gemaster schreef:
Erg lekker album, dat duidelijk een opmaat is voor het meesterwerk 'Ziggy Stardust'.
Nou, ik vind dit album eigenlijk te preferen boven 'Ziggy Stardust'
Maar perceptie is realiteit in het elfjesland (= de popmuziek
). Dus als G. dit een opmaat vindt naar dat glamrock-manifest uit '72 - dan is dat zo
Waarschijnlijk had ik een voorkeur voor dit album omdat de piano hier zo'n prominente rol speelt. Ja, de piano "rockt" hier een eindje weg; op een subtiele manier (niet op de Elton John of Ben Folds-manier; daar klinken de pianoklanken alsof er een revolverduel wordt betwist tussen muzikant & piano)
Op deze plaat staat
Quicksand en dat zou zomaar eens mijn favoriete Bowie nummer kunnen wezen:
I'm frightened by the total goal/I'm dragging to the ragged hole/And I Ain't got the power anymore héél beklemmend toch
... en alsof dat nog niet genoeg is sluit die song af met
"Knowledge comes with death's release"
't Is maar een popsong, maar sommige popsongs doen deugd - werkelijk waar
Voor de rest ben ik steeds minder en minder gaan voelen voor Bowie's muziek. OK - "Low", "Heroes", "Ziggy Stardust" & "Station to Station" vind ik nog steeds verdomd goeie lp's, maar ze raken mij niet echt midscheeps. Ik denk: "Sjee, wat een knappe songs." Maar de "emotionele klik" (die er bij een Van Morrison wel is) volgt niet echt.
Het is verdraaid leuk voor zolang het duurt, Bowie-muziek, maar wanneer het voorbij is, is het dan ook onherroepelijk voorbij. Het kruipt niet echt in je bloedbanen ... behalve natuurlijk
Quicksand
En neen, G, ik ga nog niet stemmen - daarvoor is het té lang geleden dat ik deze plaat in zijn geheel hoorde