menu

Fleetwood Mac - Mirage (1982)

mijn stem
3,38 (200)
200 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Warner Bros.

  1. Love in Store (3:15)
  2. Can't Go Back (2:43)
  3. That's Alright (3:10)
  4. Book of Love (3:22)
  5. Gypsy (4:27)
  6. Only Over You (4:09)
  7. Empire State (2:52)
  8. Straight Back (4:11)
  9. Hold Me (3:45)
  10. Oh Diane (2:38)
  11. Eyes of the World (3:46)
  12. Wish You Were Here (4:51)
  13. Love in Store [Early Version] * (3:37)
  14. Suma's Walk Aka Can't Go Back * (2:15)
  15. That's Alright [Alternate Take] * (3:07)
  16. Book of Love [Early Version] * (3:58)
  17. Gypsy [Early Version] * (5:33)
  18. Only Over You [Early Version] * (5:00)
  19. Empire State [Early Version] * (3:26)
  20. If You Were My Love * (5:44)
  21. Hold Me [Early Version] * (5:20)
  22. Oh Diane [Early Version] * (2:54)
  23. Smile at You * (4:53)
  24. Goodbye Angel [Original Outtake] * (3:12)
  25. Eyes of the World [Alternate Early Version] * (4:30)
  26. Straight Back [Original Album Version] * (4:17)
  27. Wish You Were Here [Alternate Version] * (5:00)
  28. Cool Water * (3:22)
  29. Gypsy [Video Version] * (4:51)
  30. Put a Candle in the Window [Run-through] * (2:21)
  31. Teen Beat * (3:59)
  32. Blue Monday [Jam] * (1:32)
  33. The Chain [Live] * (6:58)
  34. Gypsy [Live] * (4:33)
  35. Love in Store [Live] * (3:14)
  36. Not That Funny [Live] * (9:01)
  37. You Make Loving Fun [Live] * (3:41)
  38. I'm So Afraid [Live] * (6:22)
  39. Blue Letter [Live] * (4:38)
  40. Rhiannon [Live] * (7:07)
  41. Tusk [Live] * (5:34)
  42. Eyes of the World [Live] * (3:46)
  43. Go Your Own Way [Live] * (6:51)
  44. Sisters of the Moon [Live] * (8:03)
  45. Songbird [Live] * (3:34)
toon 33 bonustracks
totale tijdsduur: 43:09 (3:15:22)
zoeken in:
4,0
Mirage is imo een typische compromis lp geworden. Na het overdonderend succes van Rumours en Tusk wat een meer experimenteel album was. En de daarbij persoonlijke problemen, die men op te lossen had, was men toe aan een adempauze. Misschien was er nog wat blijven liggen uit die vorige periode. Mirage os een lp geworden waarvan FM fan niet uit mijn dak ging, maar toch ook weer niet echt slecht. Ik vind Gypsy een nummer, dat er beter bovenuit schiet, maar voor de rest kabbelt de lp imo een beetje inspiratieloos, op de automatische piloot door. Natuurlijk heb ik deze lp gekocht, maar bij lange na niet zoveel afgespeeld als andere FMlp's. Laten we zeggen dat het lekker soepje was, maar erg aan de flauwe kant.

avatar van musician
4,5
Ad Brouwers schreef:
Mirage is imo een typische compromis lp geworden. Na het overdonderend succes van Rumours en Tusk wat een meer experimenteel album was. En de daarbij persoonlijke problemen, die men op te lossen had, was men toe aan een adempauze. (...) Laten we zeggen dat het lekker soepje was, maar erg aan de flauwe kant.


Ik zal je nageven, dat ik ook Mirage pas later op zijn werkelijke waarde ben gaan schatten.

De cd is een aardig groei-briljantje geworden, waarvan de songs heel subtiel zijn, leuk ook om naar te luisteren.

Het zou nog beter kunnen, als de cd eens digitaal geremasterd wordt, zoals ook al eerder geschreven.

De plaat gaat daarmee in tegenovergestelde richting van Tango in the night. Die heb ik aanvankelijk hoger ingeschat, maar is eigenlijk de laatste 15 jaar steeds minder gebleken. Komt ook door de zwaar aangezette productie, wellicht. Alleen de adembenemende Buckingham solo in de titelsong kan me nog maar bekoren.

