menu

Sun Kil Moon - Benji (2014)

mijn stem
3,83 (300)
300 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Caldo Verde

  1. Carissa (6:55)
  2. I Can't Live Without My Mother's Love (3:20)
  3. Truck Driver (3:55)
  4. Dogs (5:36)
  5. Pray for Newtown (4:08)
  6. Jim Wise (3:34)
  7. I Love My Dad (6:16)
  8. I Watched the Film the Song Remains the Same (10:31)
  9. Richard Ramirez Died Today of Natural Causes (5:34)
  10. Micheline (3:20)
  11. Ben's My Friend (3:20)
  12. Micheline [Live in Aveiro] * (7:17)
  13. Richard Ramirez [Live in Goteborg] * (4:55)
  14. I Love You Dad [Live in Copenhagen] * (6:04)
  15. I Can't Live Without My Mother's Love [Live in London] * (4:19)
  16. Truck Driver [Live in Leamington Spa] * (4:10)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 56:29 (1:23:14)
zoeken in:
Yann Samsa
Ome Mark levert alweer kwaliteit. Heerlijk verhalend, rustig de tijd nemend om het scenario uit de doeken te doen. Bescheiden, sober. Echter geen meesterwerkjes zoals de afsluiter van de samenwerking met Jimmy Lavalle (die plaat heeft volgens mij sowieso toch iets meer sfeer, diepte, en melancholie). Ook hier is de afsluiter wel weer de beste track, saxje erdoor is hemels. Ook de twee tracks ervoor behoren tot het beste van de plaat. Enkel jammer van Dogs. Vervelend nummer.

4,0
Sun Kil Moon maakt muziek die heerlijk wegluistert op druilige dagen als deze. De melancholie van zijn stem en het gitaarspel brengen een sfeer naar de luisteraar van een langzaam instortende wereld vol van mensen die de gaten in hun bestaan proberen te vullen met liefde. Zijn teksten zijn soms pijnlijk letterlijk, té letterlijk, wat het geheel juist weer bijzonder maakt. Zo zingt Sun Kil Moon over de moorden in Noorwegen door Breivik dat het hem kon schelen 'because I have a lot of friends there'. Zulke zinnen staan haaks op de poëzie die Sun Kil Moon verder schrijft en lijken haast intentioneel naïef te zijn gehouden. Het is dit aspect (het letterlijke tegenover het metaforische) dat dit album boven dat van veel andere singer-songwriters tilt.

avatar van Zidaan
Pfff, wat vind ik 'Carissa' een ongelooflijk mooi nummer..

avatar van IllumSphere
2,5
Ik moet weer eens tegen de stroom in gaan door te zeggen dat Benji maar een matige plaat is. De plaat opent sterk, maar weet nooit echt dat niveau te behouden. Dat komt vooral door de te melodramatische stem en een te lange speelduur. Zestig minuten is verre van ideaal voor muziek als dit en zeker als de plaat al na een halfuur irritaties weet op te wekken. Ik geef er nog een drie voor omdat het tekstueel heel goed is, maar ik hoef deze plaat niet meer te horen.

avatar van CrossProduct
4,5
Ik vind zowel de muziek als de tekst boeiend over de gehele lengte van het album. Ik ben normaal gesproken niet zo tekst georiënteerd maar in dit geval dringen de teksten goed bij mij naar binnen. Zelden zulke letterlijke en eerlijke teksten gehoord in de muziek.

3,5
Wel grappig hoe "letterlijke teksten" door sommigen hier blijkbaar tot een kwaliteit verheven worden. Blijkbaar moet tegenwoordig alles makkelijk door te slikken fastfood zijn, tot de lyrics toe.

avatar van Ward
5,0
Morinfen schreef:
Wel grappig hoe "letterlijke teksten" door sommigen hier blijkbaar tot een kwaliteit verheven worden. Blijkbaar moet tegenwoordig alles makkelijk door te slikken fastfood zijn, tot de lyrics toe.
Dat vind ik een beetje een vreemde opmerking. Dan lijk je te impliceren of iedereen hier de teksten enkel goed vind door het feit dat het vrij letterlijke teksten zijn. Kan het niet zo zijn dat mensen hier gewoon vinden dat de letterlijke teksten van Kozelek op dit album sterk zijn. Terwijl je bij een andere artiest misschien weer onder de indruk bent van het metaforische taalgebruik? Zoals ik bij films zowel kan genieten van het rauwe realisme van Cassavetes als de bizarre films van David Lynch.

avatar van CrossProduct
4,5
Morinfen schreef:
Wel grappig hoe "letterlijke teksten" door sommigen hier blijkbaar tot een kwaliteit verheven worden. Blijkbaar moet tegenwoordig alles makkelijk door te slikken fastfood zijn, tot de lyrics toe.


