menu

Bob Dylan - Blood on the Tracks (1975)

mijn stem
4,33 (1057)
1057 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Columbia

  1. Tangled Up in Blue (5:40)
  2. Simple Twist of Fate (4:18)
  3. You're a Big Girl Now (4:36)
  4. Idiot Wind (7:45)
  5. You're Gonna Make Me Lonesome When You Go (2:58)
  6. Meet Me in the Morning (4:19)
  7. Lily, Rosemary and the Jack of Hearts (8:50)
  8. If You See Her, Say Hello (4:46)
  9. Shelter from the Storm (4:59)
  10. Buckets of Rain (3:29)
totale tijdsduur: 51:40
zoeken in:
avatar van bertus99
5,0
Met plezier je stuk gelezen wcs. TUIB is inderdaad een prachtsong. De openingsklanken van deze cd waar het nummer mee begint, die enorm krachtige akoestische ritmische akkoorden en dan de stem:
Early one morning the sun was shining, I was laying in bed
wondering if she she'd changed at all, if her hair was still red.

En dan komt het verhaal van een relatie die uitging op een "dark sad night" en een zwerftocht van de "ik" langs diverse plaatsen en baantjes.
Ik vraag me alleen af waarom in het voorlaatste couplet de derde persoon wordt geintroduceerd:
"I lived with THEM on Montague Street" en
"HE started into dealing with slaves"

Het nummer verhaalt in ieder geval over de zoektocht naar elkaar en het elkaar weer kwijtraken en refereert daarmee aan Dylans eigen scheidingsperikelen vooraf gaand aan het maken van deze plaat.
Even opgezocht: tangled up betekent: verward in, verstrikt in

wcs
Wie die He is, weet ik eigenlijk ook niet zo goed. Misschien zijn die Them de ouders ofzo of een vriend? Bij Dylan kom je het wel vaker tegen natuurlijk dat het een beetje gissen is naar wat hij nu precies bedoelt. Het zijn hoedanook altijd pareltjes van teksten natuurlijk.

avatar van Demolisher
4,5
Tangled up in Blue een van de beste, zoniet het allerbeste nummer van Dylan.

4,0
Zeg dat wel Maar vergeet de andere nummers ook zeker niet: een Simple Twist Of Fate, Idiot Wind en Meet Me In The Morning zijn stuk voor stuk pareltjes. Een halfje er bovenop voor mij.

avatar van bertus99
5,0
wcs schreef:
Wie die He is, weet ik eigenlijk ook niet zo goed. Misschien zijn die Them de ouders ofzo of een vriend? Bij Dylan kom je het wel vaker tegen natuurlijk dat het een beetje gissen is naar wat hij nu precies bedoelt. Het zijn hoedanook altijd pareltjes van teksten natuurlijk.


Ja haha.....dat is een van de charmes van Dylan, altijd iets mysterieus, hij geeft veel, maar niet alles. je moet zelf ook wat doen. Dat is het kenmerk van elke goeie (song)schrijver

wcs
Op die manier vind ik zijn teksten wel intrigerend ja, vooral op Highway 61 Revisited staan er zo'n paar dingen waar je echt mee bezig kan blijven. Echt 1 van de grootste poeten in de muziekwereld.

avatar van wolf
5,0
Op albums zoals Highway 61 en Blonde on Blonde zijn de teksten al briljant, maar op Blood on the Tracks Dylan hij echt op zijn best.

Suddenly I turned around and she was standin' there
With silver bracelets on her wrists and flowers in her hair.
She walked up to me so gracefully and took my crown of thorns.
"Come in," she said, "I'll give you shelter from the storm.


of

People tell me it's a sin
To know and feel too much within.
I still believe she was my twin,
but I lost the ring.
She was born in spring,
but I was born too late
Blame it on a simple twist of fate.



Deze twee tekstfragmenten zijn hemels mooi.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Jaren lang was er in mijn redelijk bemeten platencollectie geen ruimte voor Bob Dylan.
Na het beluisteren van dit album was dat voltooid verleden tijd en volgde er meer.
Dit is een fraai album , mooie teksten en gewoon steengoede muziek, de opener Tangled Up In Blue & Meet Me In he Morning vind ik de hoogtepunten.

avatar van frankieman
5,0
En bam, net toen iedereen hem had afgeschreven, het leek alsof zelfs de trouwste fans er niet meer in geloofde kwam Dylan terug zoals alleen Dylan dat ooit zou kunnen.

Een geniaal album met geniale teksten en prachtige melodieën waarvan een paar tot de beste uit z'n ouvre behoren. Hij kwam zag en overwon.

avatar van oruiz
5,0
zonder twijfel het beste album van Bob. Staan alleen maar goeie nummers op.

avatar van BeatHoven
5,0
Tja, wat kunnen we hierover zeggen? Allereerst staan alle liedjes op zichzelf, dat is een feit. Het is een pop-folkalbum op z'n best. Dylan bewijst dat hij zelfs over liefde en scheiding kan schrijven op zo'n poëtische, schitterende, vloeiende manier! 5 sterren voor een meesterwerk!