Ik denk dat bij Mirage het verwachtingspatroon te hoog heeft gelegen, Ad. En dat de cd daarna 'toornig in de hoek is geworpen', zoals ik dat meestal verwoord.
Maar de cd verdient beter, dat wil ik hem wel meegeven.

stuart
Waar dit album bij mij van de periode Buckingham/Nicks wél winnaar in is, blijft voor mij de hoes....... (ik denk zelfs van al hun reguliere studio-albums, maar dat weet ik zo 1,2,3 niet zeker; het is geen 'tophoes' maar het heeft voor mij iets)

avatar van musician
4,5
De hoezen heb ik meestal maar voor lief genomen............Behalve de terugkerende inpaksessie die hoorde bij het kunnen afluisteren van de Tusk-LP's, geloof ik niet dat de afdeling promotie van Warner brothers ooit veel geld in heeft willen investeren in een fatsoenlijke hoes.

Gelukkig gaat het bij deze band tenminste nog om de inhoud.....

avatar van devel-hunt
4,0
Heb dit altijd een wat typische plaat gevonden, maar wel een erg lekkere. Nummers als Book of Love, Hold on, Only over you en Wish you where here zijn gewoon steengoed, de andere nummers klinken vrijblijvend en pretentieloos. Maar ik kan er niet chagerijnig van worden. Gypsy is goed, maar lijkt wel erg veel op Sara. Wel een plaat waar duidelijk is dat Buckingham de scepter zwaaide, het klinkt bijna als een solo plaat van hem waar andere leden op mee doen. De laatste Fleetwood mac plaat waar ik echt warm voor draaide.

avatar van musician
4,5
devel-hunt schreef:
(...)Wel een plaat waar duidelijk is dat Buckingham de scepter zwaaide, het klinkt bijna als een solo plaat van hem waar andere leden op mee doen. De laatste Fleetwood mac plaat waar ik echt warm voor draaide.


Heer en meester inzake samenstellen van smaakvolle cd's, inclusief schaven aan nummers van anderen. Maar het betaalt zich uit, daarom mocht het.

Van die soloplaat is een beetje een merkwaardige conclusie. Van alle solo-cd's die Buckingham heeft uitgebracht, lijkt er geen één in de verste verte op Mirage. Het is toch wel een echte Fleetwood mac cd, die ook goed is zoals je schrijft.

Pas later, met Out of the cradle ('92), begon Buckingham solo meer richting Fleetwood mac geluid te gaan. Toevalligerwijs, of merkwaardig genoeg, net toen hij officieel geen lid meer was van Fleetwood mac.

Jammer dat het naar bijna 30 jaar geleden gaat dat je je voor het laatst kon enthousiasmeren voor een cd van Fleetwood mac. Geldt dat ook voor solo-werk? Er is namelijk toch heel wat interessants uitgebracht.

De afgelopen 10 jaar draait de band en z'n leden weer op volle toeren.

avatar van musicfriek
4,0
musician schreef:
Het zou nog beter kunnen, als de cd eens digitaal geremasterd wordt, zoals ook al eerder geschreven.

Zit hier ook met smart op te wachten, want deze wil ik toch wel heel graag geremasterd in huis hebben (zullen wel weer vele bonustracks aan toegevoegd gaan worden, maar soit).

Klein beetje off-topic: de albums uit de periode 1971-1974, zijn die al ooit eens opnieuw uitgegeven? Want daar heb ik zeker belangstelling voor. Des te meer ik het draai, des te beter bevallen die platen mij.

avatar van musician
4,5
wel op cd, maar zeker niet digitaal geremasterd.

avatar van devel-hunt
4,0
musician schreef:
[.

