Adele - 30 (2021)

Ik ben geen Adele fan en haar redelijke middle of the road R&B sounds (ik hoor veel Mary J. Blige) doen me niks, maar al zingt ze het telefoonboek voor, dan nog is het een bijzondere stem en een uitmuntende zangers die bij iedere noot meer diepte laat horen dan heel veel andere zangers en zangeressen. Het is een one of a kind stem.

Ze overschreeuwt alleen in het laatste nummer, dat is jammer.

Ga ik dit album nog vaak luisteren? Nee. Maar dat doe ik ook niet met de andere albums. Maar iedere keer dat je Adele hoort dan eist haar stem en haar manier van zingen de aandacht op.

laat express dit album aan mij voorbij gaan. Not my cup of tea

Liefhebber schreef; Maar iedere keer dat je Adele hoort dan eist haar stem en haar manier van zingen de aandacht op. Volkomen begrijpelijk, al slaat haar stem bij mij niet aan, maar dat geldt voor zoveel anderen; voor mij bijvoorbeeld Ina Forsman, Eddie Vedder, Bruce Springsteen, Rod Stewart, Frankie Miller, Jon Allen en Sam Cooke.

Ik vind dit album dus best wel ruk, om verschillende redenen:
1 - de zang overheerst wederom (niet op elke track maar wel de meeste);
2 - de muziek lijkt teveel op eerder werk;
3 - de nummers zijn saai zonder dat ze nou (bijv.) rustgevend, melancholisch of bezwerend zijn;
4 - de nummers duren veel te lang voor wat er wordt geboden (vijf nummers van 6 minuten, gaap);
5 - je blijft met je poten af van opnames van overleden zangers die jou nooit gekend hebben (zoek maar een levend persoon die met je wil duetteren).

Adele kon vroeger best leuke popliedjes schrijven, waar haar stem goed bij paste, maar ik heb de indruk dat ze haar kruid inmiddels heeft verschoten.

Wat een enorme deceptie is dit album!

Eerder schreef ik hier dat ik 21 en 25 in de kast heb staan, maar die enkele maanden na de release nooit meer uit het doosje heb gehaald. Destijds wist zij mij bij beide albums te verrassen met de begeleidende hit singles.

Nu vond ik "easy on me" al geen verrassende track maar wilde het album toch een goede kans geven.
Dus zojuist met volle aandacht dit album op Apple Music gedraaid.

Wat een enorme doorzit zeg, ongelofelijk. Die eerste zes nummers, die 'vernieuwend' zouden zijn zou ik eerder willen omschrijven als 'slaapverwekkend' , met als absoluut dieptepunt dat gesnotter in een van de nummers, wie wil daar nu regelmatig naar luisteren vroeg ik me zelf direct af....

In de tweede helft trekt Adele haar oude trukendoos open, de acrobatiek-standjes die ze met haar stem tevoorschijn tovert hebben we al veel vaker gehoord maar dan in veel betere en krachtiger composities.

Nee, als dit HET is waar haar fans en geïnteresseerden zes jaar op hebben moeten wachten, dan vind ik dat een buitengewoon teleurstellend resultaat.

Dan zijn er In de US en Europa een aantal zangeressen die mij dit jaar veel blijer hebben gemaakt met hun albums.

Aardig album, maar Woman Like Me duurt echt te lang. Beetje een misser...

Iedere keer blijkt maar weer dat hoge bomen veel wind vangen op Music Meter.
Ben ik een Adele fan? Koop ik haar albums? Neen.. Want ik voel het niet, maar dat kan puur smaak zijn.
Ik vind haar een tof wijf, als dat nog gezegd mag worden, met een goede stem en een verhaal in haar eigen geschreven liedjes. Zoals ik haar mega status maar gedeeltelijk begrijp (wat mij betreft vanwege een pijnlijk gebrek aan concurrentie van unieke artiesten van het kaliber Amy Winehouse), zo snap ik ook niet waarom deze boom perse ook nog omgehakt moet worden.

Maar er kan wel weer gestemd worden voor de snob 2000 vanaf vandaag

Ach ja, ABBA en Adele... bij allebei levert het leuk leesvoer op. Ook wat waard toch.

Wat is All Night Parking een goed nummer zeg. Doet me heel sterk denken aan iets dat op Frank van Amy Winehouse staat.

Celeste, veel beter...

To be loved is prachtig.. Veel nummers beginnen toch wel te groeien..

