menu

Muziek / Muziekgames / Song van het Jaar 2019

zoeken in:
avatar van Choconas
Ontzettend toffe finale! Eigenlijk verdienen de bovenste negen nummers punten en ook de onderste drie zijn prima om naar te luisteren.

1. Angie McMahon – Pasta
2. Ezra Collective feat. Jorja Smith - Reason in Disguise
3. 75 Dollar Bill - Tetuzi Akiyama
4. Girl in red - i'll die anyway.
5. Freddie Gibbs & Madlib feat. Yasiin Bey & Black Thought – Education

6. Lucy Dacus - Forever Half Mast
7. Tropical Fuck Storm - Paradise
8. KOKOKO! - Tokoliana
9. Sistertalk - Vitriol

10. Thom Yorke - Twist
11. Kasper Marott - Drømmen om Ø [Forever Mix ‘19]
12. ROSALÍA - Aute Cuture

avatar van Masimo
1. 75 Dollar Bill - Tetuzi Akiyama
2. KOKOKO! - Tokoliana
3. ROSALÍA - Aute Cuture
4. Tropical Fuck Storm - Paradise
5. Kasper Marott - Drømmen om Ø [Forever Mix ‘19]

avatar van aerobag
Stembussen zijn gesloten!

Op deze maandfinale hebben 21 (!) leden gestemd. We hebben een bont gezelschap met 3 finalisten uit Engeland, 3 uit Amerika, 2 uit Australië en verder leveren Denemarken, Noorwegen, Spanje en de Democratische republiek Congo allen één finalist. En ook noemenswaardig; we mogen bijna een 50/50 line-up certificaat aanvragen met 6 mannelijke, 4 vrouwelijke en 2 gemengde acts.

avatar van aerobag
12. 75 Dollar Bill - Tetuzi Akiyama (19, 8 keer genoemd)
Genomineerd door: Titmeister
De nummer 1 van Titmeister en Masimo





75 Dollar bill is een duo die hun thuisbasis kent in New-York en bestaat uit Che Chen op de gitaar en Rick Brown als percussionist. Rick Brown kent een achtergrond in de Free Jazz en maakt regelmatig, naast de gebruikelijke percussie instrumenten, gebruik van minder voor de hand liggende instrumenten om ritmes te produceren, zoals houten dozen of belletjes vast gemaakt aan de neus van zijn schoen. Che Chen heeft dan weer Moorse muziek geschiedenis bestudeerd, maar heeft interesse in veel meer soorten wereldmuziek. Van India tot Afrika, al deze invloeden zijn terug te horen in zijn gitaarspel. De gitaar die hij gebruikt is dusdanig aangepast dat hij het dynamische Noord-afrikaanse gitaarspel kan nabootsen. je kan je wel voorstellen dat deze twee mannen met elke hun eigen muzikale achtergrond een interessant duo vol innovatieve potentie vormen.

Het karakteristieke gitaarspel van 75 Dollar Bill is geïnspireerd door de touareg rock (ook wel desert rock genoemd), een muziek stijl die zijn origine kent in noord-west Afrika. Deze stijl is gekarakteriseerd door een fusie van traditionele Noord-Afrikaanse muziek met Westerse psychedelische- en bluesrock invloeden. “Tetuzi Akiyama” neigt meer richting de blues rock, maar het is een absolute muziekbeleving. De naam van de “Tetuzi Akiyama” is een eerbetoon aan een Japanse multi-instrumentalist die bekendheid verschaarde met free improv gitaar concerten, een groot inspiratiebron voor beide heren van 75 Dollar Bill. Ik ken zijn muziek niet, maar iets zegt me dat Masimo het wel kent.

