menu

Neil Young - Hitchhiker (2017)

mijn stem
4,02 (163)
163 stemmen

Canada
Rock
Label: Reprise

  1. Pocahontas (3:27)
  2. Powderfinger (3:22)
  3. Captain Kennedy (2:51)
  4. Hawaii (2:38)
  5. Give Me Strength (3:40)
  6. Ride My Llama (1:50)
  7. Hitchhiker (4:37)
  8. Campaigner (4:19)
  9. Human Highway (3:16)
  10. The Old Country Waltz (3:38)
totale tijdsduur: 33:38
zoeken in:
Stijn_Slayer
Voor wie Neils introductie nog niet gezien had: https://www.facebook.com/NeilYoung/videos/10159212915430317/

avatar van pmac
3,5
Grappig dat Hitchhiker de voorloper blijkt van Like a Inca. Ik verhoog hem naar 4. Ik beschouw het wel als een archive nummero zoveel. In dat licht vind ik het een grappige verzameling nummers die dus kennelijk in een etmaal zijn opgenomen. Maar zelfs kaal en zonder ritmesectie of bas staan de nummers als een huis.

avatar van harm1985
4,5
Dat was toch al langer bekend dat dit de 'originele' Like an Inca was? Sowieso staat het nummer ik op Le Noise, alweer 7 jaar oud inmiddels en het werd ook al genoemd in Shakey; de biografie van Neil Young door Jimmy McDonough, die ik persoonlijk meer de moeite waard vind dan Waging Heavy Piece, dat geschreven is het zoals hij nu zijn muziek maakt.

Anyway, inmiddels verhoogd met een halve ster maar daar blijft het ook bij. Als op zichzelf staand album had het gebaat bij het weghalen van de studio chatter maar verder is dit weer beter dan zo ongeveer alles van de laatste 10 jaar. Wel in dezelfde stijl van niet lullen maar poetsen maar wel nummers die al een poosje in de pijplijn zaten en waar aan gepoetst is zodat de ruwe kantjes eraf zijn, in tegenstelling tot werk op Peace Trail, Fork in the Road, Monsanto Years, Living with War, Storytone en Psychedelic Pill.

avatar van pmac
3,5
Ha ik heb Le noise links laten liggen en wist niet eens dat Hitchhiker daar ook al op staat. De huidige versie is beter ?.
Over je mening betreft de boekenben ik met je eens maar ze zijn beide een plek waard in mijn boekenkast en daar mag het boek van Herman Verbeke gerust bij.

avatar van harm1985
4,5
Hitchhiker is akoestisch beter wat mij betreft. Dat slappe laatste vers wat hij eraan toegevoegd heeft (dat hij zo gelukkig is met zijn faithful wife) is achteraf bezien een beetje jammer. Al is de energie wel echt goed van de Le Noise versie.

Stijn_Slayer
Inderdaad dat laatste couplet is tenenkrommend in de versie op Le Noise, al werkt het nummer verder wel in het elektrische arrangement. De versie live in de jaren 90 is ook niet verkeerd.

avatar van Sandokan-veld
3,5
Mja. Toen dit werd aangekondigd, vroeg ik me af waarom dit niet als onderdeel van de 'Archives' werd uitgebracht. Dat is een symptoom van de constante verwarring aan mijn kant over het release-beleid van Neil Young, en doet verder natuurlijk niet echt ter zake.

Behalve dat vrijwel iedere andere artiest deze opnamen had uitgebracht als een 'CD2' op een reissue van een van zijn klassiekers uit die tijd. Eigenlijk is het gewoon een demo uit 1976, die nu als nieuw album of 'vergeten meesterwerk' (another Treasure?) op de wereld wordt losgelaten.

Die predicaten zou ik er zelf niet voor gebruiken. Uiteraard is het de moeite waard om naar Young te luisteren, hier op de top van zijn kunnen als performer en songwriter, in een intieme setting. De subtiele details in zijn gitaarspel en teksten komen daardoor extra goed naar voren. Maar zo zijn er wel meer releases van hem geweest in de laatste jaren, en voegt deze echt veel toe?

