menu

Simple Minds - Walk Between Worlds (2018)

mijn stem
3,42 (126)
126 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: BMG

  1. Magic (4:35)
  2. Summer (4:57)
  3. Utopia (4:14)
  4. The Signal and the Noise (5:18)
  5. In Dreams (4:15)
  6. Barrowland Star (6:25)
  7. Walk Between Worlds (5:12)
  8. Sense of Discovery (6:26)
  9. Silent Kiss * (4:57)
  10. Angel Underneath My Skin * (3:43)
  11. Dirty Old Town [Live] * (4:53)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 41:22 (54:55)
zoeken in:
4,5
matthijs schreef:
(quote)

Erik, je geeft een algemeen oordeel vooral gebaseerd op wat "men" van de plaat vindt, en . Ik begrijp dat je heel positief bent, 4,5 ster en je bent "happy" maarre... ik lees graag waarom je zelf de plaat goed vindt! De site heet weliswaar "musicMETER" maar ik vind de site vooral leuk omdat het vaak over meer dan cijfers en oordelen van anderen gaat.

Ik ben zelf onder de indruk van de nieuwe stijl van synths en elektronische beats. Het vertrek van Mel Gaynor (drums) en Andy Gillespie (keys) was wat mij betreft niet nodig maar deze nieuwe stijl is best lekker, verfrissend, energiek.


Matthijs, ik volg volledig je enthousiasme over de 5x5 concerten. Dat was voor mij het concert dat ik qua periode als tiener had willen bijgewoond hebben en in 2012 werd dit gek genoeg zoveel jaren later werkelijkheid. Was wat mij betreft het beste concert van hun tot nu toe; met werk van hun beste muzikale periode én gebracht vol vuur en passie.
Wat betreft wat ik van WBW denk of liever waarom ik dit wel goed vind. Ik denk dat het een album is dat diverse stijlen brengt en als een geheel - vreemd genoeg - toch zeer goed aan elkaar hangt.
De keyboards klinken bvb. fris en bij momenten niets wat we tot nu toe qua stijl kenden. Utopia krijg ik kippevel van en Jim klinkt hier geweldig (vanaf 1:06). De liedjes zijn vol leven; gevarieerd met heel wat diepte waarbij je nu en dan nog iets nieuws ontdekt. Premonition vindt dit nogal geplamuurd klinken - geen enkel probleem met zijn mening en ik kan hem wel snappen, hoor - maar dit stoort mij hier totaal niet.
Je voelt ook dat ze proberen hun grenzen te herleggen. Ook hoe ze Celtic Strings herwerken en een meer dan duidelijke kwinkslag geven naar Alive and Kicking in Sense of Discovery. Niet risicoloos allemaal; moet je de ballen voor hebben want daar komt potentieel kritiek van en toch klinkt het meer dan geslaagd. Cherisse doet het prima met haar aanstekelijke energie. Noot: Mel heeft wel op 9 liedjes meegespeeld en komt - hoop ik - terug als een feniks uit het as en gebeten om zich te bewijzen . Geen grote fan van Sarah maar deze keer komt ze doorgaans wel goed uit de verf. En Charlie ... Je kijkt er al naar uit bij elk liedje en hij ontgoocheld je nooit. Ook super dat hij in Barrowland Star de registers opentrekt en gaat tot op de bodem van het vat. En Jim klinkt gewoon prima; niet evident want toch al 58, hé ?
De mayonnaise op deze cd pakt voor mij; ook met de andere muzikanten. Het valt mij ook op dat ik spontaan met plezier blijf teruggrijpen naar dit nieuwe werk en dat is persoonlijk mijn grootste waardemeter. Het is ooit anders geweest. Besluit: Happy days.

avatar van matthijs
4,0
Kijk, zo kan t ook! Je verhaal met plezier gelezen Erik.!

avatar van pos
4,0
pos
Thomas45 schreef:
luister eens naar het laatste album van de 50 jarige Steven Wilson en begrijp dan, dat blijvende - griezelig hoge - kwaliteit leeftijdsongebonden is.