Ondanks twee nr. 1 posities is 75 Dollar Bill toch de hekkensluiter, maar het is een welkome toevoeging aan de maandfinale. Mocht deze stijl van muziek je bevallen, geef het hele album dan eens een kans (aanrader!) of probeer anders de muziek van Mdou Moctar en Tinariwen, touareg rock at it’s finest

avatar van aerobag
11. Ezra Collective feat. Jorja Smith - Reason in Disguise (20, 9 keer genoemd)
Genomineerd door: Choconas
Geen nummer 1 posities




Choconas is de voornaamste propper voor Ezra collective, zo nomineerde hij vorige maand ook al “Shakara”, een samenwerking met de in afrobeat gespecialiseerde groep Kokoroko. Het eindstation was een respectabele 17e plek. De maandfinale was te ver gegrepen, maar choconas bleef geloven in het collectief en “reason in disguise” kreeg het truukje ditmaal wel voor elkaar. Dit mag deels op conto geschreven worden van een sterke samenwerking met Jorja Smith. Deze Britse darling is geen onbekende voor het Song van het Jaar topic. In 2018 bekroonde ze haar single “Blue Lights” met een 8ste plek in de grand finale van SvhJ 2018. Ze toont wederom over gouden stembanden te beschikken en dat ze live ook goed is, kan ik uit eigen ervaring beamen (Down The Rabbit Hole 2018). Haar stem komt subliem tot haar recht bij deze bitterzoete tekst, met een slimme productie waarbij ze op sommige delen tegen zichzelf opzingt

Maar laten we de focus even verleggen op Ezra Collective, Jorja is natuurlijk ‘slechts’ te gast. Dit vijfkoppige muziekcollectief waren al aardig aan de weg aan het timmeren als liveband en hebben al wat jazz awards op zak. Hun debuutalbum mag er dan ook zijn. Een frisse en moderne mix van upbeat jazz met invloeden van afrobeat en hiphop. Waar de kracht van de band ligt is een totaalplaatje leveren., zoals “Reason in Disguise” aantoont. Geen uitgebreide solo’s, maar drums, saxofoon, pianospel, en trompet allen samengesmolten tot een dansbaar en verfijnd geheel. De stem van Jorja complementeert het warme geheel perfect.

De carrière van Ezra Collective en Jorja zijn nog relatief jong en iets zegt mij dat we ze in de toekomst nog wel eens tegen gaan komen in aankomende SvhJ edities, misschien dan met een top 10 positie

avatar van aerobag
10. Lucy Dacus - Forever Half Mast (21, 6 keer genoemd)
Genomineerd door: Gretz
De nummer 1 van Gretz




Dankzij de top-10 notering van “Night Shift” (die uithaal op het eind) in de Grand Finale van 2018, mogen we Madame Dacus toch wel scharen als V.I.P. van de SvhJ club. Deze Amerikaanse zangeres heeft een druk jaar achter de rug, een geprezen solo-album én een geprezen samenwerking met Phoebe Bridgers en Julien Baker onder de noemer Boygenius. Julien Baker deed overigens deze finale ook een gooi naar de prijzen, maar moest met Red Door in de voorrondes het veld al ruimen.

Forever Half Mast komt voort uit een project van Lucy om op feestdagen een single uit te brengen. Op valentijndsdag dropte ze een cover van Édith Piaf’s “La Vie En Rose” en schreef ze “My Mother & I” voor, je raad het al, moeder dag. Forever Half Mast hoort bij het Amerikaanse independence day, alhoewel het meer een kritische noot is dan een lofzang. (you’re evil/but your not that bad). Kun je eigenlijk wel trots zijn op je land, als trots gepaard gaat met een directe link naar onrecht en lijden. Dit zijn overigens haar eigen (vertaalde) woorden. Los van de boodschap laat deze track ook zien waar Lucy goed is, gewoonweg een verdomd goed opgebouwd en pakkend liedje schrijven. De paar extra lagen gitaargeluid geven het liedje net dat beetje extra.

Er komen nog een paar singles aan in de feestdag-series, dus pak je agenda er maar bij: Halloween, Kerstmis en nieuwjaarsavond. Oh en 23 September; de verjaardag van Bruce Springsteen (Blijkbaar een feestdag in Amerika, is the Boss heilig verklaard?),

dus nee, Titmeister, we komen voorlopig inderdaad niet van Docus af.

Matige score voor 75 Dollar Bill, had toch wel op top 10 gehoopt...

avatar van Choconas
Dat ben ik met je eens, Titmeister. Ik vond het nochtans een zeer fraaie ontdekking!

