menu

Van Halen - 1984 (1984)

Alternatieve titel: MCMLXXXIV

mijn stem
3,73 (322)
322 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Warner Bros.

  1. 1984 (1:09)
  2. Jump (4:04)
  3. Panama (3:33)
  4. Top Jimmy (3:02)
  5. Drop Dead Legs (4:15)
  6. Hot for Teacher (4:45)
  7. I'll Wait (4:45)
  8. Girl Gone Bad (4:36)
  9. House of Pain (3:19)
totale tijdsduur: 33:28
zoeken in:
bas1966
hot for teachers !!
puur jeugdsentiment

avatar van Funky Bookie
3,5
Het album waardoor ik Van Halen leerde kennen, uiteraard via de hit Jump. In retroperspectief vind ik dit album iets teveel synth gedreven, maar blijft een fijn rock album.

avatar van OzzyLoud
3,5
1984 is voor mij een memorabel en controversieel album ineen...
Het is de laatste plaat in de originele klassieke bezetting: Eddie Van Halen, Alex Van Halen, David Lee Roth en Michael Anthony. En die hebben echt wat neergezet met hun live shows en plaatwerk. Zoo zonde dat daar geen officieel live werk van is uitgebracht. Het zou hede ten dage nog steeds een seller zijn.
Duidelijk is ook dat ze met dit werk de commerciële kant op zijn gegaan. Toen ik voor het eerst Jump op de radio hoorde, herkende ik het niet eens dat het VH was (het werd niet aangekondigd)! Ik schrok me het lazerus….wtf is dit! In mijn kringen was "commercieel" een vies woord, daar zou geen hart in zitten maar gewoon om het geld gaan...(yep ik was heeeel naïef toen). De recensie in de krant destijds maakte het er ook niet beter op..... Eddie en consorten zouden de softere kant opzoeken en 1984 was dan ook een soort overgangsplaat...…
Gelukkig viel dat wel mee en met I'll Wait als enige andere synthpop nummer valt er nog wel behoorlijk wat te genieten. Verder valt ook op dat Eddie's spel wat subtieler is geworden. Wellicht ook door zn nieuwe Kramer gitaar. Naast de party nummers als Panama en Hot For Teacher (machtig drumwerk weer!) staan er ook 2 weergaloze rampestampers op House Of Pain en mijn absolute favoriet Girl Gone Bad!

avatar van milesdavisjr
4,0
Na het slappe tussendoortje Diver Down werd het tijd voor serieuze zaken, 1984 klinkt weer meer to the point en is een stuk sterker dan zijn voorganger. Het is 1984 en de synthesizer domineert flink, en dat is niet erg. Inmiddels kan ik dit instrument en de inzet hiervan een stuk beter waarderen dan jaren geleden. Op 1984 is het bijna altijd van toegevoegde waarde. De nummers klinken stuk voor stuk afwisselend, geïnspireerd, waarbij het venijn in de staart zit. Natuurlijk zijn songs als Jump en Panama goed maar als ik Eddie in Girl Gone Bad tekeer hoor gaan bevat het net wat meer vuur. House of Pain vormt voor mij de klapper van de plaat, het ritme van de song is verslavend en urgent. Een topper.
De een na laatste met Roth en een beste worp, veel energie en geen slechte song te bekennen.

Tussenstand:

1. Van Halen
2. 1984
3. Fair Warning
4. Van Halen II
5. Women and Children First
6. Diver Down

avatar van De buurman
5,0
Eigenaardig dat de titel van de plaat opeens gewijzigd is. Werkelijk niemand refereert aan de plaat in Romeinse cijfers toch?

avatar van Rudi S
4,0
De buurman schreef:
Werkelijk niemand refereert aan de plaat in Romeinse cijfers toch?


De albumhoes.

avatar van gaucho
4,0
Het staat op de hoes, ja. Maar achterop de plaat wordt gerefereerd aan 1984. Net als op het label en de zijkant van de hoes. CD-versies idem dito. Ook Discogs noemt deze plaat bij zijn echte naam.

Deze plaat heet gewoon 1984. Eventueel zou je de Romeinse cijfers nog als alternatieve albumtitel kunnen opvoeren. Maar niet andersom, zoals nu.

avatar van Rudi S
4,0
gaucho schreef:


Deze plaat heet gewoon 1984.


