Midlake - The Trials of Van Occupanther (2006)

Fantastisch heerlijke plaat.
Roscoe is idd. een geweldig nummer.

Voor het eerst gehoord in zo'n show van Eric Corton waarin allerlei live-uitvoeringen ten gehore gebracht worden; de live-versie van Roscoe vond ik erg intrigerend.

Nu is het Head Home dat ik helemaal grijs draai en waar ik elke keer hartgrondig meezing met het 5-stemmige 'I think i'll head hooooooome'.

Een goeie plaat met inderdaad wat minder boeiende nummers, maar ook enkele nummers die de plaat naar ongekend hoog niveau stuwen.

Ik kan 'm blijven draaien. Er zit wel 'n soort van 'inkakmoment' ergens in het middenstuk maar over de gehele linie gezien vind ik 'm toch echt redelijk briljant. Vooral het begin heeft een aardig Fleetwood Mac-gehalte en dat is een groot compliment, want dan hebben we het over een onderschatte band. Roscoe is wat mij betreft één van de best gekozen openingsnummers van een album ooit. Die wordt met de draaibeurt mooier!

Mijn vriendin werd er helemaal depri van. Ze heeft helaas niet zoveel met mijn rockmuziek-smaak.
Tja, het is misschien tijd voor een andere lover ...

Wat een heerlijke plaat om de kerst dagen mee door te komen.

Hoe kon ik dit album ooit twee sterren geven? Ik dacht, laat ik het nog eens luisteren omdat ik wel erg afwijk van het gemiddelde. Ik ben om. Ik verhoog. Roscoe is prachtig.

nog vééél te weinig.

Midlake = geen fake. Ik ontdek steeds nieuwe vette plaatjes op deze ceedee. Roscoe, Head Home en Young Bride mogen het ereschavot bestijgen.

Wat een geweldig album dit. Veel te laat ontdekt pas afgelopen Lowlands gehoord dat ik dit echt maar eens moest gaan luisteren. En vooral Roscoe die maakt het album compleet een van de mooiste nummers van de laatste jaren. Misschien jammer van het middengedeelte maar dan liever een dip in het midden als net als bij Fleet Foxes na elk nummer een dip. Bij de volgende tour maar eens checken.

Head home is nog een tikkeltje beter zelfs

Sommige nummers doen mij denken aan het album 'The Man Who' van Travis.

En alweer verhoogd met 0,5*. Bij mij gebeurt dus hetzelfde als bij andere users: gestaag groeit en groeit het album van 'aardig' tot 'heel goed'.

De indiesound van de betere Britse bands, de logica van Fleetwood Mac en de loomheid van Neil Young: wat wil je nog meer

Herontdekt na het beluisteren van hun nieuwste album. Mooi album met de nummers Roscoe, Head Home en In This Camp als voorlopige hoogtepunten .

Ik ken dit niet, maar wie zulke mooie hoezen heeft.... kàn toch haast geen slechte muziek maken?

Via het laatste album deze leren kennen. En wat een verrassing!!

Is dit album met de bonustracks erbij, ergens te verkrijgen? Ben hier ook erg benieuwd naar.

Dit album is een en al mooiigheid

Het kwartje is nu nog meer gevallen dan toen ik heb voor de eerste keeren luisterde!

Prachtplaat _0_

Hoge kwaliteit Indie Rock is mijn eerste indruk . Mooie ballads en wat meer uptempo songs die met veel sfeer gebracht worden zonder zeurderig te worden.

Als ik Roscoe luister wil ik dit gelijk *5,0 geven , wát een krachtig nummer.

Schitterend album van Midlake dat de afgelopen dagen overuren heeft gemaakt in mijn CD-speler en in iTunes. Het doet mij vooral aan CSN&Y denken, maar daar doe ik dan ook meteen Midlake tekort. Ze hebben gewoon een perfecte mix van verschillende stijlen gevonden op dit album. Favoriete nummers kiezen is dus moeilijk, maar Roscoe en Head Home zijn er dan toch zeker 2 van.

Ik heb dat ook met het nummer Chasing After Deer, dat had zo van Travis kunnen zijn.

Een aantal erg èrg sterke nummers (de eerste drie bijvoorbeeld), maar toch ook een paar saaie momentjes (Branches, We Gathered in Spring).

