menu

Muziek / Algemeen / 1001 Albums to Hear Before You Die

zoeken in:
avatar van niels94
Leuk topic Chevy, ik ga dit zeker volgen!

Ken tot nu toe alleen Be, wat inderdaad een erg goed album is (4* van mij). Overigens is het sleutelnummer gewoon albumopeneren Be (die beat ) als je het mij vraagt. Ook vind ik Testify juist tamelijk geweldig. Kanye West en J Dilla in topvorm en Common die heerlijk rapt. Heb hem maar meteen weer opgezet

Het stuk over Sulk van the Associates heeft mijn interesse ook wel gewekt.

avatar van Snoeperd
GrafGantz schreef:
(quote)




Tsja, iemand die hiphop niet waardeert kan het best irritant op overkomen.

Maar ik weet gelukkig beter.

avatar van Lukas
Snoeperd schreef:
(quote)


Tsja, iemand die hiphop niet waardeert kan het best irritant op overkomen.

Maar ik weet gelukkig beter.


Ik denk dat Graf hier een Mjumanmomentje had. Niet meer en niet minder...

avatar van GrafGantz
Snoeperd schreef:

Maar Lukas weet gelukkig beter.

avatar van chevy93
Een bijzonder album, dat moet zeker gezegd worden. Bij vlagen erg druk (te druk), maar dit heeft vaak ook z'n charme. Is niet echt mijn luistermuziek, maar het verslapt geen moment en heeft een constant niveau. Niet raar ook dat de meer relaxte nummers (o.a. No en Nude Spoons) bij mij beter vallen. Lekker losjes slotnummer, trouwens.

Ik vind de zanger overigens helemaal niet storen, een mooie mix tussen Smith (The Cure) en Gold (Alphaville). Misschien een wat zeurderige stem voor dit soort muziek, maar ach, ik had er absoluut geen moeite mee.

Moeilijk om hier na één luisterbeurt een duidelijk mening over te hebben. Het is geen muziek die in één keer te doorgronden is.

avatar van Lukas
Ben benieuwd wat meerdere luisterbeurten doen. Laat het even op je inwerken, zou ik zeggen . Maareh... Nude Spoons is het meest ziedende (en zalige!) nummer van de plaat, dus die snap ik niet helemaal.

avatar van chevy93
Ik bedoelde het nummer daarvoor, Gloomy Sunday.

avatar van chevy93
Hopelijk ben ik niet de enige die zoveel moois ontdekt, maar we gaan gewoon door.

Stan Getz & João Gilberto - Getz / Gilberto (1964)

(afbeelding)
Label: Verve
Producer: Creed Taylor
Art Direction: Uncredited
[...] “Stan Getz was the only gringo on Getz/Gilberto, joined by Jobim on piano (he had also played guitar with Getz) and Brazilian drummer Milton Banana. But the true star here was guitarist and Singer João Gilberto, the grumpy bossa nova purist whose hesitant vocal drone and gentle guitar vamps had created the genre.” [...…]
Bron: Stan Getz and João Gilberto - Getz / Gilberto (1963), pag. 64, 1001 Albums To Hear Before You Die (2011)

Sleutelnummers:
The Girl From Ipanema
Doralice
Desafinado (Off Key)
Corcovado (Quiet Nights of Quiet Stars)
Spotify-link: Getz/Gilberto by João Gilberto on Spotify - open.spotify.com

aERodynamIC schreef:
Een klassieker. Zo mogen we dit album wel noemen. Zwoele jazz die erg toegankelijk is voor mensen die totaal niet van het genre houden. Ik denk dat de populariteit van "lounge" daar misschien best wel aan bijgedragen heeft (ook al wil ik het daar absoluut niet bij indelen !!!). Nadeel daarvan is dan ook wel weer dat dit nu wel erg makkelijk in het rijtje zon-strand-roseetje-achtergrondmuziek geplaatst wordt. Daarmee doe je dit album dan wel heel erg tekort.
Jazz-klassieker dus
Daar vat hij het toch wel uitstekend samen. Voor mij een zeer aangename ontdekking een paar maanden geleden. Ook deze zal ik straks eens draaien.

