menu

Hier kun je zien welke berichten musiquefrique als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Karen Dalton - In My Own Time (1971)

4,5
De muziek van deze folk dame heeft mij de laatste tijd flink in de greep.
Het meest opvallende is natuurlijk haar stem: denk aan aan de stembanden van Billie Holiday die vervolgens zijn overreden door een Amerikaans truckerskonvooi. Resultaat: rauwe, fragmentarische stem met enorme emotionele impact.

Hierboven werden al Something on your mind en Katie Cruel genoemd. Inderdaad de prijsnummers van dit album. Same old man, met prachtig banjo spel, is mijn derde favoriet.
De andere nummers zijn alle van grote klasse. Karen Dalton schrijft zelf geen songs, maar interpreteert ze op geheel eigen wijze. Anno nu klinken de soulcovers How sweet it is en When a man loves a woman als buitenbeentjes in het pallet; toen (begin 70) was het volkomen normaal om soul nummers te 'crossoveren' naar het eigen blanke publiek.

Dit album is geheel in traditie van begin jaren 70 flink 'aangekleed' met een palet aan instrumenten: fiddle, lap steel, blazers, complete ritmesectie. Totaal andere klankkleur dan haar andere studio album It's so hard... die veel kaler en folkier is.

Vegelijkingen: tsja, de onvermijdelijke Billie Holiday associatie. Maar dit album doet me qua sfeer, tijdsbeeld en geluid ook denken aan de solo albums van Sandy Denny. Het donkerbruine, organische, 'warme deken' geluid dat de folkrock uit die dagen kenmerkte.
Tweede: Neil Young ten tijde van Tonight's the night. 'Mellow my mind' gezongen door Karen Dalton: would love to hear that!!

Karen Dalton verdween na dit album in de obscuriteit en vervaagde in een damp van alcohol en drugs. Ze kwam op straat te leven en stierf ontredderd begin jaren 90.

Twee prachtige albums laat ze ons als muzikaal testament...

Morphine - Cure for Pain (1993)

5,0
Unieke band met unieke sound die op dit album hun beste songs bundelen tot één van de beste albums van de jaren '90. Onnavolgbare, minimalistische, maar sfeervolle combinatie van rock en jazz. Voorgedragen met het melancholieke stemgeluid van Mark Sandman.

Een album dat over twintig jaar niets van zijn sfeer en zeggingskracht verloren zal hebben en dat door nieuwe generaties 'herontdekt' zal worden.

Neil Young / Crazy Horse - Psychedelic Pill (2012)

2,5
Stelling: Neil heeft een liefdevolle, maar harde scheidsrechter (producer) nodig. Iemand die hem recht in zn gezicht durft te zeggen, dat hij ver beneden zn kunnen presteert. En dat al bijna 20 jaar lang...

Ik heb heel wat jaren van mijn muzikale leven geofferd aan het werk van Neil Young. Ben ingestroomd ten tijde van Freedom en Ragged Glory en heb al zn platen geproefd en gewaardeerd. Een schitterende reis langs het oeuvre van een geniale singersongwriter/rocker (of andersom). Ik reken 10 albums van Neil tot mn beste aller tijden (in een ruim gesorteerde platenkast). Kortom: ik ben fan: van de man, zn geluid, zn geschiedenis, zn songs, optredens; alles. Elke keer klopt mijn hart sneller als ik een nieuwe Neil Young cd/lp in huis haal. Maar de laatste jaren ben ik steeds vaker teleurgesteld...

Natuurlijk klinken de jams van PP lekker vuig, en zn Old Black mag lekker doorzagen. Maar de songs zijn zo matig...Vergelijk eens met bijv.één van de lange nummers van Ragged Glory, Love to burn. Daar zit zo veel meer vuur, variatie, urgentie en overtuigingskracht in.

Sinds het overlijden van David Briggs (zijn vaste Crazy Horse producer) is het naar mijn mening mis gegaan. Volgens mij leeft Young op Planet Neil en niemand corrigeert hem nog.

Ik zou hem (en alle fans) een producer als Rick Rubin toewensen; die voor Johnny Cash in de American Recordings trits zulke wonderen verrichtte. Een producer die Neil Young in zijn kracht kan zetten én op het juiste moment durft te zeggen wat mediocre materiaal is en wat geniaal is...Een nieuwe inspirerende omgeving: durf eens afscheid te nemen van Crzay Horse, ga eens samenwerken met jonge muzikanten. Vergelijk bijv. met het fantastische album van Dr.John met de Black Keys eerder dit jaar.

Ik gun Neil Young én alle trouwe, hunkerende fans(mijzelf incluis) meer dan alleen 27 minuten houtzagerij a la Driftin' Back. Hij kan zoveel beter. Wie heeft er een lijntje met Neil en durft dit te zeggen ?