menu

The Strokes - Room on Fire (2003)

mijn stem
3,74 (521)
521 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: RCA

  1. What Ever Happened? (2:46)
  2. Reptilia (3:34)
  3. Automatic Stop (3:19)
  4. 12:51 (2:25)
  5. You Talk Way Too Much (2:58)
  6. Between Love & Hate (3:07)
  7. Meet Me in the Bathroom (2:49)
  8. Under Control (3:00)
  9. The Way It Is (2:16)
  10. The End Has No End (2:58)
  11. I Can't Win (2:27)
totale tijdsduur: 31:39
zoeken in:
avatar van Screenager
4,0
Meer dan aardig album van The Strokes. Mijn voorkeur gaat vooralsnog uit naar 'Is this it?', maar als deze mijn eerste kennismaking met The Strokes was geweest (en dus niet 'is this it'), had het net zo goed andersom kunnen zijn.

avatar van Screenager
4,0
Ik moet mijn mening zelfs herzien denk ik. Vind deze plaat ondertussen beter dan Is this it. Het is alleszins close-call, het zijn allebei meesterlijke platen. Deze maakt echter wel kans om m'n top 10 in te sluipen. Geweldig fijne plaat!

avatar van tsjong
3,5
Opvallend dat je deze plaat beter vindt. Er zijn niet zo veel mensen die dat hebben.

avatar van Screenager
4,0
Neen, maar ik vind dat ze eigenlijk wel echt in dezelfde lijn liggen. Nu kan het zijn dat ik gewoon iets enthousiaster ben over deze omdat het allemaal nog wat 'nieuwer' is voor me, maar voorlopig denk ik er inderdaad wel zo over

kanjedateten
What ever happened? Klinkt als een goede opener van het album, daarna nog Reptilia en ik was tevreden met dit nieuwe album. Echter stort het daarna als een kaartenhuis in. The end has nog end doet nog een poging om het goed te maken maar de cd is daarna te snel tot een end gekomen dus deze vreugde blijft niet hangen. Het klinkt niet scherp, de ongeiteresseerde toon van Casablancas die ik tijdens het vorige album nog fantastisch vond begint nu te irriteren. Het lijkt net of the Strokes na hun fantastische debuut niet meer wisten hoe ze verder moesten gaan.

avatar van Jean Renault
3,5
Eens met kanjenogwat, het zijn vooral de eerste nummers die het doen. In het totale plaatje heb ik hem toch maar 3,5* gegeven, anders zou t oneerlijk zijn voor Reptillia, wat toch wel 1 van de beste rocknummers ooit is voor mij.

avatar van DjFrankie
3,5
DjFrankie (moderator)
Klopt de lekkere nummers zitten in het begin, daarna verslapt ook mijn aandacht.

avatar van Matthijs72
4,0
Reptilia, dat gitaartje vlak voor en tijdens het refrein, die bas die er omheen pingelt, die afwisselend ape-relaxte en rauwe stem van Casablancas, wat een gruwelijk 6* nummer is dit toch

avatar van rolandobabel
4,5
Reptilia is te langzaam gespeeld op dit album!!!!!
een van de sleutelsongs, potentieel beste songs, is live vele malen beter, jammer is dat,
door het net wat te langzaam te spelen, mist het nummer pit

avatar van IllumSphere
3,5
Dit is het vervolg van Is This It en als je even de chronologische volgorde terzijde laat, kun je dat ook horen als je deze plaat beluisterd. De lijn van het debuut wordt verder gezet, maar weet kwalitatief het debuut niet te evenaren. Dit blijft wel een goede plaat, maar weet weinig potten te breken.

