The Cure - Wish (1992)

mijn stem

3,93 (456)

456 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Fiction

Open (6:51)
High (3:37)
Apart (6:38)
From the Edge of the Deep Green Sea (7:44)
Wendy Time (5:13)
Doing the Unstuck (4:24)
Friday I'm in Love (3:38)
Trust (5:33)
A Letter to Elise (5:14)
Cut (5:55)
To Wish Impossible Things (4:43)
End (6:46)
The Big Hand [1990 Demo] * (4:38)
Cut [1990 Demo Aka Away] * (3:31)
A Letter to Elise [1990 Demo Aka Cut] * (5:01)
Wendy Time [1990 Demo] * (5:13)
This Twilight Garden [Instrumental Demo] * (3:25)
Scared as You [Instrumental Demo] * (2:33)
To Wish Impossible Things [Instrumental Demo] * (3:33)
Apart [Instrumental Demo] * (3:38)
T7 [Instrumental Demo] * (2:40)
Now Is the Time [Instrumental Demo] * (2:20)
Miss van Gogh [Instrumental Demo] * (2:48)
T6 [Instrumental Demo] * (3:14)
Play [Instrumental Demo] * (2:28)
A Foolish Arrangement [Instrumental Demo] * (2:28)
Halo [Instrumental Demo] * (3:06)
Trust [Instrumental Demo] * (4:02)
Abetabw [Instrumental Demo] * (2:26)
T8 [Instrumental Demo] * (2:17)
Heart Attack [Instrumental Demo] * (2:41)
Swing Change [Instrumental Demo] * (2:10)
Frogfish [Instrumental Demo] * (2:35)
Uyea Sound [Dim-D Mix] * (5:28)
Cloudberry [Dim-D Mix] * (5:22)
Off to Sleep… [Dim-D Mix] * (3:47)
The Three Sisters [Dim-D Mix] * (4:12)
A Wendy Band [Instrumental] * (3:47)
From the Edge of the Deep Green Sea [Partscheckruf Mix] * (7:36)
Open [Fix Mix] * (6:51)
High [Higher Mix] * (7:15)
Doing the Unstuck [Extended 12” Mix] * (5:54)
Friday I’m in Love [Strangelove Mix] * (5:29)
A Letter to Elise [Blue Mix] * (6:36)
End [Paris Live 92] * (8:38)

toon 33 bonustracks

totale tijdsduur: 1:06:16 (3:23:58)

Links

Spotify Last.fm Wikipedia Apple Music

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 2 3...6 7 8 >

1...7 8

Wrathchild1

geplaatst: 28 april 2020, 10:54 uur

Hey....

...toeval of niet? Deze moest ik nog steeds eens op CD hebben voor het gemak en heb vanmorgen vroeg mijn ‘wens’ laten uitkomen door deze als zodanig te bestellen en daarmee is mijn Cure collectie wel compleet.....End .

Thekillers87327

geplaatst: 7 juni 2020, 01:28 uur

Wauwie, wat een groeier is dit album toch gebleken.
Dit is zeker een erg onderschat album van The Cure.
Alleen maar pareltjes bijna!
Melancholisch gecombineerd met vrolijk!
Wendy time is misschien net een onvoldoende maar voorderest alleen maar parels!
Favorieten: A letter to elise, sea, to wish, Doing the unstuck

3,0

aerobag

geplaatst: 24 augustus 2020, 23:22 uur

Ik ben niet zo’n liefhebber van the Cure. De muziek heeft me nooit zo weten te bekoren, zoals bij vele anderen dat wel het geval is. Ik heb de zang van Robert Smith altijd wat zeurderig gevonden. De gehele sfeer van Wish voelt ook wel erg aangezet melodramatisch. Een grote show. Wish kent een aantal nummers die in een traag tempo wat voortkabbelen, maar die afstandelijk aandoen en mij niet weten te grijpen. Nummers als Apart, Wendy Time en Trust lijden bijvoorbeeld aan deze ongemakken. Nummers die ik wel waardeer: Het sfeervolle “Open”, perfecte pop single ‘Friday i’m In Love’ en het sterke staaltje songwriting van ‘From the Edge of the Deep Green Sea’.
Het is degelijke muziek, maar het resoneert niet zo met mij.

