Kate Bush - The Dreaming (1982)

Nee hoor. Dit album is wat minder populair op MusicMeter maar behoort samen met het debuut en Hounds of Love tot haar beste werk. En ik reken er ook nog The Sensual World bij.

Dit hoort absoluut bij haar beter werk. Track 7 en 8 zijn absolute meesterwerken.

Track 7 en 8 zijn inderdaad meesterwerken, net als track 1, track 2, track 3, track 4, track 5, track 6, track 9, en track 10....

Mocht je ooit nog de Hidden Track zien te vinden dan zal je helemaal blij zijn !

Mede om HIER een reactie op te geven, heb ik een account aangemaakt op MusicMeter.
Want dit neem ik heel serieus. Vooral omdat ik een liefhebber ben van Kate’s werk.
Het is ook nogal een aantijging, schizodeclown


Veel mensen maken de fout de fictie van een schrijver te houden voor non-fictie. Of, nog erger: te denken dat een schrijver per definitie zijn mening en denkbeelden ventileert – fictie of niet.
In dit geval heeft Kate Bush een verhaal dat zij las over Houdini op de plaat gezet. Niets meer, niets minder. En het is een mooi, ontroerend verhaal. Over 2 mensen die zielsveel van elkaar hielden. Tot zij na een leven van meer dan 30 jaar samen, wreed werden gescheiden door Houdini’s plotselinge dood aan acute appendicitis.

Bess, de vrouw van Harry Houdini, de boeienkoning, was er zeker van dat er leven na de dood was. Houdini zelf, daarentegen, ontmaskerde tijdens zijn leven de ene na de andere paranormaal begaafde en medium. Toch spraken ze af dat Houdini ná zijn dood zou proberen contact met Bess te krijgen. Harry had immers ooit gezegd: “Als er één is die ertoe in staat is, ben ik dat wel!”
Ze spraken een code af: 'Rosabelle, believe’, een verwijzing naar Bess’ favoriete liedje. Hoewel Bess middels mediums talloze pogingen ondernam, is het haar nooit gelukt contact met haar geliefde te krijgen.
De man die overal aan wist te ontsnappen, wist niet te ontsnappen aan de klauwen van de dood.

Enne, over de andere 2 nummers: “All The Love” gaat over alleen-zijn en je alleen voelen en de angst emoties of affectie te tonen omdat je bang bent de ander daardoor te verliezen.
Naar aanleiding van het lezen van het boek “The Shining” – het enige boek dat zij eng vond, bedacht Kate "Get Out Of My House", een song over een huis dat eigenlijk een mens is. Een gesloten mens. Met een ‘conciërge’ voor de ‘deur’.

Mijn boodschap is dat de even belezen als getalenteerde en fijngevoelige Kate Bush slechts als ‘medium’ fungeert voor alles wat zij ervaart.
Boodschap 2: verdiep je ajb. eerst even in de oorsprong van een tekst voor je allerlei zaken gaat roepen die je niet hard kunt maken. Pff, die kant nog wal raken.

Enne, vanwege de prachtige instrumentatie (die violen aan het begin!) en dito tekst behoort "Houdini" voor mij iig. tot de hoogtepunten van "The Dreaming".

Voor mij zijn het tracks 3, 4, 6, 7, 8, 9 die ik meer dan goed vind.
Het maakt voor mij "The Dreaming" tot een alleszins genietbaar album, vol heerlijke Bushiaanse koortjes, gekke stemmetjes en hemelse zang. En experimenteel? Ach, het was met sommige nummers even wennen, zelfs de betere nummers. Maar wie wil er nu hapklare brokken?

Ja, verdiepen in de oorsprong van een tekst, zoals de teksten van deze album, is ook aardig cruciaal goed en nodig om tot een conclusie te komen, als ik bepaalde bedenkingen/verdenkingen had. Het klopt dat ik dat had moeten doen.
Je quote alleen wel iets van 17 jaar geleden, toen kon ik nogal, ja apart zijn, en ik wist niet altijd wat links en rechts was.
Maar het is goed van je om zulke zaken/opmerkingen recht te zetten, en een goede bijdrage gegeven, zulk achtergrond informatie wat je over dit album hebt gegeven is een meerwaarde voor deze site, en dat je dat vaker mag doen
Dus inderdaad, zomaar dingen verkondigen en uitroepen zonder er in te verdiepen kan je anderen “misleiden”
Hoewel als ik mijn berichten zo terugzie kwam ik zowiezo niet echt geloofwaardig over denk ik haha maar goed jouw quote maakt dat ik Kate Bush weer eens ga luisteren, ze heeft aardig wat prachtalbums gemaakt

Dank je wel voor je reactie (en ook nog snel) schizodeclown. Zoiets waardeer ik.