4,0
kan deze ook meer een meer appreciëren naarmate de jaren passeren. Under Control moet zowat mijn favoriet nummer van deze band geworden zijn. Héérlijk nummer!

avatar van bommel
4,0
Heerlijke plaat.
Zie nu dat ik nog niet gestemd heb.
Bij deze dan.
The end has no end !! en dan vooral het einde

avatar van Snoeperd
4,0
Jarenlang was ik in de veronderstelling dat Is This It? de heilige graal is van The Strokes en dat niks dat ze daarna hebben gemaakt ook maar enigszins in de buurt komt van de nummers op dat album. Daar moet ik toch een beetje op terugkomen. Nog steeds is Is This It? by far het beste album van ze. Maar ik begin Room On Fire wel steeds meer te appreciëren.
Toch dacht ik nooit dat The Strokes ooit beter hadden gemaakt dan een Barely Legal of een Someday. Toch wel dus, in de vorm van Reptilia. Hiermee maakte Julian Casablancas en zijn mannen een nummer waarvan echt alles klopt. Het begint al met die intro die je zo heerlijk kan meeneurieën, daarna vliegt de ene na de andere geniale riff je om de oren. En ik kan er niet bij hoe fantastisch dit wordt gezongen door meneer Casablancas. Het lijkt wel of zijn stem hier nog rauwer is dan anders. (dat stukje waarin de titel van het album wordt gezongen "aanbidsmilie").
Ja, ik wilde even een uitgebreide lofzang opschrijven voor dit nummer. Het is uitgegroeid tot het beste nummer van The Strokes, maar misschien ook wel ooit.

avatar van IMPULS
3,0
Dit album heeft het nadeel dat er een voorganger was. Is This It was een verfrissende verrassing. Room on Fire is meer daarvan, ook weer lekker, maar eerder sleets, zeker bij de laatste nummers, door dat geweldige debuut.
Toch blijft ie trekken.

avatar van Sven Vermant
4,0
12:51 blijft na al die jaren ook een topnummer!! Maar zoals hierboven ook al gemeld zijn de eerste nummers het sterkst track 1,2 en 4 zijn mijn favorieten

avatar van lowieke
12.51 ongekend hoe tijdloos dat eigenlijk is. Sinds het uitkwam heeft dat nummer mij in zijn greep.. Ultieme popsong. Voor mij wel

avatar van ZERO
4,0
Net zoals Is This It is ook deze Room On Fire voor mij een album met enkel goede nummers. Het is erg moeilijk om uitschieters aan te duiden, zowel in positieve als negatieve zin. De eerste nummers worden hier vaak genoemd als de beste, en hoewel ik het daar misschien wel mee eens ben, kan ik ze toch niet met zekerheid als favoriet aanduiden. Enkel de opener steekt er op dit moment voor mij een beetje bovenuit.

Daar zit voor mij dan ook het enige verschil met Is This It. Daar staan wel een aantal persoonlijke favorieten op, zoals er op dit album eigenlijk geen op staan. Nummers van het niveau Last Nite, Is This It en New York City Cops vind ik hier niet terug.

Dat er mensen zijn die Is This It geweldig vinden en deze helemaal niks kan ik echter compleet niet begrijpen. Daarvoor liggen beide albums toch te veel in dezelfde lijn, vind ik.

4*

avatar van Frisoboei
5,0
Een tentoonstelling van muzikaliteit in een low fi rock wereld. Een en al genot. Die gitaarsolo, 45 seconden het album in, kom op man...

avatar van Hanszel
Haha, wat een geluk, ik heb deze ook in de kast staan! Ik was hem helemaal vergeten..... Uit welk jaar komt ie.... 2003. Nou, het doosje is nog onbekrast en ik had de cd ook nog niet geript. Ik verhuisde in die tijd van ene naar andere studentenhuis, misschien heeft ie daar te lang in een doos gezeten.

Vlug maar eens luisteren, ben er wel blij mee want van de week irriteerde ik me nog mateloos aan The Strokes - First Impressions of Earth omdat het een trage zeurplaat was.

Dit begint alvast een stuk beter, maar ik wacht even met sterren strooien tot ik 'm minimaal twee keer helemaal gehoord heb.

avatar van aerobag
3,5
De populaire mening is dat Is This It het beste album van The Strokes is, maar ik heb altijd ervaren dat Room On Fire gelijkwaardig is, danwel niet veel onderdoet voor het debuut. Singles Reptilia en 12:51 behoren wat mij betreft tot hun beste werk en op het album zijn nog genoeg deep cuts te vinden, bijvoorbeeld een The End Has No End, I Can’t Win en Automatic Stop, om er drie te noemen. De kwaliteit van de songwriting van het eerste album wordt hier vrolijk doorgetrokken, de sound is zowat identiek aan het debuut. Was overigens voor mij ook direct het grootste teken aan de wand dat The Strokes niet de 'saviors van rock' waren, een beeld dat de media graag wilde schetsen. Dit doet verder niet af aan de redenering dat dit een prima album is.

avatar van Hanszel
Haha, ik moest net een beetje lachen.... Naar aanleiding van bovenstaand berichtje, ongeveer 4 maanden geleden dacht ik 'heb ik deze nou al geluisterd of niet?' en ik besloot het plaatje even een kans te geven.

