Vier sterren voor een wat onevenwichtige plaat. De plaat opent geweldig met twee topcomposities. Fearless vind ik, hoewel ik fervent Liverpool-fan ben, een beetje flauw. San Tropez en Seamus voegen vrij weinig toe en hadden wat mij betreft gewoon weggelaten kunnen worden.
Over Echoes, het nummer dat de helft van de speelduur en daarmee een volledige plaatkant in beslag neemt, is hier al voldoende gezegd. Met een uiteenzetting / beschrijving zou ik alleen maar in herhaling vallen, en er zijn genoeg gebruikers hier die hun mening over dit nummer beter hebben geformuleerd dan dat ik zou kunnen (ik kijk bijvoorbeeld naar jouw recensie,
BoyOnHeavenHill 
). Echoes is natuurlijk hét nummer dat deze plaat maakt en daarmee ook voor het grootste gedeelte bepalend voor de score. En ja, ik kan niet anders dan concluderen dan dat Echoes één van de mooiste nummers ooit gemaakt is, een nummer dat naar mijn mening verplicht in de progrock-canon genoemd moet worden.
Al met al dus een ietwat onevenwichtige plaat, met drie fraaie composities, één flauw compositie en twee nietszeggende composities. Gelukkig nemen de drie fraaie composities het grootste deel van de speelduur voor hun rekening, dus deze plaat krijgt van mij 'gewoon' de hoge score van 4*.