menu

Hier kun je zien welke berichten Maximusic als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Iron Maiden - The Final Frontier (2010)

4,5
Ik vind het nog steeds een zeer goed album. Die intro van Satalite 15 had van mij los van The Final Frontier gemogen, dan kun je dat nummer ook gewoon even los horen zonder eerst verplicht die intro te luisteren. Nou ja niet dat het zo slecht is, maar echt boeiend ook niet. El dorado blijf ik een aardig nummer vinden met goede riffs en catchy refrein. Maar met Mother of Mercy wordt het wat mij betreft pas echt goed, gelijk een van mijn favorieten met een mooie opbouw en een prachtige gitaarriff. Coming home is een mooie powerballad vooral de tekst en de solo springen er uit.
Met The Alchemist lijkt Iron Maiden oude tijden te willen doen herleven, helaas weet het nummer me nog totaal niet te boeien, maar hij luistert wel lekker weg en is snel voorbij.
In deze eerste 5 nummers is nog niet veel van Maidens nieuwe progressievere stijl te horen ze hadden als je het mij vraagt ook van Brave new World kunnen komen. Bij de laatste 5 wordt het ineens andere koek. Isle of Avalon is ook gelijk het duidelijkste voorbeeld met veel verschillende passages en progressieve elementen, een behoorlijke kluif, ik heb nog steeds het idee dat ik het niet echt ken.
Met Starblind kun je hier weer even van bijkomen het is echt een heel relaxed weg-droom nummer met een prachtig refrein sowieso vindt ik de tekst in dit nummer erg goed.
The Talisman begint dan ook weer erg rustig met een lange intro waardoor je in een (te) rustige stemming raakt en bijna gaat twijfelen 'Ik was toch naar een Iron Maiden album aan het luisteren??' Gelukkig barst gelijk hierna een knetterende riff los en gaat het nummer tot het eind toe behoorlijk recht toe recht aan door. Hierdoor komt het tempo weer terug in de plaat.
Met The Man Who Would be King doet Maiden het wat mij betreft precies goed! Prachtig nummer, niet te druk, niet te rustig, mooie solo, epische sfeer, een goede zang.
When the Wild Wind Blows is dan nog een heerlijk nagerecht, Met een geweldige tekst en lekker ouderwetse Maiden melodien.

Al met al vindt ik het album beter als de voorganger, wel nog een hoop lange nummers maar gelukkig geen eindeloos herhalende refreinen. Ook de sound en productie vind ik op dit album erg goed. Een lang nummer minder en een of twee nummers in de trant van Mother of Mercy erbij was perfect geweest.

Rammstein - Liebe Ist Für Alle Da (2009)

4,0
Afgelopen week heb ik deze dan toch aangeschaft. Waarschijnlijk heb ik dat uitgestelt omdat de eerste singe "Pussy" niet veel indruk op me maakte.
Gelukkig is de rest van het album hier niet echt mee te vergelijken. Ik krijg de plaat zelfs niet meer uit mijn cd speler!
Het mooie aan deze plaat is dat Rammstein zich van al zijn sterke kanten laat zien waardoor er veel variatie in de nummers is, toch vormt het zo'n mooi geheel dat het bij de eerste luisterbeurt me als een massief blok omver beukte.

Met Rammlied opent het album in oude stijl met harde riffs en rechtlijnigheid en een paar episch klinkende stukjes erdoor, een perfecte opener.
Ich tu Dir Weh is gewoon een prachtige meezinger met een zwartgallig refrein. Waidmanns Heil gaat het er weer heerlijk hard op, met snelle riffs met headbang gehalte, ook de tekst is erg vermakelijk. Bij Haifsisch is er weer wat verademing, een nummer dat wat lijkt op Rosenrot, met een zeer prettige melodie en tekst. B****** is een nummer dat ik wat vaker moest horen om het te waarderen,door de zwaar groovende voortslepende sound, toch een erg goede track. Frühling in Paris een van Rammsteins mooiste ballads, prachtig gezongen tekst en een mooie opbouw.
Wiener Blut is ronduit geniaal. Een nummer over de Oosterijkse psychopaat die zijn dochter jarenlang in zijn kelder had opgesloten en kinderen met haar had. Het nummer klinkt zo ziekelijk en angstaanjagend dat je het helemaal voor je ziet, waarschijnlijk precies het doel van Rammstein. Dan "Pussy" een lekkere catchy melodie met een enorm foute porno tekst, grappig verder niet zo bijzonder. Vooral jammer vind ik het dat er te veel Engels in gezongen wordt.
Dan de titelsong, lekker beukwerk en een opgejaagd sfeertje. Mehr, vooral de tekst vind ik erg goed, de hebzucht straalt er van af, alleen de uitbarstende "refreinen" als ik het zo mag noemen weten me helaas wat minder te raken. Roter Sand is een droevige maar mooie afsluiter over een duel.