Voor Ezra Collective & Jorja Smith had ik eerlijk gezegd ook wel op minstens top 10 gehoopt. Bon, soit, het is niet anders!

avatar van aerobag
9. Tropical Fuck Storm - Paradise (22, 6 keer genoemd)
Genomineerd via het “Maak kennis met 2019” topic
De nummer 1 van aerobag, Cervantes en hoi123




Ik probeer zo objectief mogelijk deze finalepresentatie te schrijven, maar voor Tropical Fuck Storm gaat me dat even niet lukken. Het was mijn eigen gedoodverfde winnaar. Een keer in de zoveel tijd komt er een band langs die perfect in je straatje past en liefde is op de eerste muzieknoot. TFS is dat voor mij. Het eerste album van deze Aussies was een heerlijke mix van jankende gitaren, rauwe zang, maar tegelijkertijd gevuld met funky ritmes en intelligente gitaarloopjes. Dit alles afgewerkt met een haast cartooneske feel.

Paradise is aan de ene kant typisch TFS, maar is behoorlijk rauwer in vergelijking met andere recente singles, die meer naar art-punk neigen. Het begint nog rustig, met lichtjankende maar melodieuze gitaren. Terwijl de krakende stem van Garreth Liddiard ons begroet, wordt de fundatie gelegd voor wat nog komen gaat. Het gitaar geweld woelt langzaam op terwijl Garreth zijn haast gepijnigde vocalen in de volgende versnelling gooit. Een klaagzang over een liefde die niet haalbaar lijkt (Nobody out there loves you like I do/So if you're thinking you'll do better).
Fiona Kitschin ondersteunt de zang van haar bandgenoot en partner terwijl de muziek in een tornado van zwiepende gitaren en distorsie terecht komt. Terwijl Garreth nog een keer vol frustratie zijn ongenoegen over zijn onbeantwoorde en voor lief genomen gevoelens uit (I wonder if you remember/But I ain’t some kinda bird shit mayor/bolted to the town Square) stevent het liedje af op een absolute chaotische maar prachtige climax. Ik kan me (voor nu) alleen maar voorstellen hoe goed dit live moet klinken.

Als tegengeluid deze weloverwogen quote:

jordidj1 schreef:

TFS is echt intens kut

avatar van aerobag
8. Thom Yorke - Twist (23, 10 keer genoemd)
Genomineerd door: Stardust_be
Geen nummer 1 noteringen




Deze levende muzieklegende behoeft op dit muziekforum hopelijk geen introductie en anders mag je stardust_be pm-en voor tekst en uitleg. Of je nu van radiohead houdt of niet, ik denk dat iedereen moet toegeven dat deze band en hun leden het maar blijft lukken om relevant te blijven. Zijn filmmuziek scoorde in SvhJ 2018 al goed en de nieuwe langspeler ANIMA pronkt alweer een fors aantal weken bovenaan de rotatielijst van Musicmeter. In mijn ogen terecht; Het zijn de bleepjes en bloopjes die we gewend zijn van Yorke maar hij lijkt eindelijk de juiste compositie gevonden te hebben waar hij met zijn vorige solowerk al naar op zoek was.

Zoals wel vaker bij radiohead liedjes, circuleerde een versie van Twist al een paar jaar eerder rond op het internet. De album versie mag dan meer gepolijst zijn, de breakbeat en Yorke’s karakteristieke falsetto blijven de rode draad door het verhaal. Het lijkt erop dat het kinderkoor van “15 Step” ook weer een bijdrage mocht leveren. Het thema van zijn nieuwe album is de beleving van dromen in een stroom van bewustzijn en de cryptische teksten van “Twist” schetsen een droomachtige wereld. Halverwege de speelduur slaan we plots een andere weg in waarbij echoende klanken de luisteraar mee sleuren de diepte in terwijl Yorke zachtjes roept ‘It’s not me’. Rustig dooft het liedje uit, terwijl weggemoffelde en onherkenbare stemmen het slotakkoord vormen. Yorke’s droomwereldje is er niet een van roze wolken en knuffelberen, de dreiging loert altijd. Zo, tijd om weer wakker te worden.

Wat nog wel even pijn zal doen voor Yorke is dat hij de grootste verliezer van de finale is. Op basis van het stempercentage na de halve finale ladders stond hij namelijk virtueel op de eerste plek.

