Midlake - The Trials of Van Occupanther (2006)

Volgens mij was het concept erachter dat er een wetenschapper is(Van Occupanther), die niet word gerespecteerd door zijn omgeving, en dus probeert te vluchten. De zanger vertelde ook dat hij zich daar mee kon identificeren.

Maar, correct me if I'm wrong.

Wow, echt een geniaal album. Het sloeg bij de eerste luisterbeurten niet aan en het promo-nummer (Roscoe) heeft zeker een half jaar onberoerd in mijn media-bibliotheek gezworven. Onlangs heb ik dat nummer weer eens beluisterd, en ik was vrijwel meteen erg onder de indruk van deze Midlake. Meteen dus maar even dit plaatje gecheckt, waar ik tot op het uur ( ) van vandaag heel erg van geniet en waarop ik lekker hard kan mee-neurien. Zeker een prima plaat!

Ben er nog niet aan toe gekomen om het hele album af te luisteren. Telkens als ik ermee begin komt er wat tussen.
De eerste drie nummers bevallen me in ieder geval wel.

edit: Nu is het er dan toch van gekomen. Het klinkt allemaal wel mooi, maar ik vind ook dat het na een paar nummers inzakt. Het is voor mij niet boeiend genoeg om deze cd af te luisteren. Het begon niettemin veelbelovend.

Als ik deze plaat weer eens opzet en het nummer Roscoe opstaat vraag ik mezelf af waarom ik deze plaat niet vaker op heb staan. Echter een paar nummers verder weet ik waarom... te weinig variatie. Het klinkt allemaal als een geheel dat niet opklimt naar een hoogtepunt maar juist inelkaar zakt.

Erg fijn album! Misschien weinig variatie, het kabbelt inderdaad een beetje voort, zonder uitspattingen, maar toch vind ik dit een heerlijk album. Lekker om thuis te draaien, terwijl je met andere dingen bezig bent.

Aan te raden! *4

Nog maar eens een vergelijking; qua dromerigheid en samenzang een beetje camel-achtig.
Beetje "vlakke" band.

Tip: Luister niet te lang en te vaak naar deze band dan blijft het mooi.

Aanrader voor iedereen die nog nooit van Midlake heeft gehoord. Van het begin tot het eind blijven de nummers heel lekker in je hoofd zitten.

Altijd weer verrassend, deze plaat. Soms denk je, nee effe niet, maar valt dan altijd weer mee! Band om de gaten te houden.

Ik heb alvast dit jaar nog geen album gehoord dat me even aangenaam verrast heeft als dit vorig jaar. 't is een juweeltje met allemaal liedjes die een aparte sfeer uitstralen. Weemoedig, melancholisch en toch hoopvol.

geniale plaat...beste plaat van dat jaar for sure

de plaat heeft daarbij een perfecte productie die het allemaal nog mooier maakt, de samenzang dingen doen we af en toe aan dingen als moody bleus en fleetwood mac denken...head home is absoluut het mooiste nr van de set

live ook erg goed overigend

Nee het zijn niet The Beatles of The Kinks, gewoon Midlake, een steengoeie band uit Denton (V.S.).
Ik begrijp ook niet waarom de track 'Young bride' steeds maar op mijn repeat-toets blijft staan.

Oef, deze had ik nog op 3,5* staan! Tijd om dat eens even te veranderen in ten minste een dikke 4*. Dit album is erg lekker en aanstekelijk. Heb meteen het debuut ook maar in bestelling gedaan. Steengoede band, deze Midlake.

Deze plaat is voor mij een "MuMe-ontdekking". Ik had er op deze site voor het eerst over gehoord, en heb door de positieve reacties hier besloten er eens naar te gaan luisteren. En dat heeft goed uitgepakt Momenteel geniet ik er echt van, ik geef dan ook 4 sterren. Ben ik trouwens de enige die dit "herfstmuziek" vindt?

Whenever I was a child I wondered what if my name
had changed into something more productive like
Roscoe
Been born in 1891
Waiting with my Aunt Rosaline

Fascinerend stukje tekst van het prijsnummer van deze plaat, de rest van de songs vind ik toch niet van dit niveau. Sterker nog, het gebeurt toch wel regelmatig dat ik deze plaat na een nummer of 3, 4 weer afzet en wat anders ga luisteren.

Het maakt The Trials of Van Occupanther natuurlijk niet een slechte plaat en ik kan hier ook best wel van genieten, maar van een echte connectie tussen mij en dit MuMeLievertje wil het maar niet komen. Ik geef toch 3 sterren en sluit zelfs niet uit dat het er ooit meer worden want de ceedee heeft een zekere aantrekkingskracht en past schijnbaar ook wel in m'n straatje, maarja die vonk he, waar blijft-ie...

Tip: begin eens na het eerste nummer te luisteren. Dan kom je zeker tot het 5de nummer, het echte prijsnummer van de plaat .

Wereldplaatje dit, plekje in mn top 10. hulde.