Jammer dat het naar bijna 30 jaar geleden gaat dat je je voor het laatst kon enthousiasmeren voor een cd van Fleetwood mac. Geldt dat ook voor solo-werk? Er is namelijk toch heel wat interessants uitgebracht.[

/quote]De beste solo platen van Fleetwood mac leden vind ik toch wel Bella Donna van Stevie Nicks en the Visitor van Mick Fleetwood. Van Buckingham vind ik zijn eerste solo plaat steengoed. Het is een typische constatering dat ik ook de solo platen na begin jaren 80 minder vind, ze spreken mij minder aan. Vreemd genoeg weet ik niet waar dat in zit, want muzikaal is er eigenlijk niets mis mee.

avatar van kaztor
4,0
musicfriek schreef:
Klein beetje off-topic: de albums uit de periode 1971-1974, zijn die al ooit eens opnieuw uitgegeven? Want daar heb ik zeker belangstelling voor. Des te meer ik het draai, des te beter bevallen die platen mij.


Dat zie ik eigenlijk nog niet echt gebeuren. Het is een soort van vergeten periode.

4,0
kaztor schreef:


Dat zie ik eigenlijk nog niet echt gebeuren. Het is een soort van vergeten periode.
Dat geldt niet voor de "ouderen" ons denk ik.

Father McKenzie
Enkele hoogtepunten, maar vele middelmatige voortkabbelende songs. Geen plaat van het niveau van Rumours of Tusk.
Nou ja, redelijk plaatje nog wel. *** Gypsy, Hold Me, Oh Diane en Love in Store redden de meubels.

avatar van musician
4,5
Redden de meubels?

stuart
musician schreef:
Redden de meubels?


Misschien een Vlaamse uitdrukking.... (of vanwege hun lange bestaan)

Father McKenzie
musician schreef:
Redden de meubels?

Jawel, een Vlaamse uitdrukking. Is die niet gekend in Nederland, dan?

avatar van musician
4,5
Nee, dan denk ik eerst aan vrouwen en kinderen eerst!

avatar van rudiger
musician schreef:
Nee, dan denk ik eerst aan vrouwen en kinderen eerst!


Dacht Van Halen ook.

avatar van Poeha
3,5
Toch nog een redelijk goed album van Fleetwood Mac wat ik niet kende.

Door Oh Diane (wat ik hier het topnummer vind) op Greatest Hits op dit album gekomen.

Tja, Oh Diane, Gypsy en Hold Me springen er wel uit, daarnaast Wish You Were Here ook nog (correctie in de titel van dit nummer heb ik doorgegeven).

Al met al toch een zeker verdiende 3,5*

Paar nummers gezongen door Lindsey vond ik wat minder.

avatar van musician
4,5
Poeha schreef:
(...) Door Oh Diane (wat ik hier het topnummer vind) op Greatest Hits op dit album gekomen.
Tja, Oh Diane, Gypsy en Hold Me springen er wel uit, daarnaast Wish You Were Here ook nog (correctie in de titel van dit nummer heb ik doorgegeven).
(...) Paar nummers gezongen door Lindsey vond ik wat minder.

Bijzonder dat je dan juist dol bent op het rock 'n roll niemandalletje Oh Diane.

Geen Book of love, Can't go back of Empire state?
Beste nummer blijft natuurlijk Straight back van Stevie Nicks!

avatar van Poeha
3,5
Tja, dat nummer is gewoonweg lekker vrolijk, misschien een niemendalletje voor jou.
Net als Holyanna van de band Toto (album Isolation).
Ook zo'n lekker simpel maar oh zo vrolijk deuntje.
Op zijn tijd vind ik dat wel lekker.

En Straight Back is zeker een goed nummer.
Net als Stand Back van Stevie.

avatar van deric raven
Meneer Fleetwood zat hier waarschijnlijk nog aan het witte poeder.
Het is inderdaad Buckingham die hier de touwtjes in handen heeft, om zich vervolgens 5 jaar te ontplooien om met Tango In The Night tot geslaagd eindresultaat te komen.

Tango In The Night lijkt een groepsalbum, maar is gewoon een geslaagd schaakspel van Buckingham.
Gewoon de pionnen op de juiste plaats zetten, en daardoor toe te slaan.

