menu

Wovenhand - Refractory Obdurate (2014)

mijn stem
3,82 (111)
111 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Glitterhouse

  1. Corsicana Clip (4:47)
  2. Masonic Youth (3:40)
  3. The Refractory (4:53)
  4. Good Shepherd (4:01)
  5. Salome (5:20)
  6. King David (4:47)
  7. Field of Hedon (3:34)
  8. Obdurate Obscura (5:21)
  9. Hiss (3:54)
  10. El-bow (2:42)
totale tijdsduur: 42:59
zoeken in:
avatar van sakkediemus
4,0
Zeer benieuwd naar! Ook naar het concert in de AB Brussel.

Wovenhand heeft tot hier toe alleen maar (ijzer) sterke platen gemaakt.

avatar van Gringo_m
3,5
Op de Facebook pagina van Wovenhand kan je "Hiss" en "The Refractory" beluisteren, klinkt weer erg heftig en hard.

avatar van Martijn Koetsier
4,0
Hij gaat inderdaad verder op de hardere weg die met The Laughing Stalk werd ingeslagen. Een weg die mij erg goed bevalt.

avatar van Gringo_m
3,5
Gehele album te luisteren:
WH - Refractory Obdurate

Hard, heftig...

4,5
Wat ik er tot nu toe van hoor; ik ben hier ook erg blij mee. Het album lijkt nog heftiger dan het vorige en is bovendien minder verstikkend geproduceerd (hoewel ik wel groot fan was van die productie). De band wordt steeds minder roots en meer (psychedelische?) rock, maar doet dat wel op zo'n manier dat het overduidelijk Wovenhand blijft.

Verbaas me vooral over een nummer als Field of Hedon, dat er zo genadeloos hard in knalt. Kan snappen dat veel fans dat te ver vinden gaan eigenlijk haha.

avatar van Gringo_m
3,5
De productie is inderdaad veel beter dan op The Laughing Stalk. Deze cd klinkt ook meer als een geheel.
Alhoewel ook hier weer 4 snoei harde nummers op staan (niet mijn ding) zijn de overige nummers van een herkenbaar, hoog Wovenhand niveau.
De banjo is weer nadrukkelijk aanwezig en al is het heftiger dan de begin periode van Wovenhand bevalt me dit prima.
Hoogtepunten "Obdurate Obscura", "Salome" en prijsnummer "The Refractury".

avatar van deric raven
4,0
Nog steeds blijven gelukkig de invloeden van 16 Horsepower hoorbaar bij Woven Hand.
Ondanks dat Woven Hand al jaren kwaliteitsalbums aflevert, blijf ik meer een liefhebber van het geweldige 16 Horsepower, al zijn ze live beide zeker de moeite waard.
Feit is wel dat David Eugene Edwards zijn sound blijft verbreden.
De country invloeden zijn steeds meer naar de achtergrond verdwenen, halverwege Corsicana Clip hoor ik een tornado welke ontaard in een zandstorm en ons weer eens alle hoeken van de wereld laat zien.
Terwijl je probeert om naar adem te happen, krijg je de volgende volle laag al in je gezicht.
Dit blijft natuurlijk een prachtige opener, en ik denk dat dit live best wel eens dezelfde demonische werking kan hebben als American Wheeze.
Refractory Obdurate ligt in het verlengde van The Laughing Stalk, harder en hierdoor misschien wel minder subtiel, maar zeker doeltreffend.
Het bijt meer, en laat diepere sporen achter, terwijl het geluid behoorlijk gangbaar klinkt.
Toen ik Woven Hand in Roepaen hoorde, speelden ze de nummers van The Threshing Floor al harder dan op het album, dus de koersverandering kwam voor mij niet onverwachts.
Nu ben ik blij dat ze al twee albums op deze lijn voort gaan, al ben ik bang dat David Eugene Edwards nu zijn definitieve vorm gevonden heeft en bij het volgende album op zoek gaat naar iets nieuws.
Voor mij zit hij nu op de juiste koers.

Ponty Mython
Ik vind het juist wel mooi dat hij zijn 16HP roots van zich af probeert te schudden. Lijkt me als artiest vrij vervelend om qua sound steeds vergeleken te worden met je vorige band.

De laatste plaat van Lilium klonk ook totaal anders dan wat Humbert en Tola met 16HP maakten.

