menu

Red Hot Chili Peppers - I'm with You (2011)

mijn stem
3,14 (412)
412 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Warner Bros.

  1. Monarchy of Roses (4:12)
  2. Factory of Faith (4:20)
  3. Brendan’s Death Song (5:38)
  4. Ethiopia (3:50)
  5. Annie Wants a Baby (3:40)
  6. Look Around (3:28)
  7. The Adventures of Rain Dance Maggie (4:42)
  8. Did I Let You Know (4:21)
  9. Goodbye Hooray (3:52)
  10. Happiness Loves Company (3:33)
  11. Police Station (5:35)
  12. Even You Brutus? (4:01)
  13. Meet Me at the Corner (4:21)
  14. Dance, Dance, Dance (3:45)
  15. Strange Man * (3:38)
  16. Long Progression * (4:00)
  17. Magpies on Fire * (3:44)
  18. Victorian Machinery * (4:06)
  19. Never Is a Long Time * (2:47)
  20. Love of Your Life * (4:05)
  21. The Sunset Sleeps * (4:00)
  22. Hometown Gypsy * (3:57)
toon 8 bonustracks
totale tijdsduur: 59:18 (1:29:35)
zoeken in:
Stijn_Slayer
Bij RHCP zou hij een stuk meer verdienen dan solo. Hij zal allang genoeg geld hebben, en dan kan hij doen wat hij zelf wil. Niets mis mee.

indiegator
Ik kom nog steeds niet tot een stem trouwens.

Ben het niet eens met TheLegacy dat er geen leadgitaar te horen is. Ik hoor genoeg lead en leuke gitaar riffs. Ook backings van Klinghoffer.

Ik hoor de frisse wind die waait en het speelplezier en ook kan ik niet 1 slecht nummer ontdekken. Nee, zelfs de single niet. Mischien het laatste Dance Dance Dance wat in mijn ogen een niet al te beste afsluiter is.

Hoe meer ik hem draai, Hoe beter hij word eigenlijk

Weet je wat. Laat ik eens beginnen met een drie

2,0
ik ben van mening dat dit album vele male commerciëler is dan stadium arcadium (in tegenstelling tot wat anderen beweren), ook mis ik bij dit album de creativiteit van John Frusciante en ook al had ik daar van te voren rekening mee gehouden, blijft dit album me toch ergens een beetje teleurstellen !! er staan naar mijn mening 4 'goede' nummers op nl. Monarchy of Roses, Ethiopia, Look Around en de beste Goodbye Hooray.
Bij stadium arcadium vond ik alle nummers goed ! dus vandaar dat dit album teleurstelt!!
ook heb ik het idee dat de zanger Anthony Kiedis het heft in handen heeft genomen en vooral de zang voorop wilt stellen, die gaat zeer ten koste van het gitaarspel van de verdienstelijk gitarist Josh Klinghoffer!
ECHT HARDE GITAAR RIFFS MISSEN OP DIT ALBUM! EN DE SOLO'S OOK!

al met al een matige plaat die vele malen beter had gekund met John Frusciante!

indiegator
robertbeets1 schreef:
ik ben van mening dat dit album vele male commerciëler is dan stadium arcadium (in tegenstelling tot wat anderen beweren), ook mis ik bij dit album de creativiteit van John Frusciante en ook al had ik daar van te voren rekening mee gehouden, blijft dit album me toch ergens een beetje teleurstellen !! er staan naar mijn mening 4 'goede' nummers op nl. Monarchy of Roses, Ethiopia, Look Around en de beste Goodbye Hooray.
Bij stadium arcadium vond ik alle nummers goed ! dus vandaar dat dit album teleurstelt!!
ook heb ik het idee dat de zanger Anthony Kiedis het heft in handen heeft genomen en vooral de zang voorop wilt stellen, die gaat zeer ten koste van het gitaarspel van de verdienstelijk gitarist Josh Klinghoffer!
ECHT HARDE GITAAR RIFFS MISSEN OP DIT ALBUM! EN DE SOLO'S OOK!

al met al een matige plaat die vele malen beter had gekund met John Frusciante!


Niets ten nadele van Frusciante maar ik denk dat hij op Stadium Arcadium wel door had dat zijn trucs niet meer dezelfde impact hadden dan op de vorige albums.
De trucendoos was leeg zogezegd en Frusciante vond het tijd voor nieuwe dingen.