Ik schaar me eerder achter Jordi dan achter jouw lofzang, maar ook TFS had ik hoger verwacht. Daarentegen had het rode meisje en onze kokkin al wel verwacht...


avatar van aerobag
7. Angie McMahon – Pasta (26, 8 keer genoemd)
Genomineerd door: Choconas
De nummer 1 van Choconas




Australië en vrouwelijke songwriters met een voorliefde voor soft rock, het blijkt een match made in heaven. Courtney Barnett, Julia Jacklin, alex Lahey, Stella Donnelly… Om nog maar te zwijgen over de Nieuw-Zeelandse vrouwelijke singer/songwriters. Uit deze down-under kweekvijver komt ook Angie McMahon boven drijven. En net als haar collega’s gaat dit gepaard met een dosis humor en zelf-relativering.

Een slow jam op de gitaar en de woorden (My bedroom is a disaster/My dog got kidney failure) zetten gelijk een melancholische toon. Het liedje een is ode aan iedereen die momenteel nog zijn plekje in het universum zoekt en ondertussen de leegte vult met borden pasta. Haar eigen beschrijving bij haar liedje past er ook perfect bij

"This one's about feeling really tired, trying anyway, and wanting to rock out like Springsteen. I wrote it after eating a whole lasagna. x"

Halverwege wordt het tempo opgevoerd en mag er geswingd worden. Ach als je dan toch de weg kwijt ben, kun je het beste maar dansend naar de uitgang zoeken toch? Angie heeft in ieder geval de weg naar onze harten en de nummer 7 positie gevonden. Ze loopt de nummer 6 positie echter net mis (op basis van nummer 2 noteringen) aan:

avatar van aerobag
6. KOKOKO! - Tokoliana (26, 8 keer genoemd)
Genomineerd door: Edgar18
De nummer 1 van charlotte2807




Het doet mijn hart deugt dat KOKOKO! omarmd is door Musicmeter. “Buka Dansa” (eeeeeEEEEEEE/EEEEEEeeeeee) bereikte de 20ste plek deze maand, terwijl het energieke “Malambe” in de maand april zelfs de vijfde plek in de macht wist te slepen. KOKOKO! mag nu ook een tweede finaleplek op zijn naam schrijven dankzij “Tokoliana”. Het album “Fongola” levert dus al 3 top 20 noteringen en dit is niet zo gek, want dit album staat bol van sterke en op zich zelf staande tracks. De heren uit de Democratische Republiek Congo hebben het goed voor elkaar.

Masimo had al het een en ander al uit de doeken gedaan tijdens de finalepresentatie van april, maar even de geheugensteun: Gekleed in gele over-alls doen de heren hun bandnaam KOKOKO! eer aan en klop-klop-kloppen de meest uiteenlopende en funky ritmes bij elkaar op zelfgemaakte percussie- en snaarinstrumenten. Combineer dit met een flinke scheut electronica en een kritische blik naar de samenleving en KOKOKO! is het eindproduct. “Tokoliana” opent met een swingend rhytme en een verslavend bassloopje. En alhoewel het snaarwerk dus bestaat uit een loden pijp en wat aan elkaar gelaste frets bestaat, wordt het geheel door producer Débruit dusdanig in elkaar gezet dat het allemaal erg authentiek maar toch gelikt klinkt. De track heeft een politiek getinte boodschap, de vertaling van Tokoliana betekent iets in de trant van ‘We verslinden elkaar”. De heren zingen over de struggles die de inwoners van Kinshasa, de hoofdstad van Congo, dagelijks doormaken en hoe de hebzucht van de grote corporaties de bevolking verdeeld en tegen elkaar uitspeelt.

Deze zaterdag staan ze te swingen op noorderzon in Groningen, ik ga zeker even kijken.

avatar van aerobag
5. Sistertalk - Vitriol (27, 9 keer genoemd)
Genomineerd door: Aerobag
De nummer 1 van Arno en dumb_helicopter




Deze band uit London is een aparte casus gebleken. De band werd in 2018 opgericht door de broeders Gabriel en Daniel Levy. Ze speelden zichzelf door hun energieke liveshows al snel in de kijkers van verschillende alternatieve muziekpublicaties. Ze verkregen zo al een bescheiden fanbase, voordat ze ook maar enige muziek officieel uitgebracht hadden. Hun verhaal doet enigszins denken aan de recente rise to fame van hun Britse collega’s Black Midi. De heren stralen een duidelijk imago uit, ze presenteren zichzelf altijd strak in pak. 8 februari brachten ze hun debuutsingle ‘Vitriol’ uit en de eerste commentaren waren lovend. Al vroeg hadden ze een erg volwassen sound en de ambitie spatte er van af. De alternatieve muziekwereld lag aan hun voeten, klaar om veroverd te worden. Toen kwam echter de plottwist: In 3 luttele zinnetjes kondigde de frontman op facebook aan dat Sistertalk het bijltje erbij neer had gegooid. Dit muzieksprookje ging uit als een nachtkaars.