Wat een negatieve reactie. Schrijvers als Bukowski zijn zeker ook niks waard? Het een heft het ander niet op.

Het is duidelijk aan de reacties te zien dat we als luisteraars dit soort teksten niet dagelijks tegen komen. En de een vindt dit letterlijke mooi, en de ander niet. Dat zegt toch niks over de verdere smaak van iemand?

3,5
Ward schreef:
(quote)
Dat vind ik een beetje een vreemde opmerking. Dan lijk je te impliceren of iedereen hier de teksten enkel goed vind door het feit dat het vrij letterlijke teksten zijn. Kan het niet zo zijn dat mensen hier gewoon vinden dat de letterlijke teksten van Kozelek op dit album sterk zijn. Terwijl je bij een andere artiest misschien weer onder de indruk bent van het metaforische taalgebruik? Zoals ik bij films zowel kan genieten van het rauwe realisme van Cassavetes als de bizarre films van David Lynch.

Ten eerste: analogieen met films of boeken zijn vrij idioot. Muziek is een beperkender medium waar je je punt op een veel kleinere ruimte moet maken en je bovendien geen ondersteuning hebt van ander materiaal zoals bv het visuele aspect in films. Veel minder plaats voor allerlei filler en contextuele effecten dus.

En jep, songteksten die over pakweg dingen gaan die op Mark Kozeleks bord liggen terwijl hij die nummers aan het schrijven is (blue crab cakes, ramen and green tea etc) zijn weinig verheffend. Ik durf daar zelfs het woordje "objectief" tussen te gooien. Dat kunnen jij en ik immers ook op 5 minuten neerpennen tijdens het middagmaal.

Soms maakt hij wel degelijk een treffend punt met zijn huidige stijl. Het realisme in Carissa is daar het beste voorbeeld van: Mark Kozelek stelt vast dat zijn achternichtje gestorven is, probeert zin te vinden in de eerste rauwe emoties en komt vervolgens tot de conclusie dat er helemaal geen zin in haar dood te vinden is en het enige wat hij nog kan doen haar bezingen is zodat ze niet vergeten wordt en haar leven op die manier toch nog wat poëzie krijgt. Dat is een oprecht en oproerend nummer. Soms verenigt hij het goede en het slechte zelfs in één nummer zoals bv Richard Ramirez, de seriemoordenaar in kwestie die een diepe indruk nagelaten heeft op Kozelek in zijn jeugd die zoveel decennia later op een volstrekt banale manier sterft zoals iedereen als metafoor voor de voortschreidende tijd die alles en iedereen opslokt, dat is klasse en daar levert dat realisme inderdaad meerwaarde. Maar dan staan er een heleboel lijnen tussengegooid over een vliegrit die hij gaat maken, een bbq waar hij zich op bevindt, het feit dat hij tijdens de zomer een plaat gaat opnemen en tijd gaat spenderen met zijn vriendin etc. en dat zijn volstrekt betekenisloze couch observations die bitter weinig toedragen aan het punt dat hij met dat nummer tracht te maken en overkomen als placeholder lyrics die daar alleen maar staan tot hij wat beters verzonnen heeft.

En ja, dat frustreert mij toch wel aangezien het volledige potentieel qua lyriek hier niet ten volle benut is (één en ander zal wel te maken hebben met het feit dat dit Kozeleks 3e plaat in minder dan een jaar tijd was). Het is ook jammer omdat je weet dat Mark Kozelek gewoon beter kan, neem de teksten van Blue Orchids er b.v. eens bij vanop April. Dat nummer gaat ook over de dood van een goede vriendin/muze en hij schuwt daarin ook de letterlijke observaties niet (my fallen lover died so long) maar hij plaatst dit in een ontroerende poetische context waardoor zijn eerbetoon emotioneel des te harder aankomt. Vergelijk dit met pakweg de afstandelijke lijkschouwing op Truck Driver en ik durf gerust te stellen dat het één toch hoogstaander is dan het andere.

