Misschien een aparte topic, maar van welke artiest(en) hield je vroeger en van welke artiest(en) houd je op dit moment?

De jaren veranderen je smaak qua muziek.

Voorbeeld:
Ik hield vroeger vooral van Roxette en Bryan Adams. (De jaren geven je ook meer smaak, moet ik zeggen). Nu houd ik voornamelijk van Coldplay (fan), Radiohead, Saybia en Muse. Om het een beetje simpel te houden is het makkelijk om 1 artiest te noemen van vroeger en 1 van dit moment.

Misschien dat je nu kan lachen om je smaak van vroeger.

Vroeger: Kylie Minogue, Madonna, Michael Jackson
Nu : Prince, Funkadelic en Parliament.

Geen enkele schaamte bekruipt me. Laat staan dat ik erom ga lachen.

(Eind) jaren '80: Bon Jovi, Def Leppard, GNR, U2 en een heleboel meuk die destijds de hitlijsten domineerde.

Begin jaren '90: de hele alt. rock, grunge hype (Nirvana, Pearl Jam, Alice in Chains, Soundgarden, Faith No More, Pixies e.d.) + de eerste interesse in metal, mede dankzij:
- Metallica - Black album
- Pantera - Vulgar Display of Power
- Iron Maiden - Fear of the Dark

2de helft jaren '90: Verdere verdieping in metname thrash metal + ontdekken van Tool en Meshuggah.

21ste eeuw: meer diepgravende en complexe muziek (Neurosis, GYBE, veel van Mike Patton, Frank Zappa, Dillinger Escape Plan) en nog steeds Tool en Meshuggah uiteraard.

Nu: Burst - Origo, top CD, komt op zeker in m'n top-10 van 2005.

Je noemt ook de "grote" namen van toen, op Kylie na. Geen enkele reden om je te schamen inderdaad.

5 jaar: Heintje / Jules de Corte / Leidse Sleuteltjes
10 jaar: Sweet / Middle of the Road / T-set
15 jaar: Deep Purple / Genesis / Pink Floyd
20 jaar: Chic / Madonna / Siouxsie en verder zie ook oudere albums in mijn top 10.

daarna nog bijgekomen verdere nieuwe artiesten, en als genre vooral veel folk / wereldmuziek.

Ik schaam mij nergens voor, en dat heb ik nooit gedaan ook. Ik heb er zelfs spijt van dat ik ooit platen heb verkocht van Mud, Deep Purple en Golden Earring toen ik dat een tijdje niet meer leuk vond. Ik heb het meeste weer teruggekocht en doe nooit meer wat weg.

Vroeger : Pet Shop Boys , Bryan Adams , Guns 'n Roses, Metallica en het topje van de ijsberg qua classic rock

Nu : Classic Rock vnl. Psychedelic Rock

Het voornaamste verschil is dat ik vroeger eigenlijk alleen maar naar elektronische muziek luisterde, en nu voornamelijk nog naar gitaarmuziek/songs.

Verrader!

Ja maar de electronische muziek die Yak vroeger luisterde zal wel geen Hellfish zijn denk ik

Ik heb overigens hetzelfde als Yak. Luisterde 'vroeger' vooral veel naar 2 Unlimited, 2 Brothers On The 4th Floor(zeg maar de hele Eurohouse scene). Daarna werd het ietsje meer happy hardcore enzo. Uiteindelijk kwam ik bij de iets serieuzere electronica van The Chemical Brothers, Fatboy Slim en Daft Punk. Tegenwoordig is het toch vooral rock wat de klok slaat in huize GeMaster en dat kwam in eerste instantie door Metallica en Guns N' Roses.

Van de usual popmuziek bij het opgroeien als MJ en Madonna.
Puberen met hiphop en bloeien met oude soul, funk en jazz.

Nu luister ik naar vanalles: van keiharde gitaarmuziek tot klassieke klanken, van electronische abstractie tot aan gevoelige bolero's.

Een persoonlijke voorkeur is bij mij wel 'melancholische' vrouwenstemmen.

Maar ook geen 2 Unlimited of 2 Brothers *huiver*.

-Na Madonna, Michael Jackson en Kylie Minogue raakte ik rond m'n twaalfde in de ban van wat wij hier toen 'alternatieve muziek' noemden. Alles wat naar Rock Werchter, Studio Brussel rook ging er vlotjes in: Nirvana, The Cure, Pink Floyd,... Daarnaast groeide er een voorliefde voor Björk, Jamiroquai, Arrested Development en (via m'n broer) Bob Marley.
-Dan word je 16 en ga je uit. Muziek pikte ik op van m'n toenmalig stamcafé: Moloko, Daft Punk. Acid Jazz, Trip Hop. Dankzij een vriendje hoefde ik geen cd's te kopen van The Herbaliser, DJ Krush, MC 900 ft Jesus en The Native Tongue Hip Hop.
-Pas rond m'n twintigste leerde ik de muziek kennen waar nu nog steeds m'n voorkeur naar uitgaat: Funk. En Soul, andere hiphop, jazz en klassiek.