De helft van de songs zijn gewoon uitgeklede versies (of zelfs de basis-takes) van nummers die we al jaren kennen. Alleen het titelnummer, 'Powderfinger' en 'The Old Country Waltz' zijn radicaal anders dan hun bekendere versies, en eerlijk gezegd lijkt de kans me vrij groot dat je die eerste twee al kent, als je enigszins 'into' Neil Young bent. De twee nieuwe nummers zijn oké, maar naar mijn mening geen verborgen pareltjes ('Give Me Strength' zou dat bij herbeluistering nog kunnen worden).

En dan ga ik toch weer denken aan die CD2 van die heruitgave, zo'n schijfje dat je één of twee keer beluistert, waarbij je dan denkt: 'Interessant', en dan nooit meer uit het hoesje haalt. Hitchhiker is eigenlijk wel beter dan dat, maar niet zoveel beter dat ik me kan aansluiten bij het enthousiasme van anderen hier.

avatar van musician
4,5
Een tweede schijfje is zelden een compleet nieuw album, opgenomen in een tijd om (ooit) als album uitgebracht te worden.

Waarom niet nog opgekalafatert in 1976 maar af en toe een nummer gebruikt voor een ander album is nog steeds niet helder.
Naar mijn chronologische inschatting was het album bedoeld om uit te brengen na toevoegen van diverse instrumentatie etc. maar werd de uitvoering doorkruist door album en toer met Stephen Stills. Daarna was het momentum voorbij en dienden de opnames als voedingsbodem voor andere albums.

Als we Youngs' werk bekijken, blijkt tegelijkertijd dat de globale opzet die zijn soloalbums t/m Zuma kenmerkten, en de kwaliteit er van, na Comes a time en Rust never sleeps wel is verdwenen. Van wat daarna komt mag iedereen vinden wat hij vindt maar, kort gezegd, de muziek uit de jaren '70 is vanaf 1980 wel voorbij.

Juist dat element maakt de "vondst" van Hitchhiker zo interessant. Omdat het een blauwdruk is van een album dat, als het was afgemaakt, thuis had gehoord in de periode van zijn beste werk. De ruwe schets die we nu hebben gekregen is al prachtig. Ik ben echt benieuwd wat het zou zijn geworden, als het uiteindelijk zou zijn afgemaakt naar Young jaren-70 maatstaven.

Het is jammer, dat Young aan die gedachte niet heeft meegewerkt. Hij redeneert waarschijnlijk dat de nummers goed zijn geworden zoals hij ze later heeft bewerkt en op andere albums heeft gezet.

Maar het is meer dan 'Archives', het is geen los zand, de nummers zijn bij elkaar als één album geselecteerd. Missen alleen de finishing touch maar dat kan ook natuurlijk dan weer de charme er van zijn.

Stijn_Slayer
Volgens Neil is dit album 'af'. Althans, zoals wij het nu horen was het ook bedoeld. Reprise adviseerde om begeleiding toe te voegen, omdat ze het meer als demo's zagen. Kan me die kritiek wel voorstellen, al vind ik dat het onderling verschilt. 'Captain Kennedy' is bijv. echt 'af', meer dan 'Human Highway'.

Vind dat Chrome Dreams als album echter consistenter en diverser is. Long May You Run en de bijbehorende tour hebben inderdaad wel wat roet in het eten gegooid. Ze waren ook een beetje bedoeld om Stephen Stills een hart onder de riem te steken (zoals die een jaar eerder publiekelijk voor Young in de bres sprong). Toch zonde om in zo'n vruchtbaar jaar zo veel tijd te verspillen aan een wat tegenvallende samenwerking.

avatar van harm1985
4,5
Tja, graag had ik een Crazy Horse album gezien, waarvoor wel een aanzet is gedaan en waarvan er enkele nummers op Comes a Time terecht zijn gekomen, aan de andere kant was Rust Never Sleeps misschien wel nooit uitgebracht als Chrome Dreams en dit album waren uitgebracht.

Het Live album Odeon Budokan uit 1976 is hopelijk de volgende. Of gewoon Archives Vol. 2. In ieder geval lijkt de NYA website wel binnenkort live te gaan met hopelijk een bijpassende release op cd en blu-ray.