3,5

RuudC

geplaatst: 24 januari 2021, 14:59 uur

Dit vervolg van The Cure vind ik voor het grootste deel wat oppervlakkig. Slecht is het zeker niet. Over het algemeen is dit album prima om op te hebben. Het klinkt inmiddels heel vertrouwd. De somberheid is wel goed te horen, zij het met een flinke pop inslag. In elk geval geen valse vrolijkheid. Hoewel de sound me wel te toegankelijk is, vind ik stiekem de single Friday I'm In Love wel de beste. Ook de grauwe afsluiter End doet het ook goed. De rest is me wat inwisselbaar.

Tussenstand:
1. Disintegration
2. Pornography
3. Faith
4. Seventeen Seconds
5. The Head On The Floor
6. Wish
7. Three Imaginary Boys
8. The Top
9. Kiss Me, Kiss me, Kiss me

4,0

lennert

geplaatst: 8 februari 2021, 14:40 uur

Net zoals Disintegration veelvuldig geluisterd, maar waar ik daar echt lyrisch was, blijft Wish een klein beetje als achtergrond-muziek fungeren. Geen probleem verder, want het is fijne achtergrondmuziek. Friday I'm In Love bleek ik al te kennen als single, maar de beste nummers zijn toch meer klassieke droevenis (Apart) of hebben een vollere rocksound (End). Er zit in de sound een klaaglijkheid die Amerikaanse acts als Smashing Pumpkins toen ook hadden, maar dan toch met een Britser tintje. Heb toch wel het idee dat die hele alternative rockscene best veel aan The Cure heeft te danken. Ondanks een gemis aan echte uitschieters wel gewoon een fijn rockalbum.

Tussenstand:
1. Pornography
2. Disintegration
3. Faith
4. Kiss Me, Kiss Me
5. The Head On The Door
6. Seventeen Seconds
7. Wish
8. The Top
9. Three Imaginary Boys

5,0

daniel1974nl

geplaatst: 25 mei 2022, 18:56 uur

Ik zeg 1 ding. Opschieten met die deluxe editie van dit album.
We wachten inmiddels wal wat 2/3 jaar ?

Van de andere kant Robert zit vast niet om de pecunia verlegen

Dat is dan ook wel weer een geruststelling.

Blijft een van die albums die ik compleet grijs heb gedraaid. Dus ben zo langzamerhand wel aan een nw toe

. Zag in 2019 de Cure nog in Malahide (Ierland) waar maar liefst 5 nummers van Wish werden gespeeld (waaronder een deep cut als Wendy time (eerste keer in 27 jaar blijkbaar). Ik dacht toen nog. Het zal nu wel niet meer zolang meer duren. Helaas. We zijn al weer 3 jaar verder

Cannabooze

geplaatst: 28 juli 2022, 15:09 uur

daniel1974nl schreef:
Ik zeg 1 ding. Opschieten met die deluxe editie van dit album.
We wachten inmiddels wal wat 2/3 jaar ?

Bij deze. 7 oktober.

4,0

Poles Apart

geplaatst: 28 juli 2022, 15:44 uur

Meer info:

The new deluxe 3CD 45-track edition of Wish includes 24 previously unreleased tracks and four more that are new to CD and digital. It’s due for release on October 7 on 3CD, 2LP, 1 CD and digitally via UMC/Fiction/Polydor.

CD1 contains the original Wish album newly remastered by Robert Smith and Miles Showell at Abbey Road Studios.

The second disc features 21 previously unreleased demos, including four studio vocal demos from 1990 and seventeen instrumental demos from 1991, nine of which are previously unreleased songs.

