menu

Pink Floyd - A Momentary Lapse of Reason (1987)

mijn stem
3,40 (637)
637 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: EMI

  1. Signs of Life (4:25)
  2. Learning to Fly (4:53)
  3. The Dogs of War (6:08)
  4. One Slip (5:07)
  5. On the Turning Away (5:39)
  6. Yet Another Movie (6:14)
  7. Round and Around (1:13)
  8. New Machine Part 1 (1:46)
  9. Terminal Frost (6:17)
  10. New Machine Part. 2 (0:38)
  11. Sorrow (8:48)
totale tijdsduur: 51:08
zoeken in:
Omayyad
Gerards Dream schreef:
Kom, kom werd erbij The Wall niet een leger aan muzikanten open getrokken. Daar gaat de vergelijking mijns inziens al mis.

Het grote verschil tussen The Wall en A Momentary Lapse Of Reason is dat de muziek van The Wall grotendeels afkomstig is van het viertal Gilmour, Mason, Waters en Wright. Natuurlijk zijn beide platen mede tot stand gekomen met de hulp van sessiemuzikanten, maar de balans ligt bij The Wall toch echt wel wat anders... Overigens valt de lijst met sessiemuzikanten op The Wall in het niet bij de lijst op dit album.

Gerards Dream schreef:
Waar het mij om te doen is is de slechte werkrelatie tussen Gilmour en Waters. Iemand als schuldige aanwijzen is makkelijk gedaan. Voordat ik zoiets opschrijf denk ik daar wel goed over na. Waarom wilde Mason en Wright wel samenwerken met Gilmour zegt mij al genoeg over de verziekte verhoudingen binnen de band.

Als Waters niet was opgestapt, was de volgende plaat gewoon in de bezetting ten tijde van The Final Cut opgenomen. Dat neemt niet weg dat de verhoudingen binnen de band danig verziekt waren, maar het is mij iets te makkelijk om alleen Waters als schuldige aan te wijzen...

Gerards Dream schreef:
Zowel Gilmour als Waters wilde iets groots doen met de band. Is het dan erg om er sessiemuzikanten erbij te halen?

Neen, in beginsel natuurlijk niet. Maar het moet niet zo zijn dat die sessiemuzikanten met één lid grotendeels de plaat opnemen...

The Dogs of War is echt geweldig, maar eens naar het album luisteren

avatar van vigil
3,0
Gerards Dream schreef:
(quote)


Kom, kom werd erbij The Wall niet een leger aan muzikanten open getrokken. Daar gaat de vergelijking mijns inziens al mis. Waar het mij om te doen is is de slechte werkrelatie tussen Gilmour en Waters. Iemand als schuldige aanwijzen is makkelijk gedaan. Voordat ik zoiets opschrijf denk ik daar wel goed over na. Waarom wilde Mason en Wright wel samenwerken met Gilmour zegt mij al genoeg over de verziekte verhoudingen binnen de band. Zowel Gilmour als Waters wilde iets groots doen met de band. Is het dan erg om er sessiemuzikanten erbij te halen?


(onderwijl staat de bbc opmet het concert van Gilmour...)

Het is ook wel interessant om te zien wie je wel en wie je niet als sessiemuzikant inzet. Wright is in principe gewoon een een gehuurde kracht als je het objectief bekijkt. En tja was Ezrin een producer of eigenlijk gewoon muzikant / bandlid tijdens The Wall...

Omayyad
vigil schreef:
Het is ook wel interessant om te zien wie je wel en wie je niet als sessiemuzikant inzet. Wright is in principe gewoon een een gehuurde kracht als je het objectief bekijkt. En tja was Ezrin een producer of eigenlijk gewoon muzikant / bandlid tijdens The Wall...

