Neil Young - Living with War (2006)

Voor die twee termijnen zijn verschillende redenen. Misschien was er inderdaad wel sprake van corruptie in 2000, je hebt ook niet echte waardige alternatieven: Kerry stond ook achter de oorlog, dezelfde politiek in feite. Het klopt wel dat hij zeer populair was in zijn beginperiode met als toppunt de dagen na 9/11, waardoor hij zijn oorlog kon starten met de zin 'we're gonna smoke 'em out their caves', toegegeven: zeer catchyn maar pure propaganda. 71% stond toen achter zijn beslissingen geloof ik.

Een volgend toppunt was er op 1 mei 2003 toen hij beweerde dat de opdracht volbracht was, maar ja dat klopte natuurlijk niet en iedereen kwam er een beetje slecht van. Zijn populariteit daalde, maar kwam terug op een hoger punt toen ze Saddam uit zijn cave 'gesmoked ' hadden

Tussendoor sprak hij van een 30.000 Irakezen die het leven lieten, terwijl het er natuurlijk veel meer waren. De Amerikaanse slachtoffers werden wel nauwkeurig bijgehouden

De redenen van die overbodige oorlog liggen wel wat verschillend volgens mij. Het is Amerika, ze hebben dus altijd de behoefte om hun waarden door te geven, oa vrije markt, democratie, vrijheid, ... . Maar die olie spreekt natuurlijk ook een grote rol. Zowel Engelse als Amerikaanse bedrijven verdienen er tonnen. Van sommige steeg hun omzet met 25%! Terwijl hij er in eigen land (afgaande op de statistieken) zijn land naar een puinhoop herleid. New Orleans interesseert hem niet(ook al wist hij dat er een orkaan zou komen). Alleen het grote interesseert hem. Gelukkig voor hem zijn er nog met die grootheidswaanzin en hem verdedigen, zoals Charles Groenhuijsen, maar het gewone volk zal dat niet blijven doen. Maar ja, hoe wil je je nu interesseren voor politiek als je met moeite je kinderen naar school kunt sturen.

Die mensen stemmen op de republikeinen, misschien omdat ze nog geloven in the american dream, geloven dat dit de enige oplossing is(die vrije markt economie) en misschien wel dat het hun lot is om arm te zijn en te luisteren naar de rijken, want die weten het best(een soort van christelijke berusting)

De staten die je noemt zijn ook wel de meest conservatieve staten. South Dakota is gewoon misdadig wat het onlangs gedaan heeft met die nieuwe abortuswet, Texas met zijn massa-executies, ...

Ik heb dit album vandaag 2x geluisterd en ik vind het toch wel een hoog "We Are The World" gehalte hebben. Mede door het koortje. Een aantal nummers vond ik wel goed. Een aantal zeer vervelend. Ik denk niet dat ik hem meer zal draaien. Ik laat de hele politieke discussie even voor wat het is. 2,5*

niet meer verwacht, dat rauwe gitaarspel.
beetje mixed van time fades away, (een beetje rommelig album, maar dat had wel wat), zijn klassiekers (cowgirl etc).
alleen jammer geen ellenlange karakteristieke solo's.
maar goed het klikt wel lekker en die teksten ...het gaat wel ergens over , maar mij gaat het om de muziek .
een 5 zit er gewoon niet meer in.
en maar hopen dat hij nog eenmaal deze kant opkomt met de Horse

Zeg, even voor de duidelijkheid: Young was toch altijd republikein?? (Niet dat dat zoveel uitmaakt natuurlijk. Misschien wordt het protest tegen Bush er alleen maar krachtiger door.)

Album net 2 x beluistert en vindt het erg goed!
Ik ken eigenlijk maar een paar albums van Young en wist niet dat hij ook protestsongs schreef (als ze op die albums staan, waren ze me nooit als zodanig opgevallen).
Recente dingen van hem kende ik niet, bijzonder dat hij nog zo productief is. Ik had het niet zo goed verwacht.

Sterk ook dat hij aan Dylan refereert in het nummer dat hij met titel en melodie van hem gejat heeft. Die twee zijn vrienden denk ik, de linkse Dylan refereert ook aan rechtse Young op zijn laatste album.