Laten we eerlijk zijn. Stadium Arcadium had makkelijk 10 tot 15 nummers kunnen missen (als kiespijn).
Dan was het een goeie enkele plaat geweest maar ook geen topper.
Echt harde gitaar riffs en solo's kom je ook niet veel tegen op dat album trouwens. Het zijn meer de Hey ohs van Kiedis.

Klinghoffer is inderdaad een verdienstelijke gitarist. Hij speelde van Beck tot Barkley maar om nou te zeggen dat de zang van Kiedis het gitaarspel van Klinghoffer wegdrukt.

Ik durf het haast niet meer te zeggen maar Klinghoffer is geen Frusciante en vise versa inderdaad.
Ik hoor op I'm With You wel zeer verdienstelijk gitaarspel, geen heavy riffs nee, maar goed doordachte catchy riffs en mooie effecten die goed bij de muziek passen.

Het is dat of een herhaling van Stadium Arcadium denk ik.
Ik ga voor het eerste.

avatar van devel-hunt
3,5
Ik heb een aantal nummers van deze CD gehoord, en echt blij werd ik er niet van. Of Frusciante is vervangen maakt blijkbaar niets uit, de gitaarsound is inderdaad anders. Maar de nummers die ik hoorde bleven niet hangen en ademde dezelfde sfeer uit die ze al jaren om zich heen hebben. Het lijkt allemaal zo voorspelbaar en weinig spannend. Maar ik heb de CD nog niet in zijn geheel gehoord. Misschien valt het mee.

avatar van frankholst182
3,5
Even alle nummers doornemen en vergelijken met oude RHCP nummers
1. Monarchy of roses:
Verses lijken op 'One big mob', maar dat zijn kleine stukjes. Verder kan ik wel parallellen trekken met 'Parallel Universe' wat het refrein betreft. n OK eerste nummer, eerst even wennen aan dat rommelige begin, waar Kiedis stem is vervormd.
Overigens vind ik de zang over heel het album nogal plichtmatig klinken, wordt er niet koud of warm van. Geldt dus voor alle nummers.
2. Factory of faith.
Funkybass intro.Nummer heeft n beetje weg van 'So much I", Goed nummer, vooral als je hem hard zet. Op het einde is er ruimte voor een solo, maar die wordt niet benut: zonde!
3. Brendan's Death Song
Dit nummer is niet echt te vergelijken met oude RHCP-nummers, en dat is meteen verfrissend; in tegenstelling tot de eerste twee nummers, wordt de aandacht bij mij geschept. Die aandacht vlakt af op den duur, totdat de bridge komt, en de opbouw van het nummer eindelijk op gang komt. Ik vind dit wel een redelijk nummer. Hier en daar wat te langdradig, vooral qua zang erg eentonig. Na veel draaibeurten zal ik deze denk ik snel skippen, maar nu gaat ie nog wel.
4. Ethiopia
weer bass-intro??? waar blijft nou het gitaarwerk? Gedurende het nummer komt het wel, maar bass heeft weer de dominantie. Refrein lijkt op mix tussen 'easily' en 'dani california'. redelijk nummer.
5. Annie wants a baby
Aanvankelijk lijkt dit wel heel erg op 'This is the place', wellicht wat meer melodieus.Later krijgt dit nummer echt karakter. Los van de teksten vind ik dit wel een goed nummer. Ethiopia en Annie wants a baby lijken erg op elkaar, en dat is zonde; je verliest je aandacht.
6. Look around
couplet= Right on time, reffrein dan weer niet. Leuke bridge. Ik zie iedereen al twee keer klappen bij een concert; CLAP CLAP.
7. The adventures of rain dance maggie;
(Nu al) iets te vaak gehoord. HEy oh! Tja...
8. Did I let you know
Door coupletten een voortkabbelend nummer, zonder echt te kunnen vergelijken met andere nummers. Maar past zo op stadium arcadium, bijv a la make you feel better. Wel hoogtepunten: SOLO's!!!!!!!!!!!!! Yeah, trompet en gitaar. Ook reffrein is wel aanstekelijk.
9. Goodbye Hooray
Yeah gitaar! Eindelijk n beetje de oude energie van RHCP, maar in een nieuw jasje. Niet echt te vergelijken met andere nummers, en daardoor verfrissend. lekkere Bass-solo!
10. Hapiness Love company
piano? Ook goed nummer. beetje a la universally speaking, maar dan toch weer anders Wat vrolijker.
11. Police station
Zo, even goed luisteren naar de dynamiek in de intro! En dat blijft. Reffrein lijkt veel op 'Slow sheetah'. Wederom goed nummer, 1 van de beste zelfs. Mag wel wat minder geschreeuwd worden door dhr Kiedis. Piano en gitaarsolo op einde is een mooie toevoeging. De klasse druipt hier van af, ook van josh.
12. Even you Brutus?
Dit is nieuw. Apart. Die piano voegt echt wel een nieuwe dimensie toe aan RHCP. Dit is wederom verfrissend! En dat miauw geluid is ook wel vet. is moelijk te vergelijken. heeft wel dezelfde dynamiek als 'Righteous & the wicked' (BSSM!!!!), maar lijkt er tegelijkertijd niet op. Vet nummer.
13. Meet me at the corner?
Hey 2. Jammer, gezien het neiuwe geluid in de vorige twee nummers. Wel een pluspunt is dat je Josh op een clean strat goed hoort. En ook zijn stem is goed te horen. Mooie climax op het einde (incl gitaarstukje helemaal op het eind).
14. Dance, Dance, Dance
hebben ed peppers niet gewon 'dance everybody' van ?? (hoe heet die scandinavische band ook alweer, nou alweer vergeten) geluisterd, en bedacht, zoiets gaan wij ook doen? Duidelijk n experiment (Drums bijvoorbeeld), maar hoeft van mij niet.

