3:08)
-
[Nice Dream] (3:53)
-
Just (3:54)
-
My Iron Lung (4:36)
-
Bulletproof..I Wish I Was (3:28)
-
Black Star (4:07)
-
Sulk (3:42)
-
Street Spirit (Fade Out) (4:14)
-
The Trickster * (4:42)
-
Punchdrunk Lovesick Singalong * (4:41)
-
Lozenge of Love * (2:16)
-
Lewis (Mistreated) * (3:20)
-
Permanent Daylight * (2:49)
-
You Never Wash Up After Yourself * (1:45)
-
Maquiladora * (3:27)
-
Killer Cars * (3:03)
-
India Rubber * (3:26)
-
How Can You Be Sure? * (4:21)
-
Fake Plastic Trees [Acoustic] * (4:42)
-
Bullet Proof..I Wish I Was [Acoustic] * (3:35)
-
Street Spirit (Fade Out) [Acoustic] * (4:26)
-
Talk Show Host * (4:41)
-
Bishop's Robes * (3:25)
-
Banana Co. * (2:22)
-
Molasses * (2:28)
-
Just [BBC Radio One Session - 14 / 09 / 94] * (3:46)
-
Maquiladora [BBC Radio One Session - 14 / 09 / 94] * (3:30)
-
Street Spirit [Fade Out) (BBC Radio One Session - 14 / 09 / 94] * (4:22)
-
Bones [BBC Radio One Session - 14 / 09 / 94] * (3:03)
-
Fake Plastic Trees [Live] * (5:27)
-
Blow Out [Live] * (5:40)
-
Bones [Live] * (3:16)
-
You [Live] * (3:59)
-
High and Dry [Live] * (4:27)
toon 26 bonustracks
totale tijdsduur:
48:33
(2:25:32)
- nummer 19 in de top 250
1
geplaatst: 20 augustus 2017, 18:48 uur
Bij het beluisteren van The Bends voelt het alsof ik in contact treed met een andere dimensie. Thom Yorke (en bij uitbreiding de gehele band) lijkt hier bitter weinig raakvlakken te hebben met de "post-OK Computer-Radiohead". Wie had anno 1995 trouwens durven vermoeden dat de radiohoofdjes 22 jaar later een populariteit zouden kennen van hier tot in Tokyo (en voor 1 keer mag het gezegde letterlijk genomen worden).
We worden geconfronteerd met een plaat die bulkt van de topnummers, misschien wel 12 stuks in totaal (indien ik de emotie laat regeren). De gitaar staat hier nog centraal, als mede de semi-autobiografische klaagzangen van de frontman. De pakkende refreinen vliegen je om de oren, de muzikale uitstappen vervelen nooit. En dat alles aan een vlot tempo. Kortom; 1 van de beste rockplaten uit de jaren '90 (reken de andere decennia er ook maar bij).
Kanttekening: jammer dat ik Radiohead in de loop der jaren een beetje ontgroeid ben. Wat zou ik graag als vanouds de emotieve rollercoaster dat dit album vroeger voor me was nog 1 keer ervaren. Misschien komt het ooit terug? Ik heb het reeds met andere 'dood gewaande' albums beleefd.
Maar los van mijn persoonlijke beslommeringen is en blijft dit een onverwoestbare klassieker.
PS: Zou er een parallelle dimensie bestaan waarin nooit sprake geweest is van een Kid A en Radiohead koppig de gitaarrivier is blijven bevaren?
We worden geconfronteerd met een plaat die bulkt van de topnummers, misschien wel 12 stuks in totaal (indien ik de emotie laat regeren). De gitaar staat hier nog centraal, als mede de semi-autobiografische klaagzangen van de frontman. De pakkende refreinen vliegen je om de oren, de muzikale uitstappen vervelen nooit. En dat alles aan een vlot tempo. Kortom; 1 van de beste rockplaten uit de jaren '90 (reken de andere decennia er ook maar bij).
Kanttekening: jammer dat ik Radiohead in de loop der jaren een beetje ontgroeid ben. Wat zou ik graag als vanouds de emotieve rollercoaster dat dit album vroeger voor me was nog 1 keer ervaren. Misschien komt het ooit terug? Ik heb het reeds met andere 'dood gewaande' albums beleefd.
Maar los van mijn persoonlijke beslommeringen is en blijft dit een onverwoestbare klassieker.
PS: Zou er een parallelle dimensie bestaan waarin nooit sprake geweest is van een Kid A en Radiohead koppig de gitaarrivier is blijven bevaren?
1
geplaatst: 20 augustus 2017, 19:10 uur
Ja, die dimensie bestaat. Radiohead heet daar tegenwoordig Expulsion en heeft onlangs nog dit album uitgebracht. 
1
geplaatst: 25 november 2017, 16:08 uur
Wat een geweldig album! Van begin tot eind klasse. Hogeschool muziek schoot bij me te binnen.
Zo mooi dat ik soms wel kan janken. Hebben meer beluisteraars dat bij deze plaat?
Zo mooi dat ik soms wel kan janken. Hebben meer beluisteraars dat bij deze plaat?
0
geplaatst: 25 april, 22:31 uur
Prachtig, prachtig, prachtig.
Van schurend rauw tot vertederend breekbaar, dit is een magistrale plaat.
Heb wederom intens genoten - wat een trip.
Van schurend rauw tot vertederend breekbaar, dit is een magistrale plaat.
Heb wederom intens genoten - wat een trip.
0
geplaatst: 15 mei, 18:28 uur
linxde1 schreef:
Wat een geweldig album! Van begin tot eind klasse. Hogeschool muziek schoot bij me te binnen.
Zo mooi dat ik soms wel kan janken. Hebben meer beluisteraars dat bij deze plaat?
Wat een geweldig album! Van begin tot eind klasse. Hogeschool muziek schoot bij me te binnen.
Zo mooi dat ik soms wel kan janken. Hebben meer beluisteraars dat bij deze plaat?
Absoluut! Het is echt hemeltergend mooi. Het enige Radiohead album wat mij tot tranen kan roeren.
0
geplaatst: afgelopen woensdag om 21:00 uur
linxde1 schreef:
Wat een geweldig album! Van begin tot eind klasse. Hogeschool muziek schoot bij me te binnen.
Zo mooi dat ik soms wel kan janken. Hebben meer beluisteraars dat bij deze plaat?
Wat een geweldig album! Van begin tot eind klasse. Hogeschool muziek schoot bij me te binnen.
Zo mooi dat ik soms wel kan janken. Hebben meer beluisteraars dat bij deze plaat?
Zeker, denk dit het meest “gevoelige” ziel heeft van de radiohoofdjes.
Mijn favo radiohead, al is het een close finish met paar andere zoals Ok comp en rainbows. De eenvoud van instrumenten en studio foefjes (productie kunstjes) maakt deze het in mijn ogen pure emotie is.
* denotes required fields.
* denotes required fields.