Marillion - Somewhere Else (2007)
mijn stem
168 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Racket
-
The Other Half (4:24)
-
See It Like a Baby (4:29)
-
Thank You, Whoever You Are (4:42)
-
Most Toys (2:44)
-
Somewhere Else (7:46)
-
A Voice from the Past (6:12)
-
No Such Thing (3:58)
-
The Wound (7:11)
-
The Last Century for Man (5:26)
-
Faith (4:09)
0
geplaatst: 19 augustus 2018, 20:30 uur
Voor mij heeft dat bij dit album precies andersom gewerkt. Zozeer zelfs dat ik hier niet meer in zijn geheel naar wil luisteren.
Waar ik het in begin nog wel een voldoende vondt; zeker ook naar een aantal concerten in 2007 t/m 2009 vind ik dit na beluisteren toch het slechtste album.
Er staan best een aantal mooie nummers op; vanaf Somewhere Else t/m The Wound is het zeer de moeite waard maar als album stelt het mij zeer teleur. Hierna werd het gelukkig weer een stuk beter met FEAR als uitschieter nu!
Waar ik het in begin nog wel een voldoende vondt; zeker ook naar een aantal concerten in 2007 t/m 2009 vind ik dit na beluisteren toch het slechtste album.
Er staan best een aantal mooie nummers op; vanaf Somewhere Else t/m The Wound is het zeer de moeite waard maar als album stelt het mij zeer teleur. Hierna werd het gelukkig weer een stuk beter met FEAR als uitschieter nu!
0
geplaatst: 27 augustus 2018, 23:18 uur
Ik heb persoonlijk echt totaal geen problemen met het alom gehate Most Toys. Lekker korte rocker die wat leven in de brouwerij brengt. Verder is dit samen met het volgende album wel de Marillion-cd die ik het minste heb beluisterd. Ik herinner me dat ik dit album de eerste keer wat duf vond, maar in de tussentijd ben ik het toch een stuk beter gaan waarderen. Dit ligt ook nog extra aan het feit dat de live-dvd die dit album vergezelde (Somewhere In London) ook wel de Marillion-dvd is die ik het meeste heb bekeken. De songs kwamen daar in ieder geval prima uit de verf.
Zo na Marbles is het album misschien wat 'simpel', maar ik geniet met volle teugen van de collectie sfeervolle rocksongs. Vooral de titeltrack, A Voice From The Past, No Such Thing en Faith gaan er prima in. Wederom valt het me op dat ik liever invloeden van The Beatles, dan de band zelf hoor en Marillion maakt er ook hier weer gretig gebruik van qua sound. Het luistert echter heerlijk weg, middle of the road of niet.
Voorlopige tussenstand:
1. Brave
2. Clutching At Straws
3. Fugazi
4. Script For A Jester's Tear
5. Afraid Of Sunlight
6. Seasons End
7. Market Square Heroes
8. Marbles
9. Misplaced Childhood
10. This Strange Engine
11. Somewhere Else
12. Anoraknophobia
13. Holidays In Eden
14. Radiation
15. Marillion.com
Zo na Marbles is het album misschien wat 'simpel', maar ik geniet met volle teugen van de collectie sfeervolle rocksongs. Vooral de titeltrack, A Voice From The Past, No Such Thing en Faith gaan er prima in. Wederom valt het me op dat ik liever invloeden van The Beatles, dan de band zelf hoor en Marillion maakt er ook hier weer gretig gebruik van qua sound. Het luistert echter heerlijk weg, middle of the road of niet.
Voorlopige tussenstand:
1. Brave
2. Clutching At Straws
3. Fugazi
4. Script For A Jester's Tear
5. Afraid Of Sunlight
6. Seasons End
7. Market Square Heroes
8. Marbles
9. Misplaced Childhood
10. This Strange Engine
11. Somewhere Else
12. Anoraknophobia
13. Holidays In Eden
14. Radiation
15. Marillion.com
0
geplaatst: 28 augustus 2018, 16:41 uur
lennert schreef:
Ik heb persoonlijk echt totaal geen problemen met het alom gehate Most Toys. Lekker korte rocker die wat leven in de brouwerij brengt.
Ik heb persoonlijk echt totaal geen problemen met het alom gehate Most Toys. Lekker korte rocker die wat leven in de brouwerij brengt.