Dus realisme kan wel zijn effect hebben maar dan moet het wel een beetje zinvol zijn en dat is op dit album lang niet altijd het geval, zeker aangezien Mark Kozelek zo hard doorschiet in die stijl dat het op den duur moeilijk wordt om überhaupt nog dingen te bedenken om het zinvol te houden. En ja, als ik er dan wat recensies hier en elders op nalees dan kan ik me toch niet van de indruk ontdoen dat een zeker novelty-gehalte wel degelijk meespeelt in de waardering van "het realisme" (dat dan meteen beschouwd wordt als een kwaliteit op zich) in de lyrics. Want er is weinig verheffends aan iemand die "suck" met "fuck" rijmt hoor, ook al is dat iets dat niet vaak voorkomt in dit soort melancholische folkrock.

thrm
Feit blijft dat je schrijft dat "alles" fast food moet zijn "blijkbaar" terwijl het gewoon opgemerkt wordt dat de teksten recht toe rechtaan zijn en dat dat voor sommige mensen blijkbaar een positieve ervaring is. En het is spijtig voor jou dat je geen schoonheid in de gewone dingen kan ontdekken. Dat iemand dat wel kan zegt verder niks over zijn of haar verdere muzieksmaak.


Heb je zijn betoog annex essay wel gelezen? Ik kan de tekstuele inhoud op Benji wel degelijk waarderen, ben overigens niet bekend met Kozaleks andere werk, maar hij weet zijn punt goed te onderbouwen. Wat jij hier doet komt over als een nodeloze denigrerende aanval op 's mans gevoel voor smaak (lijkt me in dit geval misplaatst). Zo niet dan kan ik niet anders dan concluderen dat je gewoon bijzonder zwak bent in begrijpend lezen en er een vrij bekrompen gedachtewereld op nahoudt. Ik hoop voor je dat het het eerste is.

avatar van CrossProduct
4,5
Ik wil mijn berichten weg halen. Als iemand het nodig vindt mensen die deze teksten eerlijk en mooi vinden weg te zetten als fast food tekst liefhebbers dan is dat zijn goed recht. Het heeft verder geen zin om daar op het internet over te discussiëren. Helaas kan ik mijn tweede bericht niet zelf weg halen.

thrm
Hij maakte zijn verbazing kenbaar hoe breed de eenvoud van Kozaleks teksten op Benji gedragen worden en bouwt vervolgens, als reactie op een aantal verontwaardigde reacties, zijn standpunt en visie uit met een betoog (waar je het niet mee eens hoeft te zijn). Ik waardeer zijn nuancering wel, jij lijkt het te willen reduceren tot een primitieve kreet van een primaat.

Zidaan schreef:
Pfff, wat vind ik 'Carissa' een ongelooflijk mooi nummer..


Hartverscheurend.

4,5
Voorlopg mijn plaat van het jaar... Nog veel in het vooruitzicht uiteraard.

avatar van Maartenn
2,5
Maartenn (crew)
Toch maar een halfje eraf. Het raakt me gewoon allemaal niet zo als menig andere singer-songwriter dat wel kan. De manier van schrijven van Kozelek, observerend, vaak vanuit de eerste persoon, spreekt me daarnaast ook niet aan; het gaat me zelfs een beetje irriteren op den duur waardoor het lastig wordt om de hele plaat uit te zitten.

Kreeg ook het live-schijfje bij mijn bestelling via de site en volgens mij kan ik daaruit concluderen dat zijn hele oeuvre op deze manier in elkaar steekt. Ik laat hem in ieder geval lekker links liggen voortaan.

2.5*

avatar van grovonion
3,5
in zijn beste momenten een Rayomond Chandler op muziek, in zijn mindere een zeurderige spoken-word artiest.

Cured
Ik kan me wel aardig vinden in de woorden van mijn 2 bovenbuurmannen; daarnaast duurt het ook nog eens een keer te lang en heb ik vaak liever kortere singer/songwriter albums. Met deze muziek en hoe het gebracht wordt kan het mij niet (echt) boeien en dat geldt voor heel zijn oeuvre, wat losse nummers daargelaten.

avatar van popstranger
4,0
Mark Kozelek stelt zelden teleur en dus is ook deze Benji er pal op. Ik twijfelde nog over een 4,5* quotering maar moet er nog meer in groeien. Het is een enorm verhalend album geworden om maar te zeggen dat het verhaal zelfs prioriteit heeft op de inkleding want die is eerder sober gehouden. Bij een eerste beluistering is het niet eenvoudig om in dit album te raken dus het is aan te raden om dit redelijk wat beluisteringen te geven waarbij ik me wel kan voorstellen dat er mensen zijn die afknappen op de lengte van het album alsook het ontbreken aan hooks, noemenswaardige refreinen of wat dan ook.