Nu zijn zulke nummers niet zo'n probleem, maar ik denk dat voor mij vooral de volgorde van de nummers op het album het probleem is. Het begint tè sterk en het zakt halverwege iets teveel in.

Desondanks een dikke 4*, want deze draai ik toch geregeld.

Onlangs heb ik hier toch een halfje afgehaald, dit album kleurt wel erg tussen de lijntjes. Een sterke opener, en hier en daar mooie melodielijnen, maar de luisteraar uitdagen is niet aan Midlake besteed.

Goedemorgen, wat een sterke plaat is dit. Prachtig accoustisch geluid waarin gitaar en piano domineren. Versterkt met mooie samenzang. Hemelse melodielijnen. En ik maar denken dat die trend pas met Fleet Foxes, Elbow en Mumford & Sons was opgepikt.
Dit album is echt een klasse beter dan de voorganger die, ondanks de mooie melodieen, toch wat kunstmatig aandeed. Maar dit is echt mooi, en wat is 'Roscoe' een dijk van een song.

Midlake begint met Roscoe wel heel sterk..en dat roept verwachtingen op. Want m.i is Roscoe het mooiste nummer van dit album, dat nog een hele lange tijd mee kan gaan. Bandits en Head Home, lossen die verwachting maar deels in. Het geluid is herkenbaar, sfeervol, gebruik van niet allerdaagse instrumenten en natuurlijk de stem die half om half verstaanbaar is en hangt tussen Thom Yorke en Rufus Wainwright. Met Van Occupanther laten ze horen dat ze goede liedjes kunnen smeden als ware ze een smid uit de middeleeuwen. Branches geeft mij wel het gevoel dat ze luisteraar kunnen uitdagen en met In This Camp komt alweer een compositie voor bij van Tim die een meerwaarde geeft aan dit Van Occupanther. We gathered in Spring is een aardig intermezzo, maar het einde geeft het geheel toch dat beetje meer met Chasing after Deer en het korte You Never Arrived.
Aangekomen zijn ze zeker, zij het hier en daar met wat omweggetjes. Maar dat geeft dit album m.i. ook wel zijn charme.

+1

Head Home is mijn grote favoriet, erg aanstekelijk, jammer dat het niveau van de plaat daalt naar het einde toe.

verliefd toen hij uitkwam! toen ook 2 x live gezien en nog meer gaan houden van die band

perfectie van muziek....in dit geval van het folk genre wat bijvoorbeeld een radiohead is voor alternatieve muziek in het algemeen (perfectie dus)

gaarne geen verwijzingen meer naar platte hmh acts als mumford and sons!

Zonder twijfel verdient dit album een plaats in mijn persoonlijke top 10. Geen verwijzingen van mij naar andere muzikanten, want voor mij heeft Midlake een eigen, uniek geluid. Van begin tot eind is dit album geslaagd, al zijn de grote parels vooraan geplaatst. Hierbij moet gedacht worden aan Roscoe (kippenvel wanneer de titel genoemd wordt in het nummer), Bandits en Head Home (heerlijk ritme).

Midlake weet ook per album te groeien naar een nieuw geluid. Hoewel het eerste album iets minder is, is ook het derde album (Courage of Others) zeer geslaagd. Voor elk album hebben ze een eigen geluid gevonden, zonder dat het album eentonig wordt. Ik kijk in ieder geval heel erg uit naar toekomstig werk en vooral naar toekomstige optredens.

Prachtige plaat vol met mooie melodieen en harmonieuze samenzang. Het album begint ijzersterk met Roscoe, Bandits en vooral Head Home met schitterende gitaarsolo.
Er zitten geen slechte nummers bij al zijn sommige een beetje saai. Het stoort echter niet. Elk nummer heeft wel iets wat de moeite waard is. De instrumentatie is erg mooi en uitgebreid. Luister ook eens goed naar de bas in It Covers the Hillside, erg lekker.
De beat en viool in Young Bride geeft het nummer een heel aparte sfeer. Goed nummer ook. In This Camp heb ik ook als favoriet aangevinkt, die samenzang doet het hem weer.

Héérlijke plaat. Echt geweldig.

Een JUWEEL!