The third CD in the set features the four tracks from the mail-order only cassette Lost Wishes released in 1993, which have never appeared on CD or digitally.

CD1 Original Album Remastered by Robert Smith and Miles Showell at Abbey Road Studios

01: Open (6:51)
02: High (3:37)
03: Apart (6:38)
04: From The Edge of The Green Sea (7:44)
05: Wendy Time (5:13)
06: Doing The Unstuck (4:24)
07: Friday I’m In Love (3:38)
08: Trust (5:32)
09: A Letter To Elise (5:14)
10: Cut (5:55)
11: To Wish Impossible Things (4:43)
12: End (6:45)

CD2 Demos – All previously unreleased versions

*Unreleased track.

01: The Big Hand [1990 Demo] (4:38) [final version on B-side to A Letter To Elise 7”]
02: Cut [1990 Demo] aka “Away” (3:31) [final version appears on WISH]
03: A Letter To Elise [1990 Demo] aka “Cut” (5:01) [final version appears on WISH]
04: Wendy Time [1990 Demo] (5:13) [final version appears on WISH]
05: This Twilight Garden [Instrumental Demo] (3:25) [final version on B-side to High 7″]
06: Scared As You [Instrumental Demo] (2:33) [final version on B-side to Friday I’m In Love 12″]
07: To Wish Impossible Things [Instrumental Demo] (3:33) [final version appears on WISH]
08: Apart [Instrumental Demo] (3:38) [final version appears on WISH]
09: T7 [Instrumental Demo] (2:40) *
10: Now Is The Time [Instrumental demo] (2:20) *
11: Miss van Gogh [Instrumental demo] (2:48) *
12: T6 [Instrumental Demo] (3:14) *
13: Play [Instrumental Demo] (2:28) [final version on B-side to High 12″]
14: A Foolish Arrangement [Instrumental Demo] (2:28) [final version on B-side to A Letter To Elise 12″]
15: Halo [Instrumental Demo] (3:06) [final version on B-side to Friday I’m In Love 7″]
16: Trust [Instrumental Demo] (4:02) [final version appears on WISH]
17: Abetabw [Instrumental Demo] (2:26) *
18: T8 [Instrumental Demo] (2:17) *
19: Heart Attack [Instrumental Demo] (2:41) *
20: Swing Change [Instrumental Demo] (2:10) *
21: Frogfish [Instrumental Demo] (2:35) *

CD3: ’Lost Wishes’ / Studio Out-Takes / 12” Remixes / Live / Rare / Previously Unreleased

*Unreleased track **Unreleased version

01: Uyea Sound [Dim-D Mix] (5:28 [from Lost Wishes MC 1993]
02: Cloudberry [Dim-D Mix] (5:22) [from Lost Wishes MC 1993]
03: Off To Sleep… [Dim-D Mix] (3:47) [from Lost Wishes MC 1993]
04: The Three Sisters [Dim-D Mix] (4:12) [from Lost Wishes MC 1993]
05: A Wendy Band [Instrumental] (3:47) *
06: From The Edge Of The Deep Green Sea [Partscheckruf Mix] (7:36) **
07: Open [Fix Mix] (6:51) [B-side to High 12″]
08: High [Higher Mix] (7:15) [High 12″]
09: Doing The Unstuck [Extended 12” Mix] (5:54)
10: Friday I’m In Love [Strangelove Mix] (5:29 [Friday I’m In Love 12″]
11: A Letter To Elise [Blue Mix] (6:36) [A Letter To Elise 12″]
12: End [Paris Live 92] (8:38) **

5,0

daniel1974nl

geplaatst: 29 juli 2022, 16:22 uur

Sodeju zeg.

Dat is het wachten dan wel waard geweest.

3 CD's !!!!

Jammer alleen dat er niet meer live nummers zijn toegevoegd.
Van de andere kant. Op Show en Paris waren de nummers van Wish ruim vertegenwoordigd (Het enige nummer dat live nooit officieel is uitgebracht is Wendy Time en is volgens setlist.fm de hele Wish Tour ook maar 1 keer gespeeld). Al was To Wish Impossible Things die wel op de CD-I en Video stond (maar niet op een van de CD's) leuk geweest om het compleet te maken.