In onderstaande meningen las ik vooral de meningen over kiedis en josh. Maar ik vind flea echt heel duidelijk als bandleider zich profileren op dit album, sterker dan ooit tevoren. Dit album wordt gedomineerd door bass-riffjes, en waar dat niet het geval is, dan is piano (ook gespeeld door flea) wel het bijzondere in een nummer. Ik had graag wat meer gitaarsolo's gehoord, maar die piano is ook een verrassing dat dit album waardig maakt.

Wat ook nieuw is dat de sterkere nummers op het einde van het album zich bevinden (vind ik dan, en met name door de input van de piano). Op vorige albums vanaf californication waren vooral de eerste zes zeven nummers de hits, en de rest was veel minder. Bijvoorbeeld bij californication was voor mij het album geeindigd na easily, vooral omdat porcelain zo ruk is. Nou doe ik nummers als emmit remmus en right on time tekort, maar goed. Op 'I'm with you' wordt het album echt goed vanaf nummer 8, en vooral 9, 11 en 12 zijn naar mijn mening de beste nummers. Nummers 1 tm 7 heb ik (zoals boven aangegeven) al wel eerder gehoord en refereert naar een album waar de peppers niet echt op hun best waren (stadium arcadium). Mocht je t hier niet mee eens zijn, en juist die stadium arcadium achtige nummers goed vindt, dan klopt voor jou de herkennende volgorde: goede nummers vooraan, de wat mindere achteraan.

Kortom: ik was aanvankelijk teleurgesteld, nadat ik de eerste nummers had gehoord, vooral doordat ik verwachtte dat de nummers daarna nog minder zouden zijn. Integendeel, deze nummers maken juist het album, en stemmen mij zeer positief. Ze laten daar ook zien dat ze meester zijn over hun instrumenten, en gezamenlijk een zeer mooi geluid produceren; damn! Het is tevens een bewijs dat de productie ook puik in elkaar steekt.

avatar van SOAD
3,5
Mijn enthousiastme daalt per luisterbeurt.
Misschien toch niet zo'n goede plaat.....

avatar van stef212
Neen, hier wordt ik niet erg vrolijk van. Geen enkel nummer dat ook maar in de buurt komt van hun toppers. Jammer.

avatar van richiedoom
3,0
Pfoe

Gelukkig had ik al lage verwachtingen, dus de plaat viel niet echt tegen, maar erg sterk vond ik het niet. Ze zeiden zelf dat elk nummer anders klonk, dus ik had een beetje hoop na het zwaar irritante raindance maggie. Maar dat was een hele hoop onzin, deze plaat is echt niet gevarieerder dan vorige platen. En hij is ook niet zo sterk als vorige platen, er blijft gewoon helemaal niks hangen. Eerste 3 nummers vond ik best goed, nummer 8 ook, en verder is het nergens echt slecht (behalve refrein van raindance maggie) maar ook nergens echt goed.