Het standpunt van Reprise is wel interessant in dezen. Lijkt op het verhaal van Trans (Island in the Sun) en Old Ways / Everybody's Rockin'.

avatar van Twinpeaks
4,5
Eindelijk weer een release van Young die er toe doet. De niet eerder uitgegeven tracks vallen prima op hun plek . Het is niet hemelbestormend maar waarschijnlijk is het de herkenbaarheid die mij een hoog cijfer doet geven. In deze setting blijven de nummers meer dan overeind. Ook de speelduur is een verademing in deze tijd . Nog geen 34 minuten maar geen onzinnige fillers . Had hij nou nog het geleuter er tussen uit gefilterd dan had hij naar 5 sterren gekropen. Nu moet hij het doen met 4 en halve pingel

avatar van west
4,0
Indrukwekkend. Komt zelfs in de buurt van het niveau van zijn akoestische live albums. Een beetje 'live' is het eigenlijk ook, want in één dag opgenomen.

avatar van Tony
3,0
Ik merk dat ome Neil mij de laatste jaren iets te vaak en te diep heeft teleurgesteld met halfbakken en nog veel mindere platen. Die teleurstelling is omgezet in onverschilligheid die inmiddels zo diep zit, dat ik me er ook niet overheen kan zetten nu er een release blijkt te zijn die het aanhoren wel waard zou zijn. Ik begin te luisteren, hoor een rammelende en onvast gemompelde versie van Pocahontas en ik ben er eigenlijk alweer klaar mee. Heb het album nu enkele keren uitgezeten, maar verlaag mijn aanvankelijke score, vooral ingegeven door de enkele voor mij nog onbekende nummers, meteen weer. Hij is me kwijt. Zal 'm 'n rotzorg zijn, ik weet het.

avatar van pmac
3,5
Ik verlaag hem naar 3,5. Op zich fantastische nummers maar op de intense piano uitvoering van The old country waltz na voegt het nauwelijks iets toe van we al hebben. Prima maar ook niet meer als dat.

avatar van jurado
4,5
west schreef:
Indrukwekkend
Precies zo. ?

avatar van harm1985
4,5
Tony: je commentaar op Pocahontas begrijp ik niet, dat is namelijk dezelfde take als op Rust Never Sleeps, maar dan zonder overdubs. Dat album beschouw ik als zijn magnum opus. Ook Campaigner en Captain Kennedy zijn eerder uitgebracht in dezelfde take.

Van de overige nummers kende ik alleen Hawaii niet, de rest wel, of van zijn albums of, zoals give me strength van bootlegs / youtube. Vraag me af welke onbekende nummers je op afknapt en wat je dan gaat vinden van Archives Vol. 2. Het is toch juist leuk om nu eindelijk al die onuitgebrachte nummers in goede kwaliteit te horen. Dat vond ik al met A Treasure en Bluenote Café.

Ik vind dit ook totaal niet rammelen. In vergelijking met zijn recente werk is dit juist snaarstrak. Had misschien wat minder echo op gekund maar dat is ook mijn enige kritiek.

Wat mij betreft volgt er meer van dit. Nieuwe albums van hem zal ik niet snel meer kopen. Ik heb A Letter Home en Storytone nog in de kast staan maar weet eigenlijk niet meer waarom.


avatar van henk01
4,0
Ik vind Hawaii eigenlijk niet om aan te horen. Give me strenght voegt nog wat toe (kende ik niet echt) Hitchhiker kan ik wel waarderen maar ook niet meer dan dat. The old country waltz is dan wat ook mij betreft de grote meevaller. De overige (bekende) nummers heb ik vaak genoeg gehoord maar zijn wel ok natuurlijk. Powderfinger mag dan op zich wel nieuw zijn zo maar heb ik al vaker gehoord op deze manier Samengevat; leuk album maar ik koop 'm als ie in de uitverkoopbak ligt ?

avatar van musician
4,5
Geweldige foto, ik wil het nog eenmaal gememoreerd hebben.

Het album moet gewoon ervaren worden als uitgebracht tussen Zuma en Long may you run en dan zie je gelijk een deel terug van de kwaliteiten van Young, zijn fabelachtige productiviteit, brede belangstelling en vakkundigheid.

