Laten we zeggen dat het 1981 of 1982 was dat ik dit album voor het eerst hoorde. Ik was een jaar of 14. Natuurlijk, een lp, maar wel een bijzondere. Het was een groene vinyl lp. Ik had zowel Dark Side of the Moon als Wish You Were Here te leen gekregen waarbij Dark Side of the Moon een witte vinyl uitgave was. En dat op zich was al indrukwekkend. Veel luisteren natuurlijk maar ook bewonderend kijken naar die pick-up naald die onverstoorbaar de vele rondjes aflegde over de groeven van zowel dat witte als het groene vinyl. En wat kwam er een mysterieuze muziek uit mijn boxen. Om in weg te dwalen en te verdwalen. De begin jaren 80 waren geopend voor mij.. En wat was het jammer dat ik die geleende albums weer terug moest geven. Zulk mooi werk zowel als kunst als muziek.
In 1984 ging ik mee met een schoolreis van de eindexamenklas naar Canterbury en de albums gingen mee op cassette en werden afgespeeld op mijn walkman al dwalende door de straten van Londen. En een verbinding werd gelegd tussen deze muziek, de stad en mijn leeftijdsgenoten. We waren 16/17 jaar en voluit elkaar ontdekkend in die zo vormende puberteit. En de weken, maanden, jaren daarna dacht ik terug aan de avonturen van die week als ik op mijn zolderkamer luisterde naar dit album. Maar ondertussen ook nog zoveel andere muziek te beluisteren en te ontdekken.
De afgelopen 5 jaar ga ik met een stel collega’s zowel bij de start van de lente als de herfst twee keer per jaar wandelen over een lange route door België. De eerste keer dat ik meeging startten we in Ieper, ik reed de auto en het moment dat we Flanders Fields inreden zette ik dit album op. En alles kwam weer boven van mijn beginjaren 80. Maar nu werd het vervangen door het Vlaamse land, de Kemmelberg, Westvleteren, op restaurant gaan, Sint Bernardus, de stoppelvelden van geoogste mais en goede gesprekken. En elke keer weer als ik in zowel herfst als lente door Vlaanderen rij gaat dit album op. En ik dwaal en verdwaal.
Afgelopen woensdag uitgenodigd door goede vriend
meesterdch die zichzelf op wat audio apparatuur had getrakteerd. Of ik eens wilde komen luisteren. En ik zou een kadootje krijgen omdat ik pas jarig was geweest. Dus zeer benieuwd natuurlijk. Als ik binnenkom in zijn huis zie ik een mooie platenspeler, wat vage boxen stereo opgesteld en een soort versterker. Het ziet er gaaf uit. Boven op de platenspeler ligt een ingepakt kado. Vierkant. En als ik het open komt dit album eruit. Zeer voorzichtig haal ik het vinyl eruit. Het is oranje. Met groeven. Nog voorzichtiger zet ik het album op de platenspeler en laat de naald zachtjes op de plaat neer…
En een zeer warm geluid vult de kamer. Ik sta tussen de stereo van de boxen in, mijn ogen dicht, en ik dwaal en verdwaal in de jaren 80 in Londen, lig op mijn bed op mijn zolderkamer, loop over de Vlaamse Velden. Ik luister naar belangrijke momenten uit mijn leven voortgebracht door een stuk tastbaar vinyl en een heerlijke audio ervaring. Vol, warm, perfect. Ik ben mijn vriend zeer dankbaar voor dat moment. En ik ben zo blij dat ik van muziek kan houden en er volop in verloren kan raken.