3*tjes dus.

avatar van SOAD
3,5
Waarom vind iedereen Raindance Maggie zo slecht?
Vind hem wel meevallen, lekkere baslijnen, lekker meezingbaar refreintje.
Bij lange na niet hun beste track, maar slecht..

Rizz
Langdradig nummer zonder enige spanning, vond het refrein in het begin wel lekker maar het verveelt ontzettend snel.

Krijg het album overigens vandaag of morgen op de deurmat volgens bol.com, maar ik zie het helaas slechts alleen als een 'aanvulling' op de Chili Peppers verzameling...

avatar van jellecomicgek72
3,0
Vind het een beetje een zozo album. Single is wel leuk, maar als album zelf vind ik het een beetje een teleurstelling tot nu toe. Heb hem ook pas 1x beluisterd. Maar eens inzetten op 3*

avatar van herman
Heb de single al ettelijke malen op de radio gehoord en via StuBru ook wat andere albumtracks, maar ik vind er echt geen bal aan. Vraag me af wat mensen anno 2011 nog met de RHCP moeten, hun laatste echt goede single is toch alweer uit de jaren '90, wat mij betreft.

indiegator
herman schreef:
Vraag me af wat mensen anno 2011 nog met de RHCP moeten.


Gedurfde uitspraak herman

Vind dat ze als je alle andere pulp bekijkt toch nog wel een plaatsje in de ranglijst verdienen.

nicoot
herman schreef:
Heb de single al ettelijke malen op de radio gehoord en via StuBru ook wat andere albumtracks, maar ik vind er echt geen bal aan. Vraag me af wat mensen anno 2011 nog met de RHCP moeten, hun laatste echt goede single is toch alweer uit de jaren '90, wat mij betreft.


Ik heb dezelfde indruk. Was zo'n grote fan vroeger. Als ze er vijf jaar over doen tja, dan verdwijnt mijn aandacht wat voor hen. Anderzijds ben ik paradoxaal genoeg toch enorm benieuwd naar de nieuwe plaat. Heb hier en daar Stubru gehoord vandaag en vlagen van nieuwe nummers, maar dat geeft een vertekend beeld. Als ik hem eenmaal heb, normaal komt-ie ergens volgende week toe, ga ik hem toch een aantal keer aandachtig beluisteren. Ik wil ze zeker niet meteen afschrijven. 't Zal hopelijk wat tijd vergen - ik wil niet dat zo meteen vanaf de eerste luisterbeurt aanslaat, dan ben je hem des te sneller beu.

3,0
Het gemiddelde is al met 0,3 gedaald tov gisteren.
Dit was te verwachten, de nummers 'groeien' weinig m.i.
Ik heb hem nu 2x geluisterd maar het valt me vies tegen.
De galm, dance-invloeden, ik mis een paar echt stevige nummers.
Ik denk niet dat dit 'mijn' album gaat worden.
Ik ga het album in het weekend met frisse moed nog een kans geven dan volgt ook een cijfer.
Jammer, echt jammer!

avatar van midnight boom
1,5
Ik kan er niks anders van maken :

In 2009 verliet John Frusciante de Red Hot Chili Peppers. Frucsiante was een belangrijk persoon binnen de Peppers. Hij speelde geweldig gitaar en had bakken met creatieve ideeën. Toekomst was voor de drie overgebleven leden van de band dan ook onzeker. Josh Klinghoffer werd de vervanger van Frusciante. De band kon weer vrolijk verder. Het resultaat? Het 10e studioalbum I'm With You.

Ongeveer een maand geleden kwam de eerste single 'the Adventures of Rain Dance Maggie' uit. Een nummer dat wel redelijk aardig was maar niet kon tippen aan het geliefde materiaal van voorganger Stadium Arcadium. Gelukkig is 'the Adventures of Rain Dance Maggie' niet het enige nummer op I'm With You. Veertien nieuwe nummers kent I'm With You Namelijk. Het album is geproduceerd door Rick Rubin. Dat heeft Rubin weer goed gedaan want het album klinkt kraakhelder. Maar inhoudelijk stelt het allemaal evenveel voor als een rubber badeentje. Ontzettend saai, commercieel, cliché en vooral een grote stap achteruit.
Het grote probleem is dat de nummers gemiddeld een minuut of 1,5 te lang doorgaan. Dat is natuurlijk al geen goed teken, maar er zit ook nog gewoon totaal geen spanning in de nummers. Waardoor het totaal geen feestje is om naar te luisteren. Drie keer (voor deze recensie), en daarna nooit meer.
Een interessante factor is ook het nieuwe gitaargeluid van Klinghoffer. Slecht is het zeker niet te noemen, maar het kan niet tippen aan Frucsiante. Het grote verschil is de experimenteer drift van Frucsiante, die vooral op de voorgrond stond. Het gitaarspel van Klinghoffer is meer begeleidend en naar de achtergrond gericht. Het is ditmaal Flea die met zijn geweldig baspel (die overigens altijd al aanwezig was) de rol op zich neemt als muzikaal brein van de band. Flea is ook verreweg de meest genietbare muzikale factor van de RHCP anno 2011. Chad Smith doet wat hij moet doen, en Anthony Kiedis wordt oud. Kiedis (inmiddels met grote snor) zingt op dit album zoals hij altijd al deed maar... door de slechte nummers ga ik me voor het eerst irriteren aan zijn stem.

