Godspeed You! Black Emperor - Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven (2000)

Ik heb de alternatieve titel Levez vos skinny fists comme antennas to heaven! altijd wel grappig gevonden.

Goeie plaat hoor, daar niet van, maar na een uurtje heb ik het toch wel weer gehad. Dan moet ik echt weer iets anders opzetten om niet in slaap te vallen. Het is allemaal niet iets te kabbelend.

Jammer... De tijd vliegt voorbij als ik hiernaar luister. Het is ook wel goede muziek om bij weg te dromen en te genieten... Je moet ook van de kleine dingen genieten, denk ik (het zachte zingen bij sommige nummers, de zingende zaag, de drumsticks met bolletjes erop (dat hoor je er wel aan af, ik weet niet of ze ze echt gebruiken), de veldopnamen, etc.)

Ik vind het niet altijd even vredig klinken hoor. Er zitten stukken in die behoorlijk dreigend klinken, vooral op de eerste cd.

Ik vind het ook niet echt een vredige plaat (maakte ik die indruk?), maar als je het vergelijkt met de eerste CD (waarin 'dood en verderf' centraal staan) en Slow Riot For New Zero Kanada (waarin ze ronduit boos lijken) misschien toch weer wel. Vind hem eerder melancholisch (ik denk nu vooral aan "they don't sleep anymore on the beach"), geloof ik.

Ze lijken niet alleen boos, ze zijn het ook(...en ook wel teleurgesteld ja). Lees hun manifesto's er maar op na. Ook hun houding tijdens hun concerten (waar ze met hun rug naar het publiek musiceren) reflecteert deze houding.

OK... Ik heb die manifesto's wel gelezen. Tijdens concerten staan ze trouwens niet per se met hun rug naar het publiek toe, maar de belichting is wel minimaal (althans, dat kan ik me herinneren van Paradiso, 2 jaar geleden alweer)

Klein misverstandje. Ik had het hier over de eerste cd van Lift your Skinny Fists.... (met Storm en Static), en niet zozeer over hun debuutplaat.

Maar hun boosheid is tenminste niet geveinsd(althans zo komen ze niet op mij over). Soms vind ik ze in hun extreme maatschappij-kritische houding zo nu en dan hoogdravend overkomen, maar, eerlijk is eerlijk, de wisselwerking tussen hun boosheid en melancholie heeft hun muziek wel positief geïnspireerd.

Waar vind ik deze manifesto's?

OK. Ik ben het wel met je eens, ElMeroMero (vooral de drums aan het einde van Storm klinken dreigend vind ik).

Hobbes: http://www.brainwashed.com/godspeed/text.html en dan vooral de live intro's. Ik weet niet zeker of ElMeroMero dat bedoelt met manifesto's, maar mooi om te lezen is het in ieder geval wel.

http://www.brainwashed.com/godspeed/text.html


Idd, het zijn niet zozeer manifesten, dan wel een verzameling van interviews en brieven waarin ze nogal zwaar van leer trekken tegen de 'verderfelijke' moderne samenleving.

Prachtige cd, goede groep. Mn favoriet nummer van dit dubbelalbum is Sleep.

Minuut 8 van Sleep is toch één van de mooiste momenten in de muziekgeschiedenis. Verdorie deze cd is goed.

De track Static is voor mij een van de beste nummers ooit gemaakt. Krijg nog altijd kippenvel van de ontknoping rond minuut 16 (en de opbouw daar naartoe)..
5* omdat ik niet meer kan geven en nog altijd stijgende in mijn top 10, 3e plek nu.

Grappig, Static vind ik juist verreweg de minste 'song' op deze prachtige dubbelaar. Mijn hoogtepunten: de eerste 6 minuten van Storm (lift your skinny fists...), de laatste 5 minuten van Sleep (de overgang van het geschreeuw in het extreem luistervriendelijke gedeelte) en de 'ontploffing' op Antennas To Heaven (She Dreamt She Was A Bulldozer). Een bijzondere en enerverende belevenis, deze cd...

4*.

Ik heb deze band eigenlijk pas net ontdekt, echt prachtige soundscapes op deze plaat.
Ik heb ze als mp3-tjes binnen gehaald om uit te proberen.