En een bekende naam met een jammer genoeg niet zo’n heel bekend album:
Don McLean - American Pie (1971)

(afbeelding)
Label: EMI
Producer: Ed Freeman
Art Direction: George S. Whiteman
[…...] “When Buddy Holly died in a plane crash in February 1959, Don McLean was a 13-year-old paperboy. The headlines he read would sow the seed for his greatest song, an eight-an-a-half-minute epic and U.S. chart-topper that, by its timing and oblique references to the likes of Bob Dylan, Mick Jagger, and The Beatles, appears to double as an elegy to the Sixties” […...]

Bron: Don McLean - American Pie (1971), pag. 239, 1001 Albums To Hear Before You Die (2011)

Sleutelnummers:
American Pie
Vincent
Crossroads
Spotify-link: American Pie by Don McLean on Spotify - open.spotify.com

Ik zal hem weer eens draaien om er dan (hopelijk) een mooi stukje bij te schrijven.

avatar van herman
Die plaat van Getz/Gilberto is echt super. Eigenlijk de enige goede bossa nova plaat met een Amerikaans aandeel die ik tot nu toe gehoord heb. Heb het boek hier trouwens ook liggen. Straks eens kijken of er nog meer bossa nova in staat.


avatar van herman
Pixies altijd goed natuurlijk

Caetano Veloso reken ik toch meer tot de tropicalia eigenlijk. Die andere twee platen ken ik niet, maar Sinatra trekt me niet zo in een crossover...


avatar van herman
Ik ben vooral benieuwd naar deze:

The Louvin Brothers - Tragic Songs of Life (1956)
Louis Prima - The Wildest! (1956)

Omdat het de oudste platen zijn in het boek die ik nog niet ken. En omdat de hoes van The Wildest gewoon tof is.

Aanstaande zondag ook een exemplaar van dit boek in mijn bezit. Ik ben benieuwd!

avatar van chevy93
Ik dacht dat ik vorige week ook een update had gedaan. Dan maar twee onbekende pareltjes(?) deze week:

#6. 808 State - 90 (1989)

(afbeelding)
Label: ZTT
Producer: Uncredited
Artwork: Ryan Art

[...] “In the world of dance music, 808 State (named after the Roland drum machine) rank as one of the defining and most influential groups of the early rave era […] 808:90, the group’s third album, became one of the first pure dance albums to chart in the UK, representing a defining moment for the early UK rave scene.” [...]
Bron: 808 State - 808:90 (1989), pag. 622, 1001 Albums To Hear Before You Die (2011)
herman schreef:
Dit is duidelijk een album dat enerzijds nog de jaren '80 ademt (sommige van de samples uit de drumcomputer zitten ook in hiphop/electro-tracks van het eerste uur), maar ook heel erg de verschillende electronische stijlen die groot zouden worden in de jaren '90 in zich heeft.
Dat was wel te verwachten, dat jij deze al zou kennen.

Sleutelnummers:
Ancodia
Cobra Bora
Pacific 202
Sunrise

Spotify: Ninety by 808 State on Spotify - open.spotify.com

#7. Richard Hawley - Cole's Corner (2005)

(afbeelding)
Label: Mute
Producer: R. Hawley/C. Elliot/M. Timm
Art Direction: N. Phillips/G. James

[...] “the album is firmly rooted in the past, with Hank Marvin as a prime influence. Hawley’s rich baritone welcomes listeners like a warm embrace, ready to shield you from the stressful sounds of grime, new rave, and emo blasting out from teenage cell phones.” [...]

beaster1256 schreef:
prachtige plaat voor romantici , goeie ballads en prachtige teksten , beetje ouderwets , orbison - achtig maar voor die mensen die daarvan houden een absolute aanrader
Richard Hawley? Wie zegt u? Onder andere gitarist geweest van Pulp, meegewerkt aan The Seldom Seen Kid (o.a. meegeschreven aan The Fix) en een leuke anekdote van Wikipedia:
Wikipedia schreef:
In 1991, Hawley auditioned to be a guitarist in Morrissey's live band, but was rejected after he started singing "One Night" by Elvis Presley during his audition.