Dat heb ik ook. Lekker kort, lekker puntig. Het schudt de boel wat wakker. Met een simpele, maar scherpe tekst. Ik mag dit wel. Zolang het maar kort duurt!
1
geplaatst: 28 augustus 2018, 18:59 uur
Ik vind het eigenlijk wel vreemd dat dit album zo'n duik maakt qua scores. Bijna een hele ster minder dan Marbles. Natuurlijk klinkt dit album weer anders, maar zo gek veel is er niet veranderd. Dat laatste zorgt er in mijn geval voor dat Somewhere Else en Marbles dicht bij elkaar zitten in mijn tussenstand. Ik kan eigenlijk nauwelijks bepalen welke ik beter vind. Op veel momenten doet het me weer te weinig en ik denk dat het toch komt vanwege de ietwat kille moderne elementen. Ik merk dat een nummer als No Such Thing best goed is, maar dat ik het met een seventies geluid waarschijnlijk veel beter zou vinden. The Last Century For Man heeft dat ook. Daar zijn de solo's prachtig. Misschien een rare kreet van mij, maar ik vind dit album behoorlijk ondergewaardeerd.
Tussenstand:
1. Misplaced Childhood
2. Fugazi
3. Script For A Jester's Tear
4. Brave
5. Afraid Of Sunlight
6. Clutching At Straws
7. Market Square Heroes
8. Anoraknophobia
9. Season's End
10. Marbles
11. Somewhere Else
12. This Strange Engine
13. Holidays In Eden
14. Radiation
15. Marillion.com
Tussenstand:
1. Misplaced Childhood
2. Fugazi
3. Script For A Jester's Tear
4. Brave
5. Afraid Of Sunlight
6. Clutching At Straws
7. Market Square Heroes
8. Anoraknophobia
9. Season's End
10. Marbles
11. Somewhere Else
12. This Strange Engine
13. Holidays In Eden
14. Radiation
15. Marillion.com
0
geplaatst: 2 september 2019, 13:28 uur
De lage waardering voor dit album vind ik niet geheel terecht. Hij is een stuk minder dan zijn legendarische voorganger, maar toch staan er meer dan genoeg mooie en toffe songs op. En misschien is de waardering van diezelfde voorganger nog wel te laag.
Dit album mist denk ik een bepaald gevoel. Een voetbalteam met veel goede spelers, die elkaar dan alleen niet weten te versterken, dat wat vooral bij Marbles wél het geval is in mijn beleving.
Dit album mist denk ik een bepaald gevoel. Een voetbalteam met veel goede spelers, die elkaar dan alleen niet weten te versterken, dat wat vooral bij Marbles wél het geval is in mijn beleving.
0
geplaatst: 9 april 2020, 15:31 uur
Vandaag 13 jaar geworden deze plaat. Heb hem daarom nog eens opgezet, was lang geleden. Gaat ook weer lang duren tot de volgende keer ben ik bang. Middelmaat troef is mijn bescheiden mening.
0
geplaatst: 10 november 2020, 11:43 uur
Redelijk geslaagd album, maar tegenvallend qua stijl en kwaliteit na Marbles.
Ook hier zijn de 3 langste nummers bij mij favoriet.
Hierna gelukkig weer 3 goede studioalbums achter elkaar en een nieuwe sterke Marillion reeks.
Ook hier zijn de 3 langste nummers bij mij favoriet.
Hierna gelukkig weer 3 goede studioalbums achter elkaar en een nieuwe sterke Marillion reeks.
0
geplaatst: 11 november 2020, 17:49 uur
Vandaag ben ik deze nog eens aan het luisteren.... Wat een sof....
Wat een tegenvaller.. Meteen ook mijn score aangepast....
Op de titletrack na misschien, is dit het toch niet....
De hernieuwde kennismaking was er eentje die me deed beslissen deze plaat niet meer snel opnieuw te beluisteren....
Gelukkig volgde er daarna weer muziek van hoog niveau, een tijdelijke dip dus
Wat een tegenvaller.. Meteen ook mijn score aangepast....
Op de titletrack na misschien, is dit het toch niet....
De hernieuwde kennismaking was er eentje die me deed beslissen deze plaat niet meer snel opnieuw te beluisteren....
