menu

Fleet Foxes - Crack-Up (2017)

mijn stem
3,72 (278)
278 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Folk
Label: Nonesuch

  1. I Am All That I Need / Arroyo Seco / Thumbprint Scar (6:25)
  2. Cassius, - (4:50)
  3. - Naiads, Cassadies (3:11)
  4. Kept Woman (3:55)
  5. Third of May / Ōdaigahara (8:48)
  6. If You Need To, Keep Time on Me (3:31)
  7. Mearcstapa (4:10)
  8. On Another Ocean (January / June) (4:23)
  9. Fool's Errand (4:48)
  10. I Should See Memphis (4:44)
  11. Crack-Up (6:24)
totale tijdsduur: 55:09
zoeken in:
avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Fleet Foxes - Crack-Up - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

In 2008 verscheen vrijwel uit het niets het debuut van Fleet Foxes. Het debuut van de band uit Seattle, Washington, verraste met betoverend mooie folksongs en flink wat echo’s uit het verleden.

Door de meerstemmige zang lag de vergelijking met Crosby, Stills & Nash het meest voor de hand, maar de titelloze eerste plaat van Fleet Foxes herinnerde ook aan roemruchte platen van onder andere Fairport Convention, The Beach Boys en Simon & Garfunkel.

De band uit Seattle verwerkte deze invloeden in songs die je na één keer horen dierbaar waren en het was dan ook niet verrassend dat de plaat in flinke aantallen over de toonbank ging en aan het eind van 2008 in flink wat jaarlijstjes in de hogere regionen opdook.

Op het na een pauze van drie jaar verschenen Helplessness Blues ging Fleet Foxes in 2011 verder waar het debuut drie jaar eerder was opgehouden en maakte het opnieuw indruk met prachtige folksongs, die hier en daar voorzichtig het experiment opzochten.

Sinds Helplessness Blues is het precies zes jaar stil gebleven. Lang leek het er op dat de band rond voorman Robin Pecknold er het bijltje bij neer zou gooien, maar de laatste maanden waren er toch weer flink wat geruchten over een nieuwe plaat van Fleet Foxes. Volgens deze geruchten zou Fleet Foxes volledig hebben gebroken met de indie-folk van de eerste twee platen en zou de band de progrock hebben omarmd.

Nu Crack-Up eindelijk is verschenen blijkt het allemaal wel mee te vallen. Een ieder die op zoek gaat naar invloeden uit de progrock, zal op Crack-Up hier en daar wat invloeden van de vroege platen van Yes ontwaren, maar op hoofdlijnen heeft Fleet Foxes een plaat gemaakt die een logisch vervolg is op het zes jaar oude Helplessness Blues.

Ook op Crack-Up maakt Fleet Foxes muziek die in het hokje indie-folk past en zijn er flarden te horen van de grote platen van Crosby, Stills & Nash en Fairport Convention. In vocaal opzicht doet het me wat meer denken aan Simon & Garfunkel, terwijl in muzikaal opzicht meer invloeden van The Beach Boys hoorbaar zijn.

Fleet Foxes verrast ook op Crack-Up weer met hele mooie songs, maar het zijn songs die weer net wat dieper graven dan op de vorige plaat van de band. Fleet Foxes zoekt op Crack-Up nog veel nadrukkelijker dan op de vorige plaat het experiment. De songs op de plaat zitten vol dynamiek en verrassing, Ingetogen passages worden afgewisseld met eclectische passages en met name in de passages waarin de vocalen ontbreken verkent Fleet Foxes nieuwe wegen.

Hier en daar is zoals gezegd een vleugje progrock te horen, maar invloeden uit de psychedelica zijn veel duidelijker aanwezig. In 55 minuten komen 11 tracks voorbij en met name de wat langere tracks op de plaat moet je meerdere keren horen voor je ze op de juiste waarde kunt schatten.

De experimenteerdrift van Fleet Foxes moet ook direct wat gerelativeerd worden. Hier en daar wordt de plaat al vergeleken met platen waarop het roer volledig werd omgegooid als Radiohead’s Kid A of Wilco’s Yankee Hotel Foxtrot, maar dat vind ik wat overdreven. Fleet Foxes zoekt zeker het experiment, maar heeft haar vertrouwde geluid behouden.

Het is een geluid dat dankzij de vernieuwende impulsen de afgelopen 9 jaar alleen maar mooier en interessanter is geworden, zodat de niet meer verwachte comeback van Fleet Foxes er een is om heel blij van te worden. Erwin Zijleman

avatar van Tubanti
4,0
De drie singles zitten er al snel goed in, evenals Kept Woman. De rest heeft echt nog wel wat luisterbeurten nodig. Het grote minpunt tot nu toe zijn die helikopters die komen overvliegen op het eind van I Should See Memphis. Past niet bij het geluid van Fleet Foxes, die voor je gevoel altijd op een kleine open plek middenin het bos, ver van de bewoonde wereld, staan te spelen...

avatar van Rudi S
Tubanti schreef:
open plek


Waar denk jij kan een helikopter prima landen?