Reken mezelf, na beluistering zoveel, niet tot die mensen omdat Sun Kil Moon er wel in slaagt om je mee te trekken in zijn wereld en dat je de mooie subtiele muziek des te harder gaat waarderen. Momenteel vind ik zijn plaat met Desertshore net iets sterker (voor hen die deze plaat goed vinden ga in godsnaam ook dat album luisteren) maar misschien is het een kwestie van tijd zodat deze op hetzelfde niveau komt te staan...

avatar van DirkM
4,0
Goede plaat. Het repeterende karakter maakt het zowel een intense als een rustgevende luisterervaring, die Kozelek zo goed kan creëren. Het is al vaak gezegd natuurlijk, maar Dogs, daar lusten de honden geen brood van. Het contrast met een bijna cheasy liedje als I Can't Live Without My Mother's Love kan haast niet groter zijn. Wat dat betreft hoop je dat Kozeleks moeder na nummer twee gestopt is met luisteren. Dan is ze tenminste op haar hoogtepunt geëindigd en hoeft ze niet te luisteren naar Marks lichamelijke hoogtepunten.

3,5
Maartenn schreef:
Toch maar een halfje eraf. Het raakt me gewoon allemaal niet zo als menig andere singer-songwriter dat wel kan. De manier van schrijven van Kozelek, observerend, vaak vanuit de eerste persoon, spreekt me daarnaast ook niet aan; het gaat me zelfs een beetje irriteren op den duur waardoor het lastig wordt om de hele plaat uit te zitten.

Kreeg ook het live-schijfje bij mijn bestelling via de site en volgens mij kan ik daaruit concluderen dat zijn hele oeuvre op deze manier in elkaar steekt. Ik laat hem in ieder geval lekker links liggen voortaan.

Beetje late reactie maar dat is dus absoluut niet zo, die observerende stream of consciousness stijl is iets dat pas zijn intrede gemaakt heeft met Among the Leaves 2 jaar geleden. Live speelt hij tegenwoordig echter enkel uit dat album, Benji en zijn collaboraties met Desertshore en Jimmy Lavalle van vorig jaar waardoor er op die live CDs die hij uitbrengt (en dat zijn er nogal wat) dus ook enkel recent materiaal te vinden is en je die indruk zou kunnen krijgen. Maar alles dat hij gemaakt heeft tot en met Admiral Fell Promises (onder zowel Red House Painters, Sun Kil Moon als eigen naam) zit qua lyrics in een totaal ander straatje dan deze Benji.

avatar van Maartenn
2,5
Maartenn (crew)
Morinfen schreef:
(quote)

Beetje late reactie maar dat is dus absoluut niet zo, die observerende stream of consciousness stijl is iets dat pas zijn intrede gemaakt heeft met Among the Leaves 2 jaar geleden. Live speelt hij tegenwoordig echter enkel uit dat album, Benji en zijn collaboraties met Desertshore en Jimmy Lavalle van vorig jaar waardoor er op die live CDs die hij uitbrengt (en dat zijn er nogal wat) dus ook enkel recent materiaal te vinden is en je die indruk zou kunnen krijgen. Maar alles dat hij gemaakt heeft tot en met Admiral Fell Promises (onder zowel Red House Painters, Sun Kil Moon als eigen naam) zit qua lyrics in een totaal ander straatje dan deze Benji.


Dan doet hij in ieder geval zijn best om mensen te laten geloven dat hij enkel uit 1 vaatje tapt in ieder geval . Specifieke aanraders die wel beter te pruimen zijn in zijn oeuvre?

avatar van woutorrmusic
4,0
Zeker, Maartenn. Gezien je top-10 luister je graag naar gekte, maar heb je ook een romantische kant: luister Red House Painters I, of het wat zwaarmoedige, langzame Down Colorful Hill en je komt vast aan je trekken!

3,5
Maartenn schreef:
(quote)


Dan doet hij in ieder geval zijn best om mensen te laten geloven dat hij enkel uit 1 vaatje tapt in ieder geval . Specifieke aanraders die wel beter te pruimen zijn in zijn oeuvre?

Mark Kozelek doet nu eenmaal soms nogal vreemde contra-intuitieve dingen, zie b.v. zijn nogal onnozele beef met War on Drugs onlangs. Of zijn vele rants op concerten (die helaas de live-platen niet halen, vaak interessanter dan de muziek wat betreft recenter materiaal).