Sleutelnummers:
Coles Corner
(Wading Through) The Waters of My Time

Spotify: [url=http://open.spotify.com/album/3Gm6V4tzZaYFbnhrvubylJ]Coles Corner by Richard Hawley on Spotify - open.spotify.com

avatar van chevy93
Nu die van Hawley twee keer beluisterd. Lekker relaxt en niets aan de hand. In de eerste paar nummers zelfs neigend naar Sinatra. Duidelijk een zanger die geen moeite heeft met zang. Daarna wordt het meer country en begin ik te denken aan namen als Cash. Mooi, luchtig, niet zozeer imposant of bijster bijzonder. Mooie muziek voor op een regenachtige zondagmiddag.

avatar van chevy93
Don Cappuccino schreef:
Ik heb het boek ook en dit is tot nu toe de ontdekking:

Einstürzende Neubauten - Kollaps (1981)

(afbeelding)
Niet toevallig waarschijnlijk, maar via de flap kwam ik ook bij dit album. Toen zag ik ook dat dit het album was dat jij een paar weken terug noemde.

#8. Einstürzende Neubauten - Kollaps (1981)

(afbeelding)
Label: Zick Zack
Producer: Einstürzende Neubauten
Art Direction: Blixa Bargeld

[...] ”They explored their obsession with destruction using scrap materials and power tools alongside Bargeld’s heavily distorted guitar; their eirly recordings were conceived in a service hatch beneath a Berlin Autobahn. Recruiting Stury "F.M." Einheit from Hamburg band Abwarts, they set out to record “the most unlistenable album ever”. ” [...]
(CSh, Chris Shade)
Bron: Einstürzende Neubauten - Kolaps (1981), pag. 472, 1001 Albums To Hear Before You Die (2011)
luisteraart schreef:
Het geluid is zo vreselijk apart, zo onwaarschijnlijk, en toch zo logisch als je weet dat de Neubauten (hier nog niet in de volle jaren '80 bezetting aanwezig) een weergave van de gespeleten stad (West)Berlijn in 1980 probeerden te geven. Een paranoide stad geteisterd door de dreiging van de apocalyps.
Ik denk niet echt iets voor mij, maar daar komen we dan wel weer achter. Voor de liefhebber, dus.

Spotify: Kollaps by Einstürzende Neubauten on Spotify - open.spotify.com

#9. Happy Mondays - Pills 'n' Thrills and Bellyaches (1990)

(afbeelding)
Label: Factory
Producer: Paul Oakenfold/Steve Osbourne
Art Direction: Central Station Design

[...] ”Latin, jazz, and hip-hop influences shape album highlights such as “Donovan” - a lyrical tribute to the Sixties folkie - and the sleazy “Bob’s Your Uncle”. “Loose Fit” marries dark dub textures to thinly veiled references to the flared trousers the group had brought back into fashion, while “God’s Cop” takes a swipe at James Anderton, then Chief Constable of Manchester City Police, who claimed to have a hotline to God.” [...]
(CSh, Chris Shade)
Bron: Happy Mondays - Pills ‘N’Thrills And Bellyaches (1990), pag. 644-645, 1001 Albums To Hear Before You Die (2011)

Madjack71 schreef:
Voor mij was dit een van de leukste dansalbums uit de jaren negentig. Een soort van Sex Pistols maar dan relaxter. Die baggytrousersdanspasjes daar kon ik mij helemaal in vinden...eindelijk een dansje waar zelfs ik op los kon gaan...met destijds ook de nodige pills 'n' thrills. Dat soortgelijke gevoel kreeg ik ook bij de Stereo MC's.
Een ware britpopklassieker, zo blijkt. Ik heb er nog nooit van gehoord. Tevens het eerste 90s-album en dit was de eerste interessante die ik tegenkwam. Bij deze.