UnknownPleasure
Rudi S schreef:
(quote)


Waar denk jij kan een helikopter prima landen?


UnknownPleasure
I miss the highway ------------------------------
I.should. see . . . .
Memphis

avatar van tbouwh
4,0
Ik ben zeer positief verrast.

avatar van hobbyrocker
4,5
Ik ben enorm onder de indruk. Dit heeft alles wat folk prettig maakt om naar te luisteren. Heerlijke meerstemmige zang ook. Ondertussen zijn de liedjes zeer interessant en avontuurlijk. Complex, gelaagd, zonder dat het interessantdoenerig en gezocht overkomt. Deze kan zomaar doorgroeien tot een van mijn absolute favoriete albums.

avatar van pos
pos
Dit is niet echt een bekende band voor me maar ik was vandaag zeer aangenaam verrast toen ik het hoorde. The Everly Brothers is het eerste waar ik bij flink wat nummers aan moest denken. En niet zo'n beetje ook. Prachtig hoor die meerstemmige zangpartijen. Ga er de komende dagen er eens goed voor zitten.

avatar van Cannabooze
5,0
Deze ruwe diamant wordt met iedere luisterbeurt weer wat verder geslepen. De liedjes beginnen een plekje te krijgen en verhullen stuk voor stuk hun ware schoonheid!
Mijn verwachting is dat deze zal uitgroeien tot mijn favoriet vosjes-album. Tijd zal het leren.

avatar van wibro
4,0
Nu voor de eerste keer beluisterd maar ik word er niet warm of koud van. Komt niet in de buurt van hun voorlaatste album en het debuut máár .... ik kan me vergissen natuurlijk. Misschien moet je dit album meerdere keren hebben beluisterd om er een definitief oordeel over te vellen. Mijn stem blijft daarom nog even achterwege.

avatar van Appels123
3,0
Ik begin met 3*. Ik vind het persoonlijk een erg wisselvallige plaat waarin briljante nummers worden afgewisseld met nummers die mij maar niet willen pakken. Desondanks is er nog best een aardige kans dat dit album nog gaat groeien.

avatar van harm1985
4,5
Inderdaad een groeiplaat waar ik nog te weinig tijd voor heb kunnen uittrekken. Maar de paar keer dat ik het gehoord heb ben ik erg onder de indruk van.


avatar van wibro
4,0
Dit album nu voor de 2e keer beluisterd en in tegenstelling tot de 1e keer ben ik er nu wél enthousiast over. Doet zeker niet onder voor hun voorlaatste album en volgt die lijn ook min of meer. Zo'n beetje een Helplessness Blues II eigenlijk. Een album dus dat je meermalen moet beluisteren om er een goed oordeel over te vellen.

4.0*

avatar van Manfield
4,5
Na zo'n omschakeling ben ik benieuwd wat een derde keer draaien met je doet. Wellicht geeft deze plaat wederom wat geheimen aan je prijs, wibro. Zo verging het mij ook. Nu voel ik me gezegend met een fantastische plaat, het summum van de discografie van Fleet Foxes.

avatar van junglefire
3,5
Mooie album dat mij nog niet helemaal pakt. 'I should see Memphis' is momenteel mijn lievelingsnummer.

avatar van gherdt
4,0
Ondanks het vakmanschap en vocale pracht klinkt dit voor mij toch als een lange monotone brij zonder duidelijke hoogte- of dieptepunten; geen hooks, randjes of twists (die sommige songtitels wel beloven) te bekennen die de boel wat dragelijker maken. Enigszins ergerlijke maar vooral saaie plaat dit.

Stijn_Slayer
Eerste indruk na een paar keer luisteren is over het algemeen goed. Gaat verder waar Helplessness Blues ophield. Misschien dat ze soms wat overambitieus zijn, nog niet alle nummers blijven even lekker hangen. Een enkeling lijkt soms wat te verdrinken in de ambitie.

De close harmony van 'Kept Woman' is favoriet tot dusver.

avatar van Alicia
3,5
Crosby, Stills & Nash, Fairport Convention, The Beach Boys, Simon & Garfunkel, The Everly Brothers en zelfs Yes. Toe maar! Dat kom ik hier zomaar even tegen als invloeden of associaties. Dat is niet mis, want ik hou van allemaal op z'n tijd. 'Close harmony' vind ik altijd geweldig. Dus ga ik dit zeker beluisteren. Doorgaans ben ik geen echte folk liefhebber, dus zal de band het moeten hebben van goedgeschreven, pakkende popsongs en voldoende eigen geluid. We gaan het horen!

avatar van DargorDT
2,0
Twee sterren. De klagerige zang trek ik echt niet, dat nasale... Op den duur voelde ik zelfs irritatie, vandaar die extra lage waardering. Bovendien gebeurt er helemaal niets in de nummers, het is te oppervlakkig. Er wordt een sfeer neergezet, maar dat is het dan.

