Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob (2007)

leuk album, maar verloor snel z'n glans als je hem vaker luisterd

..en Boxing Champ is geen apart nummer by the way..

Vandaag us in de auto gedraaid en hij luisterd toch wel verdraaid lekker weg.
Over het algemeen pakkende songs, met leuke hooks.
Verdient van mij wel een half onsje meer.

Iets minder dan hun voorganger maar het heeft nog steeds de goeie Chiefs-sound. Een aantal leuke meezingers. Ruby vind ik nog steeds heel erg gaaf en Love's Not a Competition vind ik ook steeds beter worden.
Heb hun laatste nog niet beluisterd (krijgt veel slechte kritiek).

Een 3,5*.

Heb deze weer eens uit de kast gewist ter draaiing; naar wat een tegenvaller: 13 in een dozijn - kattenbrokkenmuziek: hap, slik weg, alleen nog maar even spoelen. Dat ga ik dan ook doen; na 8 tracks vind ik het welletjes.

Slappe hap indeed.

normaal is indie rock altijd wel iets voor mij, maar kaiser chiefs vind ik niks, op een enkel nummertje na dan

ehm? ik geloof dat kaiser chiefs muziek nog steeds indie rock is en geen B-unique?
zijn er mensen het met me eens?

Dat is het label onder wie ze de muziek uitgeven, daarboven staat Rock/Pop

oh, okee, ik dacht al...

Allemaal toch iets volwassener en minder over de top. Een constant album, maar de ongeïnspireerde pop-rock gaat na een tijdje toch vervelen.

Ik vind deze toch echt wat minder fris en sprankelend dan hun eersteling....

Hier vind ik niet zo veel aan. Vervelend af en toe zelfs.

Misschien niet allemaal zo spannend en origineel, maar hij luistert wel lekker weg hoor. Ik draai hem af en toe nog in de auto en dan moeten er geen snelheidscontroles plaatsvinden..

Met Ruby schreven de Kaiser Chiefs misschien wel het nummer dat tot de grootste stadionklassieker ooit kan uitgroeien, de Kaiser Chiefs konden na dat nummer grote stadions vullen. Het nadeel is dat een album daaronder gaat lijden, dat nummer steekt boven alle nummers uit. Toch is het niveau nog zo hoog dat ik op een ruime voldoende uitkom. De voorganger is toch sterker.

Klinkt rustiger en gelikter maar wel wat volwassener dan het debuut.

Live in Utrecht:

Ruby

The Angry Mob

Everything Is Average Nowadays

Love's Not a Competition (But I'm Winning)

Voor de éérste luisterbeurt aan zijn einde kwam, was ik de (naar mijn mening) draak "Ruby" grondig beu gehoord. Ik kan gerust stellen dat ik een allergie ontwikkeld heb aan dit nummer. Dat werpt in mijn geval een negatief licht op de rest van het album. Helaas: verdere minderwaardige pogingen lijken mijn gelijk te bevestigen...

Ik vind dit album wat constanter dan de eersteling.
Ruby en Love's Not A Competition zijn sterke nummers en er staan minder zwakke nummers op. Nog altijd niet briljant, maar wel lekker.

Zoiets heb ik ook met dit album, maar ik heb hem vandaag weer eens opgezet omdat ik benieuwd was naar dit album. Inderdaad leuk, maar 'Ruby' en 'Love is not a competition (but I'm winning' zijn ook de enige twee nummers die ik als klassieker kan markeren. Verder heeft het album inderdaad vele leuke nummers, maar piekt bijna nergens. Gelukkig verveelt het nog niet bij mij.

Ruby is wellicht het bekendste nummer van deze band, en hoewel ik het ondertussen wel beu ben gehoord, vind ik het stiekem gewoon een goeie song. Verder zijn er nog wel wat goeie nummers te ontdekken op dit album; The Angry Mob is gewoon beter dan de bekendere opener, Love's Not a Competition (But I'm Winning) is eveneens een leuke song. Qua niveau schaal ik deze zo ongeveer hetzelfde in als het debuut, dus ook qua quotering.

3 sterren