Verder irriteren de vervelende elektronische bliebjes tot op het bod. En de piano in de semi-gevoelige nummers op de tweede helft van de plaat klinkt vooral ordinair. I'm With You heeft een paar spaarzaame goede (muzikale) momenten, maar deze zijn er veel te weinig.
Tussen het veelal Matige nummers zitten eigelijk geen hoogtepunten. Lichtpuntjes zijn er een paar. Afsluiter Dance, Dance, Dance, Look around & Police Station zijn niet super slecht maar gewoon matig. Helaas staan er ook een aantal DRAKEN op het album. Bijvoorbeeld het walgelijke Brendan's Death Song. Afschuwelijk. En dan die hoes... en zo kan ik nog wel even doorgaan, maar feit is gewoon dat het helemaal niks gaat worden tussen mij en I'm With You.

Ik wil het album graag goed vinden, want begrijp me niet verkeerd: ik was een liefhebber van Stadium Arcadium, Californiacation en jaren '90 werk van RHCP. Maar van I'm With You kan ik echt niks maken. Ik ben eerlijk: Commerciële troep vind ik het. De Peppers zijn nu ver over de houdbaarheids datum. De oorspronkelijke bandleden passeren de 50, en de muzikaal gaat het hard achteruit. Red Hot Chili Peppers maken muziek om vrolijk van te worden. Van I'm With You word ik niet vrolijk (licht uitgedrukt).

Treurig.

van: http://daanmuziek.blogspot....

avatar van Ducoz
2,0
De man heet Kiedis he, niet Kelis

Stijn_Slayer
midnight boom schreef:
Een interessante factor is ook het nieuwe gitaargeluid van Klinghoffer. Slecht is het zeker niet te noemen, maar het kan niet tippen aan Frucsiante. Het grote verschil is de experimenteer drift van Frucsiante, die vooral op de voorgrond stond.


Frusciante is bij de Peppers nooit echt experimenteel geweest. Die kant uit hij op z'n solo albums, dus die vergelijking klopt wat mij betreft niet helemaal.

avatar van midnight boom
1,5
Ducoz schreef:
De man heet Kiedis he, niet Kelis


excuseer, aangepast.

indiegator
Je maakt er wel een potje van he, midnight boom

4,0
midnight boom schreef:
[...] maar feit is gewoon dat het helemaal niks gaat worden tussen mij en I'm With You.

Dat vind ik wel erg snel geconcludeerd.

RHCP heeft één magnum opus en dat is Blood Sugar Sex Magic.
Wat erna kwam was sterk maar niet vernieuwend in artistiek opzicht.
Californication was en mooie comeback maar het belang van dit werk wordt overdreven.
Stadium Arcadium was sympathiek maar 12 nummers te lang.
Bands die zichzelf opnieuw blijven uitvinden bestaan niet, alles refereert aan eerder werk.
Ben het met vorige schrijver eens dat Frusciante door zijn trukendoos heen was. Heb ook sterk het vermoeden dat zijn drugsgebruik zijn genialiteit heeft beperkt.

I'm With You is een sterke CD.
Op zich is het knap dat je als band een verrassende sound kan neerzetten door toevoeging van slechts een instrument: piano.

4 sterren

avatar van FLUOman
3,5
indiegator schreef:

Ik hoor de frisse wind die waait en het speelplezier en ook kan ik niet 1 slecht nummer ontdekken.
Hoe meer ik hem draai, Hoe beter hij word eigenlijk


=> Daar ben ik het mee eens, ik vind dat de muziek energiek en fris klinkt, en dat staat ze wel vind ik... In het begin was ik enthousiast en nu,na verschillende luisterbeurten, nog steeds eigenlijk.

