menu

Prefab Sprout - Steve McQueen (1985)

Alternatieve titel: Two Wheels Good

mijn stem
4,01 (322)
322 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Kitchenware

  1. Faron Young (3:50)
  2. Bonny (3:45)
  3. Appetite (3:56)
  4. When Love Breaks Down (4:08)
  5. Goodbye Lucille #1 (4:31)
  6. Hallelujah (4:20)
  7. Moving the River (3:57)
  8. Horsin' Around (4:39)
  9. Desire As (5:19)
  10. Blueberry Pies (2:24)
  11. When the Angels (4:29)
  12. The Yearning Loins * (3:38)
  13. He'll Have to Go * (3:06)
  14. Faron [Truckin' Mix] * (4:45)
  15. Appetite [Acoustic] * (3:57)
  16. Bonny [Acoustic] * (5:58)
  17. Paddy McAloon - Desire As [Acoustic] * (7:08)
  18. Paddy McAloon - When Love Breaks Down [Acoustic] * (4:24)
  19. Paddy McAloon - Goodbye Lucille #1 [Acoustic] * (3:54)
  20. Paddy McAloon - Moving the River [Acoustic] * (3:39)
  21. Paddy McAloon - Faron Young [Acoustic] * (3:47)
  22. Paddy McAloon - When the Angels [Acoustic] * (4:08)
toon 11 bonustracks
totale tijdsduur: 45:18 (1:33:42)
zoeken in:
Dikkop
Ongelooflijk dat dit bijna 30 jaar oud is.
Kan er iemand zeggen waarom The Yearning Lines niet op het album is gekomen?
Geweldig nummer.

avatar van dazzler
5,0
Dikkop schreef:
Ongelooflijk dat dit bijna 30 jaar oud is.
Kan er iemand zeggen waarom The Yearning Lines niet op het album is gekomen?
Geweldig nummer.

Ik denk dat het een kwestie van timing is.

The Yearning Loins was een 12" b-kant van de single When Love Breaks Down uit 1984.
Omdat de a-kant hitpotentie had werd deze in de sessies van Steve McQueen weer opgepikt
en productioneel bewerkt door Thomas Dolby.

De oude b-kant liet men aan de kant om voorrang te geven aan nieuw, nog niet uitgebracht materiaal.
When Love Breaks Down zou in zijn nieuwe versie trouwens een tweede keer op single verschijnen in 1985.
Dit keer weliswaar met datzelfde The Yearning Loins als 7" b-kant.

Dikkop
Je kent echt je jaren 80 muziek.

avatar van dazzler
5,0
Dikkop schreef:
Je kent echt je jaren 80 muziek.

Toch van de groepen die ik zelf erg bewonder.

Ozric Spacefolk
Bonny en Appetite zijn echt erg mooi. Maar de conutry rock'n'roll van Faron Young doet mij niet veel. Ben ik persoonlijk niet zo naar op zoek. Al vond ik vroeger dat soort muziek wel leuk, nu dus duidelijk niet meer.

avatar van dazzler
5,0
Faron Young moet je dan ook eerder zien als een parodie op dat soort muziek.
Doet Paddy McAlloon wel vaker, flirten met diverse vintage muziekstijlen.

Ozric Spacefolk
Nou ja, humor of niet, het is wel een skipnummer. De rest van de plaat is echt waarlijk prachtig. De eerste song verpest een beetje de sfeer.

avatar van dazzler
5,0
Voor mij is het allesbehalve een skipnummer.
Een stijloefening die dit album nog meer kleur geeft.

5,0
AC1
Supernummer!

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
Vandaag weer eens herbeluisterd en vanwege de fantastische eerste 5 songs van dit album verhoogd naar 4.5 sterren!!

avatar van dazzler
5,0
STEVE MCQUEEN (1985) 2CD deluxe edition repair shop

De periode 1984-1986 was een erg productieve periode voor Paddy McAloon van Prefab Sprout.
Zo productief zelfs, dat je naast het classic album Steve McQueen een volledig schaduwalbum kan leggen.

Ik zocht zelf de bonustracks bij elkaar, waarvan de meeste nog nooit op CD verschenen.

avatar van erwinz
5,0
Akoestische versie, RSD 2019

recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Prefab Sprout - Steve McQueen (Acoustic) - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Prefab Sprout - Steve McQueen (Acoustic)
Een van de hebbedingetjes van Record Store Day 2019 deze akoestische versie van de onbetwiste 80s klassieker Steve McQueen van Prefab Sprout

Record Store Day 2019 heb ik voor een belangrijk deel genegeerd, maar voor de akoestische versie van Steve McQueen van Prefab Sprout maak ik natuurlijk een uitzondering. Deze versie werd opgenomen in 2017 en was al lang beschikbaar op cd en via de streaming media, maar nog niet op vinyl. Dat vinyl klinkt prachtig en laat goed horen hoe mooi en tijdloos de songs van Steve McQueen zijn. We moeten het doen zonder de zo bijzondere instrumentatie en productie en zonder de zoete vocalen van Wendy Smith, maar het blijft allemaal prachtig. Een mooie aanvulling op een van de beste albums aller tijden (maar dat is mijn mening).

