John Fullbright - Songs (2014)

Dank voor de tips. Ik zie mezelf zeker niet als country-liefhebber, maar ben geregeld verrast dat ik bepaalde muziek mooi vind, die als country bestempeld wordt. Ik ben dus eigenlijk nog wat op ontdekkingstocht binnen dat genre. Er is namelijk ook countrymuziek die ik vreselijk vind. Ben wel groot Neil Young liefhebber, dus Israel Nash ga ik zeker checken (stond al op het lijstje). Juist het nieuwe muziek ontdekken op dit soort festivalletjes vind ik leuk, maar enige richting helpt wel. Dus dank daarvoor.

Bijvoorbeeld Mickey Newbury wordt ook tot de country, Bonk . Een van de aller grootsten uit het genre.

Mooie rustige ingetogen songs van deze John Fullbright. Kende de man niet maar deze Songs is een pareltje. Paar luisterbeurten er op zitten. Categorie muziek die groei potentie heeft.

Write a Song...wat een prachtig nummer is dat zeg. Hoogtepunt van dit album. Zo mag ie er nog wel 'n paar schrijven

Dat heeft hij inmiddels gedaan. Beetje beroerde geluidskwaliteit en een naam heeft het nummer ook nog niet, maar de potentie lijkt me duidelijk, oordeel zelf:
Untitiled--John Fullbright - YouTube

Ik wil dit geweldig vinden, maar het lukt niet. Op album klinken deze nummers poppy en best zwaar geproduceerd. Live (en ook op de voorganger) is het allemaal wat kaler en dat pakt me beter. Blijft het qua structuur en qua teksten nog steeds overeind natuurlijk, maar toch...

Moet ik even helpen?

Ik vind het juist mooi dat hij zowel compleet akoestisch afwisselt met nummers waar alles op en aan zit. Van het kale prachtige Write a song zo in een klap naar een nummer dat op Sky Radio niet zou misstaan. Never Cry Again is zo'n heerlijke meezinger die in dit album ook helemaal op het juiste moment komt, net na die partij intieme songs. Dan ook nog even het lekkere losse Going Home er achteraan en dan weer heel serieus met o.a. het nu al klassieke High Road. Wat een geweldig nummer blijft dat toch. Reeds op zijn 18e geschreven en ook al te vinden op zijn debuut Live At The Blue Door. Alles klopt gewoon aan dit album. Dus gewoon even je best blijven doen Thireyedcitizen dan vind ook jij dit net als ik het album van het jaar.

Helemaal mee eens. Ik luister deze plaat nog zeer regelmatig en hij verveelt niet

Sterker: elke keer als je hem na een week niet gedraaid te hebben weer opzet wordt hij nog beter. Je hebt wel eens van die jaren dat je sterkt twijfelt wat er op nummer 1 moet in het eindejaars lijstje, maar dit jaar is de keus met dit album wel heel makkelijk. Hij steekt mijlenver boven de andere ook al niet lullige producties uit. Songs is de slagroom op een fantastisch muziekjaar.

Tijdens de tearjerker over het tractor ongeluk hou ik het echt niet droog...

Leuk geschreven, en zeker mee eens

Net weer opgezet wat een volle stem echt fantastisch

Deze rustige groeiplaat weet me door zijn eenvoud en oprechtheid te raken tijdens elke luisterbeurt en heeft zich zo geleidelijk geschaard bij mijn rijtje favoriete albums in dit genre. Halfje omhoog.

Je hebt er verstand van Kist, maar dat wisten we natuurlijk al langer.

Ja mijn 5 sterren, de laatste die ik uitdeelde tot toe, staan nog als een huis. Gaat ook niet meer veranderen denk ik.

Ik gluur nog regelmatig op zijn site of we al weer iets nieuws kunnen verwachten, maar dat lijkt er nog niet in te zitten. Wie weet later dit jaar, maar ik denk eerder aan volgend jaar. Hij komt zoals het nu lijkt dit kalenderjaar ook niet meer buiten de VS. Ik ben zo ontzettend benieuwd of en hoe het niveau van Songs benaderd gaat worden. Beter kan bijna niet. Vind ik dan.

When you where here staat nu op hoor. Echt een parel deze plaat. Kwa productie ook lekker hard en vol geluid.

Durf het bijna niet te zeggen, maar heb deze artiest net ontdekt......
Ik ga er de komende tijd eens aandacht aan besteden.

De superlatieven vliegen om je horen als je alle berichten hier leest maar ik vind het allemaal wel meevallen.Songs klinkt voor mij toch iets te degelijk ,bedacht en gekunsteld als ik het allemaal zo hoor.
Ook de te zwaar aangezette productie en de niet echt doorleefde stem maken het voor mij moeilijk om John Fullbright te geloven waarover ie zingt.
Natuurlijk zit er wel een bepaalde kwaliteit in dit album maar echt pakken doet het me allemaal niet.Misschien ook wel omdat ik het voor mij o zo belangrijke (tradionele) country element mis.Nu gaat af en toe wel erg de poppy kant op.
Een voldoende verdiend deze plaat wel maar een meesterwerk hoor ik hier niet in,het valt allemaal net iets te veel op zijn plaats.Een mooie nummer als bijvoorbeeld High road ten spijt.
Drie sterren.

Blijft goed hè

Hoopte even dat je melding maakte van een nieuw album. Soms twijfel ik wel eens of het er ooit nog van komt. Hij speelt liever in de anonimiteit mee met collega artiesten. Maar wie weet is er zo ineens weer een nieuw album. Tot die tijd blijf ik met alle plezier naar Songs luisteren. Een monument in de muziekgeschiedenis. Een klassieker met een ontzettend grote K.

Mooi stukje text en je zeker gelijk met een klassieker.

Potjandikkie: 1 min en 20 seconden onderweg en ik ben om; wat een heerlijke muziek is dit!

Edit: Ok, Happy is wel meteen duidelijk de beste track, dus mijn aanvankelijke reactie was misschien wat voorbarig. Maar al met al een mooi plaatje

Deze de laatste paar weken ook weer eens opgezet en zit meteen weer in de roulatie. Wat een geweldig album blijft dit toch; bij deze verhoogd naar 4,5.

Niek, het is echt een groeiplaat, dus geef het nog een paar draaibeurten; je zult zien dat er andere tracks nog veel sterker zijn de opener Er staan simpelweg bizar veel goede liedjes op Songs

Een verdomd goede plaat; Fullbright heeft de songs, de stem, de teksten en de muziek.
Een tijd geleden voor het eerst beluisterd in de auto op reis, ideaal om er een voorbijzoevend landschap mee te trotseren. Vandaag ook op repeat en soms kan je niet meer zeggen dan; ‘ga dit luisteren mensen’.

Dit album is voor mij één van de leukere ontdekkingen van de laatste weken. Hij heeft hier heel regelmatig opgestaan en gaat absoluut niet vervelen, integendeel!

Hier en daar botst John Fullbright misschien tegen de rand van 'net iets te gelikt', maar daar stoor ik me niet aan. Integendeel, ik denk dat ik de meest cheesy nummers bij de beste van het album vind.

Write a Song wordt hier geregeld als favoriet genoemd en die vind ik persoonlijk dan weer net te traag zonder me echt te pakken. Al is het zeker geen slecht nummer, dat wil ik ook weer niet gezegd hebben.

Als favorieten zou ik zeker Happy en Never Cry Again willen noemen. Als 3e favoriet zijn er veel kanshebbers, maar kies ik uiteindelijk voor That One That Lives Too Far.

4,5*