menu

Van Halen - Diver Down (1982)

mijn stem
2,88 (135)
135 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Warner Bros.

  1. Where Have All the Good Times Gone! (3:07)
  2. Hang 'em High (3:30)
  3. Cathedral (1:23)
  4. Secrets (3:27)
  5. Intruder (1:40)
  6. (Oh) Pretty Woman (2:55)
  7. Dancing in the Street (3:46)
  8. Little Guitars (Intro) (0:42)
  9. Little Guitars (3:49)
  10. Big Bad Bill (Is Sweet William Now) (2:45)
  11. The Full Bug (3:21)
  12. Happy Trails (1:05)
totale tijdsduur: 31:30
zoeken in:
avatar van iggy
3,5
Maar waarom ben je nu op deze plaat Buiz? Ik word namenlijk juist vrolijk van Diver Down.

avatar van ricardo
3,0
Ach full bug en hang em high zouden op fair warning ook niet misstaan hebben en zijn in mijn ogen zeker van halen krakers.

Je zou het album slecht of wat minder kunnen noemen, maar je kunt niet zeggen dat er geen afwisseling inzit, want dat is juist het sterke punt van dit album vind ik.

Pretty woman vind ik nog best aardig, maar net als dancing in the street eigenlijk gewoon een vuller, anders was het gewoon te weinig geweest om nog van een volwaardig album te kunnen spreken. Haal je die 2 covers weg, dan lijkt het tenminste nog ergens op, wel kort, maar minder ergernis.

De koek was gewoon op om nog een volwaardig album te kunnen maken, eigenlijk staan er in mijn ogen dan ook maar 2 echte toppers op.

Na dit album gingen de keybords meer de overhand krijgen.

Niet echt mijn ding bij dit soort muziek.

avatar van vielip
3,0
Door de huidige discussie bij dit album ben ik 'm maar weer eens gaan luisteren. En eerlijk gezegd is 'ie helemaal zo slecht niet. Oké het is één groot onsamenhangend geheel en er zit geen lijn in. Maar is geen lijn ook niet een lijn?
De nummers waar ik echt niks mee kan zijn eigenlijk alleen Big bad Bill en Happy trails. De rest is goed luisterbaar met Secrets, Hang 'em high en Little guitars zelfs als behoorlijke Van Halen kneiters! The full bug (gaaf die harmonica!), Pretty woman en Where have all the good times gone zijn misschien niet bijzonder maar irriteren ook niet. En de diverse (gitaar) intro's zijn natuurlijk klasse. Wil ik tot slot nog even een lans breken voor Dancing in the street. Heerlijke groove gooien ze in dat nummer vind ik. Zo relaxed en tegelijk swingt het als een tiet! Waarom dan 'maar' 2½ *? Tsja, vergeleken met voorgaande en hierna komende albums is dit wel de minste vind ik. Het zijn wel erg veel covers en intro's en zoals al eerder aangegeven komt het allemaal niet erg samenhangend over. Het is niet echt een album op de één of andere manier.

buizen
iggy schreef:
Maar waarom ben je nu op deze plaat Buiz? Ik word namenlijk juist vrolijk van Diver Down.


Ja. de muziek is wel zomers en vrolijk maar geen topsongs voor deze hardrockband. Vind het gewoon jammer dat een topband als Van Halen een karige drie sterren 'behaalt' met dit album.

avatar van ricardo
3,0
Ben het met vielip eens en heb hezelfde bij deze wel een beetje, met big bad bill en happy trails kan ik ook helemaal niets mee. En dancing in the street valt me eigenlijk enorm mee als je hem zo hoort, maar die titel he haha.

Had hem al een hele tijd niet meer gehoord, tot vanmiddag, maar valt eigenlijk wel mee, als je hem een tijd niet gehoord hebt ga je er steeds negatiever over denken ook.

Ik vind deze wel minder dan hun 4 voorgaande albums, maar ook minder dan de 2 die hierna kwamen.

