menu

Sun Kil Moon - Benji (2014)

mijn stem
3,83 (300)
300 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Caldo Verde

  1. Carissa (6:55)
  2. I Can't Live Without My Mother's Love (3:20)
  3. Truck Driver (3:55)
  4. Dogs (5:36)
  5. Pray for Newtown (4:08)
  6. Jim Wise (3:34)
  7. I Love My Dad (6:16)
  8. I Watched the Film the Song Remains the Same (10:31)
  9. Richard Ramirez Died Today of Natural Causes (5:34)
  10. Micheline (3:20)
  11. Ben's My Friend (3:20)
  12. Micheline [Live in Aveiro] * (7:17)
  13. Richard Ramirez [Live in Goteborg] * (4:55)
  14. I Love You Dad [Live in Copenhagen] * (6:04)
  15. I Can't Live Without My Mother's Love [Live in London] * (4:19)
  16. Truck Driver [Live in Leamington Spa] * (4:10)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 56:29 (1:23:14)
zoeken in:
3,5
nico1616 schreef:
(quote)


Volledig akkoord En als de recensenten dan nog eens op 1 lijn zitten met de amateurs (wat een gemiddelde hier en op RYM bij de eerste stemmers!), dan moet er iets bijzonders aan de hand zijn.

Ik vond de verhalen op Perils From The Sea al prachtig en de eerste luisterbeurten laten vermoeden dat dit op dezelfde lijn verder gaat.

Ik denk dat het gemiddelde zowel hier als op RYM nog wel wat zal zakken, hier is het in ieder geval al bezig...
Viel me ook op dat toen ik eens naar Mark Kozeleks dedicated fanboard Sad Reminders surfte de toon daar behoorlijk negatief is en niemand goed begrijpt waarom dit nou plots het album is dat hem terug in de spotlights plaatst. Je zou dan kunnen stellen dat het daar vol zit met conservatieve fans die hem nog eens een nieuwe Rollercoaster willer horen maken maar het experimentelere Perils werd daar bv een pak beter onthaald.
Zo negatief ben ik zelf niet over Benji maar waarom dit nou plots zoveel beter zou moeten zijn dan Admiral Fell Promises of Perils of the Sea (om wat ander recent, excellent materiaal te noemen) is mij toch ook niet volledig duidelijk.

avatar van nico1616
4,0
Morinfen schreef:

Zo negatief ben ik zelf niet over Benji maar waarom dit nou plots zoveel beter zou moeten zijn dan Admiral Fell Promises of Perils of the Sea (om wat ander recent, excellent materiaal te noemen) is mij toch ook niet volledig duidelijk.


Jouw 4* om mee te starten zijn anders al niet mis
Het duurde bij mij redelijk lang voor ik aan Perils from the sea gehecht was, maar er is genoeg tijd om te beslissen of dit er een voor de jaarlijstjes is. De lange verhalen kan ik al smaken, maar muzikaal blijft er voorlopig nog niet zoveel hangen...

3,5
Is dan ook geen slecht album maar gezien het eerder een kleine 4 sterren is zie ik het niet meteen stijgen, al weet je natuurlijk nooit.
Vind dit ook zeker en vast beter dan Among the Leaves, zijn vorige onder het Sun Kil Moon-label. Dat schoot mijns insziens toch iets te ver door in de spontaniteit, de nummers hier zijn ook wel spontaan maar toch wat meer gepolijst en ook wat serieuzer qua insteek.
Perils zou ik in ieder geval iedereen aanraden ook al stond ik in eerste instantie sceptisch tegenover elektronische Mark Kozelek. Zitten ook veel letterlijke observaties in maar toch iets meer variatie in de teksten.
Admiral Fell Promises is tot dusver het enige album het huidige decennium die ik hier met 5 sterren bedacht heb, dat album heb ik dus behoorlijk hoog zitten.

avatar van Norrage
4,0
Ik ben nu toch wel benieuwd geworden naar die latere albums. Heb er niet veel van geluisterd en ken eigenlijk alleen April en Highway, en Among the Leaves.

avatar van Tegid.mzk
4,5
Norrage schreef:
Ik ben nu toch wel benieuwd geworden naar die latere albums. Heb er niet veel van geluisterd en ken eigenlijk alleen April en Highway, en Among the Leaves.


Het debuut 'Ghosts of the Great Highway' is echt een aanrader. Misschien wel z'n beste.

3,5
Is natuurlijk wel niet echt zijn debuut, was toen al 10 jaar bezig onder het pseudoniem Red House Painters. En wat dat betreft blijft Red House Painters I (Rollercoaster) mijns inziens zijn allerbeste.

avatar van DirkM
4,0
Ik heb deze vandaag na drie nummers uitgezet, omdat ik hem niet trok. Niet omdat de muziek niet mooi is, het begon weer als een prima Mark Kozelek-plaat. Ik vond het alleen te zwaar, werd er nogal zwaarmoedig van. Was toe aan meer hoopvolle muziek. Binnenkort nog maar eens proberen op een eenzame avond ofzo, heerlijk zwelgen in zelfbeklag.