Alleen die single ben ik echt al behoorlijk beu: een bijzonder nummer is het niet en het wordt te veel gedraaid op de radio.

avatar van Snoeperd
3,5
Ik vind ze ook behoorlijk fris klinken. Op een paar puntjes kan het nog beter. Maar ja, dit is het eerste album in deze samenstelling en ik vind dat ze het zeer goed doen.

avatar van Maximusic
3,5
Sinds vandaag het plaatje in bezit en een paar keer volledig beluisterd. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het eigenlijk een heel behoorlijk album vind! Blood Sugar Sex Magik zullen ze uiteraard niet overtreffen, maar dat wil niet zeggen dat de peppers geen leuke albums meer uit kunnen brengen, hoewel ik daar wel eens bang voor was.

Mijn eerste kennismaking met de peppers was By the Way, in het begin vond ik dat een prima album maar na een tijdje leerde ik het oude werk van de peppers kennen en dat beviel me nog een stuk beter en begon het zeurderige depri sfeertje van By the Way me tegen te staan.
Ik had mijn hoop destijds gevestigd op Stadium Arcadium die me wel wat beter beviel maar waar ook een hoop vulsel op staat voor mijn gevoel. Later pas kwam ik in bezit van Californication waar een aantal van de peppers grootste hits op staan maar de plaat heeft me nooit echt weten te raken.
( Ik bedenk me ineens dat ik Freaky Styley eerder had als By the Way maar daar luisterde ik destijds niet naar omdat m'n muzikale smaak nog niet zo ontwikkeld was)

Waar ik op hoopte bij de aankondiging van dit nieuwe album was een degelijke plaat waar de peppers weer eens wat nieuws laten horen en ik moet zeggen dat dat heel behoorlijk gelukt is. De stijl is net anders als die van de vorige drie en ik heb geen slecht nummer kunnen ontdekken.

Monarchy of Roses is een lekker bombastische opener die me doet denken aan de opening van van het album Achtung Baby van U2 (Zoo Station) vooral door de stemvervormingen en het af en toe The Edge achtig gitaarwerk.
Factory of Faith leunt vooral op de sterke baslijn van Flea en Anthony laat weer eens was rap/ praat zang horen wat oude tijden weer een beetje doet herleven.
Brendan's Death Song is een mooi nummer met wat akoestische stukken maar blijft helaas een beetje eentonig.
Ethiopia vind ik dan weer een zeer geslaagd nummer het doet aan als een mix van ouderwetse funk met de moderne peppersstijl en wordt gelukkig niet onnodig lang uitgemolken.
Anny Wants a Baby is ook weer een verassend nummer bevat veel verschillende stukjes, ik vind het nog moeilijk op waarde te schatten.
Met Look around is het gelijk feest, een vrolijk funky rockend nummer.
The Adventures of Rain Dance Maggie, tja blijft niet onaardig maar de refreinen zijn nogal slap, maar wel erg sfeervol gitaarwerk.
Did I Let You Know is een appart nummer, als je het begin met het drumwerk hoort denk je dat het een behoorlijk druk nummer wordt maar dan komt het gitaarwerk wat heel rustig bleus achtig klinkt en een refrein wat aan me aan Minor Thing doet denken.
Goodbye Hooray is lekker rockend nummer met een bassolo van Flea! Ook de gitaarsolo van Josh aan het eind doet het goed.
Happiness Loves Compagny met de Flea achter de piano een leuke verassing vind ik! Hoe zou ik het beschrijven? Een soort ouderwetse piano-rock maar dan door de peppers.
Police Station vind ik een van de mooiste nummers van de plaat, de tekst is erg mooi en heeft een prachtig melancholisch sfeertje.
Even You Brutus? Hip-hop? Erg gaaf nummer! Een rappende Anthony spreekt me sowieso erg aan.
Meet me at the Corner is een rustig nummer met wel prettig bluesy gitaarwerk.
Dance, Dance, Dance sluit het album op eigenzinnige wijze af. Een apart nummer met heel veel variatie, wat dance achtige beats, dan weer zweverige effecten afgewisselt met wat funky gitaarwerk en een vrolijk zingende Anthony. Alsof je in een soort vrolijke trip beland bent.