Hoorde trouwens dat Dylan in de studio zit, ben benieuwd of hij ook weer eens met een protestplaat aankomt. We kunnen op dit moment niet genoeg protestplaten hebben, dunkt mij. Laat maar komen die handel.
Tot die tijd geniet ik van Living With War. En ga ik nou eens op zoek naar al die andere meesterwerken van Neil Young die ik nog niet ken. Spannend.....

Neil Young is zogezegd geen republikein, noch liberaal of democraat. Het is wel een feit dat hij indertijd redelijk fanatiek reagan steunde, maar dat deed hij niet met Nixon, George H.W. Bush. Hij was dus een redelijk reagan aanhanger 'the guy got some great ideas', zei hij, maar daar bleef het wel bij. In het interview dat ik gelezen heb blijft hij echter wel zeer vaag over zijn sympathie met Reagan http://www.thrasherswheat.org/ptma/reagan.htm

Het was me eigenlijk ook nog nooit echt opgevallen dat Neil Young protestsongs zong. Ik weet nog dat ik let's roll voorturend meezong, tot ik plots te weten kwam dat het een quote was van Bush om Irak binnen te vallen. Met protestliederen kun je dus volledig geïndoctrineerd raken!:)

Maar als je andere meesterwerken van Neil Young zoekt, kan ik zeker harvest en after the goldrush aanbevelen! Die zou eigenlijk in mijn top 10 moeten staan...

Wat grappig, dat zijn ook de enige platen die ik van hem heb, samen met Everybody Knows This Is Knowhere. Prachtige platen inderdaad, alle drie.
(Voor de rest heb ik ook Déjà Vu van C,S,N&Y en een verzamelplaat van Buffalo Springfield)
Bedankt voor de informatie!
Wel opmerkelijk dat Young in eerste instantie zo'n voorstander was van de inval in Irak en dan nu zo anti-Bush is als maar kan. Zich bijna opwerpend als de Michael Moore van de rockmuziek. Heeft hij ooit in een interview wel eens losgelaten hoe die omwenteling heeft plaatsgevonden? Ben daar eigenlijk wel benieuwd naar....
Dit komt namelijk op het eerste gezicht wel een beetje opportunistisch over, maar misschien hoort er een goed verhaal bij.
Het heeft hoe dan ook een fijne plaat opgelevert!

Volgens mij was "Let's roll" een uitspraak van een van de reizigers in het vliegtuig dat bedoeld was om op Washington neer te gaan storten. Die uitspraak werd gedaan vlak voordat de passagiers zich massaal op de kapers stortten om het vliegtuig in een weiland te laten crashen. Maar misschien heb ik het wel mis hoor. Of heeft Bush die uitspraak ook over genomen.

Overigens vind ik deze nieuwe plaat niet te vergelijken met het nummer "Let's roll". Ik ben volgens mij een van de weinige die deze nieuwe plaat echt geen bal aan vindt, maar "Are you passionate" juist heel erg goed!

Is helemaal juist.

Met het tweede statement kan ik het wel eens zijn. Maar het is natuurlijk wel afwachten wat daar uit komt. Hetzelfde geldt in sterkere mate nog wel voor een nieuwe CSN&Y. Ik geloof niet dat een samenwerking nog zoveel nieuws op de plank kan brengen.

top plaat, een instant klassieker! the Loner zingt dan wel bijna fals in een aantal nummers maar dat past gewoon geheel in de stijl van de plaat.
eindelijk weer een cd die tenminste ergens over gaat!

na de plaat eerst gedownload te hebben , zat ik verveeld met een zeer slechte klank , en ja , amai wat moest ik daarvan denken , maar nu ik hem een paar maal op cd gehoord heb , , de echte cd , geen download en met de teksten gevolgd heb is me meer dan iets duidelijk geworden , zeer sterke plaat van ome neil , machtige teksten , en origineel , die trompet en dat koor , hij rockt nog als vanouds en een dikke pluim

indeed , neil for president , en rot op bush , leugenachtige zak

Ik ben deze nu - wat laat - al een tijdje aan het beluisteren op mp3-woonwerk. Eerste klanken die ik hoorde waren wat teleurstellend; geen echt spannende composities, en ook de teksten, ik was er al bang voor, zijn weliswaar raak maar ook erg eendimensionaal. Ja sorry mensen, je bent extra kritisch in dit geval want je gaat ook echt luisteren.