Edit: herkennen mensen dit bij Mark Kozelek of ben ik de enige die dit heeft? Had het minder bij Perils from the Sea, die vond ik lichter verteerbaar.

avatar van Norrage
4,0
DirkM schreef:
Ik heb deze vandaag na drie nummers uitgezet, omdat ik hem niet trok. Niet omdat de muziek niet mooi is, het begon weer als een prima Mark Kozelek-plaat. Ik vond het alleen te zwaar, werd er nogal zwaarmoedig van. Was toe aan meer hoopvolle muziek. Binnenkort nog maar eens proberen op een eenzame avond ofzo, heerlijk zwelgen in zelfbeklag.

Edit: herkennen mensen dit bij Mark Kozelek of ben ik de enige die dit heeft? Had het minder bij Perils from the Sea, die vond ik lichter verteerbaar.
Ja, ik heb dat ook hoor. Maar met dit album veel minder, vooral omdat dat laatste nummer het hele album in perspectief zet.

3,5
Perils was toch ook niet meteen "licht verteerbaar": He always felt like Dancing, Gustavo, What Happened to My Brother, ... toch allemaal nummers die inhoudelijk redelijk zwaar vielen. Gustavo vind ik persoonlijk zelfs één van zijn meer ongemakkelijke verhalen wegens de rol die Mark Kozelek er zelf in speelt.

Het is zoals Mark Kozelek hier zelf zingt op "I watched the film the song remains the same" : And since that time, so much has happened to me / But I discovered, I cannot shake melancholy / For forty-six years now, I cannot break the spell / I'll carry it throughout my life and probably carry it down . Dus neen, het is niet zo vreemd dat je dat hebt DirkM. Ben's my Friend en I Love my Dad zijn wat lichtvoetiger maar de rest is weer vrij zwaar.

Voor lichter verteerbaar materiaal is er Among the Leaves, staan nogal wat (wrang) humoristischere nummers op over het leven on the road (inclusief de vele anonieme vrouwen die Kozelek onderweg in de sponde kreeg). Maar dat lag hem toch wat minder vond ik, laat hem dus maar zwaarmoedig zijn.

avatar van Zoute Popcorn
3,0
Norrage schreef:
En dan maar mijn recensie! ik hoop dat ik het aantal taalfouten heb weten te beperken

...

Pat-sounds: Album Sun Kil Moon - Benji (2014) - pat-sounds.blogspot.nl


Wat een ongelofelijk boeiende recensie. Je hebt mijn aandacht volledig gewekt. Deze komt met stip in mijn rotatielijst!

avatar van SébastienY
4,0
Van tijd tot tijd kun je een muzikant inhuren om je beste vriend te zijn. Frequent zijn die momenten niet. Maar als het zover is, lijkt het wel of die stem die je toezingt de problemen waar je mee kampt kan voelen, begrijpen, zalven en bezweren. Maar een muzikant die jou leent als beste vriend? Daar schrik je toch van. Sun Kil Moon (alias van Mark Kozelek) smeekt je om te luisteren naar al zijn verzuchtingen en smarten in een openhartige monoloog.

Wie de kerker der muzikale zwartgalligheid een beetje kent weet wel dat Mark Kozelek zwart als de mooiste kleur op aard ziet. De Amerikaan, die naam maakte met dream pop-band Red House Painters, is met Benji aan zijn zesde studioalbum toe, en telkens weer kan hij het niet laten om het leven te verachten. Gelukkig vloeit daar telkens broze maar geloofwaardige en vooral goede muziek uit. Benji borduurt voort op de vorige plaat Among The Leaves, die doorspekt is met anekdotes over zijn leven als wereldreiziger met een gitaar in de hand, al gaat hij nu nog dieper. De lyrics alleen al zijn een boek waard, zowel naar kwaliteit als kwantiteit.

Akkoord, het is allemaal niet zo origineel. Wijlen Jason Molina (Songs:ohia!), oppervertolker van de tristesse, kan zo naast Kozelek staan. Maar daar zit de kracht dan ook niet. Muziek moet raken en dienen als een boodschapper van gevoelens. En als je diep vanbinnen ondervindt hoe de zender zich voelt, dan weet je dat het oprecht is. Resultaat: een brok in de keel. Van Carissa tot Ben’s Friend wil Kozelek zijn leven uit de doeken doen. Een muzikaal dagboek vol jeugdherinneringen en –trauma’s.