Met Steven Wilson noem je dan ook wel gelijk 1 van de meest uitzonderlijke muzikanten van de laatste pak hem beet 20 jaar. Maar ook zijn laatste album is toch voer voor discussie onder zijn vele aanhangers.

4,5
Thomas45 schreef:
Goldendream: luister eens naar het laatste album van de 50 jarige Steven Wilson en begrijp dan, dat blijvende - griezelig hoge - kwaliteit leeftijdsongebonden is. Simple Minds is (eigenlijk al sinds jaren 90) verworden tot Jim Kerr en Charlie Burchill solo met een wisselende begeleidingsband daar om heen. Afgezien van een enkel spannend loopje (gitaar/keys) of idee, haalt 'Walk between..' nergens het niveau uit de jaren 80. Het is al wat als de 'heart and soul' Derek Forbes en Michael MacNeill tweede helft jaren 80/begin 90 vertrekken, het is daarna nooit meer echt goed gekomen. Black and white en Graffity Soul waren aardig. Big Music had alweer een paar echt mindere nummers (tussen een paar echt goede als Bittersweet en Liason (extra nummers). Ik wordt gewoon niet heel blij van 'Walk between..' ook niet bij herbeluistering. Barrowland star heeft nog dat spannende, onverwachte. Eerlijke, oprechte zang.
Luister eens naar Derek Forbes zijn solo cd 'Echoes' (álles zelf gespeeld) en zie wat ik bedoel. DEREK FORBES - THE AMERICAN - YouTube


Over smaak valt niet te twisten.... Van alles wat hier staat vind ik het tegenovergestelde...??

3,0
Ik ben nog niet zo heel enthousiast over deze nieuwe plaat eigenlijk. Het zit allemaal wel goed in elkaar, je hoort het vakmanschap. Het is wel allemaal erg gepolijst. Misschien moet het nog groeien! 'Magic' vond ik bij voorbaat al een zwak liedje, een typische oorwurm. Ik moet zeggen dat een nummer als Barrolaw Land Star wel heel goed is! Het heeft wel iets weg van Alive and Kicking. Fijne opbouw! Toch lijkt het dat de heren hier en daar wat dingetjes van U2 hebben gejat. Luister eens naar de gitaarlikjes van Sense of Discovery. Zonde.

Geef mij Graffiti Soul en Big Music maar!

avatar van Marco van Lochem
3,5
De Schotse band Simple Minds werd in 1977 in Glasgow opgericht en bracht in 1979 zijn eerste album uit, “LIFE IN A DAY”. De albums die volgden zorgden voor weinig groot succes, maar album nummer 5 veranderde dat. “NEW GOLD DREAM (81/82/83/84)” bracht het grote succes en groeide uit tot een klassieker. Het in 1982 uitgebrachte album bevatte ook de eerste Top 40 hit voor Simple Minds, “PROMISED YOU A MIRACLE”. In 1985 werd wereldsucces behaald met “DON’T YOU (forget about me)” uit de filn “THE BREAKFAST CLUB”. Dankzij de hits “ALIVE & KICKING”. “SANCTIFY YOURSELF”, “BELFAST CHILD” en “LET THERE BE LOVE” bleven de Schotten succesvol tot medio de jaren ’90. Op dat moment bestond de basis uit zanger Jim Kerr en gitarist Charlie Burchill, die vanaf 1977 deel uitmaakten van de band. Ondanks teruglopend succes, bleven de heren albums uitbrengen. Die werden niet allemaal even enthousiast begroet, maar sinds het album “BLACK & WHITE” uit 2005 lijken ze het juiste spoor weer gevonden hebben. Dat is zeker ook het geval op het prachtige, 18e studio album “WALK BETWEEN WORLDS”. Simple Minds oud en nieuw ontmoeten elkaar in de 8 songs die op dit ruim 41 minuten durende schijfje staan. Moderne invloeden, zoals synthbeats en elektronische dansbeats, worden smaakvol afgewisseld met typische Simple Minds melodieën en de stem van Jim Kerr zorgt voor het verbindende element. Minder prominent is de gitaar op dit album, maar als Churchill de spotlight krijgt, maakt hij daar goed gebruik van. Persoonlijk vind ik “WALK BETWEEN WORLDS” een prachtig album van deze band die inmiddels 41 jaar bestaat, maar versleten zijn ze nog lang niet.