Al met al een heel degelijk album waar de peppers volgens mij met plezier aan gewerkt hebben. Ook niet onnodig lang voor de verrandering! Josh klinkt duidelijk anders als John maar zeker niet verkeerd vind ik.

3,5
Over de volledige lijn van een hoog niveau, zonder uitschieters, en ook zonder echte teleurstellingen. Wel versta ik nog altijd de keuze van hun eerste single niet, want dat is volgens mij toch wel het zwakste nummer van de gehele plaat. In een aantal nummers (zoals bij de single) vind ik de gitaar een beetje teveel op de achtergrond.. Ik ben ongelofelijke fan van Frusciante, en blijf hem volgen in zijn solo werk, en ja ik mis hem. Misschien was het inderdaad beter dat hij vertrok, als je je persoonlijke voorkeuren niet meer genoeg kan uiten, vertrek je beter.

Ik heb de plaat nog maar 2 keer beluisterd, en dit is te vroeg om al favoriete nummers te noemen. Verder zeer leuk artwork, en vrij mooie lyrics!

Van een 15-jarige die niét naar Dubstep en Drum and Bass luisterd (:

avatar van Snoeperd
3,5
Red Hot Chili Peppers - I'm With You

"De Red Hot Chili Peppers houden bestaansrecht met een goede poprockplaat"

De Red Hot Chili Peppers hebben een transformatie ondergaan. John Frusciante, door velen vereerd, door anderen minder gewaardeerd, verliet de band. Ongeacht van wat je van hem vind was zijn rol binnen de Peppers groot. Hoe vangen ze dit op? Dat doen ze zo:

Het eerste nummer heet Monarchy of Roses. Het begin van het nummer is rauw en ook het einde wordt gekenmerkt door rauw gitaarspel, een stijl die Josh Klinghoffer meer gebruikt. Maar het refrein is dan weer erg pop. Het refrein is zeer sterk. Een nummer met een rauwe en een poppy kant dus, maar dat combineert erg goed.
Factory of Faith is een van de sterkste nummers van het album. Het nummer is meer een popnummer dan het vorige nummer, ondersteunt door een sterke baslijn. Het couplet is erg sterk, dat ook als refrein had volstaan, want het refrein is even catchy als het couplet.
We gaan door met een akoestisch beginnend nummer: Brendan's Death Song. Lang duurt dat niet, de drums komen erin. En het refrein komt vrij snel. Groot gelijk hebben ze, want die is supersterk. Kiedis zingt met een emotionele knik in zijn stem en dat pakt geweldig uit. Het had wel klein gehouden mogen worden, de climax vind ik niet zo. Ach ja, één minpuntje.
Ethiopia begint geweldig, dat baslijntje is fijn. Dan komt een heel catchy zanglijn dat voor velen te goedkoop zal klinken. Maar daarmee is dit wel een goede single. Want ook het refrein blijft hangen en de instrumentatie, vooral het baslijntje is natuurlijk goed verzorgd. Typisch Peppers nummer vind ik, ook al is het poppy.

Annie Want a Baby kan het niveau van de vorige nummers niet aan, het start net als Ethiopia wel goed en ook kwalitatief is het een goed nummer. Maar het blijft niet zo hangen als de vorige nummers. Derhalve is het kwalitatief een fantastisch nummer, alleen het heeft niet die memorabelheid.
Look Around is zalig, net als alle vorige nummers. Het nummer is lekker funky met een flinke rocklaag erover heen. Het ontbreekt enkel aan een echt goed refrein. Voor de rest een keurig nummer.
Dan krijgen we de Adventures of Raindance Maggie, een nummer die gemengde reacties opleverde. Het is een wat makkelijk nummer. Het kent goede en mindere elementen. Het refrein bijvoorbeeld klinkt op eerste gehoor erg goedkoop, al wordt dat gelukkig na een aantal luisterbeurten een stuk minder. Pluspunt is het baslijntje van Flea die met recht fantastisch is te noemen. Het geeft het nummer een hele goede vibe mee, wat het nummer toch maakt.
Did I Let You Know is een fris nummer. Volledig binnen de lijntjes, dat wel, maar dat is niet erg. Het nummer is keurig verzorgd. Leuke instrumentatie, de toevoeging van de blazers is niet bijster origineel maar wel leuk. Refrein blijft meteen hangen wat dit nummer een singlekandidaat maakt.
Het is de beurt aan Goodbye Hooray, die goede reacties kreeg sinds het te beluisteren was. Dat is logisch, het is stevig, stampend ritme, heeft een klein tintje funk, bevat een fantastisch refrein. Ja, dan heb je te maken met een geweldig nummer. Het nummer heeft ook een van de sterkste bridges op het album. Die niet op ieder nummer even goed of memorabel zijn. Op dit nummer wel. Het rustigste stukje met de hoge zang is goed uitgevoerd. En dan knalt dat refrein er weer in wat het nummer afmaakt.