Sleutelnummers:
Kinky Afro
God’s Cop
Donovan
Loose Fit
Bob’s Yer Uncle
Step On
Maar liefst 6 van de 10 dus. Die persoon wist ook niet wat te kiezen.

Nog een mooie quote die erbij staat:
“Our succes was because of ecstasy, we started making sense to everybody.”
(Bez, 2001)

Spotify: Pills 'n' Thrills And Bellyaches by Happy Mondays on Spotify - open.spotify.com (Donovan ontbreekt)

avatar van chevy93
Ik hou alle albums ook bij in Spotify, dus voor de Spotify-gebruikers: 1001 Albums To Hear Before You Die by Chevy van Dorresteijn on Spotify - open.spotify.com

Heb het boek eindelijk binnen. Even snel spittend door de waslijst aan titels mis ik toch wel een paar bands die het naar mijn idee verdienen om erin te staan:

- Muse
- Porcupine Tree
- Interpol
- Opeth
- Dream Theater

Zeker als je ziet dat de volgende bands er wél instaan:
- Franz Ferdinand
- Slipknot
- Anthrax
- Green Day
- Napalm Death

Uiteraard is het allemaal een kwestie van smaak, maar naar mijn idee hebben de bovenste albums in hun genre meer teweeg gebracht dan de onderste bands in diens stijl.

En gelijk ook een spelfout ontdekt: Megadeath (in de index achterin)

avatar van niels94
Geen van die bands heeft zoveel teweeg gebracht als Napalm Death, die zeker in die lijst thuishoort.

Met name wat betreft Opeth heb je wel gelijk, daarnaast zouden Interpol en Porcupine Tree inderdaad ook niet misstaan.

avatar van chevy93
Wie hier komt, denkt dat Porcupine Tree één van de populairste bands van 't moment is. Maar dat is zeker niet zo. Kijk maar naar de charts van hun albums: Porcupine Tree discography - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org.
Opeth had op het moment van maken ook pas 1,5 succesvolle albums.

Niet dat dat een duidelijke graadmeter is, maar er valt imo best wat voor te zeggen.

Slipknot en Green Day zijn behoorlijk succesvol en Green Day is nog steeds zeer populair (vooral in Amerika). En Anthrax heeft zo te lezen een grote reputatie in de metalscene.

Ik denk ook wel dat dit soort bands er in latere edities wel inkomen, maar dat het te vroeg is (Porcupine Tree is bv. pas een paar jaar populair).

avatar van chevy93
#10. Dolly Parton, Linda Ronstadt & Emmylou Harris - Trio (1987)

(afbeelding)
Label: Warner Bros.
Producer: George Massenburg
Art Direction: Kosh

[...] “Backed by a solid band that included David Lindley and Ry Cooder, the three superstars blend their voices intuitively on this sparkling collection of old-school country, hymn-like traditional number, and pop ballads.” [...]
(JiH, Jim Harrington)
Bron: Dolly Parton, Linda Ronstadt, Emmylou Harris - Trio (1987), pag. 565, 1001 Albums To Hear Before You Die (2011)
NewYorkCityLight schreef:
De harmonien tussen deze drie dames zijn echt van ongekend niveau, het klikt gewoon. Er staan hier zeker een aantal zeer sterke nummers op. ''To Know Him Is to Love Him'' is de bekendste track van dit album (en de favoriet van de vriendin van mijn broer), maar er is nog veel meer moois te ontdekken. Het door Dolly zelf geschreven ''Wildflowers'' lijkt wel voor mij gemaakt


Sleutelnummers:
Making Plans
To Know Him Is To Love Him
Telling My Lies
Those Memories of You

Spotify-link: Trio by Emmylou Harris, Linda Ronstadt & Dolly Parton on Spotify - open.spotify.com

#11. Captain Beefheart and His Magic Band - Safe as Milk (1967)

(afbeelding)
Label: Buddah
Producer: Bob Krasnow/Richard Perry
Art Direction: Tom Wilkes