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,5
Nu al ruim een week aan het beluisteren. De plaat had een flinke aanloop nodig maar scoort zeker een voldoende, dit is voornamelijk te danken aan het drietal The Signal And The Noise, Barrowland Star en het titelnummer. Ben het eens met de kritiek dat de plaat redelijk dichtgeplamuurd overkomt. Het begin van het album vind ik het minst sterke gedeelte. Vind het gitaarwerk van Burchill niet echt prominent aanwezig en Jim Kerr klinkt als vanouds, goed bij stem dus. Blijf toch wel een zwak voor de band houden, al is dit voornamelijk gebaseerd op de beginperiode van de groep. Voorlopig 3.5 met uitzicht op ( iets ) meer.

avatar van matthijs
4,0
Best een fijne plaat. Beetje andere sound, vermoedelijk doordat de band voor de meer dan de helft van samenstelling is veranderd. "De helft" qua aantal mensen, niet qua wat je hoort.
Waarom begint en eindigt de plaat met een matig nummer? Beter juist beginnen en eindigen met een knaller, daartussen wat zwakkere momentjes worden snel vergeten. Maar dat is misschien persoonlijk?

Charlie had vaker prominent in de mix gemogen, zoals in Barrowland Star. Niet eerder, ook niet op vroege SM-platen, hoorde ik m zo scheuren als op dit nummer, super!

avatar van thefook
3,5
Je kon hem letterlijk eerder zo horen scheuren in 1995. Barrlowland Star is een bewerkte/gedubte versie van Celtic Strings (B-Kantje She's A River) met precies dezelfde gitaaropname. Deze solo is 23 jaar oud... (wel mooi!)

avatar van Chameleon Day
3,0
Veel te veel een traditionele rock-solo. Weinig boeiend. Charlie heeft heel veel beters laten horen, imo.

3,0
Nieuwe band(leden) .. andere sound .. mijn ding is het niet !

avatar van matthijs
4,0
thefook schreef:
Je kon hem letterlijk eerder zo horen scheuren in 1995. Barrlowland Star is een bewerkte/gedubte versie van Celtic Strings (B-Kantje She's A River) met precies dezelfde gitaaropname. Deze solo is 23 jaar oud... (wel mooi!)

Juistem... Beetje een soort leftovers-album, als ik dit ook bekijk. Wel hoog niveau leftovers!

avatar van WesleyX16
3,5
Ik hoor hier een zeer ervaren band en die weten hoe ze een goede song moeten schrijven. Er is weinig vernieuwingsdrang. Het album luistert lekker weg. Maar altijd jammer dat bij zo'n grote band op een gegeven moment het frisse geluid verdwijnt. Het is geen spannende album. Van je kent het al. Je hoort waar ze goed in zijn. Geef mij maar de albums tot en met Sparkle In The Rain. Daar staat Waterfront op. Dat rockte...

Dit is wel een heel gelijkmatig album. Alle nummers die erop staan zijn allemaal ongeveer even goed. Ik vind Summer en The Signal er even bovenuit schieten. En In Dreams mag er ook zijn.

avatar van matthijs
4,0
Thomas45 schreef:
What's really frustrating is that they toured the first 5 albums in 2012 (See 5x5 Live), and it's fantastic, so it's not like they can't pull it off.

Dat is inderdaad een kwalitatief groot contrast. Wat mij betreft doen ze die hele tour gewoon nog een keer! (Een van mijn favoriete concerten aller tijden).
Desalnietemin een leuke plaat, deze Walk Between Words. Als ik de Wikipedia lees over deze plaat is het meer een plaat met vooral bewerkt restmateriaal van een lange periode (mijn favoriet Barrowland Star een bewerking van een b-kantje van 25 jaar geleden). Dat idee pakt niet slecht uit, maar ook niet overrompelend sterk.

avatar van FlyLo
Berichten verplaatst naar Simple Minds

5,0
Na wat keren luisteren vind ik het toch een goed album.

