menu

Nick Cave & The Bad Seeds - Your Funeral... My Trial (1986)

mijn stem
3,88 (290)
290 stemmen

Australiƫ
Rock
Label: Mute

  1. Sad Waters (5:00)
  2. The Carny (8:01)
  3. Your Funeral, My Trial (3:56)
  4. Stranger Than Kindness (4:47)
  5. Jack's Shadow (5:41)
  6. Hard on for Love (5:19)
  7. She Fell Away (4:30)
  8. Long Time Man (5:48)
  9. Scum * (2:53)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 43:02 (45:55)
zoeken in:
avatar van Darkshines
4,0
Deze groeit per luisterbeurt, tot nog toe vind ik dit zijn sterkste, ik zit wel pas bij zijn 3de album.

4,0
Zeer mooi. Hoe is het mogelijk dat ik hier pas nu achter ben gekomen . The Carny doet mij een beetje aan Coil denken.

avatar van FCEstebandido
4,5
Dit was meer dan 20 jaa geleden een kerstcadeau dat ik kreeg en tevens mijn eerste Nick Cave plaat. Ze doet me nog altijd aan kerstmis denken. Sindsdien heb ik geen enkele artiest van zo nabij gevolgd.

avatar van Ikkegoemikke
5,0
Ik heb dat "Welk-is-nu-het-betere-werk-van-Nick-Cave"-gevoel nooit. Ik vind de man magistraal,onberekenbaar en muzikaal een unicum. Elk werk is voor mij een pareltje , een ontdekking en een genot voor het oor. Deze heb ik dan ook al oneindig veel keren beluisterd en het slingert je van een depri sfeertje naar een hoempapa-achtig hoekje. Geniaal.
De titelsong is een uit den treure gebruikt begrafenis nummer. Persoonlijk zou ik The Ship Song eerder gebruiken voor zo'n gelegenheid, maar dat is persoonlijke smaak
Stranger than kindness is dan weer zo'n meersterwerk dat bij mij steeds op repeat komt te staan. Die enerverende gitaren,dat tromgeroffel,die melancholische zang die telkens iets langs het tempo ligt en dat orgeltje op het einde. Oorgasme
Jacks Shadow is dan weer dat typische Cave geluid dat eerder naar The Birthday Party leunt met die scherpe gitaren en donkere vocalen. Ik hoor er niet echt Coil in echter )
The Carney is dan weer die vrolijke hans die bij Nick naar bovenkomt. Qua sfeer : Tom Waits meets Gangs of New York.
She Fell away : hoorde ik jaren geleden voor het eerst op de radio en overdonderde me toen door het dreigende gevoel wat ervan uitging.
En die afsluiter met die vettige rochel in het begin die de inleiding is voor een rauw ruw en lekker ruig gezongen nummer.

Duidelijk ... ik ben een NC en Birtday Party die-hard fan )

avatar van Cor
4,0
Cor
Mooi album van Cave. Ik merk hier dat de rauwheid voor het eerst ook de melancholieke elegantie van Nick Cave gaat ontmoeten. Een mooie combi. Ik vind dit album daarmee ook een sprong voorwaarts t.o.v. de twee voorgangers. Die waren ook mooi, maar deze plaat is rijker van toon en geluid. Alleskunstenaar.

yorgos.dalman
FCEstebandido schreef:
Sindsdien heb ik geen enkele artiest van zo nabij gevolgd.

Nooit eens Swans of The Black heart procession geprobeerd?

avatar van frolunda
4,0
Sterke plaat van Nick Cave and the Bad seeds die misschien niet tot hun allerbeste behoort (al zit ie er wel dichtbij) maar in the Carny wel één van hun mooiste nummers bevat..........And the rain it hammered down.

Is dit de trackvolgorde van de LP? Want mijn album kent een geheel ander verloop.

avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Franck Maudit schreef:
Is dit de trackvolgorde van de LP? Want mijn album kent een geheel ander verloop.
Bij deze aangepast naar wat de originele volgorde zou zijn. Kan dat kloppen?

Robertus
Helaas, heren. Kleine error. Ik heb correctie verstuurd naar de crew, maar het komt hierop neer:

Het album kwam uit als dubbel-EP, EP 1 had de titel Your Funeral, en 2 My Trial. Your Funeral zijn de meer stemmige songs en My Trial is ook een stuk heftiger. De latere CD-issue heeft de volgorde omgegooid en dat is de tracklist die Franck Maudit hier bedoelt. De remaster uit 2008 is weer teruggegaan naar de originele tracklist.