Ik heb zeker geen hele liefdevolle relatie met Record Store Day. Natuurlijk is het een leuk feestje met volle platenzaken en interessante instore optredens, maar het is ook een feestje met zorgvuldig gecreëerde en natuurlijk totaal onnodige schaarste. Prima om de platenzaken zo af en toe in het zonnetje te zetten en prima om dit te vieren met speciale releases, maar jammer dat dit moet met stevige prijzen en een grote kans op achter het net vissen.

Vorig jaar had ik de beste Record Store Day ooit. Toen ik in het Kroatische Split een piepkleine platenzaak had gevonden op Record Store Day, bleken de RSD 2018 releases nog in een dichte doos te zitten en kon ik voor een mooi bedrag een aantal mooie albums op de kop tikken, met Bowie’s Welcome To The Blackout als meest interessante. Dit jaar heb ik het weer ouderwets rustig aan gedaan op Record Store Day en de hand op de knip gehouden.

Steve McQueen (Acoustic) van Prefab Sprout wilde ik echter wel graag hebben. Niet omdat het echt nieuw is, want de akoestische versie van Steve McQueen maakte al eens onderdeel uit van een luxe-editie van het album dat ik schaar onder de beste albums uit de jaren 80. De akoestische versie van Steve McQueen staat ook al een tijd op Spotify, maar was er voor zover ik weer nog niet op vinyl. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Steve McQueen was in 1985 het tweede album van de Britse band Prefab Sprout. De band uit Newcastle leverde met Steve McQueen een album af met uniek klinkende popliedjes, die na één keer horen voorgoed in je hoofd zaten. Het is een album dat de jaren 80 kleur gaf, maar luister bijna 35 jaar later naar Steve McQueen en het klinkt nog net zo fris en urgent.

Voorman Paddy McAloon nam de akoestische versie van Steve McQueen in 2007 op, waarna het album als bonus-disc werd toegevoegd aan de in dat jaar verschenen reissue van het album. Steve McQueen (Acoustic) bevat 8 van de 11 songs van het originele album en heeft de volgorde wat omgegooid. Waar op de cover van het originele album de volledige band op een motor zat, zien we nu alleen Paddy McAloon, die de akoestische versie van het album in zijn uppie opnam.

We horen vrijwel uitsluitend een akoestische gitaar en natuurlijk de stem van Paddy McAloon, die uiteraard wat doorleefder klinkt dan in zijn jonge jaren. Het grappige is overigens dat het opnemen van de veel eenvoudigere akoestische versie van Steve McQueen meer dan twee keer zoveel tijd kostte als het opnemen van de klassieker in de jaren 80.

Het is een klassieker die een belangrijk deel van zijn kracht ontleent aan de mooie instrumentatie en verzorgde productie en persoonlijk was en ben ik ook zeer gecharmeerd van de achtergrondvocalen van Wendy Smith. De akoestische versie van Steve McQueen moet het doen zonder bijzondere instrumentatie, zonder blinkende productie en zonder de vocale accenten van Wendy Smith, maar desondanks blijven de songs van het album makkelijk overeind.

Zo goed als het origineel vind ik het zeker niet, maar de akoestische versies voegen wel degelijk iets toe aan het origineel, al is het maar de persoonlijke touch van Paddy McAloon, en onderstrepen nogmaals de status van de klassieker Steve McQueen. Bijzonder leuk hebbedingetje dus, al dan niet op vinyl. Erwin Zijleman

avatar van harencoor
5,0
Deze maar weer eens opgezet. Kan gewoon niet stuk. Een van de beste platen van de jaren 80.

Inderdaad prachtige muziek. Lekker om bij weg te dromen.

avatar van fluidvirgo
De song Bonny stond een poosje geleden in mijn Discover Weekly op Spotify en viel me direct in positieve zin op.

Gisteravond hoorde ik de band voorbijkomen in de serie I am not OK with this (heerlijk jaren '80 feestje) en wederom raakte ik geïnteresseerd.
Uit nieuwsgierigheid vandaag dit album maar eens gaan beluisteren. Het ontdekken van een muzikaal juweeltje blijft een van de meest gelukzalige momenten die je kunt meemaken, dat bleek ook nu maar weer eens.
Echt, WAT EEN PLAAT!!
Ook de akoestische versies zijn van een enorme schoonheid. Ik sta hier met ogen dicht in de trein te genieten en vergeet even dat covid 19 in de rondte vliegt. Absolute hulde, hopelijk is de LP nog te vinden...

avatar van Tony
5,0
fluidvirgo schreef:
hopelijk is de LP nog te vinden...