Het debuut blijf ik echt superieur vinden, dat niveau hebben ze over een compleet album nooit meer gehaald met wat voor volgend album dan ook.

avatar van gigage
2,5
Eigenlijk is het een EP van 4 songs aangevuld tot een half uur met wat intro instrumentaaltjes , 3 covers en 2 funnies. haha, ik maak maar een geintje

Cured
Uitstekende omschrijving.

avatar van vielip
3,0
Ja eigenlijk wel inderdaad!


avatar van Bollieblauw
3,5
Mooi clippie Iggy. Dit is een legendarisch mini optreden van Eddie in bloedvorm. Was op een avond ter ere van Les Paul in 1988. Hij is ook nog eens flink bezopen, al is daar niets van te merken in zijn spel. Er zijn ook wat langere versies te vinden waarin hij met compleet dubbele tong vooraf een praatje met zijn held Les Paul maakt. Prachtige beelden. Wat is die kerel toch steengoed.

buizen


Beetje Yngwie Malmsteenachtig bijna.

avatar van iggy
3,5
Malmsteen???

avatar van Bollieblauw
3,5
Malmsteen mag de schoenveters nog niet vastmaken van Eddie. En daarnaast: compleet verschillende stijlen. Als je Malmsteens zenuwachtige gepriegel op de vierkante millimeter tenminste een stijl kan noemen.

avatar van De buurman
4,0
Mwah.... Malmsteen is bepaald geen prutser. Tikkie eenzijdig, en hij kan geen nummers schrijven. Maar hij was jarenlang shredder no.1.

Eddie Van Halen was een vernieuwer en schreef eigenhandig een heel nieuw hoofdstuk in het Grote Gitaarboek.

avatar van iggy
3,5
Een prutser is Malmsteen zeer zeker niet. Maar ben het wel met Bollie eens dat beide gitaristen een geheel verschillende stijl hanteren. Ik hoor ook absoluut geen Malmsteen terug in die clip van Eddie.

avatar van vielip
3,0
Malmsteen is ook geweldig maar dan in een heel andere categorie. Eddie is echt van de buitencategorie, Malmsteen is 'gewoon' goed. Ik mag zijn albums t/m Fire and ice in ieder geval graag horen zo af en toe.

avatar van Bollieblauw
3,5
Ik zeg nergens dat Malmsteen een prutser is. Maar ik klink wel als een Toto-fanboy in mijn post, hahaha. Kom niet aan Eddie! Ik snapte alleen de vergelijking totaal niet. In geen enkel opzicht. Ik vind het nr 1 shredder zijn overigens geen compliment. Zit wat weinig diepgang in die muziek, om het zachtjes uit te drukken. Er was ooit een absoluut hilarisch "instructiefilmpje" van een nagesynchroniseerde Yngwie Malmsteen op Youtube te zien. Maar zijn hoogheid Master Shredder heeft het eraf laten halen wegens totaal gebrek aan zelfspot.

avatar van De buurman
4,0
Eens hoor, ik hoor hier ook totaal geen Malmsteen in. Mooi clipje ook. Youtube staat vol met prachtig Van Halen materiaal nauurlijk.

avatar van gigage
2,5
Erg jammer dat ze Nederland meer dan 10 jaar lang links (danwel rechts) hebben laten liggen (80-93) met hun concerten.

avatar van LucM
2,5
Duidelijk hun minste album tot dan toe, de inspiratie begint op te raken en Van Halen zoekt zijn toevlucht in (meestal) matige covers. De eigen songs vind ik niet veel beter met enkele instrumentale opvullers in een album dat nauwelijks langer dan een half uur duurt.

avatar van namsaap
2,5
Deze LP van Van Halen had ik nog niet en kon ik dit weekend voor een klein prijsje meenemen.

Gezien de waardering op MuMe had ik al gewaarschuwd moeten zijn maar zo matig kan een VH-album toch niet zijn? Wel dus....... Een album dat onder druk van de platenmaatschappij voor bijna de helft is volgepakt met matige covers, waar zelf het gitaarspel van Eddy geen redding kan brengen. Van de 7 eigen nummers zijn er 3 instrumentaaltjes die niet ter zake doen en dan blijven er dus vier volwaardige eigen nummers over die prima te pruimen zijn. Dat was een mooie EP geweest.....

avatar van milesdavisjr
2,5
Wat mij betreft de zwakste worp van de heren uit de gehele discografie van Van Halen. Zelfs III vind ik nog wat beter terwijl dat al een zwakke broeder is. Diver Down is een losse verzameling covers, magere instrumentale songs en een aantal redelijke 'eigen' songs maar ook niet meer dan dat. Het album voelt aan als een melig tussendoortje waarop weliswaar Eddie nog steeds goed uit de hoek komt maar het materiaal niet goed uit de verf komt.
Geen enkele song steekt er wat mij betreft tussen uit, een half uur vind ik in dit geval nog een lange zit. Gelukkig stak de de laatste plaat met Roth die hierna zou uitkomen beter in elkaar.