Scum is een bonustrack van zowel de eerste CD-issue als de remaster. Op de remaster is hij te vinden op de extra DVD.

avatar van dix
4,0
dix
Volgens mij klopt ie zo

Dan was de volgorde dus correct.
Nu ik eraan gewend ben dat het album met het titelnummer begint mag ik er niet aan denken dat het anders zou zijn, no way dat ik dit album op LP kan kopen. Zo autistisch ben ik nog wel

Robertus
Ja, dat is natuurlijk wat je gewend bent. Heb je wel eens geprobeerd de cd volgens deze lijst te programmeren?

Ik zal vanmiddag eens gek doen en het proberen.

avatar van Sanderzzz
3,5
Het vierde album laat ons kennismaken met een zwarte, depressieve en ingetogen Cave gecombineerd met stukken die je doen terugdenken aan From Her To Eternity.

Laten we meteen van start gaan met het eerste deel (Your Funeral) en het lied Sad Waters. Prachtig meesterwerk om van te huilen. De twee stemmen doorheen het nummer waren eerst wat wennen maar vloeien perfect in elkaar. Dit is trouwens een techniek dat Cave tot nu toe steeds heeft gebruik in zijn albums en later ook terugkomt in nummers als Green Eyes. Sad Waters is wel de mooiste opener tot nu toe. Waar Tupelo een upbeat nummer is om recht te staan en lekker mee te doen word ik hier warm en koud. Warm door de mooie stem, koud door de gedistantieerde melodie.

The Carny staat ook op de best of van de beste man. Ik ken iemand die deze cd constant in haar wagen opzet maar The Carny steevast skipt. Kan ik dus niet geloven. Het is zeker geen nummer voor iedereen maar vanwege die totale excentrieke sfeer is het juist enorm interessant. Een heel griezelig, buitenaards nummer met een prachtige tekst. Na het prachtige Sad Waters een ommezwaai maar even memorabel als de opener.

De titeltrack is alweer zo eentje waar je melig van kan worden.Een mooi vervolg op Sad Waters en een leuke meezinger, maar oh zo triest.
Stranger Than Kindness begint zo diep en raakt je meteen in het hart met die geweldige ingetogen gitaar. En zo kabbelt het nummer eigenlijk voort tot het einde. De kracht is die innerlijke sound die je doorheen het lied weergalmt. Prachtig gewoon.

Tot zover het eerste luik. Na vier prachtige maar toch wel zware stukken komen we tot het rockgedeelte (My Trial ?). Jacks Shadow is een nummer dat ons doet terugdenken aan de beginperiode van Cave And The Bad Seeds, lekker rommelig, chaotisch en kaalklinkend. Die gierende gitaren ertussen a la From Her To Eternity is ook leuk om te horen. De lekkere opbouw en het uithalen via samenzang is verslavend. Puik nummertje.

Als je dan denkt even uit te blazen , komt er als het ware nog een chaotischer nummertje aanzwoegen. Een begin dat je doet denken aan Cabin Fever houdt mijn adem al vast. Hard On For Love is een interessant nummer mede door het niet-alledaagse ritme. Probeer er eens op te dansen, echt niet simpel. En zo gaat dit nummer in deze maat verder. Zeer goed gitaar- en drumwerk. Was wel even wennen toen ik het nummer voor het eerst hoorde, maar ja het is dan ook Nick Cave in zijn beginjaren. Op het eind van dit nummer wordt hij helemaal gek, I love it.

She Fell Away heeft een leuk melodietje. Doet me denken aan iemand die je op de hielen zit. Het is niet zo sterk als de voorgaande rocknummers maar het valt me niet tegen. Het is iets terughoudender dan Jacks Shadow of Hard On For Love en ook minder interessant in vorm.
Nick Cave eindigt dit album zoals het begint, lekker rustig. Long Time Man is een prachtige cover en een heerlijke afsluiter van dit geweldige album.

