menu

Rush - Power Windows (1985)

mijn stem
3,97 (256)
256 stemmen

Canada
Rock
Label: Mercury

  1. The Big Money (5:34)
  2. Grand Designs (5:05)
  3. Manhattan Project (5:05)
  4. Marathon (6:09)
  5. Territories (6:19)
  6. Middletown Dreams (5:15)
  7. Emotion Detector (5:10)
  8. Mystic Rhythms (5:53)
totale tijdsduur: 44:30
zoeken in:
avatar van vigil
4,5
Tony schreef:
Anouk is ook fan, zag ik gisteren op TV.

Ja, goed shirt!

avatar van vigil
4,5
Halfje erbij!

De sterren zijn voor Marathon en Emotion Detector

avatar van Sir Spamalot
4,5
Albumperiode nummer drie is dit natuurlijk met album nummer drie van de vier: Power Windows. Ik heb eens de berekening gedaan en dit zijn mijn gemiddeldes: 3,625 sterren voor de eerste periode, 4,375 sterren voor de tweede periode en maar liefst 4,625 sterren voor de derde periode (Signals, Grace Under Pressure, Power Windows en Hold Your Fire).

“Waarom schat je deze periode hoger in dan de vorige, want die bevat toch ook niets anders dan een reeks geweldige albums?” Die vraag is mij hier (en elders) al vaak gesteld, het heeft te maken met mijn beleving want Grace Under Pressure was lang geleden mijn kennismaking met Rush en een aanzet om Rush te beleven. Waar beleving de kop opsteekt, verdwijnt objectiviteit naar de achtergrond. Het kan, het mag. Wie gaat mij tegenhouden? Niemand.

De jaren tachtig waren ook mijn quasi definitief afscheid van popmuziek en een beginnende voorzichtige verkenning in de wereld van Hard Rock en Heavy Metal en heel zeker de NWoBHM stroming. Dat waren mooie tijden want, zoals Neil Peart vermeldt in Grand Designs: “Like a rare and precious metal beneath a ton of rock, it takes some time and trouble to separate from the stock.” In dat opzicht heb ik nooit meer achterom gekeken, maar vele jaren later kweekte ik ook een genegenheid voor Jazz en Klassieke Muziek, nooit mijn “roots” vergetende.

Die jaren tachtig zijn nog altijd mooie tijden want het heeft een groot deel van mijn muziekbeleving gevormd. Geboren in 1969 waren het ook de schooltijden met zijn ups en downs in de Latijn-Griekse afdeling van het Onze-Lieve-Vrouwecollege in mijn Oostende maar het was ook mijn gelukkige, onbekommerde jeugd waarvoor ik nog altijd Pa (RIP) en Ma Spamalot (niet te stoppen op tram 89, even hout vasthouden) bedank om dat geborgen thuisgevoel en de occasionele sponsoring om een album te kopen. Dankbaarheid!

We verwelkomen nieuwe producer, de Brit Peter Collins, en wat zet hij een mooi, zuiver en messcherp geluid neer. Op de ons bekende sites kun je zijn loopbaan overlopen maar één album moeten jullie toch ook kennen: Operation: Mindcrime van nog zo'n gekoesterde groep van mij, Queensrÿche, althans tot en met Promised Land. Allicht is hij ook medeverantwoordelijk voor de vaak orkestrale invulling van een aantal nummers. Marathon, iemand?

Muzikale invulling: dik in orde. De teksten: wat denk je? Lees nog nog eens aandachtig de teksten van The Big Money, Grand Designs en Territories, om er maar drie te noemen. De onderwerpen blijven bijna veertig jaar na datum zo actueel, zo herkenbaar. Was Neil Peart zo visionair of is het mensdom zo voorspelbaar? Voer voor de filosofen (of voor de andere stamgasten en uw dienaar in mijn stamcafé). Afsluiter Mystic Rhythms heb ik ook vele malen gehoord, het zit mooi in elkaar maar toch houdt iets daarin mij af van de volle lap, vaak het laatste nummer als experiment of als voorbode. Nog altijd geen idee, na al die jaren. Vergeving.

Sinds “zijn” heengaan beleef ik in januari telkens een verlangen om heel veel Rush te draaien. Komt dat vanuit mijn onderbewuste? Geen idee, ik ken iets van psychologie (twee jaar Rechten in de universiteit van Gent destijds met Professor Ghijsbrecht). Bewust ben en blijf ik van het belang van Rush in mijn teder, kwetsbaar rondlopen op deze aardkloot. Dit is opnieuw een geweldig album van een groep die altijd maar vooruit bleef kijken, zich onderdompelde in toenmalige muzikale stromingen en er waanzinnig veel mee deed. They did it again.

avatar van Leptop
4,5
Weer een mooi verhaal en heel herkenbaar met geboortejaar 1972. En van de week nog heerlijk meegebruld met Territories en had exact dezelfde gedachten Sir Spamalot

avatar van Lau1986
3,5
Ik vind het een fijne plaat, toch weet deze mij niet zo te pakken als andere platen dat wel kunnen doen. Het zit muzikaal allemaal uitstekend in elkaar en ik geniet ook heel erg van de zang, maar ik kan er niet helemaal in opgaan.

avatar van Mssr Renard
3,0
Wat mij het meest bevalt aan deze plaat zijn dat de drums iets minder overheersend zijn. De gitaar lijkt hier wel totaal afwezig te zijn, terwijl Geddy er wel voor heeft gezorgd dat hij zowel op bas, synthlicks als zang lekker overheerst.

Ik vind het een kille productie hebben die ook nog eens wordt overheerst door veel te veel synths, strijkersarrangementen en weet over de hele lengte niet te boeien.

Big Money, Manhattan Project en Mystic Rhythms vind ik de beste songs hier. Verder dan die drie kom ik echt niet.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:32 uur

geplaatst: vandaag om 16:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.