Of de ongelofelijk gave 15 min. versie van A Forest die ieder concert zo ongeveer afsloot tijdens deze tour.

5,0

Davidus

geplaatst: 26 augustus 2022, 21:00 uur

Duister, donker; opent deuren naar plaatsen diep down waar zonlicht niet doordringt maar waar de geest het lichaam verlaat en vrijelijk ronddwaalt…
(From the edge of the deep green sea)

4,0

rkrijger

geplaatst: 3 oktober 2022, 10:56 uur

Binnenkort Deluxe editie. Vind het wel raar dat hier niet de orginele versies van al die fantastische B-kantjes op staan (Big Hand, Foolish Arrangement, Twilight Garden, etc.). Denk dat ik deze dan ook maar even links laat liggen. Wazige (instrumentale) demootjes doen me niet zoveel...

3,0

dazzler

geplaatst: 3 oktober 2022, 11:09 uur

rkrijger schreef:
Vind het wel raar dat hier niet de orginele versies van al die fantastische B-kantjes op staan

Join The Dots.

Ik vind het ook jammer. Een deluxe box hoort compleet te zijn (dwz het reguliere bonusmateriaal te bevatten). Maar dat was bij alle voorgaande Cure deluxe edities evenmin het geval.

5,0

daniel1974nl

geplaatst: 10 oktober 2022, 16:31 uur

rkrijger schreef:
Binnenkort Deluxe editie. Vind het wel raar dat hier niet de orginele versies van al die fantastische B-kantjes op staan (Big Hand, Foolish Arrangement, Twilight Garden, etc.). Denk dat ik deze dan ook maar even links laat liggen. Wazige (instrumentale) demootjes doen me niet zoveel...

Andere deluxe edities hebben ook geen b-kantjes en extra nummers. Die zijn allemaal op Join The Dots gezet, dus als je extra nummers en B-kantjes wil koop je gewoon die box en klaar. Als RS deze nu ook op de extra CD's zou zetten zou dat echt cheaten zijn.

Eerder vind ik het jammer dat This Twilight Garden en Play niet aan het oorspronkelijke album zijn toegevoegd. Deze twee nummers zijn beter dan sommige nummers op de CD en passen perfect in dezelfde sfeer.

5,0

Lost

geplaatst: 26 november 2022, 14:00 uur

Wish is de eerste Cure plaat die ik me bewust heb gekocht en daarom nog steeds mijn favoriete plaat van hen. Bij Disintegration was ik 13 jaar en hoorde ik vooral Lullaby op de radio… 3 jaar later was ik me al wat bewuster van de muziek die ik goed vond en met 100% overtuiging deze gekocht bij de lokale cd-boer op de markt in Lokeren.

Voor mij staat er geen slecht nummer op deze plaat, misschien een minder goed (Wendy time), maar epische monsters als Open, From the edge of the deep green sea, doing the unstuck, cut en End, weltschmerz in apart( dit liedje beluisteren toen mijn lief het had uitgemaakt = geen goede combinatie

)to wish impossible Things en trust, en uitstekende pop in Friday en High maken van deze plaat een

…

Ik begrijp dat Disintegration aanzien wordt als hun meesterwerk (en dat is het ook) maar gevoelsmatig hebik meer met Wish…

5,0

daniel1974nl

geplaatst: 28 november 2022, 13:16 uur

Lost schreef:
weltschmerz in apart( dit liedje beluisteren toen mijn lief het had uitgemaakt = geen goede combinatie

)

Eerste album was Mixed Up. In de locale videotheek hadden we alles wat enigszins populair was al een keer gehuurd waardoor we meer avontuurlijker werden waardoor we eerst bij Mixed Up en later bij Standing On The Beach uitkwamen alvorens we naar Wish, Disintegration, KMKMKM en Entreat gingen, naast Pink Floyd en Marillion. Wish tour was als zodanig ook de eerste tour die ik bijwoonde van The Cure. Vooral de 15+ min. van A Forest staat me nog bij als compleet overdonderend naast de verder ook prachtige setlist. Charlotte Sometimes, A Strange Day, etc.