Toen ik Your Funeral ... My Trial voor het eerst hoorde vond ik het de minste van de eerste vier. Het was enorm zwaar en zwart als de nacht. Deze recensie heb ik geschreven na acht keer beluisteren en als ik alles op een rijtje zet moet ik toch concluderen dat dit album steeds beter wordt na elke luisterbeurt en dit het beste is dat hij tot nu toe heeft gemaakt. De eerste vier nummer zijn allemaal dik raak, Long Time Man is een prachtige afsluiter en de twee rocknummers vliegen er stevig in. She Fell Away is dan niet slecht maar weerhoudt me om het de volle pot te geven. 4,5* voor dit meesterwerkje.

avatar van Alicia
3,5
Ik vlieg nu met grote snelheid kris kras door een universum, waarvan ik wist dat het bestond, maar in die tijd luisterde ik veel liever naar andere, eveneens zeer sombere, tijdgenoten. Maar Nick leeft gelukkig nog en de meeste andere - favoriete - sombere tijdgenoten uit mijn en zijn jeugd hebben inmiddels het tijdelijke voor het eeuwige verruild. Maar het is niet te laat... ik heb zijn universum inmiddels ontdekt en het is een veelzijdig en groot universum. Ik ga niet alles mooi vinden, dat weet ik alvast zeker. Daarvoor is het werk van Nick Cave & The Bad Seeds te veelomvattend en te uiteenlopend. Tot en met Stranger Than Kindness vind ik het allemaal prachtig! Daarna komt de ommekeer en dat moet je liggen. Het is inmiddels duidelijk: ik heb liever de gevoelige Cave dan de schreeuwerige, chaotische Cave, ook al zitten er soms hele ingenieuze liedjes tussen.

avatar van luigifort
Kindness is zinderend mooi id

avatar van Alicia
3,5
Inderdaad... zinderend mooi! Ook is er een hele mooie uitvoering te vinden op een live-cd die ik sinds kort heb. Schitterend nummer!

5,0
1 van zijn besten, prachtige hoes ook vooral op de dubbele vinyl uitvoering. Het titelnummer is zo mooi met die piano en kindness pfff, the carny is ook prachtig, iets later nog in de Wim Wenders film Himmel ueber Beerlin in afwijkende versie.
Die 1e 4 van Cave zijn allemaal 5 sterren platen.

Arbeidsdeskundige
Sad Waters en Your Funeral, My Trial zijn mijn favoriete nummers. Ik sla dit album iets hoger aan dan de opvolger Tender Prey.

avatar van deric raven
4,0
Voor mij blijft The Carny (wat eigenlijk een verkapte samenvatting is van zijn roman And The Ass Saw The Angel) het hoogtepunt van deze plaat.

avatar van henkiev
5,0
Geweldige plaat !

4,0
Grootfaas schreef:
1 van zijn besten, prachtige hoes ook vooral op de dubbele vinyl uitvoering. Het titelnummer is zo mooi met die piano en kindness pfff, the carny is ook prachtig, iets later nog in de Wim Wenders film Himmel ueber Beerlin in afwijkende versie.
Die 1e 4 van Cave zijn allemaal 5 sterren platen.


Ook ik heb de dubbele vinyl versie , de oorspronkelijke uit 1986. Heb deze toen erg goedkoop kunnen bemachtigen, want de cd begon zijn intrede te doen. En daarvan was het geluid beter (zei men) , was gemakkelijker in gebruik enz. enz. Voor mijn gevoel was deze plaat vrij heftig, maar dat valt eigenlijk achteraf wel mee. Zoals ik al schreef de dubbele originele vinyl versie op 45 toeren, dus eigenlijk meer twee 12 inches. Ik vond dat toen zeer verrassend. Heb deze plaat eigenlijk nooit zoveel gedraaid, want je moest wel heel vaak de plaat omdraaien en verwisselen. Het nummer 'The Carny' kende ik van de geweldige Wim Wenders film "Himmel über Berlin" één van de beste films die ik ooit gezien heb. Het optreden van Nick Cave en de onmachtige engelen bij de zelfmoord van een jeugdig personage die van de brug springt blijven me altijd bij. The Carny past geheel bij de film, het unheimische van dit nummer past naadloos in het verhaal van de film.
De rest van het album is ook zeker de moeite waard. Het is nog wel de 'oude' NIck Cave voordat de platen toegankelijker werden. Ook muzikaal redelijk verrassend, het bruist, knelt en is vaak spannend en soms ongemakkelijk. Zo'n nummer als 'Stranger than kindness' is ongelooflijk goed geproduceerd. Jacks Shadow zit nog dicht tegen de rauwe Nick Cave aan, doet redelijk apocalyptisch aan. Mooi om nu de muzikale geschiedenis van deze artiest te volgen.
Op zich een sterk album, zeker niet geschikt voor tere zieltjes, het is robuust, eerlijk en authentiek.