Begin jaren 70 - Glamrock en hitparademuziek
Halverwege jaren 70 - Symfonische Rock
Begin jaren 80 - New Wave achtige dingen (van Duran Duran tot The Cure; New Wave was een ruim begrip)
Halverwege jaren 80 - klassiek en gitaarbandjes (bv REM, Feelies)
Vanaf begin jaren 90 tot nu - van alles en nog wat.

Ik luister niet alleen nog steeds graag naar Symfo, klassiek en gitaarbandjes (weinig New Wave), maar ik hou ook van jazzy dingen, Singer Songwriters, Folk, Country, Wereldmuziek, 'makkelijke' dance (Fatboy Slim, Moby) en alternatief (Arcade Fire, CocoRosie, Shins etc.). Mijn smaak is al met al niet echt veranderd maar wel verruimd.

Met andere woorden: ik ben inmiddels bijna een omnivoor

Het is bij misschien nog een beetje vroeg om te zeggen, maar vroeger hield ik van hardere muziek als nu. Bijv: veel punk(Millencolin, Green Day, etc.) en nu metal (linkin park, Limp Bizkit, etc.).
Soms luister ik die albums nog wel, vooral Rancid, The Living End en Ramones komen nog geregeld langs. Maar ik denk niet dat ik bijv. Belle & Sebastian of The Flaming Lips toen had kunnen waarderen.

1981: Luisterde ik vooral naar de ritmische, organische geluidspatronen die ontstonden door het geklots in het vruchtwater van mijn moeder's baarmoeder, met als vette beat daaronder mijn eigen hartslag.
1981-1999: Top-40 meeluisteren met mijn broers, en jaren '60/'70 top-40 muziek met mijn vader.
1991: Ik krijg mijn eerste cassettebandjes en maak mijn eigen compilaties (voorzien van eigen commentaar tussen de nummers door) door LP's te rippen: Cliff Richard, Shadows, Animals, Rolling Stones, Searchers etc.
1992/1993: Compilaties vinden hun weg via het opnemen van cassettebandjes via de top-40 op de radio, in een periode dat ik een fanatieke top-40 lijstjes-freak was. Guns 'N Roses was in die periode heilig.
1993-1998: Middelbare school periode: Nog steeds top-40 muziek (rock, pop, house), maar ook een groeiende interesse voor oldie bands als The Who, The Police, Kinks, Small Faces etc.
1999-2002: Invasie op de alternatieve kant van de cd-hoek van de bibliotheek: Radiohead, R.E.M., U2 etc. Top-40 aandacht verzwakt.
2003-heden: Top-40 helemaal links laten liggen. Muziek puttend uit internet-bronnen (waaronder MuMe). Algemene alternatieve albumkennis wat op peil gebracht en daarnaast gerichter op zoek gegaan binnen bepaalde aansprekende stromingen binnen met name het rockgenre: Shoegaze, dream pop, post-rock, surf revival etc.

Zou er trouwens een verband zijn tussen de frequentie van je hartslag en je voorkeur voor bepaalde muzikale ritmen? Ik kan me best voorstellen dat iemand met een hartslag van 60 knap zenuwachtig wordt van een razendsnelle housebeat (of hoe die beats ook mogen heten) en dat je iemand met een hartslag van 120 geen triphop moet voorzetten.

Ik weet er zelf niks van, maar misschien zijn er specialisten in de zaal?

Bij mj heel simpel:

-0 tot 10 jaar ongeveer top 40 en die troep
-10 tot op heden klassiek en filmmuziek

voor de geinteresseerden:

van voor 1977 kreeg ik de muziek van thuis mee, vooral de George Baker Selection en de Heikrekels waren bij ons inmens populair (nog steeds )
van Toppop vond ik vooral Mud en The Rubettes geweldig en als je Nazareth zag......wow

sinds augustus 1977 staat Elvis centraal in mijn muziek-leven, vooral van '77 (zijn dood, dus) tot '79 draaide ik gewoon niks anders m.u.v. de Beatles, mijn andere "grote ontdekking"

vanaf pakweg '79-'80 veranderde mijn smaak enigszins en genoot ik het meeste van vooral Led Zeppelin en Pink Floyd, maar ook The Doors, Deep Purple, Queen, Rolling Stones en Kiss vulden mijn platencollectie.