En toch en toch.. De makkelijke recht-op-en-neer rock n roll én de 'lekkere' teksten, ook al vrij makkelijk, ik merk dat ik WEL die mp3 speler steeds weer terugspoel. Dit is gewoon een lekkere plaat. Hoewel 13-in een dozijn klinkend, kan ik niet zo snel iets uit mijn verzameling noemen als zou het hier te sterk op lijken, ondanks alle 'simpele cliché-rockers. En eerlijk is eerlijk: oprecht klinkt het allemaal wel; dit is gewoon gemaakt vanuit een behoefte van de artiest zelf. Het kan Neil ook gewoon niet schelen wat wij ervan vinden. En op de een of andere manier maakt dat het onweerstaanbaar.

Ik denk dus dat dit maar gekocht moet worden - alweer mijn 7e Neil Young (CSNY en Buffalo Springfield niet meegerekend).

volledig met sq eens. onmiskenbaar Neil Young, wat zowel het sterke als mindere punt van dit album is.

toch jammer dat dit nooit het niveau van nummers als Down By The River of Cowgirl in the Sand haalt, terwijl hij duidelijk die sound weer ophaalt. hoe lekker het ook mag klinken, het is te kaal en te veel van hetzelfde om echt te boeien. wat voegt dit nog toe aan zijn bestaande repertoire? ja wellicht toch die drang om ergens tegen aan te schoppen.

shock and awe een uitstekend nummer, net wat zweveriger. de rest gewoon goed en neil youngerig. (op 'families' na (deze spoel ik steeds door))

Sommige artiesten zouden zich beter eens wat méér kwaad maken, en daarom zou je haast wensen dat debiele leiders (cfr. George W. Bush) aan de macht bleven... dit gaat zeker op voor bands zoals Killing Joke (zie: Killing Joke - 2003) en méér nog Ministry ("Houses of the Molé" en "Rio Grande Blood").. maar dus OOK Ome Neil !!!

Na het zwaar ondergewaardeerde, maar mijns inziens toch heel sterke "Are You Passionate", het mij wat te tamme "Prairie Wind" en het meesterwerkje "Greendale".. komt Neil Young dus op de proppen met deze "Living With War".

Waar de plaat over gaat, dààr hoef ik geen tekening over te maken zeker?
Een album van een boze Neil Young, die net zoals eerder genoemde bands, die boosheid in perfect huwelijk laat treden met prachtige songs!!! Ja!!!

Het is misschien allemaal niet super origineel, en haalt dan wel niet het heel hoge niveau van "Greendale" of sommige van zijn oude classics zoals bvb. "Zuma".. maar jongens toch, wat een goede wegrockend plaat.... met dus - hoe kan het ook anders, gezien het "concept" & de aanleiding voor het album - 'in your face' lyrics!!!

Young had - zoals hier reeds gemeld - al een nummer over 9/11 gemaakt met "Let's Roll", en nu dus over "living with war", leven met de oorlogspolitiek van Bush en de zijnen....

Enfin.. het is een goede Neil Young-plaat geworden.... nee, niet zijn beste, en neen, niet beter dan "are you passionate?" of "Greendale", maar wel gewoon heel erg goed!!

favorieten: "Let's Impeach the President", "Liiving With War" en "Looking for a Leader"

@Papat: ook ik ben erg te vinden voor "are you passionate?" hoor.. lees mijn review er maar eens op na

OK: mooie tekst , maar je vergeet "Rockin' In A Free World'(da's i.d.d. al heel oud) en het waanzinnig mooie album "After The Gold Rush" (en dan vooral het gelijknamige nummer!)
Helaas: opmerkingen van een volger vanaf "Buffalo Springfield"; dus een oude man

Over bovenstaand onderwerp (Amerika/oorlog en Neil/deze cd) staat een aardig artikel in de Uncut dec06.

blijft een boeiende muziekale persoonlijkheid....

Ik vind dat hij het er toch te dik bovenoplegt met let's impeach the president en lookin for a leader.

Het laatste nummers is ook niet echt een waardige afsluiter.

Laat die cheesy momenten varen zou ik zeggen. Verder is dit best een aangename cd met vele mooie teksten en melodieen.