Maar Hold Me blijft natuurlijk van wereldklasse.

avatar van kaztor
4,0
Ik heb bij deze plaat altijd het idee dat Buckingham onder toeziend oog van de band stond en wat aan het riempje werd gehouden. De band was naar verluidt niet blij met de verkoopcijfers van Tusk en het beschuldigende vingertje wees naar Lindsey. Het is dan ook frappant dat z'n eerste echte solo-album ook rond deze tijd verscheen; Zo leek hij een uitlaatklep te hebben gevonden. Ik denk trouwens absoluut dat als zijn Trouble op dit album zou hebben gestaan en als eerste single werd uitgebracht, het een knaller van een hit zou zijn geworden. Maar dat mocht niet zo zijn; Fleetwood Mac heeft namelijk de naamsbekendheid.

avatar van musician
4,5
Een interessante theorie.

Ik hou zelf het meest van leuk, neurotisch en enigszins langdurig soleren door Buckingham. Zowel op eigen nummers, als die van Stevie en Christine.

Als ik echt eerlijk ben over Lindsey Buckingham, is dat minder vaak dan ik graag zou willen.

Na Rumours vind ik de luisteraars behoorlijk te kort gedaan op Tusk, Mirage. Het blikken Tango in the night heeft wél wat meer gitaarwerk zoals genoemd.

De cd's hebben overigens wel andere kwaliteiten. Mirage is een vaste zomer-hit voor mezelf.

Zijn solo cd Law & Order voldoet ook zeker niet aan de criteria, Go insane is wat beter.

Wat mij betreft duurt het tot Out of the cradle (1992) voordat Lindsey echt weer eens inventief gitaar speelt en langdurig soleert. Daarna is al zijn werk goed.

Live (1980) is dan weer stukken beter dan The Dance.

avatar van kaztor
4,0
De songs van Tusk staan echter ijzersterk overeind zonder de solo's. Dit album valt wat mij betreft tussen wal en schip. Songtechnisch achterblijvend op de voorgangers en zonder de genoemde solo's mist deze plaat vuurwerk. Opvolger Tango In The Night mag productie-technisch dan wel van een inderdaad sneu niveau zijn, de songs zijn sterker.

avatar van LucM
3,5
kaztor heeft hier wel bij het rechte eind. De overige Fleetwood Mac-leden verweten Lindsey Buckingham te experimenteel te zijn op "Tusk" nadat de verkoopcijfers van dit album een stuk minder waren dan "Rumours". Vandaar dat "Mirage" meer aansloot bij "Rumours" en Lindsey Buckingham hier een minder grote rol speelt. Maar deze band was eigenlijk toen al gesplit, de leden hielden zich meer bezig met hun solo-albums. Al vind ik "Mirage" nog goed te pruimen maar niet zo imponerend als hun vorige 3 albums.

"Trouble" was een uitstekende solo-single van Lindsey Buckingham en zou een grote hit zijn geworden moest het onder de naam Fleetwood Mac zijn uitgebracht.

"Tango in the Night" was aanvankelijk ook een solo-album van Lindsey Buckingham maar werd onder Fleetwood Mac uitgebracht om Mick Fleetwood uit de financiële problemen te helpen. De productie is daar inderdaad gladder maar de songs zijn sterker dan die van "Mirage" dankzij Buckingham. Kort nadien verliet hij de band, de overige leden gingen gewoon verder als Fleetwood Mac met zwakke albums tot gevolg.

avatar van musician
4,5
Lindsey Buckingham deed geen stap terug, de afspraken kwamen anders te liggen.

Die hadden vooral betrekking op "ruim baan" voor solo-carriéres. Fleetwood mac werd de commercieel en artistiek verantwoorde smeltkroes, die er voor moest zorgen dat financieel alles mee bleef zitten.

Dat Mirage qua opzet nog lijkt op Rumours en dat dezelfde leden deel uit maken van de band, is zo'n beetje de enige overeenkomst die beide platen hebben.

Toch vind ik Mirage helemaal geen slechte plaat, integendeel, behalve dan de twee langdurige ballad-bijdrages van Christine McVie, Wish you were here en Only over you.

De kracht van Lindsey Buckingham zit ook vooral in het smaakvol samenstellen, het één geheel maken van een plaat. Hoewel zijn solo cd Law and order iets eerder verscheen dan Mirage, hoort de single Trouble thuis op Law and order en is het niet in te wisselen voor één van Lindsey's nummers op Mirage.

