menu

Rainbow - On Stage (1977)

mijn stem
4,28 (223)
223 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Polydor

  1. Kill the King (5:32)
  2. Medley: Man on the Silver Mountain / Blues / Starstruck (11:13)
  3. Catch the Rainbow (15:35)
  4. Mistreated (13:03)
  5. Sixteenth Century Greensleeves (7:36)
  6. Still I'm Sad (11:01)
  7. Kill the King * (5:56)
  8. Mistreated [Live in Osaka, 1976] * (12:14)
  9. Sixteenth Century Greensleeves [Live in Osaka, 1976] * (8:23)
  10. Catch the Rainbow [Live in Osaka, 1976] * (18:15)
  11. Medley: Man on the Silver Mountain / Blues / Starstruck * (16:22)
  12. Do You Close Your Eyes * (10:32)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 1:04:00 (2:15:42)
zoeken in:
avatar van Mart
2,5
Kill The King heeft een grappige intro ("We must be over the rainbow... rainbow... rainbow...") en het drum- en gitaarwerk is echt geweldig in dat nummer. Ik ben er nog niet uit of ik deze versie van het nummer of de studioversie beter vind. In ieder geval is het een sterke opener.
Man On The Silver Mountain is ook geweldig uitgevoerd, het nummer heeft live veel meer ballen dan de studioversie. Het Blues-gedeelte in de medley is aangenaam, maar niet echt dat ik denk van 'Wow!'. Starstruck is het enige nummer van het Rising-album, iets wat ik érg jammer, maar bovenal nogal vreemd vind. Het nummer is ook nog eens 'hopeloos verminkt' (zoals M. Nieuweboer het mooi verwoordde ): enkel één couplet en één keer het refrein worden van het nummer gespeeld.
Van Catch The Rainbow vind ik het echt geweldig hoe Ronnie James Dio het nummer brengt. Het is voor mij de enige ballad waarin ik zijn zang goed tot zijn recht vind komen (vaak mist hij inderdaad de expressie, zoals M. Nieuweboer al zei). Jammer dat na 6 minuten gejamd wordt, dat had van mij niet gehoeven en het verziekt een beetje het nummer voor mij.
Mistreated vind ik zelf beter in de versie van Deep Purple (met Coverdale en Hughes), onder meer omdat Ronnie James Dio de expressie mist. Ook hier had het eindeloze gejam van mij niet gehoeven en het doet weer afbreuk aan het nummer. Bluebird noemde het nummer 'overbodig', kan ik mij wel in vinden.
Sixteenth Century Greensleeves vind ik niet echt een bijzonder nummer (en dat geldt eigenlijk voor het meerendeel van het debuutalbum van Rainbow). Deze live-versie vind ik wel beter te verteren dan de studio-versie, maar meer ook niet.
Still I’m Sad ben ik ook niet kapot van. De (openings)riff is wel lekker, maar het nummer zelf vind ik niet zoveel voorstellen en het weet mij niet te raken. En ook hier komt het gejam weer de hoek omkijken...

Al met al een best tegenvallend live-album. Jammer van het eindeloze gejam in de meeste nummers, waardoor het album vaak niet mijn aandacht weet vast te houden. Ook jammer dat er niet meer nummers van Rising op dit album staan, zoals Stargazer of Tarot Woman, dan had ik misschien een hogere score gegeven.

avatar van liefkleinhertje
5,0
Welke oude rocker is hier niet groot mee geworden en het is nog steeds steen goed
Dit is een klasieker
Maar nu even over de bonus disc na Greensleeves (zelfde uitvoering als disc1) zegt Dio iets over de laatste keer in Tokyo
De uitvoering hier van is opgenomen op 16 dec 1976 (evening show) net als de rest van het concert (disc 2)
Geen Osaka dus maar Tokyo wel erg slordig

avatar van RonaldjK
4,5
Ergens in '81 had mijn muziekmaatje opeens On Stage van Rainbow in huis. “Er staat een bluesliedje op. Hoe denk je dat het heet?” vroeg hij toen ik op zijn kamer zat. Hij keek me met pretogen aan. Hard nadenken, wat een rare vraag! Ik schudde vragend het hoofd. “Blues!” was het antwoord, gevolgd door zijn lach.
Hierop zette hij de plaat op en werd ik omver geblazen. Die openingsklanken van een antieke film en dan het donderende Kill The King met die dubbele basdrum! Hoe bizar goed! Daarna de variatie, de lange songs… Het was adembenemend.
Die zomer kocht ik ‘m zelf. Vanuit mijn bloedhete zolderkamer, het dakraam open, trakteerde ik de buurt gratis op één van de beste liveplaten ooit.

Het was ook de plaat die het vaakst in aanmerking kwam voor een gehate actie van mijn moeder: de stop eruit draaien, waarmee de plaat met een brommend “mie-uuuwww” tot stilstand kwam. Altijd weer werd ik hierdoor overvallen, om onthutst en voorzichtig de naald van het vinyl te halen en vervolgens de twee trappen af te stampen en de stop er weer in te draaien.
Dat dit bij On Stage vaker gebeurde dan bij andere platen, kwam door de grote dynamiekverschillen. Ritchie Blackmore speelde uitgesponnen gitaarsolo’s met zachte passages, die ik natuurlijk hard zette om ze goed te kunnen horen. Als dan na “lange” tijd de band bijviel, begon een heerlijk kabaal op zolder, waarop het mijn moeder na enige tijd te gortig werd. “Mie-uuuwww” klonk menigmaal.

Veel zangers zijn geïnspireerd door Dio, maar zelden hoor je iemand zo ontspannen zingen als hier gebeurt. Niks knijpen zoals veel rockzangers doen, maar schijnbaar moeiteloos krachtig zingen, met bovendien veel emotie. In een interview in Oor, ergens rond '83, vertelde hij van Frank Sinatra te houden, die ook schijnbaar achteloos zingt. Het geheim van een heel goede techniek.
Naast hun eigen werk genoot ik ook van de twee oudere songs. Ik hoorde voor het eerst Mistreated en Still I’m Sad, nog niet de originelen kennend. Prachtige versies vind ik ze nog steeds.

De hoes intrigeerde me, mede dankzij informatie over welke apparatuur, regenboog en podiumdoeken in 1976 werden meegesjouwd. Vanwege de openingsklanken keek ik later The Wizard of Oz met Julie Andrews. Voorwaar een klassieker, net als deze dubbelelpee die regelmatig langskomt. Nog altijd raak ik onder de indruk van de kwaliteit van deze opnamen in deze bijzondere bezetting, net als die eerste keer.

avatar van Ketwiezel
Dio heeft in interviews vaak aangegeven dat hij vroeger trompet heeft gespeeld en dat de daar aan verbonden ademhalingstechniek veel invloed heeft gehad op zijn manier van zingen.

avatar van hnzm
3,5
Op de momenten dat er stevig wordt gespeeld, ben ik aan het genieten. Vanwege de keuze van de setlist en een te groot aantal te lang uitgesponnen nummers, kom ik niet boven een zeven uit.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:05 uur

geplaatst: vandaag om 02:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.