Over Apart. Ik heb meerdere mensen in een depressie zien storten nadat ze het uitmaakte met hun gelief en verslingerd raakte aan dit nummer. Dus. Join the club

Zonde dat het live niet meer wordt gespeeld. Het blijft een van de meeste melancholische nummers die de Cure Ooit opnam.

Als hun meest verkochte album (meer nog dan Disintegration) staat Wish in zijn geheel als een Huis en staat er geen slecht nummer op. Zelfs Wendy Time niet. Werd drie jaar geleden nog gespeeld hier in Dublin zelfs al hadden Play en This Twilight Garden op het album moeten staan. Inmiddels door de demo's gegaan. Wat prachtig werk wat op de snijtafel is blijven liggen en de NW remaster ook klinkt als een huis. Het wachten waard.

In die tijd was niet zo van de End en Cut. Nu heb ik veel meer waardering voor die nummers.

4,5

Robje1968

geplaatst: 2 december 2022, 12:04 uur

Voor mij is dit toch wel één van de betere albums van The Cure. Heerlijk lang uitgesponnen nummers, die soms wat melancholisch en mysterieus overkomen.
Alleen het nummer "Friday I`m in Love" vind ik een niemandsdalletje en niet op het album thuishoren.

5,0

Tony

geplaatst: 2 december 2022, 23:54 uur

Robje1968 schreef:
een niemandsdalletje

Haha, dat noemen we sowieso geen niemandsdalletje, maar goed...

Nee, dit is een typisch voorbeeld van de (op het eerste gehoor) frivole kant van the Cure; Voor de obvious donkere kant hoef je de gitzwarte tekst maar te volgen, die hier zo mooi dissoneert met de op zich vrolijke en catchy melodie. The Cure heeft zo wel meer nummers gemaakt en vaak succesvol op single uitgebracht. De gave om zo verschillende stijlen overtuigend te brengen zonder de eigen sound al teveel te compromitteren, dat is wat deze band zo enorm fascinerend maakt en voor mij hoog boven het maaiveld laat zweven. Als een donkere wolk waar de zonnestralen af en toe doorheen breken, vlak voordat het weer keihard gaat regenen.

5,0

Strangeways

geplaatst: 4 december 2022, 00:14 uur

Ik heb Wendy Time eigenlijk altijd een heel fijn nummer gevonden, maar voor de critici: Wat vinden jullie van de rustigere "1990 Demo" versie? Voor mij is dat juist een van de mooiere demo songs op de deluxe uitgave van Wish.

5,0

Tony

geplaatst: 4 december 2022, 15:25 uur

Strangeways schreef:
Wat vinden jullie van de rustigere "1990 Demo" versie? Voor mij is dat juist een van de mooiere demo songs op de deluxe uitgave van Wish.

Eens. Ik vind de demo versie met het mooie basloopje echt klasse en eigenlijk ook beter in de totale sfeer van het album passen. Ze hadden deze versie van mij verder mogen polijsten en op het album mogen zetten.

kleine man

geplaatst: 8 februari 2023, 21:31 uur

Er zijn vele liedjes van The Cure die triestig zijn, maar de afgrond die in "Apart" geschapen wordt is uniek.
Keihard.

4,5

Johnny Marr

geplaatst: 9 februari 2023, 15:45 uur

kleine man schreef:
Er zijn vele liedjes van The Cure die triestig zijn, maar de afgrond die in "Apart" geschapen wordt is uniek.
Keihard.