Hier sluit ik me bij aan ! Misschien niet zo spannend meer als eerdere Adele werkjes, maar zeker een ruim voldoende.

Over het hoge bomen argument: Stel je voor dat deze plaat gemaakt zou zijn door een onbekende nieuwe artiest, dan zouden de superlatieven en 4,5* en 5* beoordelingen de norm voeren.
Het zit er nu eenmaal een beetje in bij veel (alternatieve) muziekfans dat de lat anders wordt gelegd als je met iemand te maken hebt die een zgnmd commerciële megaster is.
En omgekeerd wordt een album van een onbekend artiest (bij voorkeur afkomstig uit exotische oorden, denk IJsland) regelmatig overrated.
Ik maak me daar zelf ook soms wel schuldig aan overigens. Het is denk ik gewoon verleidelijk voor velen om niet mee te lopen in de pas van de commerciële industrie en liever iets te willen omarmen wat ‘onbekend en onbemind’ is.

"Easy On Me" is niet om aan te horen. Dan begin je niet aan die andere 11 tracks eh. Een vreselijk veilige standaard ballad.
Adele heeft niet eens een mooie, pakkende stem. Eerder hard, schreeuwerig.

Na een aantal luisterbeurten ben ik er wel overuit dat dit zeker niet het meesterwerk is zoals in de pers vaak benoemd. Toch vind ik het wel een leuk album met 3 erg sterke nummers I drink wine, hold on en love is a game. De rest is voor mijn gevoel grotendeels opvulling en voor mij geen reden om dit album vaak in zn geheel te luisteren. Haar vorige albums waren wat dat betreft wel sterker. To be loved had wat mij betreft dit album niet moeten halen. Voor mij is dat het enige nummer dat ik op dit album steeds skip halverwege.

Shoutout naar Chris Stapleton die in een maand een feature met Taylor Swift én Adele heeft.

Binnen een maand zijn zieltje al verkocht, hoera.

Spotify verwijdert shuffle-functie na oproep Adele.

Tweety Adele

Ik snap het wel maar er mag toch wel een keuzevrijheid zijn ? Je kan toch zelf bepalen of je hem op ‘Shuffle’ zet of niet.

Dat vind ik dan wel weer cool van d'r. Hoewel het ongetwijfeld vooral marketing technisch (aandacht voor deze actie) slim is.
Ik hou er wel van. Zijn er geen artiesten die a la Prince's Lovesexy een album als 1 track releasen? Super irritant, maar wel een mooi statement. Of een grote naam die het zich kan veroorloven iets alleen op een vaste drager uit te brengen?

Uit dat artikel: " Het is overigens nog steeds mogelijk om de nummers van een album in willekeurige volgorde af te spelen. Het is weliswaar geen optie meer bij het album, maar na het aanklikken van een willekeurig nummer verschijnt de optie weer wel. Op de vraag waarom dat zo is, heeft Spotify nog niet gereageerd."

We hoorden haar volgens mij nooit vragen of de shuffleknop uit cd-spelers gesloopt kon worden.

Mag je dan wel eerst kant 2 en dan pas kant 1 van de LP afspelen?

Shuffle (Spotify) doet het bij mij nog steeds op albumniveau, ook bij Adele - 30.

(Niet dat ik de behoefte heb om dat album, in welke volgorde dan ook, nog een keer af te spelen.)

Waarvan akte. Misschien je nick even veranderen naar Scheutje Azijn . (Sorry, te flauw maar kon me niet bedwingen)

Misschien moet een moderator de laatste paar berichten ff verplaatsen naar het Spotify-topic. Daar zijn ze meer op hun plaats dan bij dit album...

Als het een bijzonderheid is die, op initiatief van de artiest, specifiek voor dit album geldt niet toch?

[quote Front 242] : "There is no shuffle. There is no shuffle here!" [/quote]

Ik kan er weinig méér over zeggen dan dat het opnieuw een typisch Adele-album is. Wat hoogtes en laagtes, maar vooral veel van hetzelfde. Ze brengt wat Adele altijd brengt. En ze doet dat goed. Maar spannend is het niet, laat staan verrassend. Tjah, ik kan er ook weinig op tegen hebben. Lijken wel totaal afwezig hier: Liedjes met iets meer pit en aanstekelijkheid zoals daar zijn Rolling in the Deep of Set Fire to the Rain. Nipte drie, zonder meer.

Lever maar in die LP!