Sinds ik Damien live aan het werk gezien heb op Rock Werchter (wat dacht je
hiervan), blijf ik terugkeren naar dit album. Die show was buitengewoon goed en de - toen - gloednieuwe nummers werden ontzettend overtuigend gebracht.
Dit album overtreft voor mij zijn voortreffelijke debuut. Dit had ik nooit, maar dan ook nooit verwacht. Eerlijk gezegd had ik de hoop op nieuw werk van Damien al min of meer opgegeven. Maar dat hij dan met zo een album op de proppen komt, tart al mijn verbeelding.
Het blinkt uit in doodeerlijke, hartverscheurende teksten ("Hallo Lisa, luister je mee?") en ongelooflijke muzikale arrangementen. Komt nu meteen ook in mijn top 10. Net boven dat andere fantastische singer songwriter album van Ben Howard uit hetzelfde, gezegende jaar 2014.
Favorieten waren lange tijd het onwaarschijnlijk mooie openingstrio, maar op dit moment kan ik alle nummers, behalve 'I don't want to change you', wel een ster geven. Onwaarschijnlijk mooi. Damien Rice is voor mij, nu ook zonder twijfel, dé singer songwriter van het afgelopen decennium.