4,0
Af en toe heb je wel eens van die platen die ondersneeuwen. Daar waar Bob Dylans werk halverwege de jaren '60 gemakkelijk door mij als 'geniaal' wordt herinnerd, wordt Blood On The Tracks toch een beetje vergeten. Helemaal onterecht natuurlijk - getuige die terechte 4,5* die ik ervoor heb uitgedeeld -, want naast het fantastische Tangled Up In Blue, bevat het album genoeg pareltjes die overlopen van het verdriet en melancholie, zoals Simple Twist Of Fate en If You See Her, Say Hello. In Idiot Wind komt een fantastisch kwade Dylan aan het woord en Meet Me In The Morning is een ware blueskraker. Alleen Lily, Rosemary and the Jack of Hearts vind ik minder; die duurt toch echt veel te lang. De overige nummers zijn allemaal prachtig: die 4,5* blijft gewoon staan.

avatar van Gagh
Ontdekt door hem als plaat te kopen op de rommelmarkt. Na eens stuk of 200 andere platen blijft deze nog atlijd een van m`n beste "ontdekkingen". Waar te beginnen? "You`re gonna make me lonesome when you go", "Buckets of rain" en "Shelter from the storm" zijn mijn meeste favoriete nummers. Zelfs Lily, Rosemary and the Jack of Hearts vind ik prachig, ondanks zijn lengte. Een prachtige verhaal.

beaster1256
dylan's beste , en zo heb ik hem ook leren ontdekken toen , ik vond hem maar zozo , de vorige platen bedoel ik , maar bij aanschaf van deze plaat werd ik gepakt door een microbe , hij had me vast en de plaat speelde maanden aan een stuk op mijn pick-up tot 6 x per dag , superbe plaat met geniale teksten !

beste song , zeer moeilijk , alles is goed maar ik heb een zwak voor ' if you see her say hello ' ( misschien omdat het toen net uit was met mijn lief ')

wondermooi

avatar van bertus99
5,0
beaster1256 schreef:
dylan's beste , en zo heb ik hem ook leren ontdekken toen , ik vond hem maar zozo , de vorige platen bedoel ik , maar bij aanschaf van deze plaat werd ik gepakt door een microbe , hij had me vast en de plaat speelde maanden aan een stuk op mijn pick-up tot 6 x per dag , superbe plaat met geniale teksten !

beste song , zeer moeilijk , alles is goed maar ik heb een zwak voor ' if you see her say hello ' ( misschien omdat het toen net uit was met mijn lief ')

wondermooi


Getuige mijn top tien blijf ik dit toch ook de mooiste Dylan vinden. Hoewel de verschillen met zijn andere toppers klein zijn heeft Blood zijn de de tracks op Blood zo'n mooie eenheid en het geluid, vooral de gitaar is zo mooi helder. Bovendien is Bob de hele cd uitstekend te verstaan, wat op zijn recentere cd's veel moeilijker is, jammer genoeg.

Oh ja, If you see her say hello.....voor mij geldt hetzelfde verhaal Beaster !

5,0
Kan ik hier nog iets over zeggen wat niet al gezegd is? De ultieme echtscheidingsplaat.
Bob ging zelf scheiden van zijn toenmalige vrouw, eigenlijk knap dat dit niet verzandt in pathetische klaagzangen.

Tekstuele hoogepunten zijn Idiot Wind waarin ze beide de schuld krijgen en Shelter from the Storm waarin hij vertelt over de eerste ontmoeting met Sara.
Om over If you see her, say hello nog maar te zwijgen, een van de beste teksten die Dylan ooit neergepend heeft.

Meet Me in the Morning is waarschijnlijk zijn beste bluessong, vergelijk dit maar eens met de demo-versie Call Letter Blues.

En nog een mooie cover ook.

avatar van Chicken Sun
5,0
Alweer een meesterwerk van Bob. Dit is het zesde album dat ik nu van 'm heb. Het album ademt een soort trieste maar ook bittere sfeer uit. In Idiot Wind klinkt Dylan weer helemaal als die pissed-off rebel uit de 60's. Zet deze maar in hetzelfde rijtje als Positively 4th Street en She's Your Lover Now. Subliem. Een instant favoriet.

De grootste songschrijver die er is? Zeker. Lily, Rosemary and the Jack of Hearts is onegelofelijk. Proza en poëzie tegelijk. Een nummer dat met tien minuten eigenlijk nog te kort is.

Verder staat het album vol met prachtige zinsnedes. Eentje die ik erg mag uit Idiot Wind:

The priest wore black on the seventh day
and sat stone-faced while the building burned.


Misschien betekend het geen ruk, maar het klinkt prachtig.

* * * * 1/2

avatar van Lennonlover
5,0
Wat een waanzinnige opvoering van Shelter From The Storm is dit.

fantastisch...

geen woorden voor...