Om nog maar te zwijgen over Trust, daar krijg je gewoon zin van om je polsen over te snijden. Maar zo bloedjemooi hé, prachtige muziek

4,0

Funky Bookie

geplaatst: 26 februari 2023, 11:56 uur

Goede plaat wederom van The Cure. Het had van mij nog iets donkerder mogen zijn, maar dit blijft gewoon een wereldband!

4,0

davevr

geplaatst: 17 maart 2023, 10:09 uur

Ik was een fan en toen deze uitkwam vloog ik naar de muziekwinkel om deze te kopen. Wat was ik toen teleurgesteld. Maar ondertussen is deze toch er door gekomen; Wendy Time en Friday... blijven draken van nummers maar Apart, Trust en co zijn echt goed. From the edge... is één van de beste nummers die ze ooit geschreven hebben.

4,5

RonaldjK

geplaatst: 27 juni 2023, 18:24 uur

Menigeen schijnt dit album te verguizen; ik verbaas mij juist omdat het lijkt alsof ik naar een sterke setlist luister, zij het slechts bestaand uit één dubbelalbum met liedjes van 1990 tot 1992 geschreven. Alleen met afsluiter End kan ik wat minder.

De plaat start met twee sterke uptempo nummers, waarna ik voor het eerst in de geschiedenis van The Cure Robert Smith in een lagere versnelling hoor zingen. Of deed hij dat al eerder? Hoe dan ook, ik vind zijn stem in het ingetogen Apart best wel... apart. En vooral mooi.
Ik draai 'm van cd, maar als ik de verdeling op vinyl erbij houd, valt iets op. Vanaf kant 2 (drie nummers per zijde, dus te beginnen met track 4) is de opbouw steeds hetzelfde: een heel uptempo nummer wordt gevolgd door een langzamer nummer wordt gevolgd door een vlotter nummer. Zo trapt From the Edge of the Deep Green Sea aantrekkelijk kant 2 af met zijn stijgende akkoordenlijn en doet de tijdloze single Friday I'm in Love hetzelfde op kant 3. Nog altijd weet ik hoe dit perfecte popliedje in de zomer van 2010 langskwam op de radio tijdens een snikhete autorit door de Eifel.
De tweede ballade met Smiths stem lager dan anders en bovendien tweestemmig ingezongen, is ook al zo mooi: het sfeervolle Trust.
Troef op Wish is bovendien het gitaarwerk van Porl Thompson, die de gitaren heerlijk newwaviaans laat waaieren. Qua teksten heb ik niet het idee dat Smith heel persoonlijk is: hij bezingt vooral de liefde in de verschillende seizoenen, of juist de afkeer van iemand. Als een willekeurige verzameling verhalen.

In de Curespecial van Uncut in 2018 staat een interview uit 1992 met de groep, waarin wordt verteld dat een dartbord van voormalig drummer/toetsenist Lol Tolhurst meereisde tijdens de tournee, omdat deze zich steeds rancuneuzer naar de groep gedroeg. Iets wat Tolhurst later in zijn autobio volledig zou erkennen en waarvan hij dan spijt betuigt. Smith in een NME-interview in '92: "Why was Lol in the band so long? (...) Because I have an angelic compassion."
Vóórdat men aan Wish begon, was ook de andere toetsenist uitgevallen: in het boekje bij de 3cd-editie van Mixed Up wijdt Smith dit aan vermoeidheid, Uncut berichtte echter dat Roger O'Donnell was vertrokken wegens onenigheid met de ritmesectie, te weten bassist Simon Gallup en drummer Boris Williams. De laatste is op dit album overigens zeer op dreef. Nieuwe toetsenist was tot dan gitaarroadie bij de groep: Perry Bamonte.
Eveneens in Uncut vertelt Smith weinig op te hebben met gothic, al noemt hij wel enkele namen die hem in 1992 goed bevielen: albums van Ride, My Bloody Valentine, Curve en Lush, naast een EP van Levitation, een single van Chapterhouse en Smashing Pumpkins. Zelfs over zijn kapsel heeft hij, dan zojuist gekortwiekt, nieuws: "I always use gel, not hairspray. It's called KMS and it comes with hexagons on."