Arno schreef:
Lekker cult van ze.


“Vitriol” is misschien wel het beste bewijs dat dit eeuwig zonde is. Het is een snijdend geheel: De pulserende synths en drums vallen over elkaar heen en vechten om je aandacht, terwijl op de achtergrond bedompen geschreeuw klinkt. Onderstaande quote van Gabriel Levy geeft De thematiek van het nummer aan
“I wanted to write something from the perspective of the jaded performer - someone who’s tired of folded arms, half-empty rooms and mid-set walks to the bar.” Om de ironie van de break-up nog eens aan te stippen: De laatste gezongen zin uit Vitriol: “I take it you have had enough of this

avatar van aerobag
Morgen de top 4!

avatar van Choconas
Je houdt het wel spannend!

avatar van aerobag
Choconas schreef:
Je houdt het wel spannend!

Nog ééntje voor het slapen gaan dan


Kasper Marott - Drømmen om Ø [Forever Mix ‘19] (31, 13 keer genoemd)
Genomineerd via het “Maak kennis met 2019” topic
De nummer 1 van Arrie, Edgar18 en wibro




Je hebt een lange adem nodig om deze 14 minuut durende epos van de Deense producer Kasper Marott te voltooien, maar na een finaleplaats mag nu niemand meer beweren dat de leden van Musicmeter last hebben van de aandachtsspanne van een goudvis. Je moet wel van erg goede huize komen om met een dusdanige speeltijd de luisteraar te blijven boeien. Of heeft iedereen hier last van het Stockholm syndroom en stemt op Kasper in de hoop dat de tijdsinvestering niet voor niets was? Ik ben toch geneigd om te zeggen dat de waarheid in mijn eerste hypothese ligt.

Drømmen om Ø kabbelt voort in elektronische gelukzaligheid. Het eerste deel schetst een oase van rust, met het getsjilp van vogels en tintelende klanken van windgongen op de achtergrond. Het liedje ontwikkelt zich gaande weg en kent wat muzikale uitstapjes met funky loopjes en subtiele beat switches. Het tempo wordt iets opgevoerd (Kasper’s achtergrond ligt toch echt meer in de techno dan de house muziek) maar de laid back sfeer wordt ten alle tijden behouden. De track kent genoeg variatie om de luisteraar te blijven boeien. Een electronisch nummer in een finale gevuld met vrouwelijke songwriters en gitaargeweld, een welkome afwisseling. Deze track heeft ook de eer om genoemd te worden in de meeste top-5’s, maar liefst 13 stemmers vonden dit nummer punten waard

Nog een vermakelijke extra dimensie: Waar mogelijk stiekem op last.fm gluren of de stemmers hier het nummer wel netjes in zijn (bijna) volledigheid hebben afgeluisterd.

avatar van jordidj1
Wie gaat er nu al slapen?

avatar van Gretz
Als Rosalia maar niet wint...

girl in red op #1 zou perfect zijn in het weekend dat ze duizenden harten op Lowlands en Pukkelpop gaat veroveren

avatar van Edgar18
Godver, Kasper had moeten winnen! 14 minuten elektronisch geluk, wat hadden we ons meer willen wensen...

Fijne presentatie tot nu toe! Helaas zijn bijna alle goede liedjes al voorbij gekomen, nog één topper en twee draakjes te gaan.

avatar van jordidj1
Edgar18 schreef:
Fijne presentatie tot nu toe! Helaas zijn bijna alle goede liedjes al voorbij gekomen, nog één topper en twee draakjes te gaan.


Huh? Even normaal doen, mijn top 2 zit nog in het spel hoor. Dat bin echt geen draakjes.

avatar van Choconas
Ik heb zo'n idee dat één van Edgars draakjes gaat winnen.

Huh, GIR en Gibbs in de top 3, die had ik niet zien aankomen. Rosalia zal dat zooitje toch wel winnen dan?