Richard Wright was tijdens de opnamen van The Wall nog gewoon bandlid, maar omdat hij later tijdens die opnamen is ontslagen werd hij in feite wel sessiemuzikant tijdens de 'tournee' van The Wall.
Bob Erzin was allereerst producer, maar omdat Wright de band verliet, heeft hij samen met andere toetsenisten wat nummers ingespeeld.

avatar van vigil
3,0
Omayyad schreef:
(quote)

Richard Wright was tijdens de opnamen van The Wall nog gewoon bandlid, maar omdat hij later tijdens die opnamen is ontslagen werd hij in feite wel sessiemuzikant tijdens de 'tournee' van The Wall.
Bob Erzin was allereerst producer, maar omdat Wright de band verliet, heeft hij samen met andere toetsenisten wat nummers ingespeeld.

Bij Wright bedoelde ik eigenlijk met betrekking tot deze plaat en Erzin inderdaad tot The Wall. Volgens mij was Wright door deze constructie wel zo'n beetje de enige die er nog wat aan die Wall tour verdiende, toch?

Wat vond je eigenlijk van Gilmour live op de BBC?

avatar van deric raven
4,0
Ik vond dit album echt wel de moeite waard. The Division Bell had voor mij niet meer gemaakt hoeven te worden, toen werd het gemis van Waters op een pijnlijke manier hoorbaar. Een uitgebluste commerciele misstap.

Omayyad
vigil schreef:
Bij Wright bedoelde ik eigenlijk met betrekking tot deze plaat en Ezrin inderdaad tot The Wall. Volgens mij was Wright door deze constructie wel zo'n beetje de enige die er nog wat aan die Wall tour verdiende, toch?

Klopt, de tournee van The Wall was niet echt winstgevend voor Pink Floyd.

vigil schreef:
Wat vond je eigenlijk van Gilmour live op de BBC?

Wel aardig... Erg genoten van Fat Old Sun...

Omayyad
deric raven schreef:
Ik vond dit album echt wel de moeite waard. The Division Bell had voor mij niet meer gemaakt hoeven te worden, toen werd het gemis van Waters op een pijnlijke manier hoorbaar. Een uitgebluste commerciele misstap.

Ondanks enkele zware miskleunen, klinkt The Division Bell voor mij toch veel meer als 'Pink Floyd' dan A Momentary Lapse Of Reason, maar dat is gezien het feit dat Nick Mason en Richard Wright hier volwaardig op meespelen natuurlijk niet meer dan logisch...

Omayyad
Paap_Floyd schreef:
Wyatt bij Comforttably Numb vond ik erg tof maar ergens wel een beetje sneu Blijft mooi om te zien. (Ik heb niet gekeken vanavond maar ik neem aan dat dat optreden wordt uitgezonden?!)

Nope... Dit was het concert in The Royal Albert Hall van 2006. Jij bent in de war met het Meltdown-concert in The Royal Festival Hall van 2001.

avatar van vigil
3,0
deric raven schreef:
Een uitgebluste commerciele misstap.


Ik denk dat de boekhouder van de heren het hier niet mee eens zal zijn

Omayyad
vigil schreef:
Ik denk dat de boekhouder van de heren het hier niet mee eens zal zijn


avatar van deric raven
4,0
Mij gaat het niet zo zeer er om of het album als Pink Floyd klinkt, mij gaat het meer over de kwaliteit van de nummers. Dit album was voor mij een goed album, bij The Division Bell was het meer de band zonder Waters, terwijl ik hem hier niet op miste.
Maar als dit album van van noem maar wat; "Green Andrew" was geweest, dan had ik het ook een goed album gevonden, maar ik moet je wel gelijk geven, het is niet echt Pink Floyd; maar wel een goed album.

avatar van horned_reaper
4,5
deric raven schreef:
Ik vond dit album echt wel de moeite waard. The Division Bell had voor mij niet meer gemaakt hoeven te worden, toen werd het gemis van Waters op een pijnlijke manier hoorbaar. Een uitgebluste commerciele misstap.


ik vind the division bell het mooiste album dat ooit gemaakt is en ik ken echt alle albums van Pink Floyd.
ik kan me niet voorstellen dat je zon reactie neerzet, luister nou eens een nummer als High Hopes .... dat is met geen woorden te beschrijven.

van dit album vind ik trouwens, On The Turning Away, het mooiste nummer

4.5 sterren

avatar van Kasperbert
3,5
deric raven schreef:
Ik vond dit album echt wel de moeite waard. The Division Bell had voor mij niet meer gemaakt hoeven te worden, toen werd het gemis van Waters op een pijnlijke manier hoorbaar. Een uitgebluste commerciele misstap.


