menu

Paul McCartney - Egypt Station (2018)

mijn stem
3,63 (186)
186 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Capitol

  1. Opening Station (0:41)
  2. I Don't Know (4:26)
  3. Come on to Me (4:10)
  4. Happy with You (3:34)
  5. Who Cares (3:13)
  6. Fuh You (3:23)
  7. Confidante (3:04)
  8. People Want Peace (2:59)
  9. Hand in Hand (2:35)
  10. Dominoes (5:02)
  11. Back in Brazil (3:20)
  12. Do It Now (3:17)
  13. Caesar Rock (3:29)
  14. Despite Repeated Warnings (6:57)
  15. Station II (0:46)
  16. Hunt You Down / Naked / C-Link (6:22)
  17. Get Started * (3:41)
  18. Nothing for Free * (3:15)
  19. Frank Sinatra's Party * (2:44)
  20. Sixty Second Street * (3:57)
  21. Who Cares [Full Length] * (5:33)
  22. Get Enough * (2:56)
  23. Come on to Me [Live at Abbey Road Studios] * (4:19)
  24. Fuh You [Live at the Cavern Club] * (3:35)
  25. Confidante [Live at LIPA] * (3:16)
  26. Who Cares [Live at Grand Central Station] * (3:02)
toon 10 bonustracks
totale tijdsduur: 57:18 (1:33:36)
zoeken in:
avatar van lennon
4,0
Flaming pie is naar mijn bescheiden mening zijn beste solo plaat.

avatar van teus
lennon schreef:
Flaming pie is naar mijn bescheiden mening zijn beste solo plaat.


Eén van zijn 5 beste solo albums ,(without Wings) dat zeker wel Leo ,en daar kun je deze mss ook voorzichtig bij gaan rekenen
Maar met mijn onbescheiden mening het fantastische album RAM ('71) is ...onovertroffen zijn mooiste

avatar van Rudi S
4,0
teus schreef:


Eén van zijn 5 beste solo albums ,(without Wings) dat zeker wel
Maar met mijn onbescheiden mening het fantastische album RAM ('71) is ...onovertroffen zijn mooiste


Ja die vind ik ook duidelijk de beste.

avatar van Rogyros
4,0
lennon schreef:
Nou deric raven ,vaak kan ik me vinden in je recensies, maar bij deze totaal niet.

Jammer dat jij de plaat als geforceerd beschouwd. Lennon is overigens bij mij geen één keer in mijn gedachte opgekomen tijdens het luisteren van de plaat, temeer omdat dit nou juist een enorm typische McCartney plaat is.

Maar,ieder zijn mening natuurlijk.

Honderd procent eens. Voor mij is dit idd een typische Macca plaat, fris en eigenlijk zijn beste sinds Flaming Pie. Ik heb ook nog geen seconde aan Lennon gedacht tijdens het beluisteren van deze plaat.

Vier sterren ga ik het denk ik geven. En de kans op een halfje hoger is nog aanwezig.

Ik ben het wel eens met de kritiek op zijn stem. De achteruitgang is al een tijdje hoorbaar, zeker bij het vorige album New. Ik vind het echter niet slecht klinken.
Ik heb een beetje het tegenovergestelde gevoel van de nieuwe van de andere Paul. De vergelijking gaat een beetje mank omdat Paul Simon herbewerkingen van oude nummers heeft uitgebracht. Maar deze zeventiger heeft qua stem vrijwel niets ingeleverd, zingt nog steeds geweldig. Alleen daar vind ik de muziek niet zo erg boeiend. Paul McCartney heeft veel ingeleverd qua stem, maar qua songs is het juist uitstekend en kan deze plaat zich wellicht meten met zijn betere werken als solo artiest.

Naar mijn mening dan.

avatar van teus
McCartney heeft altijd al zijn eigen typische stijl/sound gehad,ook al binnen de Beatles
De Lennon/McCartney composities stonden in realiteit zeker niet altijd uit samenwerking tss die 2,wel ontstonden mooie creaties ...dus dan natuurlijk wel echte Lennon/McCartney werken
Wat ik wil aangeven,McCartney had zeker pakweg ten tijden van de White Album ,lennon al niet persé nodig voor zijn songsmidkwaliteiten, ze werkten nog steeds als team , maar waren al van elkaar losgeweekt, eigg hoor je voor die tijd al duidelijke verschillen ..denk aan de tracks op bv Revolver,Hoe verschillend kan het zijn???