KOKOKO! zondagmiddag live op Lowlands

avatar van aerobag
3. girl in red - i'll die anyway. (31, 9 keer genoemd)
Genomineerd door: Simon77
De nummer 1 van 123poetertjes, gerre, stardust_be en Simon77




Marie Ulven, aka girl in red, is een 20(!) jarige Noorse dame met een neusje voor catchy indie bedroom-pop liedjes. girl in red doet het momenteel erg goed in de gezamenlijke MumeAfrekening, dusdanig dat de koppositie inmiddels overgenomen is. Haar muziek met invoelbare en goudeerlijke teksten over relaties en de dagelijkse struggles van een tienermeisje weet veel mensen te raken en dat blijkt ook uit de stemmen alhier, ze wist op deze wijze een aardige fanbase achter zich te scharen.

De muziek doet behoorlijk warm en opgewekt aan, maar als je de tekst er eens bij pakt, zullen bejubelde indie droeftoeters als Sufjan Stevens en Thom Yorke er jaloers op kunnen zijn. Ik heb het over teksten die een existentiële crisis voeden zoals (I reach for me but I'm not there/I always wonder why I'm here/It's fine, it's okay/I'll die anyway) en (I guess I could say/I've learned to live this way/But it's still hard to find/Reasons to stay alive). Laten we hopen dat dit niet de David Berman route bewandeld en dat we later terugluisterend naar de teksten denken: Ik had het kunnen zien aankomen.

Over de discrepantie tussen muziek en tekst quote ik even de grote chef van de Mumeafrekening die dit ook al opgevallen was:
123poetertjes schreef:

de existentiële crisis is ook sterk in deze. de clip benadrukt dat nogmaals: jonge marie onbezonnen, speels en klaar om de wereld te verkennen, en daartegenover hedendaagse marie die opgesloten in haar slaapkamer zit. de muzikale omlijsting is aan de andere kant weer heel opgewekt die je ook als onverschilligheid kunt opvatten. ach, ze gaat toch dood.

Kan iemand een warme denken om Marie Ulven heen slaan, haar een warme choco brengen en in haar oor fluisteren dat het allemaal wel goed komt en dat veel mensen haar artistieke uitspattingen erg kunnen waarderen en haar eerlijke teksten over depressie als grote steun zien? Geen andere finalist had zoveel nr.1 noteringen.

avatar van aerobag
2. Freddie Gibbs & Madlib feat. Yasiin Bey & Black Thought – Education (32, 9 keer genoemd)
Genomineerd door: Edgar18
De nummer 1 van Ploppesteksel en Johnny Marr




Kijk eens aan, toch weer wat hiphop in de finale en zelfs de tweede plek. Ik blijf het zeggen, als je hiphop in deze dag en tijd links laat liggen, mis je zo veel moois. (maar daar ben ik fanboy voor hé hoi123). Voor “Gangster-rapper” Freddie Gibbs en diens partner in crime Madlib is dit de tweede finaleplek op rij, na een 9e plek voor “Crime Pays” in Mei. Het concept is bekend, Madlib levert de beats, Freddie kopt ze binnen. Op “education” wordt freddie bijgestaan door Yaslin Bey a.k.a Mos Def en Tariq Luqmaan Trotter a.k.a Black tought, ook wel bekend as MC van The Roots. Geen kleine namen dus en het eindproduct mag er zijn.

De beats/instrumentals geproduceerd door Madlib hebben al bij de eerste beurt een nostalgisch karakter. Madlib gebuikt een sample van Bollywood film composer Rahul Dev Burman (dit moest ik opzoeken hoor). Sample bron Overigens een populaire sample want vorig jaar ook al gebruikt door Nas in het door Kanye West geproduceerde Bonjour. Roept u maar, who did it better?


De naam van de track weerspiegelt het onderwerp en bij de eerste bar wordt duidelijk dat dit geen positieve kijk op het onderwijs is. (They go in one way/They come out crazy). De tekortkomingen van het Amerikaanse schoolsysteem worden aan de kaak gesteld, o.a. hoe de criminaliteit soms aanlokkelijker is dan school, hoe de situatie direct uit school uitzichtloos blijft en hoe schoolsystemen je in een hokje proberen te duwen.