Genoeg rond de pot gedraaid. Dat doet Kozelek namelijk ook niet. Opener Carissa is al meteen vrij expliciet. “Carissa was thirty-five, raised kids since she was fifteen years old and suddenly died”. De harde feiten, waar Kozelek denkt door nuchter te blijven zijn verdriet te kunnen ventileren. Het doet Kozelek beseffen dat hij zonder de steun van zijn moeder nooit zou kunnen functioneren. In onze wereld verwacht je van een 47-jarige man dat hij zich ondertussen heeft losgerukt van zijn moeder. Dat de navelstreng onderhand wel doorgeknipt is. Maar in deze situatie zie je dat door de vingers. Je troost Kozelek. Hij heeft het al zwaar genoeg

En zo groeit Benji toe naar een ode aan diegenen die hij een warm hart toedraagt. Horen daarbij: zijn oom (“my uncle died in a fire on his birthday”), zijn kalverliefdes (Kary, Patricia, Shelly…) die hij kennelijk nooit heeft kunnen verwerken, de slachtoffers van de schietpartij in Newtown, zijn vader… Het lijkt een monotone opsomming, maar je blijft Kozelek wel bijstaan en de dodelijke stopknop blijft toch onaangeroerd. Die gebroken man heeft immers hulp nodig.

En toch wordt het op geen enkel moment té, wat toch al een fraaie overwinning is in dit genre. Muzikaal gezien kan het sferisch maar soms wat eentonig genoemd worden. Kozelek met de gitaar, soms ondersteund door fraaie drums. Maar deze muziek is gebouwd op de tekst en niet omgekeerd. Al komt slotnummer Ben’s My Friend plots met een melodieuze intro en een behoorlijke mindfuck af. Metamorfose! Een dansbaar nummer zowaar, zonder tekstueel de vreemde eend op Benji te zijn. De heerlijke saxofoon is de kroon op het werk. Een bedankje van Kozelek om zolang zijn hand vast te houden en te zeggen dat het allemaal wel goedkomt. Sublieme afsluiter.


Benji naar waarde schatten is lastig. Puur op muzikaal vlak valt er weinig te ontdekken, maar het past wel perfect in de sfeer die de teksten creëren. Die zijn van een heel hoog niveau door hun expliciet karakter. De reden dat je het een uur lang volhoudt. De songwriter in Kozelek heeft sinds Among The Leaves nog meer stappen voorwaarts gezet en heeft met Benji een uitstekende plaat afgeleverd. Eventjes flirtend met een overdaad aan verveling en meligheid, maar de volharding in de boosheid loont. Geef Benji tijd om te groeien en je zal zien dat het iedere keer weer beter wordt. Kozelek komt eerst over als een klein kind zonder relativeringsvermogen, maar zijn nuchterheid zal vroeg of laat wel doordringen. Hij leert stilaan gewoon leven met al die tegenslagen.

4*

avatar van Mctijn
4,0
SébastienY, helemaal eens en geweldig verwoord. Mijn respect!

avatar van Je_Suis_Barry
4,5
Prachtige plaat, afgelopen weekend schreef ik er dit stuk over.

avatar van Norrage
4,0
Ah dat ben jij. Super-stuk!

avatar van Renoir
5,0
Je_Suis_Barry schreef:
Prachtige plaat, afgelopen weekend schreef ik er dit stuk over.


Erg goede en wijze bespreking, Barry! Met bovendien een zeer treffende foto van Kozelek.

Linus Van Pelt
De pitchfork gids naar alle verwijzingen

3,5


Mark Kozelek’s mom: She’s 75, and the closest friend Kozelek has.
Scrabble: A classic board game that Mark Kozelek likes to play with his mom.

Wat een geweldig inzichtrijke info zeg! Hopelijk hebben ze hier niemand voor betaald.

avatar van AOVV
4,0
Kan je na amper twee luisterbeurten al vertellen dat je een meesterwerk hebt gehoord? In mijn optiek niet, en dus komt mijn openingszin hier, met zijn aankondigend karakter, een beetje lullig over. Maar, het zit er zeker in! Kozelek is - zeker tekstueel - weer erg op dreef, en geeft zichzelf helemaal. Kozelek's stijl is weer erg verhalend, maar dat vind ik helemaal niet erg; teksten hoeven voor mij niet altijd vaag te zijn. Integendeel, in sommige gevallen komen de teksten van Kozelek hierdoor net dubbel zo hard aan.

Deze ga ik zeker in huis halen.

avatar van Bartjeking
4,0
Het is weer een prachtig donkere plaat geworden; vandaag heb ik met volle aandacht naar de teksten geluisterd (grieperig op bed kom het altijd lekker binnen). In bijna elke song gaat er uiteindelijk wel iemand dood, of is hij juist bang dat er iemand (zijn moeder) dood gaat en de sobere manier waarop de teksten worden begeleid maken het wat mij betreft helemaal af. Maar ik zeg niks wat nog niet op een véél betere manier gezegd is.