En dan had Chrome dreams nog tussen Zuma en Hitchhiker in kunnen zitten.

Zijn wat gespleten persoonlijkheid leidt altijd tot een wat anti reactie. Het zeg maar elektrische succes van Zuma met zijn Crazy Horse gaat dus over in een akoestisch, introvert solo album, hij trekt zich voor even weer terug uit de business.

Dat zegt dan niets over beide albums: de kwaliteit staat in beide gevallen buiten kijf. En dat is dus typisch iets voor de gevoelige en tegelijkertijd wat grillige Young. Als je zijn carriere bekijkt had je dit kunnen verwachten.

Het is een prachtig luisteralbum, zoals gezegd, het neigt naar nieuwe songs op Massey Hall maar dan zonder publiek en grappen tussendoor.
Geluid is prima, songs zijn sterk. Wat hij er dan later mee heeft gedaan kan mij eigenlijk dan ook niet zoveel schelen.

avatar van harm1985
4,5
Dit artikel op Thrashers Wheat is ook interessant: Neil Young News: TRANSCRIPT: Neil Young's Track by Track Commentary on New Album 'Hitchhiker' - neilyoungnews.thrasherswheat.org

Blijkbaar zijn en aantal nummers op dit album en Rust Never Sleeps al eens eerder opgenomen tijdens de Zuma sessies (zou dat dan op Dume zijn gekomen?)

Anyway; dit album is dus Special Release Series #5, vraag me af wat de voorgangers zullen worden... Dume, Homegrown en Time Fades Away 2? De tijd zal het leren.

avatar van musician
4,5
Mooi dat Young zich dat nog allemaal weet te herinneren.
Hij is ook scherp over "oudste versies" van de opgenomen songs en inderdaad dat het ook "af" was. Briggs mixte live.
Is het inderdaad allemaal in één dag gedaan, is het een topprestatie geweest.

avatar van pmac
3,5
[quote]musician schreef:
Geweldige foto,


Meen je dat nou?

avatar van musician
4,5
Prachtig peinzend silhouette van Young bij zonsondergang boven de zee.
Heimwee en verlangen naar betere tijden maar ook nostalgie naar een mooi muzikaal verleden. Die combinatie vindt z'n weerklank op Hitchhiker.

avatar van pmac
3,5
Haha, mooi verschil van mening. Hij doet me denken aan zo'n Ktel hoes uit de jaren zeventig. 13 zwoele zomerhits ofzo.


avatar van Tony
3,0
pmac schreef:
Haha, mooi verschil van mening. Hij doet me denken aan zo'n Ktel hoes uit de jaren zeventig. 13 zwoele zomerhits ofzo.

Daar staat dan alleen niet zo'n lelijke, verlopen strandjutter op, zoals op deze hoes.

avatar van pmac
3,5
Daar staat dan alleen niet zo'n lelijke, verlopen strandjutter op, zoals op deze hoes. [/quote]

Daar heb je een punt?. . De binnenhoes heeft daaentegen een fraaie zwart wit foto. Misschien moet ik de hoes helemaal omvouwen.

avatar van west
4,0
Tony schreef:
(quote)

Daar staat dan alleen niet zo'n lelijke, verlopen strandjutter op, zoals op deze hoes.

We zien hier toch de vrouwelijke kant van Neil?

Stijn_Slayer
musician schreef:
Prachtig peinzend silhouette van Young bij zonsondergang boven de zee.
Heimwee en verlangen naar betere tijden maar ook nostalgie naar een mooi muzikaal verleden. Die combinatie vindt z'n weerklank op Hitchhiker.


Mee eens, vangt precies de essentie: introvert, een beetje schuchter. Hoofd weemoedig naar beneden, vereenzelviging met de wereldlijke problemen om hem heen heeft toch geen zin. De hoes zie ik als voortzetting van de lijn die op (kant B van) On the Beach werd ingezet.

avatar van pmac
3,5
Weemoedig is het juiste woord bij deze stemmige plaat.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:11 uur

geplaatst: vandaag om 22:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.