Daar zeg ik niets over, ik zou niet durven.
Ik heb nog even uitgerekend hoe je 1984 in Romeinse cijfers schrijft: MCMLXXXIV
Ik denk trouwens dat het een grapje van de band is geweest om later posters op websites op stang te jagen.

avatar van Edwynn
4,5
Ik vind het discutabel om de titel te veranderen. Label, zijkant, achterkant. Gaucho zei het al. Overal staat '1984'. Alleen op de voorkant staat het gestileerd in Romeinse cijfers.

avatar van gigage
4,5
milesdavisjr schreef:
... House of Pain vormt voor mij de klapper van de plaat, het ritme van de song is verslavend en urgent. Een topper

House of Pain is dan ook een song uit 1977 waarbij op de Gene Simmons demo aan het einde de claxon klinkt die later aan het begin van Running with the Devil is toegevoegd op de debuutplaat.

avatar van Rudi S
4,0
Edwynn schreef:
Ik vind het discutabel om de titel te veranderen.


Het maakt Mume wel uniek.

avatar van Edwynn
4,5
Ik ben wel erg nieuwsgierig geworden naar de redenen voor user en mod van dienst om dan ook meteen maar op die 'approved' knop te drukken.
Kom maar op met die onderbouwing.

avatar van gaucho
4,0
Ik ben daar eerlijk gezegd ook wel nieuwsgierig naar, maar ik heb toch maar vast een correctie ingediend, met verwijzing naar Discogs en de internationale 'literatuur' over dit album. Iedereen omschrijft deze release altijd en overal als '1984'. Al vind ik het geen gek idee om 'MCMLXXXIV' als alternatieve titel op te voeren. Op die manier heb ik het dus ook maar als correctie doorgegeven.

avatar van Rudi S
4,0
Hey het is weer gewoon negentienvierentachtig, zou ook een mooie titel voor een boek zijn.

avatar van Zagato
4,5
Door het treurige nieuws van gisteren ben ik vandaag veel Van Halen aan het draaien, het debuut is mijn favoriete album maar het wordt op de hielen gevolgd door deze. Wat een geweldig album is dit!

avatar van Marco van Lochem
4,0
De carrière van Van Halen begon met een hoogtepunt, want zo kun je hun debuutalbum uit 1978 bestempelen. Het is vanaf de eerste klanken van “RUNNIN’ WITH THE DEVIL” tot aan laatste seconden van “ON FIRE” een eruptie aan power, klasse en genot.
Met ‘VAN HALEN II” uit 1979, “WOMEN AND CHILDREN FIRST” ui 1980 en “FAIR WARNING” uit 1981 wist het kwartet het succes te continueren, al gingen de verkoopcijfers wel langzaam achteruit. “DIVER DOWN” uit 1982 is een album waarover de meningen verschillen. Er zijn critici die het een goed album vinden, maar niet alle fans zijn het daarmee eens.
Misschien dat de heren zelf ook hun twijfels hadden, want het duurde nu bijna 2 jaar alvorens de opvolger van dat album uitgebracht werd. Op 9 januari 1984 verscheen het met de toepasselijk titel “1984”, 9 songs en iets meer dan 33 minuten nieuwe muziek, en geen covers zoals op het vorige album. Ted Templeman was weer als producer gevraagd en de eerste nummers geven al aan dat de koers iets veranderd was ten opzichte van de voorgaande 5 albums. De toetsen kregen een prominentere rol, zonder dat ’t de essentie van de muziek van Van Halen verloren ging.
Zanger David Lee Roth, bassist en achtergrondzang Michael Anthony en de van Nederlandse afkomstige broers Alex (drums) en Eddie (gitaar en toetsen) van Halen sloegen keihard terug met “1984”.
De single “JUMP” is uitgegroeid tot een radio klassieker, “PANAMA” heeft die typische Van Halen vibe, heerlijk tempo, mooie koortjes en een aanstekelijke melodie. “TOP JIMMY” met mooi subtiel gitaarwerk van Eddie, “DROP DEAD LEGS” heeft een geweldig loom rock tempo en dat gaat behoorlijk omhoog in “HOT FOR TEACHER”, ook een Van Halen klassieker. “I’LL WAIT” heeft alles in zich om een grote hit te worden, melodieus, aanstekelijk refrein en toetsen om het geheel voor de radio geschikt te maken, zonder dat de kern van Van Halen verloren gaat. In Amerika lukte het dan ook om van dit nummer een hit te maken, maar het werd niet zo succesvol als “JUMP”, dat 5 weken boven aan de Billboard Hot 100 stond. “GIRL GONE BAD” is weer een stevige rocker met geweldig gitaarwerk en met “HOUSE OF PAIN” komt een einde aan een “trip down memory lane”, want dit is wel een klassieke Van Halen schijf!
De 4 heren laten op deze plaat horen waartoe ze in staat waren. Na dit album vertrok David Lee Roth, de overige 3 gingen met Sammy Hagar door waar ze op "1984" mee gestopt waren, goede muziek maken!
Eddie van Halen overleed vorige week op 65 jarige leeftijd en daarmee zal ongetwijfeld een einde aan het bestaan van zijn band gekomen zijn...spijtig!