Tijdens het afwassen was ik aan het luisteren (we zijn ondanks ons kleine schattige jaren '30 arbeiderswoninkje gezegend met een semi-afgesloten keuken waar ik een setje boxen heb hangen), ik dacht 'pfff, dit duurt wel lang' en net op dat moment begon nummer 8, Under Control met de woorden "I don't wanna waste your time".

Nu is het natuurlijk makkelijk om een plaat af te zeiken en zeggen dat het niet zus of zo is, of dat het beter was als dit of dat maar dat ga ik niet doen. Ik vind sommige nummers een beetje érg makkelijk (the end has no end, met zo'n casio deuntje) en ook 12:51 heeft daar last van, maar er staat ook wel wat leuks bij. I can't win is wel OK en Reptilia mag er ook wezen.

Om nu 17 jaar na uitkomen nog moeite gaan doen (zo voelt het echt) om dit te gaan leren waarderen gaat niet gebeuren.... Het had een reden dat ie toen al niet boven is komen drijven denk ik. Volgens mij zijn hier ook niet veel singles vanaf gekomen.

Al met al dus niet al te best naar mijn mening, ik kan me voorstellen dat als ik deze bij het uitkomen gelijk wat vaker had gehoord en ook in de tijd kon plaatsen dat ik 'm dan beter gevonden zou hebben...

avatar van Grecio
5,0
Hanszel schreef:
en net op dat moment begon nummer 8, Under Control met de woorden "I don't wanna waste your time".

Nu is het natuurlijk makkelijk om een plaat af te zeiken en zeggen dat het niet zus of zo is, of dat het beter was als dit of dat maar dat ga ik niet doen. Ik vind sommige nummers een beetje érg makkelijk (the end has no end, met zo'n casio deuntje) en ook 12:51 heeft daar last van


Je noemt mijn 3 favoriete nummers als minste nummers haha. Nee joh dat kan, het kwartje moet ook even vallen voor dit album om het te waarderen. Je comment geeft me wel een goede reden om dit heerlijke album nog een keer te draaien

avatar van rolandobabel
4,5
Ondergewaardeerd album, eigenlijk zijn alle nummers goed. Het debuut heeft overal hoog in de beste albums van jaren 0 gestaan, maar deze hoort daar zeker ook bij. En het meest ondergewaardeerde nummer van deze ondergewaardeerde plaat is Under Control. Vreemdgenoeg hebben the Strokes gezegd dat dit album een haastklus was en dat het beter had gekund. Ik denk dat Reptillia live beter uit de verf komt omdat het net iets sneller gespeeld wordt live en dan komt het op het album wat sloom over. Sommigen zeggen dat de sound erg op hun debuut lijkt maar waarom moet een band elke keer met een nieuwe sound komen? Als je een goede sound hebt gevonden die je onderscheid van anderen en werkt zoals the Strokes blijf er dan bij. Ik bedoel first impressions on earth is harder, een andere koers, maar niet geslaagd, net als de comedown machine die het dieptepunt is. Op the new abnormal zijn ze ook niet erg veranderd van koers maar het werkt wel. Bij the Artic Monkeys wordt juist gezegd, gingen ze maar terug naar hun begintijdsound op mume. Natuurlijk zijn Sigur Ros, Radiohead, Sufjan Stevens artiesten met meer diversiteit, meer kwaliteit, maar op de een of andere manier zet ik liever een nummer van the Strokes op dan van hun. Simpelweg omdat het zo lekker wegluistert. Met andere woorden, God bedankt dat the Strokes geen nieuwe wegen hebben proberen in te slaan. Dit heeft geleid tot misschien wel hun beste album. Anthony Fantano is het met mij eens, alhoewel ik niet weet wat mensen van hem vinden op mume.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:35 uur

geplaatst: vandaag om 13:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.