Om on topic te blijven ,ook op dit recente album moet je veel fantasie hebben om de sound van Lennon te ontdekken

avatar van devel-hunt
4,0
De sound van Lennon is nergens te bekennen op egypt station, de sound van McCartney destemeer.
deric raven stelt dat McCartney zijn hele solo carrière bezig is Lennon te imiteren, dat zou sneu zijn en klopt natuurlijk van geen kant. De ballads op egypt station zijn puur McCartney die hij al ver voor het ontstaan van Imagine maakte.
De enige keer dat McCartney opzettelijk Lennons sound en stem nabootste was op let me roll it, als antwoord op how do you sleep.

Dat hij geen tweede cash is? Johnny Cash was op zijn 76 ste al een stokoude man, terwijl McCartney nog de energie en uitstraling heeft van een vijftiger. Het komt waarschijnlijk in zijn hele wezen nog niet voor om te reflecteren op zijn leven, dat gaat hij waarschijnlijk rond zijn 96 ste doen. ??

AC1
Snap de Lennon na-aperij commentaar ook niet.

avatar van deric raven
2,5
Ik zeg ook nergens dat McCartney zijn hele solo carrière Lennon aan het imiteren is, maar wel dat hij bij de pianostukken zeker richting Imagine gaat.
Hoor liever een Live and Let Die, echt een geweldige track.

avatar van deric raven
2,5
Mijn beeld van McCartney is trouwens verder niet verkeerd, de biografieën Fab en McCartney over McCartney gelezen, en ook 2 over John Lennon
McCartney komt veel sympathieker over, en stond ook binnen The Beatles open voor het experiment, veel meer dus dan wat ik verwacht had.
Bij zijn solo werk, in ieder geval de singles is het vaak wat mainstream, al zijn er uitzonderingen.
Bij Egypt Station had ik in ieder geval andere verwachtingen, en die worden bij mij niet waar gemaakt.
Flaming Pie ga ik mij in verdiepen, zo ook opnieuw in zijn samenwerking met Elvis Costello, een door mij hoog gewaardeerde artiest.

deric raven schreef:
Ik heb ooit de film Groundhog Day gezien, daar beleefd de hoofdrolspeler steeds dezelfde dag, en komt hij geen steek verder.
Dat gevoel heb ik bij Egypt Station; Paul McCartney zit vast in een tijdmachine ergens begin jaren 70.
En hij heeft nog een handicap; hij beleeft deze dag ook nog in het lijf van zijn muzikale partner John Lennon.
Hij droomt dat hij pas bevrijd wordt als het hem lukt om achter de piano een nieuwe Imagine te schrijven.
Een soort van Repelsteeltje achtig verhaal; al veranderd bij deze artiest wel alles wat hij aanraakt in goud.
Het is allemaal teren op oude successen; Come on to Me heeft muzikaal veel weg van Sugarloafs Don’t Call Us, We’ll Call You [..]

De ironie, want de riff in 'Don't Call Us, We'll Call You' is Lennon/McCartney’s ‘I Feel Fine’… “Yeah, it sounds like John, Paul and George”.

Nee, wat jij hoort is gewoon heel erg typisch McCartney, juist die piano-stukken op die single bijvoorbeeld. Lennon was een matige pianist, dat wist hij zelf ook, zijn materiaal inclusief 'Imagine' (de titel-track, het album) heeft logge akkoorden. Dus liet hij het door Nicky Hopkins of Ken Ascher spelen, en werden het virtuoze, klassieke, bijna symfonische arrangementen. Geen van beide is van toepassing op het pianospel van McCartney hier, het is eerder zoals op zijn 'Lady Madonna', de Fats Domino-stijl, beetje honky tonk.

avatar van deric raven
2,5
Dan is het terecht opgemerkt door mij dat er duidelijk raakvlakken zijn, alleen klopt mijn link dus blijkbaar niet.
Ik heb, waarschijnlijk zoals velen, van John Lennon solo, een beeld van hem voor ogen, zittend achter de piano Imagine spelen.
Dat dit beeld door bovenstaande informatie nu anders is, kan ik alleen maar toejuichen.
Daar heeft mijn recensie in ieder geval toe geleid.
Van McCartney wist ik dat hij gitaar kon spelen, en hij is uiteraard een zeer goede bassist, dat van het pianospel wist ik niet, ja, samen met Stevie Wonder achter de piano zittend bij Ebony & Ivory, maar dat was vooral voor de clip.

avatar van Rogyros
4,0
Macca is een multi-instrumentalist. Naast zijn uitstekende pianospel, gitaar (rythm en lead) en natuurlijk basgitaar speelt hij ook nog eens drums, deric raven. Op bijvoorbeeld Band On The Run speelde hij al deze instrumenten bij gebrek aan voldoende bandleden.