Na het stampende ritme van Goodbye Hooray komen de Peppers met een nummer dat zich kenmerkt door een leuk drumritme en... de piano! Dat is een leuke toevoeging, Hapiness Loves Company klinkt daardoor echt vrolijk met ook een vrolijk refrein. Bij zulke nummers is het natuurlijk leuk dat Josh Klinghoffer die uitstekend pianowerk en- als ik me niet vergis - xylofoon werk verzorgd.
Police Station doet niet veel onder voor Goodbye Hooray en is beter dan Hapiness Loves Company, de piano is ingeruild voor mooie gitaarlijnen. Antony Kiedis zing weer erg mooi. En ook de melancholiek van het nummer werkt daaraan mee. Het is een wat droeviger nummer en staat daarmee in constrast met het vorige nummer. Police Station hoort zeker bij het sterkste materiaal van het album. De piano die soms om de hoek komt kijken is prachtig. Het geeft nog iets extra's.
Even You, Brutus was na de eerste luisterbeurt mijn grote favoriet. En nu nog steeds vind ik het het beste op het album. Dat begin is zo sterk. Die gejaagde stem en instrumentatie, gevolgd door wat softere zang en daarna een toprefrein. En daarna begint dat stuk opnieuw. En weer is dat fantastisch. Met recht het beste nummer van het album.
Met Meet Me at the Corner tappen de Peppers uit een ander vaatje. Het is een rustig en dromerig nummer. En ook deze vind ik bij het beste van het album horen. Vooral het refrein is schitterend. Ik denk het beste refrein van het hele album. Het nummer wordt ook vrij klein gehouden, wat ik goed vind passen bij het nummer.
Dance, Dance, Dance is dan een leuke afsluiter, maar toch staat hij in de schaduw van de vorige nummers. Maar die zijn dan ook wel erg sterk. Met Dance,Dance, Dance is niks mis. Het klinkt totaal niet goedkoop, hoewel de titel dat doet vermoeden. Nee het is gewoon weer een uitstekend poprocknummer.

De Red Hot Chili Peppers bewijzen met I'm With You dat ze nog bestaansrecht hebben na het vertrek van Frusciante. I'm With You is een degelijke popplaat geworden die fijn wegluistert. Het einde is zelfs erg sterk.
Toch zijn er punten die bijgeschaafd kunnen worden. Het grootste kritiekpunt is eigenlijk dat er geen klassiekers op de plaat staan. Op alle vorige albums sinds Uplift Mofo Party Plan staan er klassiekers op elke plaat. En dit album heeft niet echt een nummer dat kan uitgroeien tot een klassieker binnen het Peppers-oeuvre. Wel kan het constante niveau bejubeld worden.
Ook hoop ik dat het volgend album nog meer funk heeft. Op dit album ben ik daar al wel tevreden over. Maar ik zou graag zien dat de Peppers in hun vijde periode nog een soort van funk/afrobeat album gaan maken. Dat hebben ze zeker in huis. Van mij mogen er op een volgende plaat ook nog wel een paar stevigere nummers op staan.

4*

avatar van Ducoz
2,0
Wat ik wel weer zielig vind...

Dan hebben ze zo'n trailer van dat bioscoop concert wat binnenkort in de bios word uitgezonden...
Zie je alleen de 3 heren in beeld(ja, Chad, Anthony en Flea..) en geen enkele keer de nieuwe gitarist...

Ik vind dat toch een beetje sneu, net als wat ze hier doen... het gitaar geluid weg moffelen naar de achtergrond

avatar van Kronos
3,0
herman schreef:
Vraag me af wat mensen anno 2011 nog met de RHCP moeten, hun laatste echt goede single is toch alweer uit de jaren '90, wat mij betreft.

By the Way en Stadium Arcadium zijn toch albums die zeker nog de moeite zijn vind ik. Misschien wordt I'm with You wel de eerste die ik laat liggen. Maar toch eerst eens in zijn geheel beluisteren.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:58 uur

geplaatst: vandaag om 06:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.