R.E.M. - Out of Time (1991)

Mooi! Ook mijn fave R.E.M. album

De demo van Half a World Away op deze 25th editie is erg mooi, ontdaan van alle tierelantijnen van toen.

Als ik dit album beluister, geniet ik het meest van de hitsingles Losing My Religion en Shiny Happy People. Wat een heerlijke nummers, kan echt niet begrijpen dat Shiny Happy People door een aantal mensen als een minder nummer van R.E.M. wordt gezien.

Op 1 van de demo's van shiny happy people vind ik dat het enorm lijkt op een combinatie van Pop Song 89 (het opgewekte riedeltje) en World Leader Pretend (maar dat deel is in de uiteindelijke versie vrijwel verdwenen)

Aardig album, al staan er ook een aantal miskleunen op.
Belong, Radio Song en Country Feedback.

Country Feedback een miskleun? Interessant..

Ik treed u bij.

Verder vind ik Belong trouwens ook meer dan prima. Wat wil je ook op zo'n subliem album. Ieder nummer is raak. Al scoort de opener ook hier niet altijd even goed.

Hun beste album van begin tot eind!

Belong wat een kippenvelnummer. Country feedback met die trillende instrumentatie. Hulde, respect en diepe eerbied voor deze hoogtepunten in de popgeschiedenis. Meen ik serieus. Sowieso prachtplaat.

Bizar hoe slecht dit album gewaardeerd wordt. Buikpijn .

Een van de beste albums van R.E.M. De andere die ook dit niveau haalt is Automatic for the People. Muziek die nooit gaat vervelen.

Een rommelig album, meer kan ik er niet van maken. Heb hem nooit interessant gevonden, ook niet nu ik hem uit de bakken van de kringloop heb gevist. Al zijn de laatste paar tracks dan weer wel de moeite waard.

Beginnen met Radio Song is gewaagd, zeker door de medewerking van rapper KRS-1 (heeft de band nooit eerder gedaan) en dan meteen Losing My Religion (een niet zo geslaagde overgang. Had het nummer later op het album gezet!).

Hier door zou het nooit meer goed komen met dit album. Gelukkig herpakten ze zich hierna op een fantastische manier met Automatic.

zo keek ik er ook tegenaan maar bij het maken van uitwerkingen had ik het album op repeat staan en heb er toen enige malen achter elkaar beluisterd en dan wordt de plaat toch beter. Je ziet het ook aan het gemiddelde. Het blijft almaar stijgen. De plaat is toch beter dan je zou vermoeden, zonder dat ik kan duiden waarin dat is gelegen.

Vroeger als tiener de band ontdenkt dankzij Losing My Religion en wat later als student ook de albums hiervoor leren kennen, alsook Automatic. Dat waren allemaal kloppende en lopende albums. En de eerste helft van dit album heeft dat niet, waardoor ik het album nooit meer beluisterd heb.

Nu ik de cd in de auto vaak aan heb, moet ik mijn mening enigszins bijstellen. De volgorde van de eerste 5-6 songs klopt nogsteeds niet. Ik zou met Low en Near Wild Heaven beginnen en dan Religion en Radio Song en dan Endgame (als afsluiter van kant A van de lp).

Vervolgens is in lp-termen kant B weer wél een schitterend en kloppend geheel, precies in de stijl en sfeer van R.E.M.
Maar ja, dat begin....

Perfecte tracklist wat mij betreft. Niks aan veranderen!

Het laatste jaar beetje bij beetje steeds meer fan geworden van R.E.M. Al langer stond AFTP hoog op mijn lijstjes. LRP stond lang alleen op mijn mp3-speler en op een of andere manier viel het kwartje daarbij niet. Toen die in de cdlade ging veranderde dat. Sindsdien nog acht platen van ze aangeschaft en waar zelfs de op deze site laagvliegers als Monster en vooral Up me uitstekend bevallen, valt deze plaat - waar ik echt naar uitgekeken had - flink tegen. Losing My Religion blijft briljant maar past beter op hun In Time-compilatie dan hier na het vervreemdende Radio Song. Endgame is prima maar duurt te lang, Shiny Happy People heb je na drie a vier keer wel gehoord, Belong zou het prima doen tussen een aantal echt goede tracks maar heeft zelf te weinig substantie om het niveau weer omhoog te krikken en Me In Honey is de perfecte afsluiter van deze plaat: ok, maar weinig bijzonder.
Eigenlijk vind ik van dit album alleen Losing My Religion, Low en Country Feedback hoogvliegers. Het komt me voor alsof de band gewoon wat ongeconcentreerd was hier. Als je dit hebt gehoord is het moeilijk voor te stellen dat ze een jaartje later met zo'n compleet en grootse plaat als Automatic for the People zouden komen. Misschien waren ze zelf ook geschrokken van dit eindproduct en hebben ze er toen voor de vervolgplaat extra de schouders eronder gezet. Enfin, het blijft een voldoende, maar dat is dan ook voldoende hiervoor.

Pas kwam het verhaal me ter ore dat een deel van dit album is opgenomen in Paisley Park van wijlen Prince. Daar er nog geen titel voor het album was hebben de heren een stuk tekst van 1999 gebruikt als werktitel (out of time) en zo gehouden.
Dat is toch een leuk weetje....

Er zijn weinig songs zo stuk gedraaid als Losing my religion. Dat helpt dit verder middelmatige album (voor REM begrippen) niet vooruit. Commercieel gezien zonder meer REM's grootste succes maar ik heb het altijd als een keerpunt in hun carrière ervaren. Behoudens een aantal sterke singles en overduidelijk het fantastische AFTP was dit album het startpunt voor de achteruitgang.

Belong , Me in Honey en Near wild heaven halen nog wel het oude niveau.

Net als Green een super strakke plaat, maar omdat Out of Time net even wat meer positieve uitschieters heeft en een wat vrolijkere noot over algemeen, luistert deze plaat gewoon super lekker weg.

Luister het eens op BR ook in de DTS HD remix. Wat een ontzettend veel mooiere mix dan het origineel. Wat een vol en warm geluid. Ik vind het origineel altijd een beetje klinisch, hol en kil. Daar is nu nog maar weinig van over.

Wordt nu toch wel erg benieuwd naar de Dolby Atmos remix van AFTP.

Kijk wel uit want sommige nummers (Losing My Religion of Near Wild Heaven) knallen er behoorlijk hard in. Dit is een van de betere albums in zijn geheel maar Low blijft wel het beste nummer, ook hier weer. Bas is prachtig en warm ingemixed).

Wat een ongelooflijk heerlijke plaat! Echt geen enkel slecht nummer, behalve misschien me in honey, die vind ik net even iets minder, maar wel aardig. Zelfs shiny happy people vind ik geweldig! ?

Ik word oud en sentimenteel. Troebel in mijn analyse over kwaliteit, mild in mijn oordeel over sensitiviteit.
Geef mij de vijf!