Ik vind dit album anders aanzienlijk meer aan de commerciele kant hangen dan The Division Bell. The Division Bell is meer een sfeerplaatje, hier vind ik nummers als Learning to Fly en One Slip toch best geforceerd overkomen als in 'we moeten wel hetzelfde commerciele succes als The Wall halen'. Overigens vind ik beide albums meer dan de moeite waard, maar dat is onderhand wel bekend op MuMe gok ik.

Overigens gekke uitspraak altijd die gedaan wordt, 'Roger Waters missen'. Deze twee albums hebben een compleet andere stijl dan de twee voorgangers en zijn geenzins te vergelijken. Aan de andere kant kan ik het dan niet laten om te zeggen dat ik op The Final Cut en voor een groot deel van The Wall de rest van de band miste ...

avatar van horned_reaper
4,5
gemaster schreef:
Al die positieve berichtjes verbazen me toch wel eigenlijk. Op de meeste review site krijgt dit album alleen maar fikse onvoldoendes. Ook The Divison Bell wordt meestal totaal gekraakt.


en ik vind the division bell en dit album juist de 2 mooiste _o-

smaken verschillen blijkbaar nogal.


alhoewel ik me kan voorstellen als je een echte oldschool pink floyd fan bent en je bent met de eerdere platen opgegroeit dan is het logisch dat iets dat totaal anders is je verwachtingen teleur stelt.

avatar van Kasperbert
3,5
horned_reaper schreef:
(quote)


en ik vind the division bell en dit album juist de 2 mooiste _o-

smaken verschillen blijkbaar nogal.


alhoewel ik me kan voorstellen als je een echte oldschool pink floyd fan bent en je bent met de eerdere platen opgegroeit dan is het logisch dat iets dat totaal anders is je verwachtingen teleur stelt.


Grappig, dat A Momentary Lapse of Reason vaak onvoldoendes scoort is geen geheim. Maar dat The Division Bell bijna altijd wordt afgekraakt valt volgens mij nog wel flink mee. Op progarchives scoort dat album bijvoorbeeld nog een nette 3.89 (bijna net zo hoog als The Piper at the Gates of Dawn zelfs) en op sputnik krijgt het 4*. Het is dan toch vaak The Final Cut die juist afgebrand wordt. Het verbaast mij dan juist weer dat juist dat album redelijk hoog scoort op deze site.

avatar van citizen
1,0
Ongeïnspireerd
Log
Hol
Clean
Makkelijk
Easy Money
Bloedeloos
Eeuwig zonde

Helaas

avatar van Lamontagne
5,0
citizen schreef:
Ongeïnspireerd
Log
Hol
Clean
Makkelijk
Easy Money
Bloedeloos
Eeuwig zonde

Helaas


Jammer zo'n reactie, ben met je eens dat de productie beter kon maar de nummers vind ik persoonlijk erg mooi

avatar van Kos
3,5
Kos
Slaat gewoon nergens op, als je dit makkelijk noemt weet je echt niet waar je het over hebt.

avatar van hogweed
3,0
Als 'Floyd-album' vind ik het eigenlijk niks, maar Gilmour geeft een paar aardige solo's weg, en voor een popalbum kan het er nog mee door. Concert destijds in De Kuip was grandioos, maar mag geen rol spelen bij waardering. 3* en daarmee uit.

avatar van citizen
1,0
Van dat concert ben ik het met je eens. Dat was fantastisch.

avatar van vigil
3,0
citizen schreef:
Ongeïnspireerd
Log
Hol
Clean
Makkelijk
Easy Money
Bloedeloos
Eeuwig zonde