(They intentionally expand, probably to extradite/If you wanna play blind, just look straight into the light/The puppeteers playin' you for spite/And worldwide, what we're payin' is the price/And that's life)

Freddie en zijn sterrencast imponeren met een tweede plek, maar moeten toch echt hun meerdere erkennen in MARDE MIA...

avatar van aerobag
1. ROSALÍA - Aute Cuture (37, 10 keer genoemd)
Genomineerd via het “Maak kennis met 2019” topic
De nummer 1 van jordidj1en Koenr




5 punten los van de Nr. 2 pronkt deze senorita boven aan de finale lijst, een prestatie van formaat. Eerder dit jaar sleepte ROSALIA samen met James Blake een derde plaats in de macht, maar dit maal hoeft ze de schijnwerpers met niemand te delen. In 2018 had de zangeres uit Catalonië maar liefst 3 nominaties: “malamente”, “BAGDAD” en “Pienso en Tu Mirá”. Laatstgenoemde bleek de meest gewaardeerde onder de stemmers, maar kwam niet verder dan de 45ste plek in de jaarfinale. Dit jaar is dit allemaal anders.

ROSALIA gaat echter nog een poging wagen en richt zich nu meer op club muziek, met een poppier versie van haar werk dan we gewend zijn. Haar Spaanse Flamenco roots blijven toch echt herkenbaar. De beats klinken als castagnetten, maar raken bedolven onder een moderne boombass beat waarbij het een hele uitdaging is om stil te blijven zitten. Het mag dan iets minder fijngevoelig zijn dan haar voorgaande werk, haar charme (en fantastische stemgeluid) verliest ze zeker niet.

Aute Cuture is een foutieve vervorming van het woord Haute Couture, wat staat voor de créme de la créme van de modewereld. De spellingswijze dient als sneer naar het snobisme dat gepaard gaat met dit wereldje. Ondertussen gaat ze alle faux pas van de mode-industrie langs, panterprints, pony's, lange nagels terwijl ze zingt Esto está encendido (This is on fire) na na na na na Voor deze diva kan het niet te bont (grapje Gretz)

De weg naar stardom lijkt ingeslagen, het grote publiek begint haar te leren kennen en de harten van de stemmers hier zijn ook veroverd. Down the rabbit hole schijnt zo ook absoluut geshined te hebben. Dit beloofd nog allemaal heel veel goeds.

avatar van jordidj1
Omg hebben Koen en ik nou samen de winnares op één?


avatar van aerobag
Ik wil:
123poetertjes, Arno, Arrie, Cervantes, charlotte2807, Choconas, dumb_helicopter, Edgar18, gerre, Gretz, hoi123, Johnny Marr, Jordidj, Koenr, Masimo, Ploppesteksel, Simon77, stardust_be, Titmeister, wibro
hartelijk bedanken voor het insturen van een stemlijstje, zonder jullie was het nooit gelukt

Hieronder nog even een overzicht van de resultaten van de Maandfinale Juni

1. ROSALÍA - Aute Cuture
2. Freddie Gibbs & Madlib feat. Yasiin Bey & Black Thought – Education
3. girl in red - i'll die anyway.
4. Kasper Marott - Drømmen om Ø [Forever Mix ‘19]
5. Sistertalk - Vitriol
6. KOKOKO! - Tokoliana
7. Angie McMahon – Pasta
8. Thom Yorke - Twist
9. Tropical Fuck Storm - Paradise
10. Lucy Dacus - Forever Half Mast
11. Ezra Collective feat. Jorja Smith - Reason in Disguise
12. 75 Dollar Bill - Tetuzi Akiyama

13. Dizzy - Heavy
14. Underworld & Ø [Phase] - Border Country
15. Shinichiro Yokota - Timeless
16. Jambinai - ONDA
17. Caroline Polachek - Door
18. Thom Yorke - Dawn Chorus
19. Mattiel - Keep the Change
20. KOKOKO! - Buka Dansa


Ik ben ook al zo ijverig geweest om wat voorwerk te doen voor de opzet van de nieuw maand, dus die zal ik vanavond online gooien en dan mogen er weer nummers genomineerd worden. Dat beloofd ook een hele mooie maand te worden, want zitten echt al een paar toppers tussen.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:39 uur

geplaatst: vandaag om 22:39 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.