Flags of freedom , leuk dat hij Dylan vernoemd. Roger and out is een pakkend nummer.

4*

vraag me af wat die kale nieuwe versie inhoudt

best zeer smakelijke rauwe versies. Klinkt als live muziek maar dan zonder publiek. Ik vraag me af hoe deze versie klinkt Zit trouwens ook een DVD bij.

Weet iemand hier iets meer van? Ik zie de laatste tijd wel een versie van het album in de winkelrekken staan met een anders gekleurde hoes, waarvoor men liefst 26 euro wil hebben. In hoeverre gaat dit eigenlijk om hetzelfde album?

Dat is een gelimiteerde versie met een dvd erbij met 10 clips en de making of van het album.

De nieuwe versie is inderdaad de RAW editie. Zonder het koor en een heel stuk steviger. Echt héél veel beter dan het origineel.

Zonder het koor... Dat koor vind ik nou net hét minpunt van Living with war.... Ik heb Raw niet gekocht omdat ik me afvroeg wat deze release aan het origineel toevoegt maar ik word nu toch wel nieuwsgierig...

de Raw (of In The Beginning zoals de titel eigenlijk luidt) voegt muzikaal niet echt enorm veel toe aan het origineel maar het is eigenlijk de dvd die hem een meerwaarde geeft....

het is natuurlijk leuk om dit album in z'n ruwere vorm te horen, eigenlijk kan je dit album ook beschouwen als een release vanuit Neil's Archives series....

Wat staat er precies op de DVD dan?

Inmiddels (op t nieuws vanochtend) wetswijziging op komst in de USA waarbij het afluisteren van burgers zonder toestemming aan banden wordt gelegd. Ik moest meteen denken aan het couplet in nummer 7 van dit album dat dat afluisteren precies beschrijft.

' Let's Impeach the president for Spying '

C-Moon, wat deze plaat betreft ben ik het met je eens; een goede plaat is dit, fantastische bijtende teksten ook.
Maar de bovenvermelde platen, daar heb ik haast steeds een totaal ander idee over dan jij, en toch zijn we blijkbaar beiden enorme Neil Youngfans.
Alleen, wàt jou erg aanspreekt vind ik meestal maar niet veel, en omgekeerd; Raar dat we het over één en dezelfde artiest hebben hé ?
Deze vind ik zeker 4 sterren waard ! ****

Ik ken Neil Young niet.
Op zoek naar het genie van Neil, of, Good ol’ Neil, of, Uncle Neil.
Hoe dan ook, na de zoete broodjes van ‘prairie wind’ is het nu de beurt aan de zure kant van Neil Young. Was het op ‘prairie wind’ nog Amerika, dat schone land met de ‘amber waves of grain’, op living with war is het andere koek. Boze koek. Uncle Sam is gekidnapt, er is oorlog in de wereld. En het is de schuld van een een cowboy, en dat is heus niet cool. Weg met de president! Weg met hem! (Hu!) Neil ‘we don’t want no stinking war’ Young is kwaad, en aangedaan
Hij schreef tien liedjes en liet een protestkoor aanrukken om de boodschap kracht bij te zetten.
Nou, daar kan ik wel mee instemmen, en dat is ook heel leuk en aardig en sympathiek allemaal.
Subtiel is hier niet het sleutelwoord. Zie het drumwerk, of George W. zelf, die er in 'let's impeach the president' wordt bijgesleurd.

Of de hekkensluiter, het tenenkrommend theatrale ‘america the beautiful’.
Een gospelkoor dat - met ongetwijfeld glimmende ogen -een poging doet om af te sluiten met een regenboog en een fonkelende sterrenregen. Bedankt voor het hart onder de riem.

Protest is van alle dagen.
En zeker in deze dagen van oorlog, en boosheid, etc, etc. En dan is er zoiets als protest, en protest. En kinderachtig, en enigszins sullig protest. ‘Let’s impeach the president for live’. Living with War. Wen er maar aan. 1 ster.
Go bush go.

Op naar 'are you passionate'. heeft het genie zich daar soms verstopt.

ik ben geschokt door je 1*...
( gelukkig heb je er wel een degelijk verhaal bijgetypt! )

Als je de albums in chronologische volgorde afgaat en je begint bij Living With War, dan ben je wel even bezig om het genie te vinden...