Een ding heb ik wel geleerd na het luisteren van deze pracht- cd; nooit van mijn leven gooi ik nog een spuitbus in het vuur. Daar ga je met een beetje pech namelijk harstikke dood van (Carissa en Truck Driver).

Jemfenigkleite
Altijd fijn als je kan inzien dat ziek zijn ook voordelen met zich meebrengt. Desondanks veel beterschap gewenst Bartjeking

Ik was zoals eerder vermeld reeds bij de eerste luisterbeurt helemaal verkocht maar ik geniet er met iedere luisterbeurt nog meer van, absolute topper. Gaat vast en zeker geweldig worden binnenkort in Gent.

avatar van erwinz
4,0
Ik was even wat uitgekeken op de muziek van Mark Kozelek, maar deze komt toch weer ouderwets hard aan. Prachtige plaat met huiveringwekkend mooie verhalen.

Lees mijn recensie op:
De krenten uit de pop: Sun Kil Moon - Benji - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Erwin

avatar van Janhero
3,5
Ben's My Friend! Zo hier kan ik lekker het weekend mee in.... Nu nog 3.5* maar kan nog groeien, geloof ik.

avatar van Broem
2,5
Ik heb m'n best gedaan om dit album een behoorlijk aantal (eerlijke) luisterbeurten te gunnen. Het is me soms een raadsel waarom het ene singer songwriter album me bij de keel grijpt en dat andere album absoluut niet. Benji behoort tot de laatste categorie. Wat een saai en slaapverwekkend album. Moet echt moeite doen om te blijven luisteren. Dat is zonde van de tijd. Ik heb Admirall Fell Promises ook ooit geprobeerd en ook afgehaakt. Gaat het niet worden tussen deze Sun Kil Moon en Broem.

thrm
Ik was nog niet bekend met deze beste meneer maar zijn rechttoe-rechtaan aanpak bevalt me wel. De plaat vergt een initiële investering omdat het geheel bij een oppervlakkige luisterbeurt wel erg vrijblijvend voortkabbelt. Ieder nummer lijkt echter een pagina uit een dagboek en het moet gezegd dat de bespiegelingen van deze Sun Kil Moon best de moeite waard blijken. Zeker als het sentiment nog eens muzikaal benadrukt wordt zoals het heerlijk tokkelende gitaartje doet op Carissa.

avatar van Rain King
5,0
Godallemachtig, wat is deze mooi. Die tekst van Richard Ramirez Died Today of Natural Causes is geniaal

Jemfenigkleite
Ik had verwacht dat ik na de eerste intensieve luisterbeurt minder geraakt zou worden door de verhalen die aan de luisteraar geprestenteerd worden, niets is echter minder waar. Ieder nummer weet me keer op keer diep te raken en heftig te ontroeren. Zelden zo'n openhartigheid in liedjesvorm gekend. Het gitaarspel vind ik trouwens ook niet te onderschatten, heel fraai getokkel dat als het ware het zijn masseert. Heel onderhoudend allemaal.

Ik ben ook heel gelukkig om het feit dat Mark Kozelek eindelijk eens wat aandacht krijgt. Heb de laatste paar weken al vele prachtige recensies gelezen. Minpuntje: door het torenhoge niveau van die reviews durf ik zelf nauwelijks een bijdrage leveren

UnknownPleasure
When I was five I came home from kindergarten crying cause they sat me next to an albino.
My dad said son everyone's different, you gotta love em all equally.


zo typisch voor dit album, ongekunsteld, puur en eerlijk met een fantastische uitwerking op het gemoed, niet in de vrolijkste zin maar vanuit het diepst van mijzelf toch opbeurend en hoopgevend. ik kan haast niets anders meer luisteren.

Nihilisme
Je_Suis_Barry schreef:
Prachtige plaat, afgelopen weekend schreef ik er dit stuk over.


Haha, die foto van Mark is geweldig. Treffend stuk.

Mooi om te zien dat Sun Kil Moon zoveel aandacht krijgt en dat deze plaat zo goed ontvangen wordt.

avatar van Tegid.mzk
4,5
Morinfen schreef:
Is natuurlijk wel niet echt zijn debuut, was toen al 10 jaar bezig onder het pseudoniem Red House Painters. En wat dat betreft blijft Red House Painters I (Rollercoaster) mijns inziens zijn allerbeste.


Inderdaad niet zijn echte debuut. Wel onder de naam Sun Kil Moon.
Red House Painters I is magistraal goed. Het heeft nog veel meer het slowcore-geluid.

avatar van erwinz
4,0
Sun Kil Moon heeft ook al meer platen uitgebracht.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:02 uur

geplaatst: vandaag om 16:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.