Gelukkig volgde er daarna weer muziek van hoog niveau, een tijdelijke dip dus
0
geplaatst: 15 februari, 13:52 uur
airswinger schreef:
Een vriend, die mee was, stelde hem een kritische vraag. Het was ook typisch dat die vraag als eerste gesteld moest worden. Hij vroeg waarom er singels uitkwamen met van die demo stukken van oude albums, ipv. nummers die het net niet hebben gehaald, zoals dit vroeger vaak gebeurde. Dus niet meer echt een soort 'B' kant.
De reactie van 'H' was echt ongelovelijk. Waarom kom je naar een fanclubdag om je band te beledigen? Hij verwachte leuke vragen. Hij beledigde mijn vriend over zijn kleren. Een reactie van een tiener die niet zijn zin krijgt. Later kwam de toestenist nog zijn excuses maken over zijn gedrag, wat ik wel kon waarderen.
Later tijdens een concert in Verdenburg (met de bananen) lukte het niet een keyboard aan de praat te krijgen. Zo'n hand dingetje. Dus werd deze nogal bruut van het podium geslingerd. Een mannetje met zijn driftbuien... Naar mijn mening heeft hij te veel invloed op de band.
Als ik nu de bassist pret zie maken met Kino, krijg ik het gevoel dat Marillion echt zijn werk is. Kino is voor de fun.
Waarom nu een plaat gemaakt met nummers die geen kop of staart hebben? Ik luister met weemoed naar Seasons End. Alles klopt aan dat album. De opbouw van The Space is onovertroffen. Dat is het laatste meesterwerk van de mannen wat mij betreft. Alls klopt aan dit nummer. De opbouw, de melodie, de zanglijnen, de dramatiek... Die tijd komt niet meer terug!
Snik Snok....
Erwin
Een vriend, die mee was, stelde hem een kritische vraag. Het was ook typisch dat die vraag als eerste gesteld moest worden. Hij vroeg waarom er singels uitkwamen met van die demo stukken van oude albums, ipv. nummers die het net niet hebben gehaald, zoals dit vroeger vaak gebeurde. Dus niet meer echt een soort 'B' kant.
De reactie van 'H' was echt ongelovelijk. Waarom kom je naar een fanclubdag om je band te beledigen? Hij verwachte leuke vragen. Hij beledigde mijn vriend over zijn kleren. Een reactie van een tiener die niet zijn zin krijgt. Later kwam de toestenist nog zijn excuses maken over zijn gedrag, wat ik wel kon waarderen.
Later tijdens een concert in Verdenburg (met de bananen) lukte het niet een keyboard aan de praat te krijgen. Zo'n hand dingetje. Dus werd deze nogal bruut van het podium geslingerd. Een mannetje met zijn driftbuien... Naar mijn mening heeft hij te veel invloed op de band.
Als ik nu de bassist pret zie maken met Kino, krijg ik het gevoel dat Marillion echt zijn werk is. Kino is voor de fun.
Waarom nu een plaat gemaakt met nummers die geen kop of staart hebben? Ik luister met weemoed naar Seasons End. Alles klopt aan dat album. De opbouw van The Space is onovertroffen. Dat is het laatste meesterwerk van de mannen wat mij betreft. Alls klopt aan dit nummer. De opbouw, de melodie, de zanglijnen, de dramatiek... Die tijd komt niet meer terug!
Snik Snok....
Erwin
Ik had destijds van dir gehoord van een aantal vrienden die erbij waren. Een van hen vertelde me dat H blijkbaar had opgemerkt dat het feit dat je er zo belachelijk uitziet, dat niet betekent dat je ook belachelijke vragen mag stellen. En idd was het volgens Kelly die nog een beetje probeerde de boel te lijmen. Dit incident overigens wordt ook vermeld in zijn dagboek, alleen dan nog weer in een hele andere versie.
Ik had jarenlang een aversie tegen hem, en dit soort verhalen helpen niet mee om dat te overkomen, en heb lang expres concerten vermeden. Maar in 2016 na een H Natural concert ben ik naar hem toegegaan om wat cd's te laten signeren. We hebben daarna echt een hele tijd staan kletsen. Ik ben echt enorm teruggekomen van zijn persoonlijkheid. Ik heb heel wat artiesten gesproken in de jaren, maar dit verbaasde me echt. Hij moet denk ik echt zijn dag hebben (artiesten / kunstenaars zijn per definitie een beetje weird) en ik denk ook dat hij aardig over zijn ego heen is intussen en ook ouder is geworden of hij is gewoon in gaan zien dat je fans te vriend houden ook gewoon een verdienmodel is.
* denotes required fields.
* denotes required fields.