Ik mag pas over Eefje praten als ik wat over deze plaat gezegd heb van
Johnny Marr, dus dat doe ik maar. Hij is heel dwingend. En eng.
Tot nu toe heb ik de voorgangers allen 3 sterren toegekend en deze komt ook gewoon weer in deze regionen. Op een gegeven moment gaat die ijle stem irriteren en dat lijzige geluid is echt niet boeiend genoeg om bijna een uur de aandacht vast te houden. Het zuigt op een gegeven moment gewoon alle energie uit je. In plaats van de hypnotiserende zweeftrip die het zou moeten zijn.
In die zin merk ik eigenlijk weinig verschil met Currents, behalve dan dat een klapper als Let It Happen ontbreekt. Hoewel er echt wel wat goede nummers op staan, maar dat zijn de al uitgebrachte singles (met als hoogtepunt vooralsnog Lost in Yesterday). Een nummer als Tomorrow's Dust of On Track voegt echt 0,0 toe aan dit album.
WoNa schreef:
De totale, absolute verveling. Ik kan er niet meer van maken.
Dit vind ik een treffende omschrijving. De muzikale omlijsting van een zouteloze zomermiddag waarin absoluut niets interessants gebeurd is. Ik weet niet of je het zo bedoeld hebt, maar anders had je het zo moeten bedoelen.