Nou, dan heb je tijd zat gehad om een en ander te bewerken/weg te halen

Enne, Kate Bush heeft zelfs weleens een geest gespeeld hè, in de videoclip van "Wuthering Heights", toen ze in een wit gewaad in de studio danste, maar het omfloerste beeld suggereert de misty moors West Yorkshire. Zij personificeert e geest van Cathy, zwervend over dewuthering heights op zoek naar haar geliefde Heathcliff.
De tekst die Kate zingt bestaat (zo las ik net) vrijwel geheel uit citaten uit de roman.

De muziek van Kate is natuurlijk ook wel pure magie en bewijs van iets bovennatuurlijks tussen hemel en aarde.

Om dat vervolgens in het Satanisch spectrum te trekken lijkt mij niet zo’n probleem.

Voor alle duidelijkheid: dat kan dus niet. Dat kan maar heel kort (een uur of 12).

Oeps! Goed om te weten!

Verdiep je ajb. eerst even in de spelregels van een forumsite als MuMe voor je allerlei zaken gaat vragen die technisch niet kunnen.

En, word ik later overhoord?
Sorry, maar ik kan natuurlijk niet overál rekening mee houden. Dit forum is al ingewikkeld genoeg. Het kostte me bv. behoorlijk wat tijd om uit te vogelen hoe ik iemand moet quoten. En hoe ik op een album moet stemmen. Om maar wat te noemen. Ik zit hier nog maar een paar dagen op. Geen 17 jaar.

In de zin dat dat gemakkelijk gaat? Dat is idd. zo, wat mij betreft. Kate lijkt mij nogal eh, ontvankelijk, gevoelig en fantasierijk. Als je bedoelt dat je dat je daar geen moeite mee hebt, ik wel. Niet zozeer om religieuze redenen. Simpelweg omdat je op die manier haar teksten dan verkeerd interpreteert.

Is cool.

Vorige week de twee remastered cd-boxen met al haar studio albums, plus live album en 12"es/b-sides geleend bij de bieb via de Centrale Discotheek. Twee prachtig uitgevoerde boxen uit 2018.

Op vinyl had ik al 3 of 4 albums van Kate en op cd ook Aerial en ook haar singles collectie. Maar nooit echt aandachtig de tijd voor genomen om die albums te beluisteren.

Afgelopen week heb ik de eerste 3 albums al zitten luisteren en vanavond was The Dreaming aan de beurt. Een album zonder bekende hitsingles. Ging ze op haar vorige album soms al behoorlijk te keer, op dit album is er geen houden meer aan. Die stemmetjes en achtergrond geluiden, de reis naar het onbekende. Het viel mij bij deze eerste luisterbeurt meteen op dat ondanks het geweldige geluid, dit ook typische een album is wat nóg beter tot zijn recht zou komen in een 5.1 mix op sacd of br-audio.

Dit album pakt mij meteen en ben er ook helemaal weg van en het lijkt mij sterk dat dat nog zal veranderen.
Ik kijk al uit naar haar volgende albums uit die twee mooie boxen.

Vorige week was op Radio 1 een programma over Houdini en natuurlijk moest ik direct denken aan Kate Bush's Houdini :

"Through the glass
I'd watch you breathe (not even eternity)
Bound and drowned
And paler than you've ever been (will hold Houdini)
With your life the only thing in my mind
We pull you from the water (Houdini)
You and I
And Rosabel, believe"

Jawel hoor. Deze dame blijft voor mij een artiest met een enorm hoogstaand artistiek en muzikaal repertoire..

Mooi dat-ie je meteen pakt. Want het lijkt me haar minst toegankelijke album. Bij mij kostte het veel moeite, weet ik nog. Het was een hele ommezwaai na haar eerste drie albums. Inderdaad: Kate zoekt hier de grenzen op van haar eigen experimenten en wat er studiotechnisch allemaal mogelijk is. Was destijds, in de jaren tachtig, echt wel even wennen voor mij.

Aanvankelijk vond ik het een 'moeilijk' album, maar vaker geconcentreerd luisteren loont: inmiddels behoort The Dreaming tot mijjn favoriete Kate Bush-albums. Niet dat ik er zelf over beschik, maar ik kan me goed voorstellen dat dit album zich prima leent voor een 5.1 mix. Misschien een leuk klusje voor Steven Wilson? Die beschouwt dit ook als zijn favoriete KB-album, heb ik wel eens ergens gelezen/gezien.