Dat zou geen heel groot probleem moeten opleveren, dit album was terecht een commercieel succes in 1985 en werd in groten getale geperst her en der. Het originele vinyl is nog goed te krijgen, Discogs staat er vol mee. De subtiliteit van dit album verdient een mooi vinyl exemplaar inderdaad. Note to self.

avatar van Pinsnider
4,5
Noooooit van gehoord. Getipt en gekocht en ooooo wat mooi!!!! Mooie klanken, fijne teksten, sterke productie. En meteen duidelijk waar een van mijn favorietste bandjes (Stars) flink wat mosterd heeft weggehaald...

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
Stars??
Nooooit van gehoord, maar als dat enigszins in het verlengde ligt van Prefab Sprout ga ik dat zeker eens beluisteren.

avatar van Film Pegasus
3,5
Steve McQueen knalt mooi binnen met Faron Young en houdt de sfeer stevig vast met Bonny en Appetite. Het wordt dan wat rustiger als When Love Breaks Down weerklinkt. De rest van de A-kant kabbelt rustig verder op die sfeer. De B-kant is helaas een pak minder en haalt nergens het niveau van de eerste nummers. Jammer na zo'n mooie start. Het is zeker niet slecht, maar de helft blijft helaas veel minder hangen.

5,0
AC1
Heeft iemand ooit de Amerikaanse versie beluistered? Verschrikkelijk! Niet langer om mooie eenheid. Perfecte plaat destroyed.

5,0
Prefab Sprout, destijds met hun 2e plaat. Vinyl ja, toen, nu. Man man, wat een plaat ja, machtig mooi. Hun veruit beste ever. Dat klinkt dan alsof de rest er niet toe doet, vergeet dat maar, ook de rest buitengewoon goed, van hoog niveau ook. Maar deze heeft alles waarvan ik vind dat een plaat moet hebben. De composities zijn sterk en geraffineerd, geweldig melodieus, zinnige teksten, Paddy een klasse schrijver hoor,en de muzikale omlijstingen nearly perfect. Helaas weer too English om hier ook maar iets te kunnen betekenen. Helaas ja, gemiste kansen zelfs voor open doel. Zeer afwisselende plaat waar elk nummer zijn eigen charme herbergt. Tesamen een prachtig machtig werkstuk wat de tand des tijds meer dan goed doorstaan heeft. Prijsnummers zijn er veel, dan noem ik tenminste de gehele A kant ja want die is werkelijk briljant hoor, zelden zo'n lpkant gehoord. Close to perfect. Faron Young, heerlijk nimmer, Bonny, prachtig, etc...etc...
Staat hier nog steeds op oud vinyl ja. Play loud staat op de hoes en ja, loud it shall be. Topper dus. Productie ene Thomas Dolby.

5,0
Well well, somebody still awake out there,

avatar van luigifort
4,5
Samen met Jordan mijn fave. De B kant is onderschat.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
B kant is mijn inziens wel wat minder anders had ik hier zonder twijfel de volle mep voor gegeven.
Maar Faron Young t/m Goodbye Lucille is werkelijk weergaloos!

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
Tip, luister ook eens naar Paddy zijn laatste werkstuk Crimson/Red uit 2013.
Kan wel wedijveren met dit album.

avatar van luigifort
4,5
Mooi album zeker! Wordt tijd voor een nieuwe...

5,0
De B kant zeker onderschat, wellicht heb ook ik daar last van en ook te weinig woorden aan besteed. Edich dit geschreven hebbende, een A kant welke kwalitatief zo giga hoog zit valt of course niet te verbeteren neen. Voor mij in elk geval de beste PS plaatkant, hun oeuvre overziende en ook een der beteren plaatkanten überhaupt. En ja, de rest van hun output ook erg erg goed, fraai, mooi, prachtig. Een nieuwe ware welkom ofschoon ik, binnen alle eerdere re-releases op vinyk, nog ernstig wacht op, tja, nu ben ik ff de titel kwijt zeg, damned, iets met Gunnan and other stories of zo, die mis ik, vinyl, nog ja. De rest staat alles hier, cd,lp, you name it.

5,0
Los van those damn typefouten, idd, ff gecheckt, The Gunman and Other Stories ja. Hoe kon ik het vergeten ja.

5,0
AC1
Wat raar dat jullie ze allemaal te gek vinden. Het is net alsof jullie zouden zeggen "Dark Side Of The Moon is vet maar The Division Bell moet er zeker niet voor onderdoen". ik vind Steve McQueen en Swoon (heb de LP) prachtig maar hun andere hoef ik zo niet.

avatar van luigifort
4,5
Prefab Sprout had wel een constante kwaliteit id, itt tot een Pink Floyd
Maar ook bij Prefab heb ik onderscheid tussen 5 *, 4 * en 3,5 sterren albums. Een onvoldoende hebben ze sowieso niet echt.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:23 uur

geplaatst: vandaag om 20:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.