Een plaat waar ik echt verslaafd aan ben geraakt. Niet een plaat die me aan de periode doet denken toen ik het voor het eerst luisterde, maar een plaat die met me meegroeid. Zou je graag eens live meemaken.\ Voor mij een 5 plaat!

een paar aardige nummers.

veel saai materiaal.

met name: We gathered in spring

kan er niet echt vrolijk van worden.

Behoorlijk beklijvend, deze The Trials of Van Occupanther!

Ondertussen is deze plaat toch al meer dan anderhalf jaar oud en ik betrap me er op dat ik er met een zeer grote regelmaat naar teruggrijp en dat hij maar blijft groeien.

In een perfecte wereld waren Roscoe en Head Home wereldhits, in de ware zin van het woord.

Beetje verraderlijk groepje: ze lijken een beetje saai maar als je dieper graaft blijf je nieuwe elementen ontdekken die als kauwgum in je brein blijven plakken.
Ook op Pukkelpop 2006 stond er in de Marquee op het eerste zicht een bende "boring thirtysomethings" naar de grond te staren maar na enkele nummers bleek er zich een scala aan melodieën en harmonieën te ontvouwen die je stilletjes liet genieten. Knap!

Als het woord "groeiplaat" al in de Van Dale staat is het voor dit soort platen uitgevonden....

ik ben het volledig met Lens eens. twijfel nog of ik een halfe hoger ga...

wel dus

Ik vind het al met al maar een oppervlakkig en saai album. Nergens wordt ik echt vervuld van iets moois, nergens een kippevelmoment. Af en toe lijkt het spannend te worden, maar dan wordt het niet spannend en dan is voor mij de spanning eraf. Niet echt iets voor mij. 2,0*

Echt een plaat die je de tijd moet gunnen voordat je er echt van kan genieten. Ik denk dat er weinig mensen zijn die deze plaat vanaf dag 1 geweldig vinden. Bij mijzelf duurde het ook een tijd voordat ik dit album echt kon waarderen maar zet hem nu nog steeds af en toe op.

Het klinkt misschien wat rustig of ingetogen maar saai wordt het voor mij nooit.

groeiplaat, groeiplaat.. Ik luister er nu net voor het eerst naar en ik vind het meteen geweldig.
Ik had, vóór vandaag, nog nooit iets van Midlake gehoord dus was een complete verrassing.

Eerste nummer, Roscoe, is echt een pareltje. Wauw.
Bandits, Head Home en Van Occupanther zijn wel aardig. Ik luister op dit moment Young Bride, wat weer dicht bij het niveau van het eerste nummer komt..

Ben beniewd naar de rest van The Trials Of Van Occupanther en de voorgaande albums. fantastisch

Alleen voor Rosco al 3 sterren zou ik zeggen.Erg boeiende plaat. Ik ga me toch maar eens in die andere albums verdiepen. ben nu wel erg benieuwd.
Vorig jaar heb ik ze live gezien op Motel Mozaiquw. Helaas is de band op het podium wat statisch. Maar er werd wel superstrak gespeeld . . dus muzikaal wel aan te raden.

ffe wachten zei ik zo wat een jaar geleden. niks wachten. deze plaat verdient the full
wel zijn we zowat 2 jaar verder. Nieuwe plaat please!

we gaan naar de 5!

Mooi! Mooi! Mooi! > 4.5 sterren!

Nadat ik ergens las dat Tom Barman fan was van Midlake, hier toch eens 'n kijkje komen nemen en tot m'n verbazing moeten vaststellen dat de band op MuMe toch een vrij grote aanhang heeft. Ik had er namelijk nog nooit van gehoord. Het hoge gemiddelde en de vele stemmen bij The Trials Of Van Occupanther deden me deze plaat kiezen voor een kleine testrit, en ik ben er zonder brokstukken uitgekomen. De meeslepende harmonieën die deze jongens uit hun mouw schudden mogen er wezen, maar de verslavingsverschijnselen waar sommigen het over hebben blijven bij mij voorlopig uit. Iedereen hoort in Midlake wel een amalgaam van artiesten, en vaak knik ik daarbij instemmend. Zo doet ook mij de zang, bijvoorbeeld in Branches, soms geweldig aan Rufus Wainwright denken. Maar aangezien grote Rufus-kenner aERo dit toch niet zo ondervindt, zal ik Midlake maar niet van jatwerk beschuldigen.
Roscoe, Head Home en Van Occupanther zijn de nummers die bij mij hoge ogen gooien, terwijl ik de tweede helft iets te overladen vind met drama.
Zo is The Trials Of Van Occupanther voor mij een fijn plaatje, maar geen échte hoogvlieger. Maar volgens velen hier ben ik dus gebotst op 'n groeiparel en kan ie nog wat punten winnen.

Mooie plaat, al kan niet elk nummer me boeien.
Maar Roscoe, Young Bride en met name Head Home (geweldig) tillen dit album naar een bovengemiddeld niveau.