4,0
Net een nummer op youtube gezien van Simple Minds, 'Direction of the Heart'. Dacht dat het een heel nieuw nummer was. Schijnt b-kant van de single 'Magic'te zijn. Onbegrijpelijk dat ze dat als b-kant gekozen hebben. Had op het album moeten komen i.p.v. het slappe 'Magic'.

avatar van matthijs
4,0
Meeste nummers hebben wel iets dat me aanspreekt, maar net niet genoeg:
-The Signal and The Noise bijvoorbeeld, begint met een heel lekker intro met een orgineel klinkede synth, dan denk je: wow, wat gaat dit worden, maar dan wordt het gewoon een poppy liedje.
-Here Comes Summer is een mooie melodie maar dat hee-hee-hee-hee maakt het een beetje stadion-meezingmuziek.
-Barrowland Star eindigt in een geweldige gitaarsolo maar de eerste helft is niet echt speciaal.

Een uitzondering: het titelnummer! fijne melodie, instrumentatie, productie! Dat is een van de beste songs van DM van de laatste 25 jaar!

avatar van milesdavisjr
3,0
Is het glas halfvol of juist halfleeg, een gezegde dat voor mij opgaat bij de Simple Minds, zeker tot aan halverwege de jaren 80 (ja zelfs Once Upon a Time) maakten de heren een interessante muzikale ontwikkeling door. Van met New Wave en synthesizer doordrenkte eerste platen tot aan de pompeuze toegankelijke stadion rock van Once Upon a Time. De heren hadden halverwege de jaren 80 goed door van welke kant de wind kwam. Hierna kwam vanuit creatief oogpunt de klad erin, een gitaar georiënteerd album als Good News kan mij nog wel bekoren, maar nummers werden allengs aangelengd, verassende wendingen of goed geplaatste elektronische toevoegingen werden steeds spaarzamer. Op Walk Between Worlds speelt de synthesizer een grotere rol hoewel ondersteunend van aard. Op een track als The Signal werkt dit maar trekken de mannen het te lang door. Hetzelfde kan gezegd worden van Barrowland Star en Sense of Discovery, best aardige nummers maar met een minuut of drie had het ook afgedaan kunnen worden. Magic is een aardige opener die weliswaar wat eenvoudig van aard is, het werkt wel. Zo bevat elke plaat van de Schotten de laatste 35 jaar wel enkele aardige tracks, zo ook Walk Between Worlds, een prima score meegeven aan een Simple Minds plaat zie ik niet snel meer gebeuren. De band heeft echter een oeuvre opgebouwd waar je mee kan thuis komen, waarbij ook nog eens genoeg te kiezen valt. Walk Between Worlds laat horen dat het vlammetje er nog steeds is, de boel tot ontbranding laten komen doet het echter niet.

4,0
Ik ben sowiezo benieuwd of ze ooit nog met een nieuw album komen, en zeker nog eentje van het betere soort. Ik ga deze toch iets verlagen, best redelijk goed, maar toch net iets minder dan hun 3 voorgaande studio-albums.

avatar van Rainmachine
3,0
Ik kom ook tot dezelfde conclusie dat het album slecht geproduceerd is. Alle dynamiek is er uitgehaald alsof er genormaliseerd is op db niveau. Op vinyl klinkt het in ieder geval compleet RUK. Mijn eerste luistersessie was digitaal dus misschien is dat beter gemasterd. Meestal is het andersom maar voor alles is een eerste keer.

avatar van Erik The Viking
4,5
Voor mij hét sterkste album sinds hun gestage comeback met Cry.
Enorm veel vakmanschap komt niet naar boven.
Als je ziet dat ze Alive & Kicking herschrijven dito Celtic Strings dan blijkt dit.
Utopia is voor mij persoonlijk het beste dat ik ze heb zien maken sinds NGD; een beresterk nummer in elk opzicht.

avatar van luigifort
Deze nu maar eens proberen

Gast
geplaatst: vandaag om 13:40 uur

geplaatst: vandaag om 13:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.