Volgens mij is hij als kind begonnen met het spelen van trompet en piano. Maar dat weet ik niet honderd procent zeker.

avatar van deric raven
2,5
Ik zie hem inderdaad op de foto's in het boekje van Band On The Run met drum, bas, gitaar en keyboard, als artiest wordt een saxofonist genoemd.
Verder zie ik geen namen van muzikanten.

avatar van AdrieMeijer
4,0
McCartney heeft ook de drums op Back in the USSR en The Ballad of John & Yoko gedaan. Twee nummers die behoorlijk swingen!

avatar van Rogyros
4,0
Op Wikipedia zie je de informatie ook staan. Aangezien de gitarist en drummer vlak voor de opnamen vertrokken, werd er meer door hem (en Danny Laine) gedaan.

Op Unplugged zie je Macca ook drummen bij het nummer bij het nummer Ain't No Sunshine. Bij de Beatles heeft hij een paar keer de stokjes opgepakt. En op zijn soloplaten ook wel eens. Op Flaming Pie geloof ik ook een paar nummers.

avatar van deric raven
2,5
Over zijn muzikaliteit is hij wel bescheiden, pronkt er niet mee.

avatar van pmac
4,5
Heb de cd besteld met bonustracks maar wel al het een en ander op spotify beluisterd. Ik was behoorlijk positief verrast door een aantal nummers (I don’t know, Despited en Dominoes). Tegelijkertijd staan er ook nummers op die hij mijn inziens beter had weggelaten. Fuh you en Back in Brazil zijn echt nietzeggend. Afijn; het zijn de eerste luisterbeurten pas en het is al mooi dat hij op 76 jarige leeftijd een respectabele plaat maakt.

avatar van RoyDeSmet
1,5
@lennon @Rogyros @devel-hunt @teus @AC1 Luister eens naar Lennon's demo-opname van "Grow Old With Me" en daarna naar "I Don't Know" van dit album. Ik denk dat @deric raven daarop doelt.

avatar van lennon
4,0
RoyDeSmet schreef:
@lennon @Rogyros @devel-hunt @teus @AC1 Luister eens naar Lennon's demo-opname van "Grow Old With Me" en daarna naar "I Don't Know" van dit album. Ik denk dat @deric raven daarop doelt.


Denk het niet, want hij noemde imagine.

avatar van devel-hunt
4,0
RoyDeSmet schreef:
@lennon @Rogyros @devel-hunt @teus @AC1 Luister eens naar Lennon's demo-opname van "Grow Old With Me" en daarna naar "I Don't Know" van dit album. Ik denk dat @deric raven daarop doelt.


En luister eens naar Lennons Woman, klinkt dat niet meer als een McCartney nummer?

avatar van pmac
4,5
Imagine, Grow old with me, Backseat of my car, Let it be.... het is niet zozeer Lennon maar een associatie met de Beatles die ik zou leggen met I don’t know. Vooral het akkoordenschema die in de brug van majeur naar mineur loopt. En dat zou ik dan eerder een McCartneydingetje vinden dan van Lennon.

avatar van RoyDeSmet
1,5
lennon schreef:
(quote)


Denk het niet, want hij noemde imagine.


In ieder geval vind ik die Lennon-McCartney vergelijking dan zelf op gaan

avatar van Lost
4,0
Behoorlijk opgetogen door dit plaatje. Straf dat Mccarthy nog zo'n plaat in zich heeft. Het spelplezier, de vreugde spat er werkelijk van af... Terwijl zijn leeftijdsgenoten Bowie, Cohen, Cash een vooral deprimerende sfeer neerzetten op hun laatste platen (pas op ik vind het ook goede platen), schrijft Mccarthy: all i wanna do, is F°°° YOU... Respect voor die ouwe rakker...

Mooie ballads, niemendalletjes maar oorwurmen, bescheiden rockers,... voor elk wat wils...

avatar van lennon
4,0
Lost schreef:
Behoorlijk opgetogen door dit plaatje. Straf dat Mccarthy nog zo'n plaat in zich heeft. Het spelplezier, de vreugde spat er werkelijk van af... Terwijl zijn leeftijdsgenoten Bowie, Cohen, Cash een vooral deprimerende sfeer neerzetten op hun laatste platen (pas op ik vind het ook goede platen), schrijft Mccarthy: all i wanna do, is F°°° YOU... Respect voor die ouwe rakker...