[...] “Maybe the square look Cap and his crew portray on the cover does not seem as revolutionary today, but in 1965 and ’66, while British R&B was the underground trend in the States and The Beatles and Tamla ruled the airwaves, Safe As Milk was a hipsters’ must.” [...]
(JG, Jaime Gonzalo)
Bron: Captain Beefheart and His Magic Band - Safe as Milk (1967) , pag. 104-105, 1001 Albums To Hear Before You Die (2011)
Paap_Floyd schreef:
Wel, voor degenen die moeite hebben met Trout Mask Replica: begin eens met deze plaat. Het is allemaal wat toegankelijker, wat fijner luisterbaar en wat korter, maar daarom zeker niet minder geweldig. Eerlijk gezegd vind ik deze zelf ook wat "beter"
Niet dat ik TMR zo moeilijk vind, ik ken het hele album niet, maar dit heb ik vaker gehoord.

Sleutelnummers:
Zig Zag Wanderer
Dropout Boogie
Electricity
Autumn’s Child

Spotify-link: Safe As Milk by Captain Beefheart & His Magic Band on Spotify - open.spotify.com

avatar van BeatHoven
Dit topic - net ontdekt - toch even toevoegen aan de updates. Hopelijk ga je er mee door, Chevy. Grappig om te zien dat ik in de eerste post gequoted word

avatar van ZERO
Even een topic van onder het stof blazen.

Na verkeerdelijk het topic van Kronos hierover te kapen, had ik Chevy93 gevraagd of hij het goed vond als ik ook in dit oude topic zou posten en dat vond hij OK. Wat mij betreft kan iedereen die aan dezelfde zoektocht wil beginnen hier wat posten, dat brengt misschien wat leven in de brouwerij.

1001 Albums you must hear before you die

Het leek me wel eens leuk om de lijst "1001 albums you have to hear before you die" door te nemen. Op die manier kom je misschien wat verborgen pareltjes tegen. Of albums waar je al vaak van gehoord hebt, maar nog nooit toe gekomen bent om ze te gaan luisteren...

Ik heb dus de lijst op m'n computer gezet en aan m'n vriendin een willekeurig nummertje gevraagd tussen 1 en 1001. Dat werd 666, for what it's worth en dat is Deee-Lite - World Clique (1990).

Dit is een album dat sowieso volledig buiten m'n stijl valt. Maar dat is niet erg, want dat was mede de bedoeling. Wat ik wel vreemder vind is dat het album op basis van de streams op Spotify en het stemgemiddelde hier mij eerder een one-hit-wonder lijkt dan een album dat je per sé geluisterd moet hebben. Of zie ik dat verkeerd?

Ik heb het een aantal nummers volgehouden. Dan ben ik geskipt naar What Is Love en vervolgens naar Groove is in the Heart. Maar het zegt me echt wel he-le-maal niets.

Bijzonder slechte start voor m'n nieuwe doelstelling, moet ik zeggen. Ik heb niet het hele album geluisterd, omdat dat een beetje zou aanvoelen als mezelf pesten. Met alle respect voor de band en voor alle mensen die dit goed vinden, het is gewoon helemaal niet m'n ding.

Aangezien ik niet het hele album heb geluisterd, stem ik uiteraard ook niet.

1/1001, dat wel.

avatar van ZERO
De random number generator bracht me dit keer bij album 598, zijnde Astor Piazzolla & Gary Burton - The New Tango (1987) - MusicMeter.nl. Wereldmuziek. Wederom helemaal iets anders dan wat ik normaal zou luisteren.

Google leerde me dat Astor Piazzolla een befaamde tangocomponist was, die de tango vernieuwd heeft met invloeden uit de jazz en klassieke muziek. Hier op MusicMeter had het album slechts 2 stemmen en ook qua streams op Spotify scoort het album laag. Dat zegt (denk ik) meer over de populariteit van wereldmuziek dan over de kwaliteit het album, dus ik was wel benieuwd.