Ik heb bij mijn waardering hier op MuMe eens drie onbekendere nummers als favoriet uitgekozen, de keuze is eigenlijk te groot. Heel donker is ie niet, in de rustiger nummers wel melancholisch. Met alle variatie beleef ik het tegelijkertijd als een sterk geheel, in plaats van een verzameling losse liedjes.
Wish werd in Groot-Brittannië #1, in de Verenigde Staten van die plek afgehouden door een andere Britse band, te weten Def Leppard met Adrenalize. Dan veel liever deze Wish.

4,5

Pitchman

geplaatst: 7 juli 2023, 14:34 uur

RonaldjK
Jij schrijft leuke stukjes , die ik meestal lees als ik jou naam tegenkom. Ook dit stukje heb ik met plezier gelezen. Ben ook een Cure fan en heb net de drie cd deluxe editie uitgave gekocht. Geweldige uitgave wat mij betreft. Ja , die deluxe serie van The Cure moet ik allemaal hebben. Echt wel een leuke toevoeging van je verzameling.

4,5

RonaldjK

geplaatst: 7 juli 2023, 23:13 uur

Dank voor je vriendelijke woorden! De Deluxeserie maakt mij één ding duidelijk: Robert Smith is een meesterliedsmid, die eindeloos nieuwe liedjes schrijft of ouder werk vernieuwt. Ben de voorbije dagen met Cure-verzamelbox Join the Dots bezig, een enorme verzameling B-kanten en veel meer. Ook bij deze "restjes" de nodige sterke nummers.

Wat ik alleen niet snap is hoe het mogelijk is dat deze liedjeswaterval nu al zo lang geen nieuw werk heeft uitgebracht. Is de inspiratie al zo lang op? Kan me dat niet voorstellen en tijdens hun concert in Amsterdam afgelopen november zat bovendien nieuw werk.

4,0

OMIT

geplaatst: 30 april, 21:39 uur

Ik weet nog dat ik in 1992, toen dit uitkwam, toch wel wat teleurgesteld was. Eigenlijk was ik al gewaarschuwd door de vooraf uitgegeven single High, die nogal veelvuldig op MTV vertoond werd.

Ja, drie jaar daarvoor was er natuurlijk hun Grote Album Desintegration, en dan was dit gevoelsmatig toch wel een stapje terug. Vooral vond ik het heel erg onsamenhangend.

Helemaal toen als tweede single Friday I'm In Love gekozen werd, had ik het even gehad. Ik bleef gewoon de oudere albums draaien, dit moest maar even in de kast blijven rijpen in de hoop dat ik ooit anders zou denken.

Dat laatste gebeurde gelukkig al binnen enkele maanden, stap voor stap.

Maar Friday I'm In Love blijf ik een draak vinden.

Wat wel heel erg goed is gaan worden is Doing The Unstuck, Open, End, Cut, Letter To Elise... die nummers. Heerlijk. Top, goed, geweldig.

Wendy Time boeit me niet, zeiknummertje. Apart klinkt soms mooi, maar het is ook wel een beetje overdone, teveel.

Al met al heeft The Cure slechtere albums gemaakt, ook hiervoor al (The Head On The Door, Kiss Me (3x), maar zeker ook hierna. Het meeste op deze plaat is erg goed, maar daar heb ik wel moeite voor moeten doen, gelukkig.

4,5

RonaldjK

geplaatst: 1 mei, 21:22 uur

Afgelopen vrijdag op weg naar de zaak klonk Friday I'm in Love op NPO Radio 2 en ik werd er weer eens zó vrolijk van! Maar de reactie hierboven snap ik volkomen, het was wel een heel andere Cure dan op Disintegration...

Overigens klonk daarna een nog grotere oorwurm, namelijk Ik proat plat van The Dutch Boys. Mijn ochtend begon goed, al dachten mijn collega's met mijn gezang van dat laatste nummer er anders over.