Kort daarna raakte ik volledig in de ban van rock 'n roll, vooral Gene Vincent, Eddie Cochran, Johnny Burnette en al helemaal Buddy Holly konden mij mateloos boeien.
ik ging de ene meeting na de andere af en heb menig neo-rockabilly bandje aan het werk gezien (The Jets, The Blue Cats en Crazy Cavan waren onvergetelijk!)

eind jaren 80 betekende voor mij Symphonisch Rock
Marillion, Genesis, Pink Floyd , Camel
met dank aan Wim van Putten met zijn elpee-show

vanaf toen is mijn interesse in top 40 muziek weg
daar vond ik teveel slechte muziek in staan en dat is wat mij betreft tot vandaag de dag het geval (met uitzonderingen, natuurlijk)
Ongelooflijk hoeveel ik Eddy Wally of de Flippers waardeer, wanneer ik Britney en co. hoor

de hardrock kreeg me te pakken en wat begon met Iron Maiden, Van Halen en Saxon eindigde met Death, Napalm Death, Carcass, Morbid Angel, Entombed...
vooral de concerten van Slayer, Class of the Titans en het festival in Eindhoven (hoe heet het ook weer?) staan me nog goed bij

behalve dit was ik ook anti top 40 (eigenlijk nog steeds), hoewel ik mijn wilde haren wel kwijt raakte...

ik ging de muziek van U2, REM, Nirvana, Pearl Jam en Oasis meer waarderen dan de Trash- en Speedmetal en kort daarna (halfweg jaren 90) raakte ik ook geinteresseerd in klassieke muziek (vooral Mozart en Bach) en even later in de Jazz
Miles Davis, John Coltrane, Duke Ellington, Louis Armstrong en Billie Holiday zijn op dit gebied mijn favorieten

vanaf de jaren 2000 luister en verzamel ik vooral muziek van Radiohead, Coldplay of Muse e.d. en sinds Elvis een eigen collectors-label heeft (vanaf 1999, met 10 a 15 cd's met outtakes of soundboards per jaar) is mijn grootste passie groter dan ooit

de laaste jaren is mijn interesse ook verschoven naar de meer obscure bands/artiesten die ik zonder MuMe nooit zou hebben ontdekt
Bonnie "Prince" Billy, Sparklehorse, Antony & the Johnsons, Belle and Sebastian......

mijn dank is groot aan jullie, mede-users

om dan te eindigen met de centrale vraag van dit topic, of mijn muzieksmaak verandert is
niet dus, alleen uitgebreid
maar ze zijn me allemaal even lief
zelfs de Heikrekels galmen nog regelmatig uit mijn speakers:

ik wil alleen maar van je houden
en hoop dan eens met jou te trouwen
je weet dat jij op mij kunt bouwen
ja jij alleen, Christina
alleen

lekker toch

Ik ben nogal lui, dus verwijs ik naar dit topic waar ik het allemaal al had opgeschreven

http://www.musicmeter.nl/forum/6/64/0

M.a.w. er bestond al een soortgelijk topic

Hmm, helemaal gemist dat topic. Daar zal ik dan wel eens een wat uitgebreider relaas over HammerHead en zijn muziek posten.

dan maar kopieren / plakken

In je jeugd 'swap' je van smaak naar smaak, om zo rond je twintigste uit te komen bij je definitieve smaak, of heb ik het mis? Als je jong bent laat je denk ik ook nog beïnvloeden door hitparades, vrienden en wat je ouders thuis draaien. Na je twintigste niet meer (hoop ik althans voor iedereen).

Wel grappig dat ik nu juist van de muziek hou die ik toen ik heeeel klein was thuis bij mijn ouders hoorde op de radio (van begin en midden jaren tachtig). Het zat er dus al heel lang in.

Daar heb je helemaal gelijk in. Zoals bijna alle jongeren hield ik van de Top 40. Ik moet zeggen dat ik niet houd van de liedjes die vroeger op onze radio gedraaid werden. Mijn ouders draaiden altijd van die vreselijke smartlappen! :S Ik kon wel terecht bij mijn broers in die tijd. Die hielden van U2, Bryan Adams en Roxette. Maar die waren toen ook nog geen 20

Lijkt me sterk dat je op je 20ste al je definitieve smaak hebt ontwikkeld. Vanaf je 20ste zal je nog een behoorlijke persoonlijke ontwikkeling doormaken (hoop ik iig voor je) en daarmee zal zeer waarschijnlijk ook je muzieksmaak nog verschuiven.
In principe blijft je smaak zich altijd ontwikkelen zolang je maar in muziek geinteresseerd blijft.

Dit stukje uit het door aERodynamIC aangehaalde topic is alweer anderhalf jaar oud, maar het klopt nog wel aardig.