YouTube - Bob Dylan - Shelter From the Storm (1976)

4,0
Lennonlover schreef:
Wat een waanzinnige opvoering van Shelter From The Storm is dit.

fantastisch...

geen woorden voor...

YouTube - Bob Dylan - Shelter From the Storm (1976)

Ik raad je 't live-album Hard Rain aan: van dezelfde tour (tenzij ik me heel erg vergis) en met een fenomenale vijf en 'n halve minuut durende versie van Shelter From The Storm. Elke keer weer kippenvel!

avatar van indana
5,0
Of anders gewoon het album van the rolling thunder revue.

4,0
Ja. Dat kan ook

avatar van steven
5,0
na alle geweldige nummers die al besproken zijn , nog even de aandacht voor "You're A Big Girl Now" , het aarzelende begin van die mondharmonica-solo , die simpele doeltreffende tekst. Komt altijd hard binnen dit nummer, zo triest als ie zingt,

Bird on the horizon, sittin' on a fence,
He's singin' his song for me at his own expense.
And I'm just like that bird, oh, oh,
Singin' just for you.
I hope that you can hear,
Hear me singin' through these tears.

gets me every time

1 van de beste platen ooit gemaakt

avatar van Floater
Bob is hier op de toppen van zijn kunnen. Dit niveau heeft hij hierna nooit meer gehaald. Onmogelijk om hoogtepunten aan te wijzen. Alle nummers zijn briljant!

Ik heb alle outtakes en alternatieve versies die van deze plaat circuleren beluisterd en ben tot de conclusie gekomen dat uiteindelijk de beste versies op deze plaat staan. Letterlijk ieder nummer is een schot in de roos!

Slechts Blonde On Blonde en Highway 61 Revisited vind ik nog beter.

avatar van Leeds
4,0
Bob Dylan's beste

geen enkel af- of tegenvallend nummer. Sterk in elkaar geweven album. Dit is puurder Dylan dan wat de man maakte in de jaren 60.

Father McKenzie
Voor mij zijn allerbeste, zelfs sterker dan Blonde On Blonde en Highway 61 Revisited.
Geen enkel vullertje, maar stuk voor stuk toppers. Zéér gedenkwaardige songs. Topniveau haalt Michael Jackson hier . Euh, wat zeg ik nu, dat krijg je met die overkill aan MJ berichten; "Bààààwb Dylan" uiteraard!

5,0
Een van Dylan's beste. Alleen jammer dat Lily, Rosemary and the Jack of Hearts wat lang doordruttelt.

avatar van bertus99
5,0
Father McKenzie schreef:
Voor mij zijn allerbeste, zelfs sterker dan Blonde On Blonde en Highway 61 Revisited.


Kijk, daar ben ik het dan zomaar helemaal met je eens !

avatar van AOVV
5,0
Wat een fantastisch album toch weer van Bob Dylan. Het is er eentje met een negatieve ondertoon, wat te maken had met zijn vrouw Sara en de scheiding destijds, maar dat had Dylan blijkbaar nodig om nog eens een echte topplaat te maken. Persoonlijk vind ik 'Highway 61 Revisited' (vanwege 'Desolation Row' en opper-Dylan-klassieker 'Like A Rolling Stone'); 'Blonde On Blonde' (omdat een dubbel-LP in die tijd zo goed als nooit gezien was) en 'Desire' (vanwege die violen en de samenzang met Emmylou Harris die er schitterend uitkomt) nog een tikkeltje beter, maar dit is toch ook een wereldplaat. Vooral 'Tangled Up In Blue'; Idiot Wind'; Lily, Rosemary And The Jack Of Hearts' en 'Shelter From The Storm' zijn fantastische nummers, maar ook de andere nummers zijn heel erg goed. Dylan's stem klinkt erg emotioneel, sober en die uithalen zijn toch ook prachtig en dragen bij tot de unieke sfeer van dit album (behalve dan in 'Lily, Rosemary And The Jack Of Hearts', maar dat is een heel ander soort song dan die andere 9).

4.5 sterren

avatar van James Douglas
Ik vermoed dat dit naar verloop van tijd mijn Dylan-favoriet gaat worden. Tangled Up in Blue was in ieder geval een indringende kennismaking met dit album en bestempel ik in deze staat tot één van man favorieten. Hoewel de kwade Dylan en de verliefde Dylan mij ook kunnen bekoren is het dan voor mij soms nogal een zit. De droeve Dylan weet mij 10 songs lang op het puntje van mijn stoel te zetten. Gedragen door veelal enkel de acoustische gitaar en slechts af en toe de welbekende harmonica-stukken is dit het meest sobere werk waar ik in mijn prille Dylan ontdekkingsreis mee te maken krijg.

avatar van AOVV
5,0
Ik verhoog naar 5 sterren. Stuk voor stuk geniaal.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:42 uur

geplaatst: vandaag om 22:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.