Eens met je bevindingen, maar... hij heet echt al 76 jaar McCartney

avatar van west
4,5
lennon schreef:
(quote)

maar... hij heet echt al 76 jaar McCartney

Ja, jij weet dat natuurlijk wel Lennon...

avatar van deric raven
2,5
Lemon was jarenlang zijn partner bij de Britels.

avatar van pmac
4,5
Vandaag de cd binnen gekregen. Mooi artwork. Het harmonicahoesje is gebaseerd op twee schilderijen van de meester himself. Een groen elastiekje er omheen betekent dan dat je de versie met bonustracks hebt (ipv rood). Wel een beetje maf. Die bonustracks had hij er gewoon bij kunnen zetten. Zal wel een marketingteam achter zitten.
Afijn; ik ga er dit weekend maar eens goed voor zitten.

avatar van Marco van Lochem
4,5
De inmiddels 76 jarige Paul McCartney flikt het opnieuw, zijn nieuwste solo album is een geweldige plaat geworden. “EGYPT STATION” laat het bekende McCartney geluid horen, maar heeft ook modernere elementen. In 2013 verscheen “NEW”, een album dat redelijk positief ontvangen werd en waar een aantal prachtige liedjes op staan. Dat is op “EGYPT STATION” niet anders. De 16 tracks laten Paul McCartney horen op een manier zoals we van hem gewend zijn, gevarieerd en niet blijven hangen bij 1 stijl. Twee korte tracks en 14 mooie popliedjes, van ballads ( “I DON’T KNOW”) tot lekker uptempo (“COME ON TO ME”), vanaf het begin weet je wat je van “EGYPT STATION” kunt verwachten. Het Beatleske “HAPPY WITH YOU” zal ongetwijfeld bestemd zijn voor de nieuwe liefde in zijn leven Nancy Shevell. Je zou er ook uit op kunnen maken dat hij gewoon goed in zijn vel zit, het heeft in ieder geval gezorgd voor een mooi liedje. “WHO CARES” is een typische McCartney rocker, “FUH YOU” (als enige geproduceerd door Ryan Tedder van OneRepublic) is erg modern en heeft Coldplay invloeden, maar past wel in het geheel. “CONFIDANTE” is weer een klein gehouden liedje, mooi en sferisch. “PEOPLE WANT PEACE” laat de politiek geëngageerde McCartney horen, “HAND IN HAND” is weer een Beatleske klein liedje, met prachtige strijkers arrangementen en een fluitachtige solo, “DOMINOES” is een uptempo track met een psychedelisch einde, waarin je ook The Beatles kunt herkennen. “BACK IN BRAZIL” is net zoals “FUH YOU” een buitenbeentje, een vrolijk dansbare song, “DO IT NOW” is een ballad en “CEASAR ROCK” laat de rockende McCartney horen, waarin hij ook op de toppen van zijn kunnen zingt. “DESPITE REPEAT WARNINGS” is met bijna 7 minuten het langste nummer op “EGYPT STATION” en kent meerdere stijlen en tempos. Een heerlijke track, wat ook geldt voor de afsluiter, “HUNT YOU DOWN/NAKED/C-LINK” dat ook ruim 6 minuten klokt en uit 3 delen bestaat. Met producer Greg Kurstin (All Saints, Lily Allen, Kylie Minogue, Britney Spears, Kesha, Sia, Foster The People, Pink en Billy Idol heeft Macca een prachtig album gemaakt, waarmee hij jaren vooruit kan. Mocht het zijn laatste album zijn, dan doet hij dat met opgeheven hoofd, maar ik hoop dat we nog weer nieuwe muziek van hem te horen krijgen….

avatar van pmac
4,5
Ik geef hem een dikke vier sterren. Er staan weer een paar prachtige nummers op die doen denken aan Beatles en Wings. Vooral Dominoes (akkoordenschema van Isn’t it a pity ) is ijzersterk maar ook I don’t know, Do it now en Hand in hand zijn van bijna Beatles klasse. De andere nummers vullen goed aan maar helaas staan er ook een paar nummers op die hij beter had weggelaten. Fuh you, Ceasar rock missen nivo. Back in Brazil zou ik niet slecht willen noemen maar valt erg uit de boot. De bonustracks zijn dan juist weer prima. Vooral Get started had zo op een Wingsplaat gepast. De moeite waard om er dus een paar euro meer voor neer te tellen.
Overall genomen is het zonder meer een goede plaat. McCartney laat net als Waters of Daltrey zien dat je als 70+er nog steeds uitstekende muziek kan creeeren. Eens kijken of de Stones (nu in de studio) ook zo’n kunstje kunnen flikken.

avatar van pmac
4,5
Echt onbegrijpelijk dat de bonusnummers niet op de reguliere cd staan. Get started is een uitstekend uptempo nummer en Nothing for free een hip nummer die een stuk leuker is dan Fuh you.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:03 uur

geplaatst: vandaag om 13:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.