Maar ik sluit me bij woutorr aan, zeker Red House Painters I (Rollercoaster) blijft een absolute klassieker. Of Ghost of the Great Highway (misschien zijn toegankelijkste voor nieuwkomers) als je in een Neil Young stemming bent, idem voor April voor een somberdere versie. Of Admiral Fel Promises voor wie houdt van het klassiekere nylon guitaarspel (dat ik trouwens 100 keer interessanter vind dan de vrij eenvoudige folkish riedeltjes op deze Benji).

avatar van Maartenn
2,5
Maartenn (crew)
Dank Morinfen en woutorrmusic voor de tips! Ik zal me er eens in verdiepen!

avatar van Mastroianni
4,5
Bij het voorbereiden van mijn jaarlijstje blijk ik deze over het hoofd te hebben gezien.
Prachtplaat.

avatar van De Daniël
2,5
Ik heb het geprobeerd, maar wat is dit toch een enorme klaagplaat zeg. Ik kan er niet over uit dat dit zo hoog scoort hier. Nergens bijzonder, over de gehele linie saai. Red House Painters kan ik prima hebben, maar hier erger ik me groen en geel aan die jankstem van Kozelek...

avatar van nico1616
4,0
Een klaagplaat vind ik dit niet echt. Als ik kritiek zou geven, dan zou ik ze op momenten pathetisch noemen. Nummers zoals I Love My Dad en Mother's Love hoeven voor mij niet en de plaat was al lang genoeg zonder deze.
Toch weten Carissa, Micheline en Ben's My Friend me wel elke keer te pakken.
Niet de beste, maar toch wel een van de origineelste platen van 2014.

Nu ik ruim een jaar later Benji nog eens in de ogen kijk moet ik toegeven dat mijn toekomstvoorspellende vaardigheden even relevant zijn als discussies over het bestaan van okergele gedachten - kan leuk zijn maar daar stopt het ook.

Was danig onder de indruk toen ik deze voor het eerst hoorde. Kozelek's lyrics zijn meer dan ooit rechttoe rechtaan, wat niet iedereen ten volle apprecieert. Al snel beweerden kwatongen dat het te simplistisch is. Een uitspraak als "dat kan ik ook" was dan ook nooit ver weg. Ik moet innerlijk glimlachen wanneer iemand met dergelijke beweringen komt aandraven. Begrijp me niet verkeerd, ik geef iemand graag het voordeel van de twijfel. Wanneer iemand deze stelling inneemt denk ik echter altijd "maar je doet het niet".

Indien ik sinds mijn 4 jaar dag na dag keihard had getraind met de bal was ik nu misschien een professionele voetballer. Maar ik deed het niet. Aan als-verhalen heb ik een broertje dood.

Wat had ik graag zo'n tekst als "I can't live without my mother's love" neergepend. Complex is ze echter niet. Waarop ben ik dan zo jaloers? Misschien de eerlijkheid die ik niet in die mate kan opbrengen. Dit vind al altijd 1 van Kozelek's sterkste kwaliteiten: eerlijke zelfanalyse is een extreem moeilijke opgave maar volgens mij slaagt de beste man er in. Reeds sinds zijn debuut met het ter ziele gegaan Red House Painters geloof ik hem, zonder verpinken. Misschien ligt het aan mijn goedgelovigheid. Het enige wat ik nog kan opwerpen ter mijner verdediging is dat ik absoluut niet de enige persoon ben die het zo aanvoelt.

Toch kan ik het goed begrijpen dat de stijl die op Benji gehanteerd wordt niet iedereen aanspreekt. Ik verwachtte ook dat het niet zou blijven werken. Want dit is een onvervalste luisterplaat die bij wijlen stevig kan aankomen. Deze formule verliest al te vaak snel zijn glans.

Maar ik ben aangenaam verrast. Voor mij heeft Benji zelfs enkel aan kracht gewonnen. Dat zal grotendeels te wijten zijn aan het feit dat de lyrics gesteund worden door sterke fundamenten. U leest het goed, ook op muzikaal vlak vind ik dat hier heel wat puike prestaties geleverd worden. Wie minder geeft om lyrics komt dus ook aan zijn trekken. Al hoef je uiteraard geen innovatieve krachttoeren te verwachten. Misschien is "oerdegelijk" het woord dat ik zoek. Weet je, pas die term dan maar meteen op het gehele album toe: oerdegelijk, met extra chocoladedruppels voor onze melancholische medemens.

Gelieve dus iemand anders te raadplegen wanneer u wenst te weten welke bokkesprongen 2016 zal maken. Wat ik wel voor u kan doen is dit album met veel liefde aanbevelen. Over een warme knuffel kan nog onderhandeld worden. Voelt u zich echter niet schuldig wanneer Benji u onberoerd laat of wanneer een warme knuffel u een tikkeltje te klef lijkt. Ik zit namelijk niet verlegen om een chocoladedruppel meer of minder.

avatar van hoi123
2,0
Oef, zo'n tekst van I Love My Dad kan wel echt niet.

Waarom? Heb je daddy issues hoi123?

Gast
geplaatst: vandaag om 19:33 uur

geplaatst: vandaag om 19:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.