Hoewel het niet echt m'n ding is, vind ik het wel een fijn album om te luisteren. Het voelt voor mij echter meer aan als achtergrondmuziek dan als een album dat ik meermaals wil draaien. Hoewel ik zeker wel kan genieten van instrumentale muziek, heb ik toch zang nodig om echt geboeid te kunnen blijven luisteren.

De meer up-tempo nummers, voornamelijk Vibraphonissimo en Nuevo Tango, vind ik het leukst.

Na één luisterbeurt stemmen op een album, doe ik eigenlijk nooit, maar het album aan meerdere luisterbeurten onderwerpen gaat er ook niet van komen. Wellicht zou ik stranden rond de 3*. Het zit mooi in elkaar en ik vind het prettig op de achtergrond, maar ook niet echt meer dan dat.

2/1001

avatar van chevy93
ZERO schreef:
Ik heb dus de lijst op m'n computer gezet en aan m'n vriendin een willekeurig nummertje gevraagd tussen 1 en 1001. Dat werd 666, for what it's worth.
Je noemt nergens het album, maar gebaseerd op de nummers zal het om deze gaan?
Deee-Lite - World Clique (1990)

avatar van ZERO
chevy93 schreef:
(quote)
Je noemt nergens het album, maar gebaseerd op de nummers zal het om deze gaan?
Deee-Lite - World Clique (1990)


Dom van me! Ik heb het aangepast, bedankt!

avatar van ZERO
1001 Albums you must hear before you die

Na twee albums geluisterd te hebben die gebaseerd waren op een random number generator, heb ik dit keer zelf gekozen. De aanleiding hiervoor was de Mamma Mia films die de voorbije 2 weken op tv waren. Mijn vriendin is grote fan, dus hebben we beide films gekeken. Het leek me dan ook leuk om me nadien een beetje meer te verdiepen in het oeuvre van de band en ze hebben 2 albums in de lijst staan. Eentje daarvan is hun zwanenzang, The Visitors uit 1981. Die schijnt iets minder poppy te zijn en wordt hier ook het best beoordeeld, dus begon ik daar maar mee.

Met ABBA heb ik een beetje een 'lastige' band. Enerzijds heb ik heel veel respect voor hun oeuvre en voor de massa's goede nummers die de band gemaakt heeft. Ik ken er ook veel van doordat m'n ouders allebei liefhebber zijn. Anderzijds heb ik me nooit verdiept in hun oeuvre en zag ik me ook niet meteen een album aanschaffen van hen. De voornaamste reden daarvoor is dat ik hun grootste hits eigenlijk niet echt geweldig vind. Die zijn me net iets té poppy. Of té disco, als ik nu niets fout zeg?

Die laatste categorie nummers blijven op dit album inderdaad iets meer achterwege, dus was het zeker de juiste keuze om met dit album te beginnen.

Wat mij betreft is The Visitors een mooie verzameling nummers en gaat ABBA eigenlijk nergens onder (mijn) ondergrens. De plaat begint goed met het titelnummer. Verder doen vooral de rustigere nummers het goed bij mij en bezorgen de bonusnummers die zijn toegevoegd op de remastered uitgave ook echt wel voor een meerwaarde. Iets wat ik toch eerder als uitzonderlijk aanzie. Ik heb het album de voorbije week behoorlijk wat luisterbeurten gegeven en dat was zeker niet alleen om mijn vriendin een plezier te doen...

Favorieten: Slipping Through My Fingers, When All Is Said And Done, One of Us

Dikke 3,5*

avatar van ZERO
1001 Albums you must hear before you die

Na twee albums geluisterd te hebben die gebaseerd waren op een random number generator, heb ik dit keer zelf gekozen. De aanleiding hiervoor was de Mamma Mia films die de voorbije 2 weken op tv waren. Mijn vriendin is grote fan, dus hebben we beide films gekeken. Het leek me dan ook leuk om me nadien een beetje meer te verdiepen in het oeuvre van de band en ze hebben 2 albums in de lijst staan. Eerst heb ik The Visitors geluisterd omdat die het hoogst gewaardeerd werd hier, nadien was het tijd voor Arrival uit 1976.