avatar van midnight boom
4,0
Na het uiteenvallen van 16 Horsepower en het verschijnen van hun laatste album in 2002 ging bandbrein David Eugene Edwards verder als Wovenhand. Inmiddels heeft dit project een respectabel oeuvre opgebouwd, waarbij sinds 2004 om de twee jaar een nieuwe studioplaat uitkwam. De werkwijze van Edwards bleek - met donkere folk-noir liedjes met zwartgallige teksten - altijd min of meer hetzelfde. Tot 2012. Met The Laughing Stalk klonk de getergerde Edwards bozer, feller en harder dan voorheen. Met zijn achtste studioplaat Refractory Obdurate wordt die lijn op indrukwekkende wijze doorgetrokken. In nummers als het flink raggende 'Field Of Hedon', het epische 'Hiss' en 'Good Shepherd' wijkt Edwards steeds meer van zijn roots af en speelt heftiger en meeslepender dan voorheen. De tokkelende folk van voorheen gaat anno 2014 gepaard met invloeden uit uiteenlopende genres als industrial, wave en metal. Dat werpt zijn vruchten af. Zeker in onheilspellende nummers als 'Corsicana Clip' en het fantastische 'The Refractory'. Nummers die ten alle tijden herkenbaar zijn als werk van Edwards maar ondertussen vol zitten met spanningen die regelmatig in een stevige bak herrie ontaarden. Niet zelden wordt er een aanval op de trommelvliezen gepleegd. Soms ijzingwekkend dan weer genadeloos hard. Dit komt wel binnen hoor. Refractory Obdurate is zware maar bijzonder indrukwekkende kost van Wovenhand 2.0.

Van: Daans Muziek Blog

4,5
Misschien een leuk feitje; De Europese release van dit album zit gewoon op Glitterhouse, maar de wereldwijde release gaat via Deathwish, een label dat normaal bekend staat door zijn metal releases van onder andere Converge en Deafheaven.

avatar van DjFrankie
4,0
DjFrankie (moderator)
Prima album zit erg goed in elkaar en de zang van Edwards pakt heerlijk uit tussen het gitaar geweld. Groei album.

Ponty Mython
Prima plaat weer van Edwards en co. Het geluidsniveau wordt deze keer nog wat opgeschroeft en Wovenhand lijkt zich steeds meer richting de hard rock en metal-kant te begeven. Het is af en toe zelfs headbangen geblazen. Toch staan de nummers weer als een huis, hoewel Refractory Obdurate haar schoonheid pas na meerdere luisterbeurten prijs lijkt te geven. Een typische groeiplaat dus.

avatar van frankeys
3,0
Zeer zeker een stevig album, het rockt en schuurt van alle kanten. Ook de duistere kant van Edwars komt weer naar boven, maakt het album ook weer zeer vertrouwd. Verlang toch wel een beetje terug naar de 16 paarden, heb dit album 3 sterren gegeven denk toch wel dat dit album bij mij nog wel zal groeien.

avatar van nelnontwisa
Geweldig album, fijn dat de gitaren weer overduidelijk aanwezig zijn. Volgend album mag wel weer een andere richting uit wat mij betreft. En de 16 paarden zullen wel niet meer terugkomen, volgens mij was DEE daar helemaal klaar mee. Helaas, want hoe goed Wovenhand ook is, 16 Horsepower blijft vooralsnog onovertroffen.

avatar van WoNa
4,0
Zo, die trekt van leer op Refractory obdurate. Heel veel subtiliteit die de muziek van David Eugene Edwards kenmerkte door de jaren heen, is ingeruild voor een laag of wat gitaren van het elektrische soort. Daar is niets mis mee overigens, want het niveau van de songs op deze cd ligt erg hoog. Wat mij betreft een zeer geslaagde oefening.

Je kunt het hele verhaal lezen op de site van WoNo Magazine.

Wo.

avatar van frolunda
4,0
Southern psychedelic plaat die onheilspellend en zelfs wat naargeestig klinkt.Ik hou hier wel van.Af en toe hoor je nog een vleugje 16 horsepower terug maar dit is een stuk steviger en soms is het zelfs raggen geblazen.Vooral in the Refractory en Field of Hedon stijgt Wovenhand tot grote hoogten.Ideaal album om het einde van de zomer mee in te luiden.

avatar van linxde1
4,5
Wat een album! Lekker hard en het heeft me een aparte sfeer. Good Shepherd en Field Of Hedon springen er momenteel voor mij uit. Maar dat kan over een week weer anders zijn.

Darklands
Zaterdag 17 december 2016 : 2.639.659 stemmen op Musicmeter - slechts 104 voor dit album
Het beste dat Edwards ooit gemaakt heeft. Wat een dreiging, onheil en beleving, zelden gehoord.
Dit blaast alles omver.

avatar van Yield
Darklands schreef:
Zaterdag 17 december 2016 : 2.639.659 stemmen op Musicmeter - slechts 104 voor dit album
Het beste dat Edwards ooit gemaakt heeft. Wat een dreiging, onheil en beleving, zelden gehoord.
Dit blaast alles omver.
In 6 jaar tijd slechts 9 stemmen erbij. Tja, veel gebruikers missen veel.

avatar van MarkS73
4,0
Wat zijn Corsicana Clip en The Refractory toch mooi...

avatar van vanwijk
4,5
MarkS73 schreef:
Wat zijn Corsicana Clip en The Refractory toch mooi...


Jazeker, en de rest van het album wat mij betreft!

Gast
geplaatst: vandaag om 15:46 uur

geplaatst: vandaag om 15:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.