Toch ga ik de cd nog niet kopen, ik ben bang dat ik er snel op uitgekeken ben. (en trouwens wat voegt de hoes nou toe?)
Maar als de luister ervaring zo intens blijft of nog intenser en mooier wordt zal ik er zeker wat van mijn studiefinanciering in moeten steken.

Dit Canadese krakerscollectief bevat een aantal milieuactivisten, de hoes is dan ook gemaakt van gerecycled papier/karton en 'ruikt' behoorlijk....

De band ontleent haar naam aan de titel van een film van de Japanse regisseur Mitsuo Yanagimachi: Burako Empororu. Ze reageren tegen het kapitalisme en het feit dat alles op deze aarde beheerst wordt door economische principes.

"the world we live in is lost, violent and obscene, the relations we have with each other and ourselves are mostly alienated, together we need to begin figuring out how to fix ourselves, our communities, our world..."

Veel! Het artwork is zeker de moeite waard bij dit album!

Laat Efrim maar niet horen dat je dit hier verkondigd hebt

we aren't "a canadian post-rock squatter's collective"...

Ik draai 'm niet te vaak, en als ik 'm luister ga ik er echt voor zitten. Dit is namelijk écht iets bijzonders en daar wil ik geen achtergrondmuziek van maken.

Ook weer een hele goede plaat. Zit wel aardig structuur in door het gebruik van drumpartijen op sommige stukken. Dat geeft toch een beetje vastigheid.

Set fire to flames is toch ook een side-project van deze heren? Heeft zijn goede momenten, maar soms teveel geruis zonder dat dat iets toevoegt.

De heren ?

Toen ik ze voor het laatst zag optreden, stonden er wel degelijk twee dames op het podium mee te spelen met Efrim, Aidan, Thierry enzoverder: Norsola(cello) en Sophie(viool) als ik me het goed weet te herinneren.

Datzelfde geldt ook voor Set Fire to Flames wiens platen het daglicht zagen mede dankzij een niet onaanzienlijke vrouwelijke bijdrage.

Maar het is natuurlijk mogelijk dat jij meer op de hoogte bent dan ik. Als dat zo is, ben ik wel geïnteresseerd in jouw nieuwsflash over een personeelswisseling binnen GY!BE



Over welke van hun twee platen heb je het nu ?

Ik zie dat ik een gevoelige snaar heb geraakt:



Maar ik bedoel dat echt niet als een aanduiding dat de muziek gemaakt zou zijn door louter mannen. Ik duidde de band aan ( of moet ik zeggen muzikaal gezelschap, of, muzikaal collectief ) met de term "deze heren".

VERGEEF ME!

Ik had het trouwens over 'Sigs Reign Rebuilder'

Telkens als ik deze plaat opzet wordt ik weer intens geraakt. De eenzaamheid en droevigheid die deze plaat uitstraalt is adembenemend. De drums die je langzaam hoort opkomen aan het begin van Storm voelen als hartkloppingen, iemand die rent door afgelegen bossen, weg van alles, een traantje wegpinkend, maar met open armen de toekomst verwelkomend. Zo kan ik bij elk geluid op deze plaat wel een voorstelling doen. Werkelijk fenomenaal dit, realiseer ik me bij iedere luisterbeurt!!

Mooi gezegd: ik sluit me daar dan ook volledig bij aan en ik schrik van mijn eigen 4*. Daar moet een halfje bij en ik zit er zelfs aan te denken om er binnenkort 5* van te gaan maken

Oh fuck ja. Vandaag ook gemerkt. Waarschijnlijk mijn meest intense luisterervaring tot nu toe.

Eerste album dat ik van deze bijzondere band heb aangeschaft (ik heb ook nog een aantal MP3's op mijn PC staan). Fuck...

Dit is echt het allermooiste album dat ik héb!!!

Vijf, en nummer één in mijn top-10, natuurlijk!

Ik heb hm uit mijn top-10 gehaald en vervangen door "F# A# (Infinity)."

Het kan hard gaan hè: zo is het het allermooiste album dat je hebt en een week later kieper je 'm weer uit je top 10.

Goede keus hoor, dat is namelijk ontegenzeggelijk de beste GYBE plaat.