U2 - All That You Can't Leave Behind (2000)

Nou ja, de openig van het artikel is al "verrassend" (lees: dubieus):

"I am going to go out and say it: I absolutely believe that U2 were the best band since The Beatles. They were the most inventive, most versatile and most impressionistic outfit that poured their heart and soul into everything they produced."

Verder een beetje erdoorheen geskimd maar als je zoiets zegt, heb ik niet het gevoel dat je weet waar je het over hebt:

"and there’s the monster ‘Elevation’, which flitted happily between the world of rock and hip-hop. "

Hip-hop??

Mee eens. The Beatles zijn vreselijk overschat

ik vind dit nog vrij aardig . Er staan nog een paar behoorlijke nummers op ( kite , stuck in a moment , walk on) . Wel zo'n beetje de laatste stuiptrekking van wat soms briljant was ( boy, october UF , Achtung Baby). Beatiful day kan ik echt niet meer horen zo obligaat. Erger nog is Elevation , ver-schrikkelijk ( hebben ze later nog een keer met vertigo gedaan ) . Zijn gewoon de best gewaardeerde nummers hier. Verder zijn de album tracks over het algemeen prima , een 3.5 ster lijkt me op zijn plaats.

All That You Can't Leave Behind werd destijds gezien als een terugkeer naar de roots van de band, ongecompliceerd en nuchter. Het millennium werd ingeluid met Beautiful Day, een draak van een nummer als je het mij vraagt. Met opvolger Stuck in a Moment You Can't Get Out Of wordt het al niet veel beter. Neen, als je het stof er vanaf haalt blijft er een mager album over. Is dan alles kommer en kwel, dat valt ook wel weer mee; Elevation heb ik altijd wel een fijne drive hebben vinden, Walk On is de beste song op deze schijf, maar ook het stemmige When I Look at the World is fraai. De overige nummers zijn degelijk maar nergens weten de heren het vuur dermate op te stoken dat het de concurrentie aankan met de platen van de twee decennia ervoor. De muziekpers was destijds overwegend positief over dit plaatje, waar dat vandaan kwam is mij altijd een raadsel gebleven. Hoewel ik Pop en Zooropa niet sterker vindt dat deze schijf hou ik wel van het enigszins recalcitrante karakter van deze twee platen. ATYCLB bleek een commercieel succes, tegelijkertijd trad hiermee ook het creatieve verval in.

Ik kocht dit album om (uiteraard) beautiful day, waarvan ik dacht dat U2 weer de echte U2 was. Maar wat een desillusie was de rest. Paar keer gedraaid omdat ik toch 40 piek voor de cd had betaald, daarna nooit meer. Ik hoop dat anderen er veel plezier aan beleven, ik had liever gezien dat ze na The Joshua Tree waren gestopt en als een legende bewaard waren gebleven.

Dan hadden we dat prachtige Achtung baby gemist.

Ik vind Beautiful Day overigens vanaf dag 1 al een draak. Wat een tenenkrommend nummer zeg. Wel eens dat ze beter hadden kunnen stoppen, maar dan eind jaren 90. Veel soeps is het niet meer geweest daarna.

Stuck in a Moment You Can't Get Out Of blijft echt super goed zeg

Ik vind vooral dat t nummer vooral doet zoals ie heet

Voor mij op een positieve manier, vind t album sws lichtelijk onderschat