Helaas


Misschien dat ik het niet met alles eens ben maar ik kan toch een heel eind met je mee.

avatar van citizen
1,0
Ik weet nog de teleurstelling toen ik de plaat voor het eerst beluisterde in de winkel. De LP was toen een dag oud. Dat rijtje woorden hierboven past bij dat gevoel. Ik ben een gepassioneerd liefhebber van Pink Floyd. Vandaar dat het schrille contrast met dit werk zo hard aankwam. David Gilmour nam de touwtjes in handen en nam een plaat op die (zelfs) nog minder zeggingskracht had dan zijn soloplaat About Face. En dat verwacht je niet.

avatar van rudiger
toch heeft dit album 3 bloedmooie songs opgeleverd .

1 Learning To Fly
2 On The Turning Away
3 Sorrow .

avatar van vigil
3,0
citizen schreef:
Ik weet nog de teleurstelling toen ik de plaat voor het eerst beluisterde in de winkel. De LP was toen een dag oud. Dat rijtje woorden hierboven past bij dat gevoel. Ik ben een gepassioneerd liefhebber van Pink Floyd. Vandaar dat het schrille contrast met dit werk zo hard aankwam. David Gilmour nam de touwtjes in handen en nam een plaat op die (zelfs) nog minder zeggingskracht had dan zijn soloplaat About Face. En dat verwacht je niet.


Ik vind About face overigens een stuk sterker dan deze plaat.

avatar van ricardo
3,5
ook alweer een goed floyd album, niet zo goed als the division bell maar toch een heel acceptabele plaat met top nummers als sorrow, on the turning away en learning to fly ik draai deze ook nog regelmatig, elke week wel een keer , vaker dan het oude werk van voor meddle wat stof ligt te happen. kan de post waters floyd beter waarderen dan de eerste 4 albums die ik minder toegankelijk vind, terug over dit album 4 sterren verdient

avatar van Bluebird
3,0
De titel zegt het al, een tijdelijke verstandsverbijstering. Tja, Pink Floyd mocht blijven voortbestaan maar wel zonder Waters. Dat is duidelijk merkbaar. Het geheel laat zich dan ook meer als een soloalbum van Gilmour aanhoren die qua schrijftalent beslist geen Waters is. Imposant muzikaal vakmanschap maar de teksten zijn flauw en de sfeer is wisselvallig. Learning To Fly gaat over Gilmours vliegpassie, hij is eigenaar van een aantal historische vliegtuigen. Verder zijn The Dogs Of War, On The Turning Away, Terminal Frost en Sorrow de sterkste tracks.

EVANSHEWSON
Ik blijf dit zowat de enige echte misser vinden, echt quasi onbeluisterbaar, behalve tracks 1 en 2, daarna is het echt helemaal op voor mij, echt PF onwaardige rotplaat!

Voor mij hun enige echte misser!

avatar van Bluebird
3,0
EVANSHEWSON schreef:
Ik blijf dit zowat de enige echte misser vinden, echt quasi onbeluisterbaar, behalve tracks 1 en 2, daarna is het echt helemaal op voor mij, echt PF onwaardige rotplaat!

Voor mij hun enige echte misser!


Zeker niet de sterkste, dat ben ik helemaal met je eens, maar er staan toch best een paar aardige nummers op hoor. Als je die nog eens goed beluistert doe je er vast nog wel een sterretje bij. 1.5 is toch wel erg magertjes.

avatar van Lamontagne
5,0
Bluebird schreef:
(quote)


Zeker niet de sterkste, dat ben ik helemaal met je eens, maar er staan toch best een paar aardige nummers op hoor. Als je die nog eens goed beluistert doe je er vast nog wel een sterretje bij. 1.5 is toch wel erg magertjes.


Ja Patrick zeker als Gilmour fan moet je toch wel kwijlen bij On the turning away om er maar 1 te noemen

Gast
geplaatst: vandaag om 10:07 uur

geplaatst: vandaag om 10:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.