Rammstein heeft zich voor mij weer helemaal bewezen met een sfeervolle plaat vol variatie en weinig zwakke momenten, 4 sterren vind ik het zeker waard.

Red Hot Chili Peppers - I'm with You (2011)

3,5
Sinds vandaag het plaatje in bezit en een paar keer volledig beluisterd. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het eigenlijk een heel behoorlijk album vind! Blood Sugar Sex Magik zullen ze uiteraard niet overtreffen, maar dat wil niet zeggen dat de peppers geen leuke albums meer uit kunnen brengen, hoewel ik daar wel eens bang voor was.

Mijn eerste kennismaking met de peppers was By the Way, in het begin vond ik dat een prima album maar na een tijdje leerde ik het oude werk van de peppers kennen en dat beviel me nog een stuk beter en begon het zeurderige depri sfeertje van By the Way me tegen te staan.
Ik had mijn hoop destijds gevestigd op Stadium Arcadium die me wel wat beter beviel maar waar ook een hoop vulsel op staat voor mijn gevoel. Later pas kwam ik in bezit van Californication waar een aantal van de peppers grootste hits op staan maar de plaat heeft me nooit echt weten te raken.
( Ik bedenk me ineens dat ik Freaky Styley eerder had als By the Way maar daar luisterde ik destijds niet naar omdat m'n muzikale smaak nog niet zo ontwikkeld was)

Waar ik op hoopte bij de aankondiging van dit nieuwe album was een degelijke plaat waar de peppers weer eens wat nieuws laten horen en ik moet zeggen dat dat heel behoorlijk gelukt is. De stijl is net anders als die van de vorige drie en ik heb geen slecht nummer kunnen ontdekken.

Monarchy of Roses is een lekker bombastische opener die me doet denken aan de opening van van het album Achtung Baby van U2 (Zoo Station) vooral door de stemvervormingen en het af en toe The Edge achtig gitaarwerk.
Factory of Faith leunt vooral op de sterke baslijn van Flea en Anthony laat weer eens was rap/ praat zang horen wat oude tijden weer een beetje doet herleven.
Brendan's Death Song is een mooi nummer met wat akoestische stukken maar blijft helaas een beetje eentonig.
Ethiopia vind ik dan weer een zeer geslaagd nummer het doet aan als een mix van ouderwetse funk met de moderne peppersstijl en wordt gelukkig niet onnodig lang uitgemolken.
Anny Wants a Baby is ook weer een verassend nummer bevat veel verschillende stukjes, ik vind het nog moeilijk op waarde te schatten.
Met Look around is het gelijk feest, een vrolijk funky rockend nummer.
The Adventures of Rain Dance Maggie, tja blijft niet onaardig maar de refreinen zijn nogal slap, maar wel erg sfeervol gitaarwerk.
Did I Let You Know is een appart nummer, als je het begin met het drumwerk hoort denk je dat het een behoorlijk druk nummer wordt maar dan komt het gitaarwerk wat heel rustig bleus achtig klinkt en een refrein wat aan me aan Minor Thing doet denken.
Goodbye Hooray is lekker rockend nummer met een bassolo van Flea! Ook de gitaarsolo van Josh aan het eind doet het goed.
Happiness Loves Compagny met de Flea achter de piano een leuke verassing vind ik! Hoe zou ik het beschrijven? Een soort ouderwetse piano-rock maar dan door de peppers.
Police Station vind ik een van de mooiste nummers van de plaat, de tekst is erg mooi en heeft een prachtig melancholisch sfeertje.
Even You Brutus? Hip-hop? Erg gaaf nummer! Een rappende Anthony spreekt me sowieso erg aan.
Meet me at the Corner is een rustig nummer met wel prettig bluesy gitaarwerk.
Dance, Dance, Dance sluit het album op eigenzinnige wijze af. Een apart nummer met heel veel variatie, wat dance achtige beats, dan weer zweverige effecten afgewisselt met wat funky gitaarwerk en een vrolijk zingende Anthony. Alsof je in een soort vrolijke trip beland bent.

Al met al een heel degelijk album waar de peppers volgens mij met plezier aan gewerkt hebben. Ook niet onnodig lang voor de verrandering! Josh klinkt duidelijk anders als John maar zeker niet verkeerd vind ik.