Waarom dit album juist in de lijst staat en niet een ander ABBA-album, weet ik niet. Misschien moet ik ooit het boek maar eens kopen. Of misschien kan een ABBA-fan hier duidelijkheid over geven?

Hoewel ik moet zeggen dat ik het fijn vond om de voorbije dagen een beetje ondergedompeld te worden in de wereld van ABBA, schat ik Arrival toch wel lager in dan The Visitors. De voornaamste reden is hiervoor dat er (voor mij) op The Visitors weinig tot geen echt mindere nummers staan, terwijl dat op Arrival (wederom voor mij) wel het geval is.

Om de één of andere reden heb ik het niet met een aantal grote hits van ABBA. En dat is eigenlijk jammer, want anders zou ik zeker overwegen om een verzamelalbum van ze aan te schaffen. Als ik zelf een best of van ABBA zou mogen maken met 20 nummers, zou die zeker regelmatig gespeeld worden. Maar dat is dus niet het geval.

Op dit album zijn voor mij de skipnummers Dancing Queen en Money, Money, Money. Terwijl dat net de 2 grootste hits zijn, denk ik. De derde grote hit, Knowing Me, Knowing You, vind ik dan weer wel écht goed. Het zal wel aan mij liggen...

Naast de voorgenoemde hits vind ik ook de rest van het album wat wisselvallig. Sommige nummers vind ik erg sterk, terwijl andere me minder doen.

Favorieten: Knowing Me, Knowing You, When I Kissed the Teacher en Why Did It Have to Be Me

3*

avatar van ZERO
1001 Albums you must hear before you die

Via een random gekozen nummer kwam ik dit keer uit bij Kate Bush - The Dreaming (1982). Uiteraard had ik over Kate Bush al veel gehoord, maar ik was er nog nooit toe gekomen om te gaan luisteren. Enkel Wuthering Heights kende ik.

Wellicht komt dat doordat ik lange tijd eigenlijk nauwelijks tot geen vrouwenstemmen luisterde. Dat bedoel ik zeker niet seksistisch, om de één of andere reden liggen ze me gewoon minder. Dat is de laatste tijd wel wat aan het bijdraaien.

Op die manier was een album van Kate Bush, één van de grootste vrouwelijke artiesten ooit, dus zeker leuk om eens te luisteren. The Dreaming wordt op basis van de reviews hier aanzien als een ommekeer waarbij het allemaal wat minder toegankelijk werd. Dat vond ik op zich niet erg, dus ik was benieuwd.

De voorbije weken heb ik het album meermaals geluisterd. De eerste luisterbeurt was inderdaad een beetje bevreemdend. Het is inderdaad geen hapklare brok en valt -voor mij- ook met weinig te vergelijken. Enkel de opener vond ik wel meteen goed.

Gaandeweg geeft het album wel meer en meer z'n schoonheid prijs. Niet alleen de opener, maar ook Suspended in Gaffa, Night of the Swallow en Pull Out the Pin vind ik goede nummers.

Daartegenover staan wel een aantal nummers waar ik niet zo veel mee kan. Bij Get Out of my House heb ik het gevoel dat het experiment toch wat te veel de overhandneemt. Ook met Leave it Open en Houdini heb ik niet heel veel. Geen van deze 3 nummers vind ik echt slecht ofzo, maar een meerwaarde bieden ze voor mij ook niet. De rest van de nummers zit daar voor mij wat tussenin.

Onderaan de lijn is het dus voor mij een fijne kennismaking met Kate Bush, maar toch net wat te wisselvallig. Er staan zeker een aantal erg goede nummers op het album, maar voor mij ook een aantal mindere. Hounds of Love krijgt hier een hogere score, dus ik hoop dat die iets constanter is (voor mij persoonlijk dan). Al sluit ik zeker niet uit dat dit album, door nog wat meer luisterbeurten, nog kan stijgen in m'n achting.

Favorieten: Sat in Your Lap, Suspended in Gaffa

3,5*

Gast
geplaatst: vandaag om 13:58 uur

geplaatst: vandaag om 13:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.