Damien Rice - My Favourite Faded Fantasy (2014)

megatip: meesterwerk net zo goed als dit album vergeleken in de pers met Elvis Costello,Tom Waits, Beatles, Buckley (Tim en Jeff), Dylan, Bowie, Jacques Brel, Radiohead en Wilco.

als je dit leest wil je m al hebben!
Aaron Thomas - The Blues and Greens (2013)

Mooi album van Damien Rice dat wat rijker georkestreerd is dan zijn vorige platen. Het doet me overigens bij vlagen wat denken aan Saybia.

Zo goeiendag. Ik dacht dat Damien Rice nooit meer goede platen zou maken (vond het bij 9 al flink wat minder), maar MFFF is terecht Rice's beste album. Het bijna 10 minuten durende It Takes A Lot To Know a Man blijft je omver blazen.

Sinds ik Damien live aan het werk gezien heb op Rock Werchter (wat dacht je hiervan), blijf ik terugkeren naar dit album. Die show was buitengewoon goed en de - toen - gloednieuwe nummers werden ontzettend overtuigend gebracht.
Dit album overtreft voor mij zijn voortreffelijke debuut. Dit had ik nooit, maar dan ook nooit verwacht. Eerlijk gezegd had ik de hoop op nieuw werk van Damien al min of meer opgegeven. Maar dat hij dan met zo een album op de proppen komt, tart al mijn verbeelding.
Het blinkt uit in doodeerlijke, hartverscheurende teksten ("Hallo Lisa, luister je mee?") en ongelooflijke muzikale arrangementen. Komt nu meteen ook in mijn top 10. Net boven dat andere fantastische singer songwriter album van Ben Howard uit hetzelfde, gezegende jaar 2014.
Favorieten waren lange tijd het onwaarschijnlijk mooie openingstrio, maar op dit moment kan ik alle nummers, behalve 'I don't want to change you', wel een ster geven. Onwaarschijnlijk mooi. Damien Rice is voor mij, nu ook zonder twijfel, dé singer songwriter van het afgelopen decennium.

Mijn kennismaking met Damien Rice.
Wat een heerlijke plaat. Stuk voor stuk schitterende liedjes.

Om het voor een aantal even te verpesten: heel af en toe bij breekbare stukjes lijkt zijn stem wat op Dinand Woesthoff.

Ok, apart vergelijk. Als je het dan moet maken, mag het dan in ieder geval andersom zijn?

maakt mij niet uit. Ik kende Kane eerder dan Damien Rice, vandaar de vergelijking.

lol ik herken er niets in maar wel lollig dat jij het hoort

Zijn de vorige albums van Damien Rice vergelijkbaar?

Nee .....

De voorgangers zijn minder bombastisch, werken minder naar een climax. De kwaliteit van de nummers, al is dat uiteraard vooral een kwestie van smaak, vind ik op O beter.

Mee eens, maar 0 vind ik onevenwichtiger omdat kwa uitvoering de nummers met Lisa Hannigan er met kop en schotel bovenuit steken.

Ik ken z'n eerder platen nog niet, maar deze is echt fenomenaal mooi. Plaat van het jaar voor mij )ook al is ie van 2014).

Prachtig album. Toch mis ik Lisa Hannigan.

Hij ook.

Ik mis haar totaal niet. Ik vind zijn muziek veel fijner wanneer hij het allemaal zelf zingt...
Prachtig album, dit is zijn beste.

Veel te laat ontdekt. Op het moment van release zat ik in de hogere Ben Howard sferen. Daardoor maar een aantal nummers hiervan gehoord, op het verkeerde moment, en de plaat opzij gelegd. Nu 'm eindelijk eens helemaal opgezet, en wat is dit ongelofelijk goed. Het raakt me waar weinig muziek me kan raken, en verrijkt me met muzikale inspiratie. It Takes a Lot To Know a Man en zeker The Box zijn pareltjes, maar eigenlijk is het geheel nog indrukwekkender. Beter kan bijna niet.

Dit album op een of andere manier links laten liggen. Ik vermoedde dat zijn beste gewoon 0 zou zijn, en dat hij met geen enkel album ook maar in de buurt kon komen hiervan.
Wat heb ik me hierin vergist, wat een mooi album.
Het komt niet meteen, een aantal luisterbeurten zijn nodig. Er openbaart zich dan echter iets zeer moois.

Zelden zo iets moois gezien en gehoord:
Soirée de Poche : Damien Rice - ARTE Concert - YouTube

Ik vind dit wel het minste album van Rice, maar wel een stuk toegankelijker dan de 2 voorgangers.
Ik mis Lisa haar bijdrage wel.

Damien Rice zit qua muziekbelevenis bij mij heel diep. Bij onderstaande was ik aanwezig.
Onuitwisbare ervaring. Zeker qua intimiteit. In een hotel.

Waar blijft zijn volgende!!!

Damien Rice & Earl Harvin - Full Show - Michelberger Lobby - Berlin 2014 - YouTube

Allemaggies wat komt ineens de tekst van The Box binnen zeg. Wat een tekst, gevoel en vooral het hoogtepunt met die begeleiding. En dan daarna Trusty and True, man wat hemels met dat liefelijke stemmetje halverwege .
Al jaren dit album in bezit en merk dat ik nog steeds nieuwe dingen hoor en voel. Geen enkel minder stuk of nummer op dit fenomenale album. Voor mij zijn beste tot nu toe; vooral tekst in combinatie met begeleiding is ijzersterk!

Dank Damien!!

Hele mooie versies van It Takes a Lot to Know a Man en Trusty and True;


Damien Rice & Cantus Domus (It Takes a Lot to Know a Man) | One To One - YouTube

Damien Rice & Cantus Domus - Trusty & True | One to One - YouTube

Pijnlijk mooi. Ik luister er niet vaak naar, maar als ik het doe is het een intense beleving.

Tip voor als je de (dubbel) lp afspeelt. Op 45 toeren hoor je wel zijn normale stem...

Na zoveel jaar maar weer eens opgezet. Hij komt goed binnen moet ik zeggen. Voor mij van hetzelfde niveau als ‘O’.