5,0
Teacher schreef:
(quote)


Ook ik heb de dubbele vinyl versie , de oorspronkelijke uit 1986. Heb deze toen erg goedkoop kunnen bemachtigen, want de cd begon zijn intrede te doen. En daarvan was het geluid beter (zei men) , was gemakkelijker in gebruik enz. enz. Voor mijn gevoel was deze plaat vrij heftig, maar dat valt eigenlijk achteraf wel mee. Zoals ik al schreef de dubbele originele vinyl versie op 45 toeren, dus eigenlijk meer twee 12 inches. Ik vond dat toen zeer verrassend. Heb deze plaat eigenlijk nooit zoveel gedraaid, want je moest wel heel vaak de plaat omdraaien en verwisselen. Het nummer 'The Carny' kende ik van de geweldige Wim Wenders film "Himmel über Berlin" één van de beste films die ik ooit gezien heb. Het optreden van Nick Cave en de onmachtige engelen bij de zelfmoord van een jeugdig personage die van de brug springt blijven me altijd bij. The Carny past geheel bij de film, het unheimische van dit nummer past naadloos in het verhaal van de film.
De rest van het album is ook zeker de moeite waard. Het is nog wel de 'oude' NIck Cave voordat de platen toegankelijker werden. Ook muzikaal redelijk verrassend, het bruist, knelt en is vaak spannend en soms ongemakkelijk. Zo'n nummer als 'Stranger than kindness' is ongelooflijk goed geproduceerd. Jacks Shadow zit nog dicht tegen de rauwe Nick Cave aan, doet redelijk apocalyptisch aan. Mooi om nu de muzikale geschiedenis van deze artiest te volgen.
Op zich een sterk album, zeker niet geschikt voor tere zieltjes, het is robuust, eerlijk en authentiek.


Idd prachtig geproduceerd en op 45t, heb deze toen meteen origoneel gekocht.

avatar van Yield
Net weer eens dit meesterwerkje gedraaid. Schrok wel van het feit dat ik deze 34 jaar geleden nieuw uit de bakken van (wijlen) Haddock uit Rotterdam haalde. De tijd verstrijkt snel, maar artistiek gezien staat dit album nog steeds als een huis. Nick Cave & The Bad Seeds zijn helden voor de eeuwigheid.

avatar van dix
4,0
dix
Haddock Leukste platenzaak van Rotterdam.
Het zou kunnen dat ik 'm daar ook kocht.

avatar van andnino
3,5
Op Your Funeral... My Trial komt het plaatje van Nick Cave & The Bad Seeds eindelijk wat meer samen. Het debuut was rauw, een ongeleid projectiel. De opvolger was meer gefocust, maar ergens klonk het ook als een soort tribute aan andere artiesten, niet volledig eigen. En dat coveralbum, dat gaf een indicatie van de reikwijdte aan invloeden en het kunnen van deze band. Maar op dit album krijgen we eindelijk het beste van al deze werelden op één plaat.

Ik kan erg waarderen hoeveel veelzijdigheid hier tentoon wordt gesteld, maar toch binnen een duidelijke artistieke identiteit wordt gebleven. Als ik een analoog zou moeten trekken, voelt het album voor mij als een droom. Sad Waters voelt als indutten op een zonnige middag, hier hoor ik veel invloeden uit de Amerikaanse rock (durf ik als niet-kenner te zeggen: Bruce Springsteen?) Maar dit vloeit al vrij snel over in de nachtmerrie van The Carny, waarin alles op zijn kop komt te staan en je grootste angsten zich meester van je maken. In Stranger Than Kindness hoor ik shoegaze, een genre dat slaperigheid op zich omarmt. Maar kun je een groter contrast bedenken dan met het volgende nummer Jack's Shadow, dat met de eerste noot en spanning opbouwt en die tot de fade-out niet meer loslaat?

Veel artiesten zouden me compleet zijn verloren met dit zwalken tussen stijlen, maar Nick Cave bewerkt dit meesterlijk tot een samenhangend geheel. Hoewel ik vaak geen fan ben van de zwalkende, "slaapdronken" stijl van zang die hij hier hanteert, kan ik me geen zanger bedenken die hier iets beters van had kunnen maken. Wederom een plaat die zich niet direct in mijn all-time favorieten zal werken, maar die me wel eindeloos intrigeert, en die ik daarom zeker nog vaak op zal zetten.

Tussenstand:
1. The Firstborn is Dead
2. Your Funeral... My Trial
3. From Her to Eternity

Gast
geplaatst: vandaag om 15:17 uur

geplaatst: vandaag om 15:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.