"In 1989 begint het voor mij eigenlijk pas wanneer ik via een oudere neef in aanraking kom met Queen en elke week met bandjes de top 40 opneem van de radio. Ik ben dan 10. Ik loop dan vooral warm voor Technotronic. Dat gaat zo een paar jaar door, totdat ik 14/15 ben en kennis krijg van festivals als Pinkpop en met Smashing Pumpkins/Nirvana/Pearl Jam/Rage Against The Machine/Soundgarden in aanraking kom. Tegelijkertijd ontdek ik op MTV Hitlist UK en zo raak ik in de ban van de 'britpop'. Ik laat de hitlijsten steeds meer achter me en ontdek via oudere collega's op mijn werk bands als Talking Heads, Joy Division en New Order. Als ik eenmaal ga studeren, fladdert mijn smaak alle kanten op. Met een studiegenoot ga ik veel concerten in de randstad af en al snel verdiept mijn muzieksmaak zich steeds meer. Via een Mogwai-concert ontdek ik de hele postrockscene en via een nummer van Autechre dat tot me komt via een verzameltape van een penvriend waag ik me aan de catalogus van WARP (en aanverwante electronica). Tegenwoordig heb ik niet meer een vastomlijnde smaak (denk ik, hoop ik?) en probeer ik van alles het beste mee te krijgen. Mondjesmaat waag ik me aan klassiek en jazz, maar vooralsnog zijn Godspeed You Black Emperor!, Boards of Canada, Sigur Ros, Nine Inch Nails, etc. wel mijn favorieten."

Haha, laat ik maar niet over dat van mij beginnen. Ben net anderhalf jaar uit die top40 rotzooi
(ben ook pas 16)

Vroeger luisterde ik nog wel naar extreme hardcore Gabberhouse, ik zocht iets wat ik achteraf niet heb gevonden in die muziek, toen ik aanraking met death, black en thrash metal in aanraking kwam was die liefde gelijk over.

Bij mij is het allemaal een beetje op een vreemde manier gegaan. Toen ik 10 was luisterde ik onder invloed van mijn neef en mijn oom naar deep purple, metallica en the beatles tot me 12e ofzo. Toen begon ik naar tmf te kijken en kwam ik aanraking met bands als Red Hot Chili Peppers, Live, 3 doors down, Nickelback en Limp Bizkit. Toen ik 15 was begon ik me te intresseren in metal. Ik kwam in aanraking met bands als anthrax, slayer en testament die vooral me behoefte aan aggressief goed bevredigde. Nu ben ik bijna 18 en luister ik eigenlijk naar alle bands die ik in al die jaren luisterde behalve de bands die luisterde toen ik 12 was. Maar ik luister ook graag naar opeth, led zeppelin, the doors, jefferson airplane en jimi hendrix.

< 2001 - Top 40, kocht braaf alle Hitzones tussen 8 en 17
2002 - Rolling Stones
2003 - Coldplay, geen Top 40 meer
2004 - Pink Floyd, Queen
2005 - Led Zeppelin, The Who, Velvet Underground, The Kinks en als reserve (nog niet veel beluisterd) Deep Purple, Radiohead en Jimi Hendrix

Dure hobby MuMe

Mijn smaak blijft evolueren, ook nadat ik 20 ben geworden.

begin jaren '80: Benny Neyman - waarom fluister ik je naam nog => Ingeborg en Bart Kaëll - geen idee hoe die dingen heetten
+ 'echtere' kindermuziek'.
eind jaren '80: meer invloeden van radio (Radio 2 - in België) en hitparades. Ik heb nog levendige herinneringen aan Pet Shop Boys, Rick Astley, Nick Kamen, Milli Vanilli, Michael Jackson, ...
begin jaren '90: ik begin te puberen. Muzikale omslag vanaf het moment dat Freddie Mercury gestorven is. Begin te luisteren naar Queen, U2 (Achtung baby), Guns 'n' Roses + de occasionele foutere dingen als Ace of base, Roxette, ...

Vanaf mijn 20 ben ik pas echt naar muziek gaan zoeken. Elke 2 maanden is er wel iets anders waar ik met mijn neus/oren in terecht kom.
* R'n'B eind jaren '60, begin jaren '70
* elektronisch geöriënteerde indie-pop
* singer/songwriter (Elvis Costello, Jeff Buckley, Hayden, Elliott Smith, Bob Dylan, Nick Drake, Maria Taylor, Fiona Apple, Rachael Yamagata, ...)
* emo / indie-rock
* jazz (vooral vocal jazz)
...
Ik denk dat het op die manier nog wel een tijdje zal blijven variëren.