2,0
Een zwak album, meer valt er in feite weinig over te zeggen.

avatar van iggy
3,5
Normaal gesproken zouden de Halens voor langere tijd vrijaf nemen na de Fair Warning tour. Met name Eddie wilde meer tijd investeren in het schrijven van nieuwe nummers. Alleen was Roth te rusteloos om lang thuis te zitten. En dacht dat het wel geinig zou zijn om met de single Pretty Woman enigszins nog in de picture te blijven. Eerst werd Dancing in the Street voorgesteld. Maar dat idee werd afgeschoten door Eddie. Pretty Woman werd snel opgenomen en uitgebracht. En tot ieders verbazing werd dat een behoorlijk grote hit in Noord Amerika. Vervolgens verwachte het publiek dat er ook snel een plaat zou uitkomen. Alleen had Eddie niet voldoende nummers klaarliggen. Vandaar de vele covers op deze plaat.
Allemaal te lezen in Noel Monk (manager van Van Halen 1979-1984) wel aardig boek Runnin' with the Devil: A Backstage Pass to the Wild Times, Loud Rock, and the Down and Dirty Truth Behind the Making of Van Halen.

avatar van vielip
3,0
Bedankt voor de, in mijn oren, logisch klinkende uitleg iggy! En voor de boek tip. Dat boek maar eens opsnorren

avatar van De buurman
4,0
Tis geen topper misschien, maar ik vind de sound die ze hier te pakken hebben toch wel heel lekker. Een nummer als Dancing In The Street is echter ondermaats, en de plaat als geheel is gewoon te gefragmenteerd. Als je er na een half uur klaar mee bent, denk je toch: waar heb ik nou eigenlijk naar geluisterd?

Diver Down heeft zeker z'n functie gehad. Ten eerste was het weer een flinke hit in Amerika, waar Fair Warning wat achterbleef. Maar vooral motiveerde het Eddie Van Halen om de teugels weer steviger in handen te nemen voor de weergaloze opvolger.

avatar van vielip
3,0
De buurman schreef:
Tis geen topper misschien,


Een understatement

avatar van Johnny Marr
3,5
Ik kan hier ook geen hekel aan hebben. Nipt de minste van de albums met Roth, maar dit ligt me meer dan de albums met Hagar.

avatar van iggy
3,5
Het is weliswaar de minste van het Roth tijdperk. Daar is iedereen het wel over eens. Maar ik ben het eens met De Buurman. De open (zomerse) sound bevalt mij prima. En zo vind ik Big Bad Bill (Is Sweet William Now) en Happy Trails vet lachen. Het zijn vooral (Oh) Pretty Woman en Dancing in the Street die mij niks doen. Hang 'Em High, Secrets, Little Guitars en The Full Bug vind ik stuk voor stuk klasse nummers. Inclusief de intro's.
Ik ben sowieso van mening dat producer Ted Templeman perfect aanvoelde welke sound elk Van Halen album nodig had. Alleen bij Van Halen II sloeg hij de plank volledig mis. Hoewel Eddie en Ted het blijkbaar naar het einde toe vaak volkomen oneens met elkaar waren. Templeman was sowieso een Roth fan/vrind.

avatar van OzzyLoud
3,5
Diver Down is een interessante plaat... 12 nummers waarvan 5 covers / 2 intro's / solospot en een a capella
(tot ziens) riedeltje.... Eigenlijk staan er maar 8 volwaardige nummers op en dan moet je Big Bad Bill is Sweet William Now dus ook meerekenen. De jongens hebben het zich duidelijk er makkelijk vanaf gemaakt. Eddie Van Halen was dan ook helemaal niet blij met deze. Maar kom op hij was er zelf bij...…
Maar ondanks dit alles blijft het een onderhoudend (kort) werkje. De solospot Cathedral hoor je niemand erover maar naast Eruption is dit toch wel weer een subliem ingenieus gitaarspel!.... en nee geen keyboard!
Where Have All The Good Times Gone is een zeer puike cover van The Kinks (alweer). Hang 'm High en Little guitars zijn sterke VH nummers. Op het eerder genoemde Big Bad Bill is voor het eerst 3 Van Halens te horen, Jan Van Halen bespeelt hier de klarinet en dat kan Dave zeer bekoren.
In deze periode was VH toe aan een lange vakantie. vanaf 1978 hebben ze eigenlijk constant tournee's afgewisseld met albums maken. De heren wilden dit in mei '83 toch effe onderbreken voor het US Festival. Ze vingen hiervoor een recordbedrag en traden op voor zo'n 300.000 mensen. Dat nu nog steeds te boek staat als het meest legendarische optreden van de "classic" Van halen

Gast
geplaatst: vandaag om 12:30 uur

geplaatst: vandaag om 12:30 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.