Elk nummer is en blijft als het ware een lege kamer waar helwitte tl-verlichting als lichtbron fungeert. Onprettig en zielloos. Wat gherdt al schreef, het is een monotone brij. Het kabbelt voort en er gebeurt verder gewoon helemaal niets. Ik hoor niet een song die me pakt.

Ik besef dat ik tegen wat schenen schop, graag was ik positiever geweest. Het vorige album van ze komt op mij veel levendiger over, dat is wat meer folky en organischer. Dit is te kil en te zielloos.

avatar van venderkets
2,5
Lijkt echt bizar veel op de eerste 2. Nog steeds dezelfde 'succes' formule, maar gebrek aan avontuur breekt een 3e cd hetzelfde dan behoorlijk op.

UnknownPleasure

avatar van Don Cappuccino
4,5
venderkets schreef:
Lijkt echt bizar veel op de eerste 2. Nog steeds dezelfde 'succes' formule, maar gebrek aan avontuur breekt een 3e cd hetzelfde dan behoorlijk op.


Ik hoor zeker een rode draad in de drie platen, maar Fleet Foxes is tot nu toe per album ambitieuzer te werk gegaan. Op deze plaat zijn alle composities een heel stuk gelaagder met minder standaard structuren, ook vloeit het album prachtig als een geheel. Dat je het niks vind kan natuurlijk, maar Fleet Foxes is hier wel avontuurlijk en vergeet daarbij ook niet de kern van zijn oorspronkelijke sound.

avatar van Mausie
2,0
Mausie (crew)
Dit album kabbelt maar voort helaas. Ik hou het bij hun debuut en zet If You Need To, Keep Time on Me in mijn playlist, de rest van het album zal ik niet snel meer opzetten.

UnknownPleasure
Mausie schreef:
Dit album kabbelt maar voort helaas. Ik hou het bij hun debuut en zet If You Need To, Keep Time on Me in mijn playlist, de rest van het album zal ik niet snel meer opzetten.


ook echt If You Need To, Keep Time on Me kiezen.

avatar van Mausie
2,0
Mausie (crew)
UnknownPleasure schreef:
ook echt If You Need To, Keep Time on Me kiezen.


Ieder zijn meug toch Komt wss doordat dit nummer qua stijl het meest overeen komt met hun debuut, wat mij erg goed ligt. Verder zijn er soms nog wel mooie momenten op dit album, maar die zijn te spaarzaam en worden vaak vooraf gegaan of opgevolgd door oeverloos gespeel. Voor mijn gevoel gaat het nergens heen en lijken de liedjes nog niet af, weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Onder de streep moet een album je pakken en dat gebeurt gewoon niet, ondanks de mooie zang en klanken.

5,0
Echt vreemd en interessant om te lezen hoe de gevoelsbeleving van een persoon zo kan verschillen. Ik ben het helemaal eens met Don Cappuccino. Er zit inderdaad een rode draad in de drie platen, maar ook een fantastische evolutie. Fleet Foxes zijn een band die, ondanks het lange hiaat, zichzelf steeds meer lijken te ontdekken. Structuren worden hier veel complexer als voorheen en daar was op Helplessness Blues met The Shrine/An Argument al een hint naar. If You Need To Keep Time vind ik misschien zelfs ook het minst interessante nummer van deze plaat. Ach, de meeste platen die contradictorisch zijn, zijn uiteindelijk meestal de beste platen.

avatar van Tubanti
4,0
Waarom, waarom toch dat verschrikkelijke einde van I Should See Memphis..? Echt een grote fout in mijn ogen.

Blijft na heel veel luisterbeurten een moeilijk te beoordelen album. Het ene moment verdwaal ik in schoonheid, het andere moment voel ik dat er toch echt 'iets' mist...
De drang om hem op te zitten is wel sterk, dus dat is in ieder geval postief.

avatar van Johnny Marr
4,0
If You Need To, Keep Time On Me vind ik toch ook één van de beste nummers op dit album. Prachtig liedje, toch?

avatar van harm1985
4,5
Zeer sterke comeback van de heren. Snap de lauwe recensie van Down the Rabbit Hole ook niet zo. Zulke zware kost is dit toch niet?

Favorieten zijn tot nu toe de twee singles en naiads, cassadies. Enige wat mindere nummer vind ik Memphis maar als geheel een ontzettend goed concept album. Logisch vervolg op Helplessness Blues. Alsof ze nooit zijn weggeweest.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:50 uur

geplaatst: vandaag om 17:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.