Terecht constateer je dat de leden veel meer oog kregen voor hun solo-carrieres dan voor de band.

Drummer/oprichter/manager Mick Fleetwood staat in principe het hele jaar paraat om aan opnames te beginnen. John McVie (die zich hoofdzakelijk bezig houdt met zeilen en andere prive-zaken) komt op afroep direkt aansnellen.

Maar Fleetwood slaagde er niet in zijn leden met enige regelmaat bij elkaar te roepen voor sessies. Hij ging zelfs failliet in de periode voorafgaand aan Tango in the night.

Lindsey Buckingham neemt altijd zijn eigen nummers al op, neemt dat later mee bij opnames voor Fleetwood mac.
We zullen daarom nooit antwoord krijgen op de vraag of zijn nummers die op Tango in the night terecht zijn gekomen, wel of niet officieel bestemd waren voor Fleetwood mac.

Hij had twee niet al te succesvolle LP's (in verkopen) achter de rug. Het zal duidelijk zijn, dat hij uiteindelijk beduidend meer heeft overgehouden aan Tango in the night.

avatar van devel-hunt
4,0
Dit blijft toch een te gekke plaat waar de tand des tijds geen vat op lijkt te krijgen. Als ik één CD van FM goed vind is het deze, de sound en sfeer zeg maar!! Ik heb een concert gezien uit 1982 ter promo voor Mirage en die beelden zeggen me genoeg, hier waren ze in topvorm, en vooral Lindsey gaat op in de muziek en draagt het optreden samen met de eeuwige trouwe Mick.

Fleetwood fan
Vandaag Mirage weer eens aandachtig beluisterd. De CD luisterd lekker weg op hier en daar wat mindere nummers. De eerste 5 nummers zijn goed. Only over you is een wat truttig nummer. Daarna een apart Empire state maar wel leuk.
Straight Back vind ik 1 van de minste Stevie Nicks nummers uit de Fleetwood Mac albums. Zoals Lindsey in een interview wel eens aangaf haar niet graag te willen helpen met het uitwerken van een nummer lijkt dit inderdaad een nummer met een bittere smaak.
Daarna wederom 3 lekkere uptempo's met toch wel een mooie Wish You Were Here.

avatar van musician
4,5
Fleetwood fan schreef:
(...) Straight Back vind ik 1 van de minste Stevie Nicks nummers uit de Fleetwood Mac albums.

Ondanks de alleraardigste gitaarsolo van Lindsey aan het einde (werd toegevoegd toen de cd uitkwam)?

Zoals Lindsey in een interview wel eens aangaf haar niet graag te willen helpen met het uitwerken van een nummer lijkt dit inderdaad een nummer met een bittere smaak.

Hij doet al 37 jaar niet anders, dus het zal inmiddels wel meevallen
De nummers van Stevie op Mirage vind ik juist erg opbeurend; terecht constateer je ook enige truttigheid bij de tegenvallende tracks Only over you en Wish you were here van Christine McVie.

De minste nummers van Stevie Nicks vind ik toch staan op Tango in the night.

Fleetwood fan
Ik had moeten schrijven dat Lindsey wel EENS geen zin had om haar te helpen. Gezien de situatie in 1982 was hier alle reden toe. Haar solo carrière zat in de lift en dat namen ze haar niet in dank af. Toch is Gypsy een meesterwerk. Nogmaals, Straight Back vind ik saai, donker en bitter. Love in Store vind ik een leuke opening van Mirage. Zulke nummers had Christine meer moeten maken. Lekker fris.
En Only Over You lijkt en voorloper van Mystified op het laatste deel van het nummer. Het nummer mag er wel zijn maar het had leuker op haar solo CD gestaan.
Stevie Nicks het minste op TITN? Ja, aan dat album heeft ze weinig werk geleverd hoewel de nummers er toch mogen zijn vind ik.
Maar, dat is ieder zijn/haar mening he?!?

Gast
geplaatst: vandaag om 16:20 uur

geplaatst: vandaag om 16:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.