Black Sabbath - Sabbath Bloody Sabbath (1973)

Ik krijg steeds meer het gevoel dat Vol. 4, Sabbath Bloody Sabbath en Sabotage voor mij de drie ultieme Sabbath albums zijn. Ze voelen ook wel een beetje aan als een soort drie eenheid. Op Vol. 4 begon het experimenteren met complexere songstructuren en hoewel dat in mijn ogen tot een behoorlijk geniaal album leidde, was het ook nog behoorlijk onevenwichtig. Op Sabbath Bloody Sabbath is die onevenwichtigheid weg. Elk nummer is hier ongenadig raak. Voor het eerst spelen toetsten een grote rol in de muziek van Sabbath. Tegelijk klinkt de gitaar van Iommi iets minder massief. Maar dat is op geen enkele manier een probleem, want de sinistere sfeer die Sabbath zo uniek en geniaal maakt hangt hier meer dan op welk ander Sabbath album dan ook.
Opvolger Sabotage zou vooral de experimenteerdrift nog een stapje verder doorvoeren. Dat leidde wederom tot een klassier, maar voor nu heeft Sabbath Bloody Sabbath net een streepje voor mij mij.

Voor mij zijn er vier ultieme Sabbath albums. Te beginnen met Paranoid tot en met deze. Wat er aan Sabotage zo geweldig zou zijn probeer ik nog altijd te ontdekken.

Sabotage is een plaat die ik pas recentelijk meer ben gaan waarderen. Ik kan best begrijpen dat je dat het begin van het einde van Ozzy bij Sabbath vind.
Voor mij zijn Paranoid en Master of Reality een soort van opmaten naar de genialiteit die met Vol. 4 begint. Begrijp me niet verkeerd, ik vind Paranoid en Master of Reality geweldig, maar op die albums mist voor mij net dat beetje extra dat ik op Vol. 4 t/m Sabotage wel hoor.

Ik mis het gelijknamige debuutalbum bij jullie. Dat is mijn favoriete Black Sabbath plaat, direct gevolgd door de vier erna, waaronder deze Sabbath Bloody Sabbath.

Het debuut is zeker een goede plaat, maar Ozzy zingt daarop nog zeer matig en bovendien vind ik de laatste drie nummers beduidend minder.

Maar goed, om maar even on topic te blijven, die manco's zijn op Sabbath Bloody Sabbath niet aanwezig. Ozzy zingt erg goed (doet ie eigenlijk vanaf Paranoid al wel) en elk nummer is raak van begin tot eind.

De gemiddelde waardering, afgerond naar 4 sterren kan ik me prima in vinden. Lekker album , alleen Who Are You had voor mij niet op het album gehoeven.

Waarschijnlijk mijn favoriete album uit de Ozzy periode. Eigenlijk geen slechte nummers. Sabbath uit de beginperiode gaat vaak van de hak op de tak en dat is niet altijd even geslaagd. Hier dus wel!

Edit: spiral architect doet me erg aan het latere solo werk van Osbourne denken.