avatar van Dirkrocker
4,0
Weet nog wel vroeger, me broer had het debuut album en ik had deze, en soms deden we even ruilen. Ging niet altijd vlekkeloos hahah maar dat hoort erbij Het album is en prima van halen album met en bere goede productie. De gitaren en de drums klinken als en malle kwa nummers had jump niet gehoeven voor mij, maar verder geen klachten. Panama en hot for teacher zijn denk ik mijn favoriete. Gevolg door top Jimmy en girl gone bad

avatar van RonaldjK
4,5
Op school hadden we geleerd over de roman 1984 van George Orwell, waarin een dystopische dictatuur wordt beschreven die alles van zijn inwoners weet. Ik had het fascinerende verhaal inmiddels gelezen en toen was dat magische jaar opeens daar. En dat niet alleen: Van Halen gaf er zijn eigen draai aan met 1984.

Jump! (als single met uitroepteken) was bepaald niet mijn favoriete nummer, wel eentje die frequent op Hilversum 3 klonk. In februari 1984 echter slechts #34 bij de Nationale Hitparade en #29 bij de Top 40. Kennelijk een favorietje van de radiomakers.
Het was tevens de tijd dat Veronica jong en wild was, waar de muziek en videoclips van Jump!, Panama en Hot for Teacher goed bij pasten, net als het kapsel van presentator Adam Curry, of op de radio de stem van Jeroen van Inkel. Geen boze gezichten en denim & leather bij de Californiërs, maar vrolijke koppies in kleurige kleding, zomerse hardrock brengend. De hoes van 1984 versterkte dat beeld.

Het album viel me 100% mee, eigenlijk was die ene hit het slechtste nummer van de plaat. De andere singles haalden in Nederland de hitlijsten niet, maar dat vond ik juist prima. Van Halen moest niet een merk worden dat iedereen kon waarderen. Ronkende basdrumpartijen (wat speelt Alex van Halen toch goed en veelzijdig!), sterke liedjes met fraaie koortjes van Michael Anthony en de balans tussen gitaar en toetsen is dik in orde.
De experimenteerdrang van Edward van Halen van Fair Warning, twee albums daarvoor, was verminderd; het wat tegenvallende niveau van voorganger Diver Down werd moeiteloos weggespoeld met dit album waarop alles in balans en van kwaliteit is.
Wel heb ik de indruk dat Eddie qua gitaarvernieuwing zijn grenzen had bereikt, wat niet wegneemt dan zijn spel nog net zo smeuïg en joviaal is als voorheen. Het is alweer de derde plaat dat hij ook met toetsen en synthesizers speelt en nooit tevoren waren ze zo geïntegreerd in de gitaarnummers.

Zovele jaren later vind ik dat het vrij ingetogen en romantische I'll Wait nog beter smaakt dan toen, met het knallende Top Jimmy als tweede juweeltje. De singles die in Nederland geen hit werden, mogen er overigens ook zijn. Zwakke nummers ontbreken, of het moet Jump zijn. David Lee Roths stem is geknipt voor de muziek van de groep, ook van hem is het een plaat lang genieten. Een mooie stem, zowel hees als krachtig.

Met Women and Children First is 1984 voor mij het meest evenwichtigste album van Van Halen tot dan toe en misschien wel in hun hele discografie. Jawel, ik vind die twee beter dan het debuut: daar werd weliswaar geschiedenis geschreven, maar niet alle nummers halen dat niveau.
Op naar de jaren Van Hagar, waarvan ik vooral de eerste erg goed vond. Eens horen of dat nog zo is.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:07 uur

geplaatst: vandaag om 15:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.